Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης
Η ΕΕ δεν είναι ένας δημοκρατικός θεσμός αλλά ένας οργανισμός που στο όνομα ενός ακαθόριστου, θολού “ευρωπαϊσμού” και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προάγει και υπερασπίζεται τις πολιτικές της οικονομικής εξαθλίωσης, του ρατσισμού, του πολέμου και της ανταγωνιστικότητας, δηλαδή του κοινωνικού κανιβαλισμού. Ότι βέβαια αυτό αποτελεί μια πραγματικότητα, που συμφωνεί με αυτήν το σύνολο των ευρωπαϊκών λαών, έστω και με τις όποιες αυταπάτες, αυτό δεν σημαίνει ότι ενστερνίζονται όλοι την ίδια άποψη. Αλλιώς δεν θα υπήρχαν οι διάφοροι που με κάθε ευκαιρία εκφράζουν την αντίθεσή τους, ως ένα σημείο θεμιτή, σε αυτό το ζήτημα και που υπερασπίζονται τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ΕΕ με κάθε τρόπο.
Ένα παράδειγμα αυτού του φαινομένου εντόπισα πρόσφατα σε μία σχετική συζήτηση σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με ανακοίνωση της ΕΛΜΕ Χανίων που εναντιώνεται στην εφαρμογή στα σχολεία του προγράμματος «Σχολικοί Πρέσβεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου»(!), κάτι ανάλογο ας πούμε , με την Βουλή των Εφήβων – ένα θεσμό που προάγει, υποτίθεται, την ελεύθερη σκέψη και κρίση των νεαρών μαθητών. Στην εγκύκλιο μάλιστα του προγράμματος αναφέρεται μεταξύ άλλων πως στόχος του προγράμματος «είναι η προώθηση των Ευρωπαϊκών αξιών και ιδιαίτερα της πολιτικής – κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, μέσω της καλύτερης γνώσης και κατανόησης από τους μαθητές – μελλοντικούς νέους πολίτες, της λειτουργίας των Ευρωπαϊκών θεσμών και ιδιαίτερα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (…) και τις δυνατότητες για ενεργότερη συμμετοχή τους στο δημοκρατικό γίγνεσθαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Η απάντηση της τοπικής ΕΛΜΕ ήταν άμεση, όπου με ξεκάθαρο τρόπο δηλώνει πως «αποτελεί πρόκληση για τους δασκάλους, τους μαθητές και τις οικογένειές τους αυτή η προσπάθεια εξωραϊσμού της Ε.Ε. και των σάπιων αξιών που πρεσβεύει, στα μάτια των μαθητών. Αλήθεια, μέσα από το εν λόγω πρόγραμμα θα μάθουν τα παιδιά ότι στην Ε.Ε. υπάρχουν αυτή τη στιγμή 27 εκατομμύρια άνεργοι; Ότι η Ε.Ε., από κοινού με το ΔΝΤ και την κυβέρνηση τσακίζουν τη ζωή και το μέλλον χιλιάδων παιδιών στην Ελλάδα, που μένουν χωρίς ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, για να στηρίξουν τα κέρδη των τραπεζιτών, των εφοπλιστών και των βιομηχάνων;
Θα ενημερώσουν άραγε τους μαθητές ότι η Ε.Ε. έχει ματοκυλήσει τα παιδιά της Γιουγκοσλαβίας, του Ιράκ, της Λιβύης, της Παλαιστίνης, της Συρίας, κ.α.;” Η νεολαία δεν έχει κανένα λόγο να γιορτάσει για την Ευρωπαϊκή Ένωση των πολέμων, της προσφυγιάς, της φτώχειας, της ανεργίας, της οικολογικής καταστροφής, της καταστολής, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας». Καλώντας στη συνέχεια τους καθηγητές να μ,ην συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.
Κι όμως υπήρξαν διάφοροι, αυτοί που προηγουμένως ανέφερα, που όχι μόνο έκφρασαν την αντίθεση τους στην συγκεκριμένη ανακοίνωση αλλά που στοχοποίησαν την τοπική ΕΛΜΕ ως το αρνητικό πρότυπο για τη διδασκαλία των παιδιών μας και την ανακοίνωση ως εμπόδιο στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών, προχωρώντας και σε άλλους ειδεχθής χαρακτηρισμούς. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να είμαστε καθαροί ότι η ΕΛΜΕ Χανίων, η τόσο συνεπής στους δημοκρατικούς, πολιτικούς, αντιρατσιστικούς κι αντιφασιστικούς αγώνες του λαού μας και φυσικά στους αγώνες για μια ισότιμη για όλους, δημοκρατική παιδεία, πως για άλλη μια φορά ανέδειξε τα πράγματα ως έχουν, χωρίς τις ιδεολογικές αγκυλώσεις που επιβάλλει ο νεοφιλελευθερισμός και τα διάφορα παπαγαλάκια της ΕΕ. Αλήθεια, εάν το πρόγραμμα εφαρμοστεί τότε οι υποψήφιοι πρέσβεις-μαθητές θα πρέπει να αναφερθούν και στα πλεονεκτήματα των τειχών που υψώνονται από την Ουγγαρία μέχρι τον Έβρο ή στην εμπέδωση των δημοκρατικών ιδεωδών στην Ουκρανία, σωστά;
Καλό θα ήταν, λοιπόν, όσοι εκφράζουν αντιρρήσεις στην απόφαση της τοπικής ΕΛΜΕ (και μάλιστα με τέτοιο τρόπο) να μην γίνονται παιγνίδι στις νεοφιλελεύθερες επιλογές των κυβερνήσεων ή της άρχουσας τάξης που μας παρουσιάζουν όλα τα παραπάνω ως κανονικότητα κι ας εμπιστευτούν λιγάκι τους καθηγητές των παιδιών μας (όσων έχουν παιδιά κι όσων από εμάς θα αποκτήσουμε) ως αρμοδιότερων επιστημόνων από εμάς σε αυτά τα ζητήματα. Γιατί είναι άλλο να ζητάς τον έλεγχο των αποφάσεων ενός θεσμικού ή συνδικαλιστικού οργάνου κι άλλο να το στοχοποιείς ως εχθρικό ένα σωματείο επειδή δεν εκφράζει τις δικές σου, αποδεδειγμένα από την ιστορία και την επικαιρότητα λανθασμένες και επικίνδυνες θέσεις για την ΕΕ. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι ο συνδικαλισμός δεν είναι παιχνιδάκι στα χέρια των διάφορων μεγαλόσχημων που με σταθερή, πασόκικη λογική τον θέλουν υπερασπιστή των αντιλαϊκών πολιτικών, έτσι; Ναι, υπήρχαν και τέτοιες κατηγορίες για την ΕΛΜΕ – ότι αξιοποιεί τον συνδικαλισμό για τις δικές της μικροπολιτικές λογικές. Κι όσοι από αυτούς τους μεγαλόσχημους τους υπεράνω κριτικής, νιώθουν ενοχλημένοι από την ανακοίνωση της ΕΛΜΕ, την οποία, με χίλια αντιδραστικά επιχειρήματα, ταυτίζουν με τους ακροδεξιούς Τράμπ και Λεπέν (όπου η ΕΛΜΕ Χανίων αντιπαλεύει τις πολιτικές τους, για να ξέρουμε τι λέμε, αυτές τις μέρες μάλισα διοργανώνει μέσω της Αντιφασιστικής της επιτροπής το Αντιφασιστικό Φεστιβάλ των σχολείων), τι να κάνουμε, υπομονή, ο κόσμος μόνο με τον αγώνα πάει μπροστά κι όχι με τις λογικές που υπερασπίζονται διάφοροι φρόνιμοι, κυρ Παντελήδες όπως αυτοί…