Του Γιάννη Χαρτζουλάκη
Αναμφίβολα ο λαός μας αλλά και οι περισσότεροι λαοί του πλανήτη δοκιμάζονται το τελευταίο διάστημα από την πανδημία του κορονοϊού. Ήδη οι νεκροί ανέρχονται μέχρι σήμερα76000 και όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι ο δρόμος είναι μακρύς ακόμα και ο κίνδυνος να θρηνήσουμε πολλαπλάσια θύματα δεν είναι εξωπραγματικός. Στα μέτρα «μαντρώματος» του πληθυσμού συγκλίνουν πλέον οι περισσότερες χώρες, προκειμένου να καθυστερήσουν την εξάπλωση του ιού για να μην τιναχτεί, όπως λένε το σύστημα υγείας στον αέρα.
Αυτά δήλωσε και ο Μητσοτάκης και η ηγεσία του υπουργείου υγείας που ξαφνικά θυμήθηκαν ότι πρέπει να προστατεύσουν τον λαό και ιδιαίτερα τους συνταξιούχους και τους υπερήλικες. Είναι τουλάχιστον υποκριτικό το ενδιαφέρον τους γιατί παγκόσμια και στην χώρα μας το καπιταλιστικό σύστημα ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια κατάφερε να υπονομεύσει και να υποβαθμίσει τις δομές υγείας που ο λαός μας είχε κατακτήσει τον προηγούμενο αιώνα. Γιατί η περίθαλψη για τους καπιταλιστές είναι εμπόρευμα και αποτελεί προνόμιο μόνο για τους λίγους και τους έχοντες.
Δεν είναι άμοιρο το καπιταλιστικό σύστημα των ευθυνών για αυτό το βαρύ τίμημα που πληρώνει σήμερα η ανθρωπότητα, έστω και αν ο ιός είναι αόρατος. Γιατί η αντιμετώπιση του θα ήταν διαφορετική και το τίμημα ελαφρύτερο, αν είχαμε να κάνουμε με ένα σύστημα που θα είχε προτεραιότητα τις ανθρώπινες αξίες και όχι το κέρδος.
Ο λαός μας επειδή ακριβώς αντιλαμβάνεται την “γύμνια του βασιλιά” και ότι αν νοσήσει (ακόμα και από κάτι άλλο) το πιο σίγουρο είναι ότι θα μείνει αβοήθητος από το κράτος (που έχει την υποχρέωση να τον θεραπεύσει) για αυτό προσπαθεί να αυτοπροστατευθεί. Όμως αυτή η πανδημία έχει και άλλες παρενέργειες. Συνέπεσε με την κρίση που μαστίζει το καπιταλιστικό σύστημα παγκόσμια και οι επιπτώσεις όπως γράφεται στην οικονομία θα είναι απρόβλεπτες.
Είναι φανερή η ανησυχία που υπάρχει σε μια σειρά χώρες με βάση το πρόβλημα και φυσικά η κατάσταση που διαμορφώνεται στην χώρα μας γίνεται τραγική. Να θυμηθούμε την Ελλάδα της ανάπτυξης του Σημίτη που άνοιγε μεγάλους ορίζοντες για τις νέες γενιές του μέλλοντος. Την είδαμε και τη ζήσαμε με το ξέσπασμα της κρίσης του 2008 και ο λαός μας την πλήρωσε με βαρύ τίμημα. Να θυμηθούμε την Ελλάδα που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, που μπήκε, όπως μας διαβεβαίωνε, σε τροχιά σταθερής ανάπτυξης, σε σίγουρες ράγες και που ο Μητσοτάκης θα την οδηγούσε ακόμα πιο ψηλά. Αυτή η χώρα σήμερα είναι έτοιμη να καταρρεύσει.
Φυσικά το πρόβλημα που απασχολεί την εργατική τάξη και το λαό δεν είναι πόσο απειλείται η κερδοφορία κάποιου επιχειρηματικού ομίλου ή πόσες επιχειρήσεις δεν θα αντέξουν την κρίση και τον ανταγωνισμό και θα βάλουν λουκέτο. Αυτό που καταλαβαίνει και ανησυχεί είναι, ότι το “μάρμαρο” θα το πληρώσει ο συνήθης ύποπτος και μάλιστα με βαρύ τίμημα.
