Σχόλιο-φωτογραφία: Ειρηναίος Μαράκης
Ας πούμε και μια αλήθεια για το σινεμά στα Χανιά: δεν θα είχαμε ιδέα για τον παλιό και νεότερο κινηματογράφο (ψυχαγωγικό και προβληματισμού) στην πόλη, εάν δεν ήταν από τη μία το ίντερνετ όπου κατεβάζουμε όσες ταινίες θέλουμε ελεύθερα και δωρεάν (εντάξει, οι καθωσπρέπει πολίτες το λένε “πειρατεία”) και από την άλλη οι κινηματογραφικές βραδιές που διοργανώνει κατά καιρούς η κατάληψη Ρόζα Νέρα στο λόφο Καστέλι στα Χανιά με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά. Άντε, σε κάποιες περιπτώσεις και το σινεμά Αττικόν να παίζει κάτι ιδιαίτερο. Όχι απλά καλό ή χολιγουντιανό με προοπτικές, ιδιαίτερο. Καταλαβαίνετε τι εννοώ, σωστά;
Βλέπετε, τα άλλα μεγάλα σινεμά της πόλης μας (Ελληνίς, Στερ) είτε εστιάζουν στα υπερ-μεγάλα μπλοκμπάστερ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν βλέπονται κι αυτές οι ταινίες – το αντίθετο ισχύει κατά καιρούς, είτε γιατί “ξεπετάνε” άλλες ταινίες που ακόμα και με όρους αγοράς θα είχαν επιτυχία για να εστιάσουν στην προβολή παιδικών φιλμ… που αντικειμενικά δεν βλέπονται (ας πούμε και αυτή την αλήθεια, αν κι υπάρχουν εξαιρέσεις). Για να μην πούμε για το δημοτικό, θερινό σινεμά Κήπος που φέτος όπως και πέρσι επιμένει σε μία προβολή ταινίας ανά δυο ημέρες με αποτέλεσμα να χάνει ο θεατής διάφορα καλά έργα ενώ επίσης, έχω παρατηρήσει και μια επανάληψη ταινιών από πέρσι στην φετινή περίοδο.