Του Τάσου Παππά
Διέψευσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον υποψήφιο βουλευτή του Μπάμπη Παπαδημητρίου ότι με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας η χώρα θα μπει σε πιστοληπτική γραμμή στήριξης. Δεν τον διέψευσε όμως στο άλλο ζήτημα, ότι δηλαδή η κυβέρνηση της Ν.Δ. θα πάρει τα λεφτά από το «μαξιλάρι» και θα τα δώσει στις τράπεζες για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα των «κόκκινων» δανείων.
Του διέφυγε; Δεν το νομίζω. Απλώς στην αγχωμένη εμφάνισή του στον Αlpha (η γλώσσα του σώματος ήταν αποκαλυπτική), «αδειάζοντας» έναν από τους πιο σταθερούς συνομιλητές του της προηγούμενης περιόδου, προσπάθησε να κλείσει ένα θέμα πριν πάρει μεγάλες διαστάσεις και τον φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, αφού ως γνωστόν, στα απλά ελληνικά, χωρίς τα τεχνοκρατικά φτιασίδια που κατασκευάζουν οι σκιτζήδες που παρουσιάζονται ως ειδικοί, η πιστοληπτική γραμμή σημαίνει μνημόνιο.
Ωστόσο, οφείλουμε να θυμίσουμε στον κ. Μητσοτάκη -η μνήμη του όταν δεν είναι τελείως σβηστή είναι σίγουρα επιλεκτική- ότι το κόμμα του, λίγο πριν κλείσει η τελευταία αξιολόγηση, είχε προτείνει στην κυβέρνηση, παρέα με τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας Γ. Στουρνάρα, τη γνώμη του οποίου υπολογίζουν πάρα πολύ στην Πειραιώς, να σκεφτεί το ενδεχόμενο να ζητήσει από τους δανειστές πιστοληπτική γραμμή στήριξης.
Ας υποθέσουμε όμως ότι ο κ. Παπαδημητρίου είπε δημοσίως όσα έχουν συζητήσει ιδιωτικώς με τον αρχηγό της Δεξιάς και η διάψευση του κ. Μητσοτάκη ήταν αναγκαστική. Αραγε για ποιον λόγο η χώρα χρειάζεται νέο μνημόνιο ή κάτι σαν μνημόνιο που θα περιλαμβάνει σκληρά μέτρα και επώδυνες μεταρρυθμίσεις;
Είναι τόσο χάλια τα πράγματα; Μα, από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους οι δανειστές χρησιμοποιώντας δικές τους πηγές, αλλά και από τα στοιχεία που εκδίδουν οι ελληνικές αρχές, οι οποίες τώρα δεν κάνουν του κεφαλιού τους, δεν προκύπτει κακή εικόνα για την κατάσταση της οικονομίας. Για παράδειγμα: υπάρχει το «μαξιλάρι» των 35 δισ. ευρώ. Δεν το αμφισβητεί η Δεξιά, αφού προτίθεται να μοιράσει το ποσό στις τράπεζες. Στην ανάπτυξη έχουμε θετικούς ρυθμούς, υψηλότερους από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Δεν το αμφισβητεί η Δεξιά.
Γκρινιάζει μόνο λέγοντας ότι θα έπρεπε να είχαμε πετύχει καλύτερες επιδόσεις, όχι φαντάζομαι σαν κι αυτές που είχαν οι δικές της κυβερνήσεις (βαθιά ύφεση). Τα ταμεία δεν είναι άδεια, όπως ήταν τον Γενάρη του 2015 – τα λεφτά έφταναν-δεν έφταναν για μισθούς και συντάξεις ενός μηνός.
Δεν το διαψεύδει επισήμως η Δεξιά, αν και κάποια στελέχη της -εκείνα που πρωταγωνιστούν στο άθλημα της τσιρίδας- ισχυρίζονται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει καμένη γη. Η χώρα δανείζεται από τις αγορές με καλύτερα επιτόκια. Δεν το αμφισβητεί η Δεξιά, αλλά υποστηρίζει ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι αγορές έχουν προεξοφλήσει τη νίκη της.
Μόνον που ξεχνά ότι η μείωση των επιτοκίων ξεκίνησε πολύ πριν γίνουν οι ευρωεκλογές κι αυτό πρέπει -όσο κι αν δεν της αρέσει- να το πιστώσει στη σημερινή κυβέρνηση. Συνεπώς πού θα ακουμπήσει για να δικαιολογήσει την επιλογή της να μην εφαρμόσει το πρόγραμμά της; Τι θα πει αν χρειαστεί να λάβει μέτρα;
Το έδαφος προετοίμασε ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης λέγοντας στη συνέντευξή του στην τηλεόραση του Αlpha (σε ελεύθερη απόδοση το μεταφέρω) ότι θα υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις μας εφόσον πιάσουμε τον στόχο του 4% στην ανάπτυξη. Η πρώτη μπηχτή. Δήλωσε πάντως αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρει να κάνει το θαύμα (περί θαύματος θα πρόκειται) γιατί πιστεύει πως μόλις σχηματίσει κυβέρνηση, θα παρατηρηθεί συνωστισμός υγιώς σκεπτόμενων επενδυτών στα κάγκελα του Μαξίμου.
Η δεύτερη μπηχτή δεν έχει εκτοξευτεί ακόμη αλλά έχει τοποθετηθεί στη θαλάμη. Το κλίμα καλλιεργούν για λογαριασμό της Δεξιάς τόσο ο κ. Στουρνάρας όσο και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, με τη βοήθεια των οργανικών διανοουμένων του νεοφιλελευθερισμού, που βρήκαν φιλόξενο καταφύγιο στις λίστες της και όσοι δεν καταφέρουν να εκλεγούν θα πλαισιώσουν το οικονομικό επιτελείο, αλλά και των δημοσιολόγων, που θα αναλάβουν να προετοιμάσουν τους πολίτες για το μεσίστιο μέλλον, υπηρετώντας με πάθος (και με το αζημίωτο φυσικά) τη γραμμή: δεν υπάρχει εναλλακτική.
Τι μας λένε ο κ. Στουρνάρας και οι γραφειοκράτες των θεσμών; Οτι δεν θα πιάσουμε τον στόχο του πλεονάσματος, ότι υπάρχει κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού εξαιτίας των παροχών που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες. Τι είχες, Γιάννη, τι είχα πάντα. Τους ίδιους ήχους βγάζουν τα βιολιά τους εδώ και χρόνια. Φοβάμαι όμως ότι αν η Δεξιά κερδίσει τις εκλογές και σχηματίσει κυβέρνηση, δεν θα μπορέσει να επικαλεστεί ούτε τις απόψεις του κ. Στουρνάρα ούτε τις εκτιμήσεις των δανειστών.
Ο λόγος; Μα, τα ψήφισε κι αυτή τα μέτρα του Τσίπρα και μάλιστα πλειοδότησε. Τι θα πει αύριο; Συγγνώμη, κάναμε λάθος; Ξέραμε ότι θα προκαλέσουν βλάβη στην οικονομία αλλά τα στηρίξαμε για να μην κατηγορηθούμε για έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας; Σας κοροϊδέψαμε γιατί θέλαμε να πάρουμε την ψήφο σας;