Μας προετοίμασε μάλιστα ο Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή: «είμαστε σε πόλεμο», «το κόστος θα είναι μεγάλο και θα το πληρώσουμε όλοι μαζί». Το «όλοι μαζί» το χει μάθει καλά ο λαός μας και το πληρώνει τώρα χρόνια από τα τούνελ του Παπανδρέου το 1985 αλλά και τα πρόσφατα απανωτά μνημόνια που μέσα στα τελευταία 10 χρόνια η εργατική τάξη έχασε πάνω από το 30% του εισοδήματός της ενώ οι συντάξεις μειώθηκαν 40%. Την ίδια ώρα η κρίση έγινε χρυσή ευκαιρία για την επιβολή μιας σειράς αντιμεταρρυθμίσεων που αφορούσαν τις εργατολαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα που σε άλλη περίοδο θα ήταν αδύνατο να επιβληθούν (όπως δήλωνε ο τότε υπουργός Αλογοσκούφης) και να συσσωρευτεί ο πλούτος σε ακόμη λιγότερα χέρια. Εκμεταλλευόμενοι τον αρνητικό ταξικό συσχετισμό και τη διάλυση του κινήματος
Όλα τα δεδομένα σήμερα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτή η πανδημία όταν κάνει τον “κύκλο” της, η δοκιμασία για τον κόσμο της δουλειάς και του μόχθου δεν θα τελειώσει εκεί. Ήδη από σήμερα οι απολογητές του συστήματος και όλα τα κόμματα του προσπαθούν να μας προετοιμάσουν για την επόμενη μέρα. Μας μιλούν για την κατάρρευση της οικονομίας, για το κόστος των «φιλολαϊκών» μέτρων που «απλόχερα» μοιράζει η κυβέρνηση για την στήριξη των εργαζομένων. Κανείς όμως δεν κάνει τον κόπο να απολογηθεί για την ευθύνη που έχουν για την μεγάλη βουτιά που προβλέπεται στην ελληνική οικονομία. Μια χώρα φυσικά που και με την παρέμβαση των ιμπεριαλιστών καταστράφηκε ο παραγωγικός της ιστός και κατάντησε η βαριά βιομηχανία της να είναι ο τουρισμός με το ¼ του ΑΕΠ να προέρχεται από αυτήν την δραστηριότητα.
Φιλεργατικά λοιπόν τα μέτρα ή μέτρα στήριξης της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου; 800 ολόκληρα ευρώ θα εισπράξουν οι εργαζόμενοι για 1,5 μήνα που βρέθηκαν χωρίς δουλειά είτε γιατί έκλεισαν οι επιχειρήσεις αναγκαστικά είτε γιατί οι εργοδότες αποφάσισαν να αναστείλουν την σύμβαση εργασίας τους. Έχει το θράσος ο Γεωργιάδης να δηλώνει ότι και περισσότερα να πάρουν δεν θα χουν που να τα ξοδέψουν! Το κόστος γι α όλο αυτό το διάστημα (800 ευρώ και ασφαλιστικές εισφορές) το αναλαμβάνει εξ’ ολοκλήρου το κράτος και απαλλάσσει τους εργοδότες. 2 μήνες παρατείνεται το ταμείο ανεργίας για τους άνεργους που επιδότησή τους έληξε μετά την 1/1/2020. Έτσι λοιπόν με 780 ευρώ θα καλοπεράσουν οι «τυχεροί» για 2 μήνες γιατί υπάρχουν και οι άτυχοι που το ταμείο τους έληξε το Δεκέμβριο και αυτοί δεν δικαιούνται καμία επιδότηση. 600 ευρώ θα πάρουν οι αυτοαπασχολούμενοι με σεμινάρια!!! ενώ οι ελαστικά και οι μαύρα εργαζόμενοι, καθώς και οι μετανάστες και οι μόνιμοι άνεργοι αφήνονται στην τύχη τους.
Η εκ περιτροπής εργασία ή η μερική απασχόληση είναι ένα μέτρο που δεν θα ισχύσει μόνο για αυτό το διάστημα που πλήττονται οι επιχειρήσεις . Ήδη οι εργοδότες το δηλώνουν ξεκάθαρα: οι εργαζόμενοι θα πρέπει να διαλέξουν: κλειστές επιχειρήσεις και ανεργία ή ανοικτές επιχειρήσεις με μειώσεις αποδοχών και μείωση των ωρών εργασίας. Η μετάθεση καταβολής του δώρου του Πάσχα για τον Ιούνη, φορολογικές ελαφρύνσεις, εκπτώσεις στις ασφαλιστικές εισφορές, η αναστολή της υποχρέωσης του εργοδότη να καταχωρεί στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ κάθε αλλαγή ή τροποποίηση του ωραρίου εργασίας καθώς και υπερεργασία δίνουν την δυνατότητα για νόμιμη καταπάτηση της σημερινής νομοθεσίας.
