Μανώλης Γλέζος: Διαδικτυακή εκδήλωση για τον έναν χρόνο από την απώλεια του “πρώτου παρτιζάνου”

Ήταν Ιούνιος του 2017 όταν ο σπουδαίος αγωνιστής της Αριστεράς, Μανώλης Γλέζος, ο οποίος έφυγε από κοντά μας πριν από ένα χρόνο, παρουσίαζε το βιβλίο του “Ακρωνύμια” στην αίθουσα εκδηλώσεων της Βουλής των Ελλήνων.

Σε μια συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία, ο Μανώλης Γλέζος με δάκρυα στα μάτια έστειλνε τότε το δικό του μήνυμα το οποίο έχει τεράστια συμβολική αξία.

“Αγαπητοί φίλοι, στις παραμονές των εκτελέσεων, στις παραμονές από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε και λέγαμε “εάν εσύ ζεις μην με ξεχάσεις”, “εάν εσένα δεν σε βρει το βόλι όταν συναντάς ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα και από εμένα, και όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί και από εμένα, και όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων θα τον ακούς και για μένα, και όταν ακούς τον άνεμο να περνάει μέσα από τα φύλλα, όταν ακούς το θρόισμα των φύλλων, θα το ακούς και για μένα, και όταν χορεύεις θα χορεύεις και για μένα”. “Μπορώ να ξεχάσω; Τo δυσκολότερο πράγμα για μένα είναι ότι ζω και οι άνθρωποι που πολέμησα μαζί τους, οι άνθρωποι που αντιμετωπίσαμε μαζί τον θάνατο, οι φίλοι μου, δεν ζουν σήμερα. Μπορώ να τους ξεχάσω; Είναι δυνατόν να ξεχάσω αυτό τον κόσμο; Δεν είναι δυνατό. Και γι΄αυτό έχω αυτή την πολυπραγμοσύνη, γιατί εκτελώ εντολές ή προσπαθώ να εκτελέσω τις εντολές τους”.

“Και επειδή αυτή η σύναξη δεν είναι ένα απλό ακροατήριο, αλλά εσείς συμμετέχετε ως ενεργοί πολίτες στο πολιτικό γίγνεσθαι, ο καθένας στο τομέα του αναλαμβάνει να κάνει πράξη τα όνειρα αυτών των ανθρώπων. Και αν πεθάνω, θα σας κυνηγάει η ύπαρξη μου για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε. Μην νομίζετε ότι θα γλυτώσετε από εμένα ποτέ”.

Ο ασυμβίβαστος αγωνιστής

Ο Μανώλης Γλέζος βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων σε όλη του τη ζωή, αντιμαχόμενος κάθε δικτατορία, κάθε απολυταρχική μορφή εξουσίας. Από όταν κουρέλιαζε το γόητρο του Τρίτου Ράιχ, μέχρι τη χούντα των Συνταγματαρχών.

Καταδικάστηκε συνολικά 28 φορές για την πολιτική και αντιστασιακή δραστηριότητα του, από τις οποίες τρεις φορές σε θάνατο.

Ο συνολικός χρόνος παραμονής του στις φυλακές ήταν 11 έτη και 5 μήνες, ενώ 4 έτη και 6 μήνες συμπλήρωσε στην εξορία, ενώ έγιναν εννέα απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Το 1968 από την εξορία, καταδίκασε την επέμβαση της Σοβιετικής Ένωσης στην Τσεχοσλοβακία. Οι συνεχείς δικαστικές του περιπέτειες μέχρι την οριστική του απαλλαγή με τη γενική αμνηστία του 1971 προκάλεσαν συχνά την αντίδραση της Ελληνικής και της διεθνούς κοινής γνώμης.

Η πολιτική δράση του Μανώλη Γλέζου δεν είχε καμφθεί ποτέ από τις διώξεις του. Το 1951, αν και φυλακισμένος, εκλέχθηκε βουλευτής με την ΕΔΑ. Το 1961 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 8ο Συνέδριο του κόμματος. την εκδήλωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος, στις 21 Απρίλη 1967, συνελήφθη και κρατήθηκε για 4 χρόνια στο Γουδή, το Πικέρμι, στη Γενική Ασφάλεια (Χωροφυλακής), τη Γυάρο, το Παρθένι Λέρου. Απελευθερώθηκε το 1971 από τον Ωρωπό. Αποχώρησε από το ΚΚΕ το 1968.

Το 1981 εκλέχθηκε βουλευτής Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ και το 1984 ευρωβουλευτής. Στις εκλογές του 1985 επανεξελέγη βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 ήταν υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού. Το 2002, διαμόρφωσε την πολιτική ομάδα Ενεργοί Πολίτες. Η πολιτική αυτή ομάδα σε συνεργασία με τον Συνασπισμό και άλλα μικρότερα κόμματα της Αριστεράς, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές του 2004. Στις 6 Μαΐου 2012 εξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στις Ευρωεκλογές του 2014 εξελέγη ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ με περισσότερους από 438.000 σταυρούς προτίμησης, πρώτος σε σταυρούς προτίμησης μεταξύ όλων των υποψηφίων, όλων των κομμάτων. Παρά την υποστήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γλέζος εξέφρασε δημόσια τη διαφωνία του με τη δανειακή σύμβαση του 2015.

Ακόμη, πήρε θέση υπέρ του “όχι” στο δημοψήφισμα του 2015, αλλά και κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών του 2018.

Στις 17 Ιουνίου 2015, ο Γλέζος υπέβαλε την παραίτησή του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με ισχύ από τις 8 Ιουλίου 2015 καθώς είχε ανακοινώσει ότι θα αποχωρήσει με την παρέλευση ενός χρόνου θητείας.

Το 1962 βραβεύτηκε από την ΕΣΣΔ με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης Λένιν. Μάλιστα ο Σαρλ ντε Γκωλ, την περίοδο των πρώτων δικαστικών του περιπετειών, τον χαρακτήρισε ως τον “πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης”.