Η κατάσταση στην αγορά είναι άσχημη, το έχουμε ξαναπεί. Και οι κινήσεις της κυβέρνησης δεν επαρκούν και όταν γίνονται, γίνονται με αργοπορία…
Για λίγες ημέρες μετά το τέλος της καραντίνας υπήρξε κάποια εμπορική κίνηση όμως αυτή τη στιγμή στην πλειοψηφία των καταστημάτων σκοτώνουν… μύγες.
Πελάτης δεν μπαίνει στα καταστήματα ούτε με ντουφέκι. Ακόμα και οι καφετέριες είναι μισοάδειες, ενώ η εικόνα στο Παλιό Λιμάνι θυμίζει εποχή… καραντίνας.
Καταθλιπτική η εικόνα και στα γυμναστήρια αφού όπως μας αναφέρουν με το τέλος της καραντίνας πολλοί δεν επέστρεψαν.
Σε πολλά γυμναστήρια η πελατεία έχει πτώση έως και 50%.
Όλα αυτά αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα της αγοράς που αναμένεται να γίνει χειρότερη τους επόμενους μήνες.
Βλέπετε, πέρα από την οικονομική κρίση είναι και αυτό: Οι συνήθειες πολλών ανθρώπων άλλαξαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Πολλοί πλέον ψωνίζουν μέσω διαδικτύου. Και με τον φόβο της οικονομικής κρίσης να σκιάζει τα πάντα, προσπαθούν να κάνουν οικονομίες όπου μπορούν.
Δε βοηθάει και το κράτος, το ξαναλέμε. Ο πολίτες έχει τρομερή ανασφάλεια τι θα του ξημερώσει. Γνωρίζει ότι καραδοκούν οι τράπεζες αλλά και το κράτος με φόρους και δόσεις για δάνεια. Και πού να τα βρει τα λεφτά αφού χρήμα δεν υπάρχει; Κάνει λοιπόν οικονομία όπου μπορεί.
Έτσι, οι πολίτες δεν καταναλώνουν, οι επιχειρήσεις δεν κάνουν τζίρο, και κάποια στιγμή οι επιχειρήσεις θα κλείσουν ή θα απολύσουν τους εργαζόμενους, θα μειωθούν τα έσοδα του κράτους, θα μειωθούν και οι μισθοί στο δημόσιο. Και ποιος θα πληρώνει τα ενοίκια; Ποιος θα πληρώνει τις δόσεις των δανείων;
Είναι αλυσίδα όλα αυτά βλέπετε.
Στην κυβέρνηση, δεν το βλέπουν; Δεν συνειδητοποιούν ότι χρειάζονται ριζικά μέτρα; Τι περιμένουν να συμβεί; Να βρεθεί το εμβόλιο… Μα και να βρεθεί το εμβόλιο, η ζημιά έχει ήδη γίνει.
Αφού λοιπόν δεν το λέει κανείς, ας το πούμε εμείς:
Η μπάνκα μηδένισε.
Η μόνη πραγματική λύση στο πρόβλημα που δημιουργείται είναι η μαζική διαγραφή χρεών.
"google ad"
Χρειάζεται μία επανεκίννηση από το μηδέν και μετά σχεδιασμός για το κτίσιμο σε σωστά θεμέλια. Δεν είναι θέμα Αριστεράς ή Δεξιάς. Είναι πλέον περίπου μονόδρομος, αν θέλουμε να υπάρχει επόμενη μέρα σε αυτή τη χώρα.
Θα υπάρξει πολιτικός με το θάρρος που είναι αναγκαίο αυτές τις στιγμές; Μένει να το δούμε.