Διαμορφώνεται ένα τοπίο που ο εργαζόμενος θα βρίσκεται μόνιμα υπό την απειλή και τον εκβιασμό της απόλυσης με στόχο την πλήρη υποταγή. Στο τραπέζι επίσης έχει τεθεί το ζήτημα της μείωσης των μισθών, των δημοσίων υπαλλήλων. Ο Σταϊκούρας δεν το απέκλεισε ότι μπορεί να γίνει αργότερα.
Το τοπίο αλλάζει ραγδαίως σ’ όλη την Ελλάδα αλλά ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Κρήτη αλλά και νησιά όπως οι Κυκλάδες, που σε κάποια από αυτά το 50% του ΑΕΠ προέρχεται από τον τουρισμό. Η κατάσταση που διαμορφώνεται θα είναι πολύ δύσκολη. Γιατί δεν είναι μόνο οι ξενοδοχοϋπάλληλοι που θα βρεθούν χωρίς δουλειά, είναι οι εκατοντάδες άλλες δραστηριότητες και επαγγέλματα που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό απ’ αυτό.
Η αγροτική παραγωγή μετά από τα απανωτά χτυπήματα στις τιμές των προϊόντων λάδι, κρασί, κτηνοτροφία ήδη έχει μειωθεί και η βαριά βιομηχανία που λέγεται τουρισμός όπως όλα δείχνουν τουλάχιστον για φέτος θα οδηγηθεί στην κατάρρευση. Πέρυσι ήταν μια “χρυσή χρονιά” και ο αριθμός των επισκεπτών πλησίασε τα 33,000,000, ενώ μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες είδαν τα κέρδη τους να εκτοξεύονται. Οι εργαζόμενοι όμως δούλεψαν για ψίχουλα και σε συνθήκες γαλέρας. Φέτος μπορεί να φανταστεί ο καθένας ακόμα κι αν κάποιοι τυχεροί βρουν δουλειά με τί όρους θα είναι;
"google ad"
Η κυβέρνηση και τα κόμματα του συστήματος ανεπιφύλακτα και χωρίς κανέναν ενδοιασμό στηρίζουν τα συμφέροντα του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ ( Παναγόπουλος και η παρέα του) έχουν διαλέξει στρατόπεδο. Οι εργαζόμενοι, ο κόσμος της δουλειάς και της καθημερινής βιοπάλης οφείλει να οργανωθεί, να αντισταθεί και να απαιτήσει.
Δουλειά με ανθρώπινες συνθήκες και αξιοπρεπείς αποδοχές. Καμιά συναίνεση σε αυτούς που μας κλέβουν την ίδια μας την ζωή. Μας κοροϊδεύουν όταν λένε, ότι θέλουν να μας προστατεύσουν από τον κορονοϊό, όταν οι υγειονομικοί δεν έχουν τα στοιχειώδη μέτρα προστασίας Όταν οι εργάτες στοιβάζονται κάθε μέρα στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όταν τα εργοστάσια που λειτουργούν δεν παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης.. Όταν οι πρόσφυγες βρίσκονται φυλακισμένοι μέσα στο hot post, ενώ οι άστεγοι συνεχίζουν να ψάχνουν να χορτάσουν από τα σκουπίδια.
Καμιά κατανόηση σ’ αυτούς που διέλυσαν όλες τις δομές περίθαλψης του λαού και ακόμα σήμερα προσπαθούν να μπαλώσουν την κατάσταση με ψίχουλα. Να διεκδικήσουμε πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλο τον λαό. Γιατί μόνο μέσα από το δρόμο του αγώνα και σε αντιπαράθεση με το σύστημα της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης και του πολέμου μπορεί ο λαός η εργατική τάξη και υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους και να ανοίξουν μια άλλη προοπτική για το μέλλον.
* Μέλος της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΤΙΣΤΣΗΣ