Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Το ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ είναι η ζωντανή απόδειξη ότι ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τέλος. Τα ίδια κυβερνητικά παπαγαλάκια που πριν από ένα χρόνο διαφήμιζαν την επίσκεψη του Ομπάμα στην Αθήνα σαν συνάντηση των “προοδευτικών δυνάμεων” τώρα εξωραΐζουν την επίσκεψη στον ρατσιστή, σεξιστή και πολεμοκάπηλο Τραμπ. Πέρα από τις ιδεολογικές κωλοτούμπες, όμως, υπάρχουν και οι συγκεκριμένες πολιτικές δεσμεύσεις που παίρνει ο Τσίπρας αγκαλιάζοντας τον Τραμπ αυτή τη στιγμή.
Βρισκόμαστε στο σημείο όπου ο Τραμπ ανοίγει ξανά θέμα καταγγελίας της συμφωνίας για τα πυρηνικά με το Ιράν διεκδικώντας την απομόνωσή του. Αυτό είναι διπλή πρόκληση. Ο Τραμπ είναι ο πρόεδρος που απειλεί με πόλεμο τη Βόρεια Κορέα αν δεν εγκαταλείψει το πρόγραμμα πυρηνικών εξοπλισμών της και τονίζει όπου σταθεί και όπου βρεθεί ότι οι κυρώσεις και οι διαπραγματεύσεις δεν λύνουν το πρόβλημα. Ακύρωση της συμφωνίας με το Ιράν στέλνει το μήνυμα ότι η απειλή πολεμικής επέμβασης των ΗΠΑ είναι ανοιχτή και στην Κορέα και στο Ιράν. Ταυτόχρονα, η κατάσταση στη Μέση Ανατολή αποσταθεροποιείται ραγδαία μετά το δημοψήφισμα στο ιρακινό Κουρδιστάν. Οι απειλές του Τραμπ κατά του Ιράν παίζουν και εδώ ρόλο, δηλαδή προσπαθούν να κρατήσουν την κυβέρνηση της Βαγδάτης μακριά από την επιρροή της Τεχεράνης και κάτω από αμερικάνικο έλεγχο την ώρα που οι Κούρδοι αψήφισαν τις αμερικάνικες πιέσεις και προχώρησαν στο δημοψήφισμα.
Η πολιτική του Τσίπρα ότι όλα αυτά αναβαθμίζουν τη θέση της Ελλάδας σαν νησίδα σταθερότητας σημαίνει πρόσδεση στις αμερικάνικες απειλές ότι ο Τραμπ θα επιβάλει τη σταθεροποίηση με πολεμική κλιμάκωση. Δεν ήταν τυχαία η πτήση του Τσίπρα με F-16 πριν φύγει για τις ΗΠΑ. Οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας χειροτερεύουν και η ατζέντα του Τσίπρα στο Λευκό Οίκο έχει νέες εξοπλιστικές παραγγελίες και επιδείνωση των ελληνοτουρκικών ανταγωνισμών Εκτός από τα βάρη (οικονομικά και πολιτικά) που απειλούν να ρίξουν πάνω στην εργατική τάξη όλα αυτά, το ταξίδι Τσίπρα έχει και τα μνημονιακά βάρη που φέρνουν τα παζάρια με το ΔΝΤ, τη Λαγκάρντ και τον Τραμπ. Ο Τσακαλώτος ήδη συμφώνησε με τη Λαγκάρντ για το γρήγορο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης και αυτό το διαφημίζουν ως θετικό επειδή λένε ότι διώχνει την αβεβαιότητα και φέρνει επενδύσεις. Η αλήθεια είναι ότι σκληραίνουν οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης να μην κάνει καμιά υποχώρηση: πράσινο φως στους τραπεζίτες να διαλύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία με αδιαλλαξία απέναντι στους απεργούς. Ξεχάστε τις προσλήψεις, το πρωτογενές πλεόνασμα υπεράνω όλων, αυτό είναι το πραγματικό μήνυμα πίσω από τις υποκρίσιες και τα ψέματα ότι η Ελλάδα βγαίνει από την κρίση.
Γι’ αυτό, πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι για τη διπλή αντίσταση που έχουμε να χτίσουμε το επόμενο διάστημα. Με μάχες ενάντια στον ρατσισμό, την ισλαμοφοβία και την ενθάρρυνση της ακροδεξιάς που φέρνουν οι συνεργασίες με τις εκστρατείες του Τραμπ και με μάχες ενάντια στις περικοπές συντάξεων, μισθών και θέσεων εργασίας που φέρνει η “επιτάχυνση της αξιολόγησης”. Το ένα μέτωπο πάλης δεν έρχεται σε σύγκρουση με το άλλο όπως λένε διάφοροι, αντίθετα κάθε βήμα μπροστά στον ένα τομέα χτίζει δυνάμεις και για τον άλλο. Οι αγώνες που βρίσκονται σε εξέλιξη το τελευταίο διάστημα έχουν κι αυτό το καθήκον να αναλάβουν ενώ και η Αριστερά, και ιδιαίτερα το αντικαπιταλιστικό και επαναστατικό τμήμα της, που δεν σκύβει το κεφάλι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και δεν συμβιβάζεται με τίποτα λιγότερο από την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών αναγκών, έχει να λάβει άμεσα και χωρίς δισταγμό πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση.