Θρήνος για το ελληνικό ποδόσφαιρο καθώς σήμερα πέθανε ο σπουδαίος Ευγένιος Γκέραρντ σε ηλικία 77 ετών!
Ο Ολλανδός, είναι ο μακροβιότερος προπονητής σε ομάδα της Ελλάδας, ήρθε στη χώρα μας το 1985 για λογαριασμό του ΟΦΗ και έγινε… Κρητικός μιας και έμεινε στο Ηράκλειο μέχρι το 2000, ενώ έχει πάρει και την ελληνική υπηκοότητα. Γεννήθηκε στο Μπρούνσουμ της Ολλανδίας στις 7 Μαΐου του 1940 και φοίτησε στη σχολή προπονητών της Κολωνίας.
Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην ολλανδική Φορτούνα Σίταρντ. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 32 ετών. Το 1974 ανέλαβε βοηθός προπονητή της Ρόντα ΤΚΚ και στον πάγκο αυτής της ομάδας παρέμεινε επί 11 χρόνια και μετά, το 1985 ήρθε στην Ελλάδα και την Κρήτη
Με τον ΟΦΗ κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1987, ενώ το 1993 κατάφερε να πάρει ιστορική πρόκριση για τους 16 του κυπέλλου κυπελλούχων απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης με 2-0. Στην Κρήτη δημιούργησε μια πολύ ισχυρή ομάδα, κάνοντας τον ΟΦΗ ανταγωνιστικό προς κάθε ομάδα και συνέδεσε φυσικά το όνομά του με τις καλύτερες μέρες του συλλόγου, καθώς και με την πρώτη του ευρωπαϊκή εμφάνιση. Την δεύτερη μόλις σεζόν του στο Νησί τερμάτισε στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πέντε πόντους πίσω από τον Παναθηναϊκό, ενώ την επόμενη βγήκε τρίτος.
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=ECzFA1UNrxE”]
Ακόμα και την επόμενη δεκαετία, ωστόσο, όπου οι βαθμολογικές θέσεις δεν ήταν αντίστοιχες λόγω του μεγαλύτερου ανταγωνισμού, ο Γκέραρντ κατάφερε ουσιαστικά να «βγάλει» παίκτες που έγραψαν τη δική τους ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, μεγαλούργησαν σε Ελλάδα και εξωτερικό και κρατούσαν πάντα μια θέση στην καρδιά τους για τον τρομερό Ολλανδό.
Ο Νίκος Μαχλάς, ο Κώστας Φραντζέσκος, ο Νίκος Νιόπλιας, ο Ηλίας Πουρσανίδης, ήταν όλοι «παιδιά» του Γκέραρντ ενώ ήταν εξαιρετική και η δυνατότητά του να εντοπίζει καλούς ξένους που έδεναν με τον σύλλογο. Ίσις και ο Βέρας είναι δύο πολύ χαρακτηριστικά παραδείγματα, ενώ ο Τζουγκάνοβιτς και ο Γκόμες έκαναν επίσης εξαιρετικές εμφανίσεις, με τον τελευταίο να είναι σχεδόν μόνιμα στα ραντάρ «μεγαλύτερων» ομάδων. Από τα χέρια του πέρασε και ο Μοχάμεντ Ντιαρά, που έφτασε στη Ρεάλ Μαδρίτης!
Το 2000 ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος στην ΑΕΚ και το 2001 πήγε στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ. Το 2002 [ανέλαβε τον Ηρακλή. Στις 23 Φεβρουαρίου 2010 ανέλαβε ως προπονητής στην Παναχαϊκή, απ’ όπου αποχώρησε ύστερα από μόλις δύο μήνες.
Τα τελευταία χρόνια ζούσε στο χωριό Ελιά της Κρήτης μαζί με την σύζυγο του Κατερίνα και σήμερα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, αρκετά ταλαιπωρημένος από την υγεία του.
Πριν από λίγες ημέρες μάλιστα, ο Ηλίας Πουρσανίδης είχε διοργανώσει ένα φιλικό προς τιμήν του στην Κρήτη, με αρκετά έντονες και φορτισμένες στιγμές. από τους πρώην παίκτες του. Ηταν μάλιστα και η τελευταία δημόσια εμφάνιση του…
Η ΠΑΕ ΟΦΗ με ένα πολύ συγκινητικό βίντεο, αποχαιρέτησε τον Ευγένιο Γκέραρντ με στιγμές από την μεγάλη καριέρα του Ολλανδού στους Κρητικούς.
Η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΠΑΕ:
«Ο Ευγένιος Γκέραρντ, ο προπονητής-σύμβολο του ΟΦΗ, δεν είναι πια στη ζωή.
"google ad"
Εφυγε σε ηλικία 77 ετών, την Τρίτη (2/1) το μεσημέρι στο σπίτι του, στην Ελιά.
Η ΠΑΕ ΟΦΗ 1925 αποχαιρετάει τον Ευγένιο Γκέραρντ, με το VIDEO που έφτιαξε προς τιμήν του, στην εκδήλωση της μετονομασίας της θύρας 9 του Γεντί Κουλέ, σε θύρα Ευγένιος Γκέραρντ».
[youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=72yUS7HXhuA”]
Τι λέει ο Χανιώτης ποδοσφαιριστής Κώστας Κιάσσος
Με τον χειρότερο δυνατό τρόπο μπήκε το 2018 για το ελληνικό ποδόσφαιρο, καθώς άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 77 ετών ο Ολλανδός, αλλά πολιτογραφημένος Κρητικός, Ευγένιος Γκέραρντ.
Ένας άνθρωπος που συνέδεσε το όνομα του με την σύγχρονη ιστορία του ΟΦΗ υπηρετώντας τους «Ομιλίτες» για 15 χρόνια, ο οποίος αγαπήθηκε όσο λίγοι στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Με το ήθος, την εργατικότητα του και τις επιτυχίες του πέρασε στο πάνθεον του ελληνικού ποδοσφαίρου ως ένας από τους κορυφαίους προπονητές.
Δεκάδες ποδοσφαιριστές έπιναν νερό στο όνομα του ΟΦΗ αναγνωρίζοντας στο πρόσωπο του «Μίστερ» τον τεχνικό ηγέτη που τους βοήθησε να καλλιεργήσουν, αλλά και να αναδείξουν το ταλέντο τους.
Ένα από τα «Παιδιά του Γκέραρντ» που βρίσκονταν σε περίοπτη θέση είναι και ο Κώστας Κιάσσος, ο οποίος μέσα σε συγκινησιακή φόρτιση μίλησε στο gazzetta.gr για τον τεράστιο Ολλανδό προπονητή.
«Χρωστάω τα πάντα σε αυτόν. Κανείς δεν θα με ήξερε εάν δεν υπήρχε ο Μίστερ. Χάρη στον Γκέραρντ εγώ είμαι ο Κώστας Κιάσσος. Με είχε από μικρό παιδί. Τον ήξερα και συνεργαζόμουν μαζί του από ηλικία 14-15 ετών. Τον θεωρώ πατέρα μου. Ήμασταν μαζί 26 χρόνια, μια ζωή».
Ο πρώην άσος του ΟΦΗ και του Παναθηναϊκού έδωσε την δική του εξήγηση για το γεγονός πως ο Γκέραρντ αγαπήθηκε τόσο πολύ από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές, αλλά και φιλάθλους.
«Ήταν πρωτοποριακός, πολύ μπροστά από την εποχή του σε ό,τι έκανε. Αυτός ο άνθρωπος είχε μεγάλη καρδιά. Τους αγαπούσε όλους και όλος ο κόσμος τον αγαπούσε με την σειρά του. Αν και προερχόταν από την Ολλανδία, ήταν ένας πολύ ζεστός άνθρωπος που είχε καλοσύνη μέσα του.
Εκτός τον άλλων στο ποδοσφαιρικό κομμάτι άφησε τεράστιο έργο στον ΟΦΗ. Πανηγύρισε μεγάλες επιτυχίες και συνέδεσε το όνομα του με την άνοδο του συλλόγου. Ακόμη ένα μεγάλο μέρος του αθλητικού κέντρου της ομάδας οφείλεται σε αυτόν. Ο Γκέραρντ είχε κάνει την μελέτη και τον σχεδιασμό του για το πως θα πρέπει να γίνει».
Ο Κιάσσος αποκάλυψε ποια είναι η φράση που του έδωσε ο Γκέραρντ και την οποία εξακολουθεί να εφαρμόζει κατά γράμμα στη ζωή του.
«Μου είχε πει πολλά και μου έδωσε πάρα πολλές συμβουλές. Ένα από αυτά που δεν θα ξεχάσω και ακολουθώ αφορά τους στόχους. Μου έλεγε πως για να πετύχει και να φτάσεις ψηλά θα πρέπει να δουλέψει πιο σκληρά από αυτόν που βρίσκεται ήδη στην κορυφή. Επίσης έλεγε πως όταν φτάσω σε αυτό το επίπεδο θα πρέπει να δουλεύω πιο σκληρά για να παραμείνω εκεί. Είναι κάτι που ακολουθώ στη ζωή μου».
O παλαίμαχος μέσος έδωσε μια άλλη διάσταση στην επαφή που είχε ο Ευγένιος Γκέραρντ με τους παίκτες του ΟΦΗ, αλλά και τον τρόπο που τους προσέγγιζε προκειμένου να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για την κρητική ομάδα.
«Ήμουν σαν παιδί του. Όπως προείπα με ήξερε από μικρό. Ερχόταν πολλές φορές στο ξεκίνημα της καριέρας μου σπίτι και τα λέγαμε. Βγαίναμε για καφέ και μιλούσαμε για ποδόσφαιρο. Ούτε ο πατέρας μου να ήταν Με συμβούλευε συνεχώς και ξόδευε πολλές ώρες για να βρίσκεται κοντά στους παίκτες του. Ακόμη και όταν ήμουν στο στρατό και έπαιρνα άδειες ερχόταν για να κάνουμε έξτρα προπονήσεις.
Μπορεί η υγεία του να ήταν κλονισμένη το τελευταίο διάστημα, αλλά η απώλεια του μας έχει συγκλονίσει όλους. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο».