Ο μνημονιακός της ρόλος, επαίσχυντος. Συνέβαλλε στην λεηλάτηση του Τύπου. Στο κλείσιμο δεκάδων εφημερίδων που δεν εντάχθηκαν στο παιχνίδι του λιβανίσματος των συστημικών πολιτικών.
Σε συνεργασία με τον ΣΗΠΕ (Σύνδεσμο – υποτίθεται- Ημερήσιων Περιφερειακών Εφημερίδων) μεθόδευσαν να κυκλοφορεί 1 εφημερίδα ανά 90.000 κατοίκους. Σκοπός να απομείνουν ανά τόπους 1 εφημερίδα που δεν θ’ ασκούν αντιπολίτευση. Όλες τις υπόλοιπες φρόντισαν να τις πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων. Τους έκοψαν τις ταχυδρομικές ατέλειες για να μην φτάνει η φωνή τους στην ύπαιθρο, αύξησαν τους φόρους.
Πάντα, έως να μεθοδευτούν αυτά τα μέτρα η εφημερίδα “Αγώνας της Κρήτης” έμπαινε στην επετηρίδα. Άλλωστε, είχε καθημερινή έκδοση και κυκλοφορούσε ανελλιπώς πάνω από 5 χρόνια. Επί 30 συναπτά έτη ανάμεσα στις τόσες εφημερίδες και ο «Αγώνας της Κρήτης» ήταν στην επετηρίδα. Η τελευταία επετηρίδα που βγήκε, που έχει ισχύ για ένα χρόνο ήταν το 2013. Το 2014 δεν βγήκε επετηρίδα. Ούτε μέχρι σήμερα Απρίλης του 2015. Ενώ λοιπόν βγαίνει κάθε χρόνο κάποιοι προωθούν στις υπηρεσίες την επετηρίδα του 2013 στην οποία μετά από 30 χρόνια καθημερινής μας έκδοσης δεν μας περιελάμβανε.
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως όταν δεν είσαι στην επετηρίδα δεν παίρνεις ανακοινώσεις του Δημοσίου. Εδώ, μπαίνουν πολλά ερωτήματα δημοκρατικής λειτουργίας αλλά και νομικά.
1) Καταρχάς κατά πόσο είναι νόμιμο αφού δεν βγαίνει πλέον επετηρίδα να εφαρμόζεται του 2013 αφού αυτή έχει ισχύ μόνο το 2013;
2) Οι πράξεις των Δασικών αποχ/σμων πρέπει να δημοσιεύονται σε δύο εφημερίδες καθημερινής κυκλοφορίας. Τις δημοσιεύσεις δεν τις κάνει το Δασαρχείο αλλά ο ιδιώτης που αποχαρακτηρίζει το χωράφι του. Το τιμολόγιο κόβεται στο όνομα του ιδιώτη και πληρώνεται απ’ τον ιδιώτη. Επομένως δεν είναι ανακοίνωση του Δημοσίου. Με ποιο δικαίωμα λοιπόν υπάλληλος του Δασαρχείου δίνει μπιλιετάκι για δημοσιεύσεις μόνο «Χ.Ν.» και «Ν. Ορίζοντες»; Η δεύτερη εφημερίδα είναι Κισαμίτικη και είναι και εβδομαδιαία. Ο νόμος λέει δύο καθημερινές εφημερίδες. Πώς μια υπηρεσία μπορεί να μεροληπτεί υπέρ συγκεκριμένων εφημερίδων; Έχει συμφέρον; Το θέμα είναι νομικό αλλά βεβαίως και ηθικό. Άλλωστε αυτό εφαρμόζεται από τα μέσα του 2014. Η τελευταία επετηρίδα που μας έχει εκτός ήταν το 2013. Έως τα μέσα του 2014 είχαμε τις δημοσιεύσεις. Και 1-2 το 2015. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κάποιοι το μεθοδεύουν πιάνοντας τις υπηρεσίες. Κατά πόσο είναι νόμιμο αυτό;
3) Κατά πόσο είναι νόμιμο ενώ η επετηρίδα βγαίνει για 1 χρόνο και ενώ δεν έχει βγει επετηρίδα το 2014 και 2015 να εφαρμόζεται το 2013 ενώ είναι μόνο για το 2013; Και αν είναι κακώς κείμενη, θα εφαρμόζεται μόνιμα; Και αν δεν ξαναβγεί επετηρίδα θα εφαρμόζεται η κακώς κείμενη, του 2013;
Τα ερωτήματα είναι νομικά και δημοκρατικής λειτουργίας.
Ο Αγώνας της Κρήτης είναι εφημερίδα καθημερινής έκδοσης που κυκλοφορεί εδώ και 35 συναπτά ετή. Βγήκε εκτός επετηρίδας πρώτη φορά το 2011. Όταν έγινε αυτό μας ήρθε κεραυνός εν αιθρία.
Ο υποτιθέμενος σύνδεσμος ΣΗΠΕ δουλεύει για την προώθηση μίας νέας πραγματικότητας όπου θα υπάρχει μόνο 1 καθημερινή εφημερίδα ανά 90.000 κατοίκους – δηλαδή δουλεύει για να ευλογεί τα γένια των εμπνευστών του. Οι εμπνευστές που συναντιόταν με τους υπουργούς για να προωθούν νόμους εναντίον του Τύπου, δυνατότητα που οι συγκεκριμένοι 5-6 εκδότες δεν θα την είχαν αν δρούσαν μεμονωμένα ως εκδότες. Έτσι δημιούργησαν έναν “Θεσμό” που θα μπορεί να συναντιέται με τους υπουργούς για να φτιάχνουν νόμους που θα συμφέρουν την ύπαρξη 1 εφημερίδα στα Χανιά, 1 στη Λάρισα, 1 στην Κομοτηνή κ.τ.λ. Μας είπε λοιπόν ο Θεσμός μας, μπαρδόν η Ένωση μας που υποτίθεται έπρεπε να προωθεί τα συμφέροντα όλων ανεξαρτήτως των εφημερίδων μελών της, μας είπε λοιπόν όταν απευθυνθήκαμε σ’ αυτήν για την αιφνίδια έξοδο μας απ’ την επετηρίδα: «Αχ, τι να σας κάνομε βρε παιδιά, βλέπετε είσαστε εκπρόθεσμοι. Καταθέσατε, τα χαρτιά σας 1-2 μέρες αργότερα». Διαδικασία που μέχρι τότε ήταν απολύτως τυπική αφού αποδεικνυόταν ότι είμαστε καθημερινή εφημερίδα πάνω από 5 χρόνια έκδοσης.
«Του χρόνου πάντως θα είστε σίγουρα».
Στο διάστημα του χρόνου , μας ενημέρωσαν πως από δω και πέρα ζητούν και ασφαλιστική και φορολογική ενημερότητα. Τρέξαμε σαν σκασμένοι, ξεραίνοντας και το ψωμί μας για να τα στείλομε εμπρόθεσμα. Τα στείλαμε και είμαστε ήσυχοι πως θα είμαστε στην επετηρίδα όπως διαβεβαίωνε και η Ένωση μας.
Αμ δε; Το 2012 δεν μας είχαν στην επετηρίδα. Δεύτερος, κεραυνός εν αιθρία. Τρέχομε πάλι στην υποτιθέμενη Ένωση, βλέπε ΣΗΠΕ, μας λέει πάλι: «Αχ, τι να σας κάνομε. Δεν έχετε δημοσιογράφους γι’ αυτό σας βγάλανε απ’ την επετηρίδα».
Σημειωτέον, η εφημερίδα μας έχει δημοσιογράφους αποφοίτους σχολής Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης πανεπιστημιακού επιπέδου. Μας απαντά λοιπόν ο ΣΗΠΕ που συνεργαζότανε με την Γενική Γραμματεία Τύπου των Κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ – Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ότι δεν θεωρούνται δημοσιογράφοι γιατί είναι ασφαλισμένοι στο τότε ΤΕΒΕ. Πρέπει να είναι στα Ταμεία Δημοσιογράφων. Αλλά για να έχεις δική σου εφημερίδα πρέπει να είσαι στο ΤΕΒΕ. Αλλά αν είσαι στο ΤΕΒΕ σύμφωνα με την Γενική Γραμματεία Τύπου δεν είσαι δημοσιογράφος. Για να είσαι δημοσιογράφος δεν πρέπει να είσαι στο ΤΕΒΕ. Βλέπετε μια παράνοια; Ο Νόμος του Ρουσόπουλου.
"google ad"
Το συμπέρασμα είναι ότι για να έχεις εφημερίδα δεν μπορείς να είσαι δημοσιογράφος αφού ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι στο Ταμείο Δημοσιογράφων αλλά για να έχεις δική σου εφημερίδα πρέπει να έχεις ΤΕΒΕ. Δηλαδή να μην είσαι δημοσιογράφος. Παράνοια δηλαδή! Και βάση αυτής της Παράνοιας μας βγάλανε απ’ την επετηρίδα του 2013 και κάποιοι προωθούν και πιέζουν τις υπηρεσίες να εφαρμόζουν μια παρανοϊκή απόφαση που έτσι και αλλιώς έχει ισχύ μόνο για το 2013.
Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και αφορά και άλλα πολλά έντυπα που έχουν πληγεί και είναι απαραίτητα για την ελεύθερη και ανεμπόδιστη διακίνηση των ιδεών. Ιδεών που κάποιοι στο πρόσφατο παρελθόν πολέμησαν λυσσαλέα. Θα εξακολουθήσει ο «φασισμός» και τώρα; Θα το δούμε.
Α.Κ.