Συνέντευξη έδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση Περιφέρειας Κρήτης και ο επικεφαλής της κ. Στέλιος Ορφανός σχετικά με τις εξελίξεις με τους υδρογονάνθρακες. Όπως αναφέρθηκε:
Ευλογία θα ήταν οι Υδρογονάνθρακες για το λαό –κατά την άποψή μας –αν υπήρχε λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα, που θα εξασφάλιζε την ασφαλή εξόρυξή τους, με εγγυημένα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, από Κοινωνικοποιημένο Οργανισμό Ενέργειας. Που θα εξασφάλιζε κατά το δυνατόν τη διεξαγωγή των εργασιών από ντόπιο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό και εξοπλισμό, με την τεχνογνωσία να κεφαλαιοποιείται στη χώρα για λογαριασμό του ελληνικού λαού και όχι κάποιας εταιρείας. Που θα εξασφάλιζε φτηνό ρεύμα για το λαό.
Ευλογία θα ήταν και οι ΑΠΕ για το λαό, αν οι κυβερνήσεις – με τη συνενοχή των τοπικών αρχών – δεν είχαν ήδη παραχωρήσει τα πάντα στις εταιρείες του χρηματιστήριου και άλλα αρπακτικά : τα αιολικά πάρκα, τα φωτοβολταϊκά, τα υβριδικά, τα καλώδια κλπ.”
Πιο αναλυτικά αναφέρθηκαν τα εξής:
Στη Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε ένα πάγιο κριτήριο όταν κρίνουμε σύνθετα προβλήματα. Απαντάμε πρώτα στο ερώτημα «από ποιόν και για ποιόν» δίνονται λύσεις.
Όσα εξελίσσονται στις ελληνικές θάλασσες με τους Υδρογονάνθρακές (Υ/Α) θεωρούμε πως εξυπηρετούν αποκλειστικά τα μονοπώλια και είναι μακριά από τις ανάγκες του ελληνικού λαού.
Αντί για άλλα επιχειρήματα, θα ήταν ενδιαφέρον να μας απαντούσαν μονολεκτικά όσοι στηρίζουν τη σύμβαση με την EXON MOBILE, μαζί και το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης : Πιστεύουν πως θα μειωθούν οι τιμές των καυσίμων και του ηλεκτρικού ρεύματος στη λαϊκή κατανάλωση όταν βρεθούν πετρέλαια στο Λιβυκό; Εμείς ξέρουμε πως όχι.
Με αυτή την αφετηρία, η Λαϊκή Συσπείρωση στην Περιφέρεια, στους Δήμους, παντού, στηρίζει τις θέσεις του ΚΚΕ για την εκμετάλλευση των Υδρογονανθράκων (Υ/Α) νότια της Κρήτης και σ’ οποιοδήποτε σημείο της χώρας μας. Λέμε :
ΟΧΙ στις συμφωνίες που ξεπουλάνε τις ενεργειακές πρώτες ύλες, τον ορυκτό πλούτο της χώρας στις πολυεθνικές. Αυτές μόνο για τα κέρδη τους ενδιαφέρονται. Κανένα όφελος δεν θα έχουν οι έλληνες εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα. Καμιά εγγύηση δεν μπορούν να δώσουν για σεβασμό στο περιβάλλον.
ΟΧΙ στην «απελευθέρωση» της ενέργειας γενικά, που επιτρέπει σε επιχειρηματικούς ομίλους να μετατρέπουν σε πανάκριβο εμπόρευμα την ενέργεια από αέρα, ήλιο, νερά, ορυκτά, να κόβουν το ρεύμα σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν, αντί να εξασφαλίζεται φτηνό ή δωρεάν ρεύμα για την κάλυψη στοιχειωδών λαϊκών αναγκών.
ΟΧΙ στην υποκριτική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για «ενεργειακή αυτάρκεια», που δήθεν θα εξασφαλίσει η εκμετάλλευση των Υ/Α από αμερικάνικα κεφάλαια μαζί με τους έλληνες εφοπλιστές και προστατεύει το ΝΑΤΟ με σημαιοφόρο την ελληνική κυβέρνηση.
Πραγματικός τους στόχος είναι η οικονομική υπεροχή των ευρω-αμερικάνικων πολυεθνικών, έναντι των ανταγωνιστών, σε καιρό ειρήνης, αλλά κύρια η ενεργειακή στήριξη μιας πολεμικής σύγκρουσης μεταξύ τους, που φαίνεται όλο και πιο πιθανή.
Το λαό μας και τους γειτονικούς λαούς, μόνο θυσίες, συμφορές και θύματα μας περιμένουν από τη συμμετοχή στους ανταγωνισμούς των μεγάλων συμφερόντων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση δεν αμφισβητεί τις σοβαρές ενδείξεις ύπαρξης πλούσιων κοιτασμάτων Υ/Α στο Λιβυκό.
"google ad"
Δεν αμφισβητεί την ανάγκη αξιοποίησης όλων των ενεργειακών πηγών προς όφελος του λαού, με σεβασμό στο περιβάλλον.
Αυτό δεν μπορεί να γίνει από τα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους, με την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Δεν μας παραξενεύει η διαφοροποίηση μερίδων του κεφαλαίου πάνω στο θέμα.
Οι εταιρίες και οι κυβερνήσεις που θέλουν να επενδύσουν στους Υ/Α –και έχουν σήμερα το πάνω χέρι – ωραιοποιούν τα πλεονεκτήματα, υποβαθμίζουν τους κινδύνους και τα προβλήματα. Βιάζονται να πιάσουν δουλειά, να έχουν κέρδη, με τις λιγότερες αντιδράσεις.
Τα κεφάλαια που έχουν επενδύσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – ΑΠΕ ή στον Τουρισμό, ενοχοποιούν τους Υ/Α για όλα τα κακά της εποχής μας. Κινδυνολογούν και υπερβάλουν πάνω σε υπαρκτά ή ανύπαρκτα ζητήματα τεχνογνωσίας για την αντιμετώπιση της θαλάσσιας ρύπανσης, των ενδεχόμενων κινδύνων σεισμικής διέγερσης της περιοχής από τις έρευνες, για τις ενδεχόμενες επιπτώσεις στα είδη θαλάσσιας ζωής.
Σε όλους είναι βολικό να μιλούν δήθεν τεχνοκρατικά, να συγκρίνουν πρώτες ύλες, μεθόδους επεξεργασίας τους και να ρίχνουν στις πρώτες ύλες τις ευθύνες για ό, τι κακό συμβαίνει, ακριβώς για να κρύψουν τις ευθύνες που έχει το κεφάλαιο – ιδιοκτήτης και διαχειριστής των πρώτων υλών ανάλογα με τα συμφέροντά του.
Ευλογία θα ήταν οι Υδρογονάνθρακες για το λαό –κατά την άποψή μας –αν υπήρχε λαϊκή εξουσία στην Ελλάδα, που θα εξασφάλιζε την ασφαλή εξόρυξή τους, με εγγυημένα μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, από Κοινωνικοποιημένο Οργανισμό Ενέργειας. Που θα εξασφάλιζε κατά το δυνατόν τη διεξαγωγή των εργασιών από ντόπιο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό και εξοπλισμό, με την τεχνογνωσία να κεφαλαιοποιείται στη χώρα για λογαριασμό του ελληνικού λαού και όχι κάποιας εταιρείας. Που θα εξασφάλιζε φτηνό ρεύμα για το λαό.
Ευλογία θα ήταν και οι ΑΠΕ για το λαό, αν οι κυβερνήσεις – με τη συνενοχή των τοπικών αρχών – δεν είχαν ήδη παραχωρήσει τα πάντα στις εταιρείες του χρηματιστήριου και άλλα αρπακτικά : τα αιολικά πάρκα, τα φωτοβολταϊκά, τα υβριδικά, τα καλώδια κλπ. Αυτές οι εταιρείες εκτός την παραγωγή μπήκαν και στη διανομή ρεύματος και ανάλαβαν να το διακόπτουν στις λαϊκές οικογένειες.
Αλήθεια γιατί τους στηρίζουν, με τόσο πάθος οι λεγόμενες οικολογικές οργανώσεις που δεν δείχνουν για τους ανθρώπους τις ίδιες ευαισθησίες που δείχνουν για τους φυσητήρες και την ποσειδωνία.
Έφτασαν να προβάλουν ως πρότυπο δήθεν «περιβαλλοντικής ευαισθησίας» τον Μακρόν της Γαλλίας (!) που απαγόρευσε την εξόρυξη υδρογονανθράκων προστατεύοντας τις επενδύσεις κεφαλαίων στις ΑΠΕ.
Ευλογία θα ήταν ο τουρισμός για την Κρήτη και όλη την Ελλάδα, αν το τουριστικό κεφάλαιο, δεν είχε αποδείξει ότι έχει στο DNA του την αρπακτική κερδοσκοπία. Έχει μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις και συνθήκες κόλασης για τους εργαζόμενους, έχει παραμερίσει την αγροτική παραγωγή με τις αθρόες εισαγωγές του, έχει οδηγήσει σε λουκέτο εκατοντάδες αυτοαπασχολούμενους.
Το τουριστικό κεφάλαιο φοβάται και αντιδρά για τους Υ/Α όχι για να μην εκτεθεί σε κινδύνους ο λαός, αλλά για να μη κινδυνέψουν τα κέρδη του.
Πέρα από τη χώρα μας, στη διεθνή σκηνή έχουν βγει μεγάλα μαχαίρια.
Οι αμερικάνοι ετοιμάζουν για την Ελλάδα του μειωμένου εργατικού κόστους, επενδύσεις μεγαλύτερες και από το Σχέδιο Μάρσαλ. Εξαργυρώνουν τις παραχωρήσεις των προηγούμενων και ιδιαίτερα της σημερινής κυβέρνησης, όχι μόνο με τους Υ/Α, αλλά και με τη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, τις εκατοντάδες στρατιωτικές διευκολύνσεις – ιδιαίτερα στην Κρήτη – τις στενές σχέσεις με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ, τη συμφωνία για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών με την παράδοση του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ.
Συγχαίρουν δημόσια την ελληνική κυβέρνηση που ανέλαβε με τη θέλησή της ρόλο «μεντεσέ» για τα δικά τους συμφέροντα στην περιοχή. Τώρα που έχουν ανάγκη να εμποδίσουν την οικονομική επιρροή της μαφιόζικης Ρωσίας και της καπιταλιστικής Κίνας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο. Τώρα που η αστική τάξη της Τουρκίας προσπαθεί να παίξει και σε άλλα ταμπλώ, εκτός του ΝΑΤΟ.
Την ίδια στιγμή που η ελληνική κυβέρνηση αρνείται να προχωρήσει σε οριοθέτηση της Αυτόνομης Οικονομικής Ζώνης –ΑΟΖ- στη θάλασσα, έρχεται η ΕΧΧΟΝ ΜΟΒΙLE –που ανεβοκατεβάζει προέδρους στην Αμερική- για την εκμετάλλευση θαλάσσιων οικοπέδων στην Ελλάδα και στην Κύπρο για Υ/Α.
Αντιφατικοί και διχασμένοι φαίνονται και οι πολιτικοί και υπηρεσιακοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου – μέχρι και οι οικολόγοι – στην εξόρυξη Υ/Α.
Κανείς δεν μιλά για το δολοφόνο – το κεφάλαιο -, αλλά όλοι κάτι έχουν να σχολιάσουν για το μαχαίρι που κρατά –την ενεργειακή πρώτη ύλη !
Αν είναι ή δεν είναι , ή πόσο «κοφτερή» και δηλητηριασμένη είναι ή μύτη του.
Γι αυτό μιλάνε τεχνοκρατικά, ή μόνο περιβαλλοντικά πάνω σ’ ένα καθαρά πολιτικό πρόβλημα. Για να αποφύγουν την ουσία του.
Κατεβάζουν πλήθος επιστημονικοφανή τεχνοκρατικά επιχειρήματα, μας μπουκώνουν με αναλύσεις για εναλλακτικά σενάρια και επιτίθενται με πάθος κατά της απόρριψης της μηδενικής λύσης. Λένε με «ήξεις- αφίξεις» χρησμούς που θα ζήλευε και η Πυθία, για να καταλήξουν ότι «συμφωνούν με την επένδυση με όρους και προϋποθέσεις».
Αν δε γνωρίζαμε ότι έχουν βάλει το συμφέρον πάνω από την επιστημονική αξιοπρέπεια, θα λέγαμε : Ντροπή!
Οι αντιδράσεις του λαού της Κρήτης, οι αντιδράσεις οι δικές μας στη σχεδιαζόμενη επένδυση, δεν έχουν και δεν πρέπει να έχουν κανένα κοινό σημείο με τις επιδερμικές αντιδράσεις του κεφαλαίου και των πολιτικών ή υπηρεσιακών στελεχών του. Σε κανένα σημείο δεν μπορούν να συναντηθούν οι αγωνίες και οι αγώνες του λαού με τις αγωνίες της οποιασδήποτε μερίδας του κεφαλαίου.
Ο λαός μας παλεύοντας σήμερα για τη ματαίωση των σχεδίων του κεφαλαίου, για τη μείωση των ληστρικών τιμολογίων του ηλεκτρικού ρεύματος, για μείωση της φορολογίας και της τιμής των καυσίμων, για την απαγόρευση της διακοπής του ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά – και όλα αυτά χωρίς να μπουν άλλα πρόσθετα μέτρα επιβάρυνσης του λαού – πρέπει να συνειδητοποιεί ότι οποιαδήποτε – ακόμα και μικρή – παραχώρηση από το κεφάλαιο και το κράτος του, μόνο με αγώνα μπορεί να την κερδίσει.
Ταυτόχρονα όμως δεν μπορεί να ανέχεται να είναι συνεχώς σε αμφισβήτηση κάθε κατάκτησή του, κάτω από την απειλή της ανατροπής, να ζει με την ανασφάλεια της επόμενης κρίσης.
Πρέπει η λαϊκή πλειοψηφία, η εργατική τάξη και οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και του χωριού, να αποφασίσουν να στηριχτούν στις δυνάμεις τους, να απομονώσουν όλους τους παράγοντες και παραγοντίσκους που τον κοροϊδεύουν εκπροσωπώντας το κεφάλαιο ανοιχτά ή καλυμμένα και να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους τον κοινωνικό πλούτο που παράγουν και την εξουσία.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος οι παραγωγικές δυνάμεις, ο ενεργειακός πλούτος να υπηρετήσει πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων.