Ούτε η Αριστερά ούτε η εθνικιστική άκρα Δεξιά, όπου και όποτε κυβέρνησαν, έχουν σεβαστεί την πολυφωνία, την ελευθερία του λόγου και την ανεξαρτησία του Τύπου. Για τον λόγο αυτόν, δεν μας εκπλήσσει το γεγονός ότι το νομοσχέδιο που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή, με πρόσχημα τη διευθέτηση του χρονίζοντος προβλήματος της αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, περιορίζει την πολυφωνία και δίνει υπερεξουσίες στην Κυβέρνηση (υπουργοί Επικρατείας και ΥΠΟΜΕΔΙ) – η οποία αποφασίζει το πλήθος των αδειών, το πλήθος των εργαζομένων που πρέπει να έχει μία τηλεοπτική επιχείρηση, το περιεχόμενο του προγράμματος, μέχρι κι αν ο δημοσιογράφος κάποιου διαδικτυακού Μέσου δικαιούται να παρακολουθεί το briefing!
Δεν είναι δουλειά κανενός υπουργού να αποφασίζει πόσες επιχειρήσεις κάθε κλάδου θα επιτρέπεται να λειτουργούν, εφόσον με την σύγχρονη τεχνολογία δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός περιορισμός στον αριθμό των ψηφιακά διαθέσιμων συχνοτήτων, ενώ η παροχή τηλεοπτικού προγράμματος δεν αποτελεί πλέον φυσικό μονοπώλιο μια που μπορεί να γίνει και μέσω διαδικτύου. Η εκπομπή ραδιοτηλεοπτικού προγράμματος θα έπρεπε να είναι συνεπώς ελεύθερη, όπως και κάθε άλλη επιχειρηματική δραστηριότητα που σέβεται τη νομοθεσία. Οποιοσδήποτε άλλος περιορισμός είναι εκ του πονηρού και γυρίζει την χώρα δεκαετίες πίσω κι εκτός ευρωπαϊκού κεκτημένου.
Με τον ίδιο νόμο ιδρύονται δύο ακόμα φορείς του Δημοσίου καθώς και νέα μία επιχείρηση με τον καπέλο της ΕΡΤ (ΕΡΤnet Α.Ε.), για την παροχή διαδικτυακού περιεχομένου. Έτσι, το πτωχευμένο ελληνικό κράτος, φορολογεί ληστρικά τους πολίτες του για να έχει 5 δημόσια τηλεοπτικά κανάλια πανελληνίας εμβελείας, 19 δημόσιους περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, 10 δημόσια ραδιόφωνα και άγνωστο πόσους δημόσιους ιστοτόπους ενημέρωσης – χωρίς να μετράμε σε αυτά το επίσης δημόσιο ΑΠΕ/ΜΠΕ, που πρόσφατα εξέδωσε και free press! Όλα αυτά, χρηματοδοτούμενα από τα χρήματα των ανηλεώς φορολογουμένων πολιτών.
Ένας μηχανισμός ακριβοπληρωμένης κυβερνητικής προπαγάνδας στήνεται ραγδαία. Θα ηττηθεί πολιτικά αλλά στο ενδιάμεσο θα τον πληρώσουμε ακριβά.