Η δήμαρχος της ακριτικής Γαύδου ταξίδεψε όλη την Ελλάδα για να βρεθεί στο πρόσφατο συνέδριο της ΚΕΔΕ. Στο συνέδριο αυτό ο χρόνος που διατέθηκε προκειμένου να αναπτύξουν οι σύνεδροι τις απόψεις τους ήταν ελάχιστος, καθώς οι τρεις ημέρες μονοπωλήθηκαν από 45λεπτες ομιλίες επιλεγμένων προσώπων, αιρετών και μη. Έτσι, η κ. Καλλινίκου δεν είχε την ευκαιρία να τοποθετηθεί στην ολομέλεια του σώματος. Ίσως να έπαιξε ρόλο και ο κριτικός της τόνος προς τη διοίκηση της ΚΕΔΕ. Δημοσιεύουμε παρακάτω την ομιλία της, με την πεποίθηση ότι αξίζει ακόμη και τώρα να διαβαστεί από τους αυτοδιοικητικούς της χωρας, αλλά και τους ιθύνοντες της ΚΕΔΕ.
Ολόκληρο το κείμενο:
Από το Νότο, στο Βορά!
Από τα αλώνια στα χλιδάτα σας σαλόνια!
Όταν θα με ρωτήσουν οι Γαυδιώτες που ήταν το συνέδριο θα ντραπώ. Και θα ντραπώ να πω ότι συμμετείχα σε αυτή την αλόγιστη σπατάλη χρήματος που δυστυχώς και εκείνοι έχουν πληρώσει, την στιγμή που δεν μπορούν να έχουν την παραμικρή παροχή από τον Δήμο ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΡΙΣΗ. Γιατί είμαστε ο δήμος που λόγω κρίσης δεν μπορούμε να προσλάβουμε προσωπικό. Γιατί λόγω κρίσης δεν μπορούμε να παρέχουμε τις στοιχειώδεις υπηρεσίες στον δήμο μας. Γιατί λόγω κρίσης μας πνίγουν τα σκουπίδια. Γιατί λόγω κρίσης ψοφάνε τα ζώα μας χωρίς νερό!
Με δήμαρχο – αντιδήμαρχο να κάνουν τους σκουπιδιάρηδες, τους νερουλάδες, τους κουβαλητές του καυσίμου, του νερού, να γίνονται χειριστές μηχανημάτων, χτίστες, υδραυλικοί, νεκροθάφτες και ότι άλλο δεν μπορεί να χωρέσει στο μυαλό κανενός από όλους εσάς, εκτός από εκείνους που αντιμετωπίζουν ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες, δήμοι θύματα του μνημονιακού τυφώνα Καλλικράτη όπως το Αγαθονήσι, Αϊ Στράτης, Ανάφη, Σίκινος Ψαρά Χάλκη και άλλοι μικροί νησιωτικοί αλλά και ορεινοί δήμοι, καταδικασμένοι με εξαφάνιση από τον χάρτη της Αυτοδιοίκησης, μια και αυτό το διοικητικό μόρφωμα τους έχει στερήσει κάθε εργαλείο δημιουργίας και παραγωγικότητας.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να σας περιγράψω το μοντέλο του μικρότερου δήμου της Ελλάδας αλλά και της Μεσογείου που δημιούργησε ο τρομακτικά ελλιπής 3852/2010 γνωστός σε όλους μας Καλλικράτης.
Τον Δήμο Γαύδου, την εσχατιά της Ελλάδας. Τους συνοριοφύλακες όπως μας χρεώνουν.
Τον δήμο που απουσιάζουν οι στοιχειώδης δομές στελέχωσης, χωρίς διοικητικούς υπαλλήλους, χωρίς ταμειακή – οικονομική υπηρεσία, χωρίς υπηρεσία καθαριότητας με ΧΑΔΑ και πρόστιμο 80.000 ευρώ στην πόρτα του, χωρίς υπηρεσία ύδρευσης άρδευσης, χωρίς υπηρεσία κίνησης οχημάτων, με ένα νεκροταφείο δημοτικών οχημάτων στην αυλή του, χωρίς επιτροπές παραλαβής προμήθειας! Υπό την ομηρία ακτοπλοϊκής εταιρίας με αντιαναπτυξιακό για το νησί μας καθεστώς! Δήμος παντέρημος που όμως έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις…
Την άμεση σύνταξη μελέτης ώστε να προβλεφθεί το ελάχιστο κόστος της λειτουργίας του μικρότερου δήμου με το απαραίτητο προσωπικό και αυτό να λειτουργήσει σαν πλαφόν για μια δίκαιη κατανομή των ΚΑΠ, η οποία γίνεται με την πρόταση της ΚΕΔΕ και το έχω ζητήσει και σαν αντιδήμαρχος από το προηγούμενο προεδρείο αλλά και από το τωρινό.
Την εξαίρεση των πολύ μικρών δήμων από τον ισοσκελισμό των ανταποδοτικών. Είναι αδύνατον την δαπάνη των ανταποδοτικών να την επιβαρυνθούν οι 80, 100, ή 250 κάτοικοι.
Την άρση απαγόρευσης πρόσληψης προσωπικού τουλάχιστον κατά περιπτώσεις ώστε να είναι καλυμμένος ο κάθε δήμος με το ελάχιστο προσωπικό για να λειτουργεί.
Δήμοι κάτω των 5.000 κατοίκων χωρίς υφιστάμενη δημοτική επιχείρηση να αποκτήσει το δικαίωμα σύστασης τουλάχιστον μίας.
Δημόσιος φορέας ακτοπλοΐας να προστατεύει το δημόσιο συμφέρον και όχι να υπηρετεί το κράτος των εταιριών στις επιδοτούμενες άγονες γραμμές.
"google ad"
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που τόσος χαμός γίνεται! Η Γαύδος ξεκίνησε την διαδικασία μεταφοράς των 150.000 ευρώ που έχει στο ταμείο της, όχι μόνο γιατί με τις ως άνω συνθήκες δεν μπορεί να τα διαχειριστεί αλλά γιατί αν χρεοκοπήσει η Ελλάδα, σε όποια τράπεζα και θα βρίσκονται τα χρήματα θα έχουν ακριβώς την ίδια αξία, και θα μείνω εκεί γιατί χθες κατηγορήθηκα για την ιδεολογική μου ταυτότητα.
Μεταναστευτικό
Ακούγεται έντονα η φράση να περιφρουρήσουμε τα σύνορά μας! Να μην τους αφήσουμε να μπουν στην χώρα μας που είναι ο συνοριοφύλακας της Ευρώπης. Αυτό τι σημαίνει? Ότι θα γίνουμε το μακρύ χέρι των δολοφόνων των λαών? Ότι όταν προσάραξε στην Γαύδο το καράβι της Ελπίδας για 157 πρόσφυγες εμείς έπρεπε να μην τους αφήσουμε να βγούν από την θάλασσα? Η χώρα μας αλλά και τα νησιά που υποδέχονται τα κύματα προσφύγων στις μέρες μας θα πρέπει να οχυρωθούν με δομές αλληλεγγύης. Δομές άμεσου υγειονομικού ελέγχου, δομές προσωρινής φιλοξενίας αλλά και δομές φιλοξενίας ανηλίκων. Οι δήμοι θα μπορούσαν να προσφέρουν παραχωρώντας σε υφιστάμενες δομές κτίρια διαθέσιμα.
Ακούγεται μέσα στην ΚΕΔΕ το ενδεχόμενο συγχώνευσης του Δήμου Γαύδου με τον Δήμο Σφακίων. Ασφαλώς και η εύκολη λύση είναι να ξεφορτωθούμε τους αδύναμους προκειμένου να κάνουμε την ζωής μας ποιο εύκολη. Μου θυμίζει το τροϊκανό σενάριο περί εκκένωσης νησιών κάτω των 150. Δεν θα έχει καμία διαφορά αν είναι Σφακιά, Αιγάλεω ή Μαρούσι. Όσο ανήμπορος θα είναι ο κ. Πατούλης να έρθει να μας μαζεύει τα σκουπίδια, άλλο τόσο θα είναι και ο δήμαρχος Σφακίων λόγω συνθήκης και όχι θέλησης. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι τα νησιά όμορα είναι μόνο με την Θάλασσα. Και δεν έχει κανένας το δικαίωμα να αποφασίζει για αυτά χωρίς αυτά. Τι θα αποφασίσουμε λοιπόν! Θα καταδικάσουμε αυτά τα νησιά σε ερήμωση και θα τα αφήσουμε στο έλεος τους με αποτέλεσμα να εξελιχθούν σε κάποια «βάση» ξένων συμφερόντων ώστε να αποτελέσουν άλλο ένα ξεπούλημα της Ελληνικής γης, ή θα τα εντάξουμε στο ελληνικό κράτος δίνοντας την ευκαιρία στα διαμάντια της Μεσογείου να γίνουν ο πόλος μιας υγιούς ανάπτυξης, πηγή αναζωογόνησης οικονομικής και πολιτισμικής για την Ελλάδα. Υπάρχουμε, έχουμε την ψυχή και το μεράκι να σταθούμε δίπλα σε μια Ελλάδα δικαιοσύνης. Είμαστε και εμείς κομμάτι αυτής της χώρας κι ας μας χωρίζει η θάλασσα. Τα νησιά στάθηκαν θεριά σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ιστορίας μας. Ο εξευτελισμός και η εξαθλίωση δεν τους αξίζει.
Μας μάλωσε ένας συνάδελφος όπως και ο πρόεδρος. Πως τολμάει μια Γαύδος να κουνάει το δάχτυλο σε κοτζάμ πρόεδρο της ΚΕΔΕ! Αγαπητέ συνάδελφε, μια Γαύδος που σέρνει όλα τα παραπάνω, ΓΚΡΙΖΑ ΖΩΝΗ, ξεχασμένη από την Λοζάνη μέχρι και σήμερα, θα κουνήσει το δάχτυλο και στον πρωθυπουργό της χώρας προκειμένου υπενθυμίσει την ύπαρξή της και να διεκδικήσει την αξιοπρέπεια που της πρέπει.