Της Λινας Γιανναρου | Πάνω από 20.000 Ελληνες αναζήτησαν εκεί την τύχη τους το 2012 – Πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας έχουν αυτοί που έχουν πτυχία, εξειδίκευση | «Είστε Χριστιανοί, δεν είστε; Βάλτε μας στα σπίτια σας!» Η ταραχή της ηλικιωμένης κυρίας ήταν μεγάλη. Είχε αφήσει τα πάντα στην Ελλάδα, είχε πάρει την κόρη της και είχαν βγάλει εισιτήριο χωρίς επιστροφή για τη Γερμανία. Ρωτώντας από εδώ κι από εκεί, είχαν βρει τη διεύθυνση της ελληνικής κοινότητας του Ντίσελντορφ. «Δεν έχετε κάποιον ξενώνα; Βοηθήστε μας», έλεγαν απελπισμένες. Για τα εισιτήρια είχαν ξοδέψει όλες τις οικονομίες τους.
«Και τι κάνατε τελικά;», ρωτάμε την κ. Ιωάννα Ζαχαράκη, σύμβουλο για θέματα Κοινωνικής Ενταξης και Διαπολιτισμικότητας στη Διακονία Ρηνανίας – Βεστφαλίας – Λίπε, η οποία έχει αφιερωθεί τα τελευταία χρόνια στον αγώνα ένταξης των νέων μεταναστών στη Γερμανία. «Τι να κάνουμε; Πληρώσαμε το ξενοδοχείο τους και τους βγάλαμε εισιτήριο για την Ελλάδα», λέει εκείνη. Και συνεχίζει: «Βλέπουμε πολλά. Πρέπει ο κόσμος στην πατρίδα να καταλάβει, πρέπει να τους εξηγήσετε κι εσείς τα Μέσα ότι η Γερμανία δεν είναι η Γη της Επαγγελίας. Υπάρχουν δυσκολίες που δεν φαίνονται από μακριά. Ας μην ξεσηκώνονται άνθρωποι, τουλάχιστον χωρίς προετοιμασία ή στοιχειώδη εφόδια».
Οπως λέει, συχνά τα μέλη των ελληνικών κοινοτήτων καλούνται να περιθάλψουν Ελληνες μετανάστες που έχουν βρεθεί να κοιμούνται στα παγκάκια του Ντίσελντορφ και άλλων πόλεων, χτυπώντας τις πόρτες των ορθόδοξων ενοριών για ένα πιάτο φαΐ. «Δεν γνωρίζουν τι συμβαίνει εδώ, δεν ρωτούν, παίρνουν τις οικογένειές τους κι έρχονται ξοδεύοντας όλα τους τα χρήματα, όπως όπως, απελπισμένοι. Δυστυχώς, όμως, για πολλούς από αυτούς τα πράγματα παίρνουν γρήγορα άσχημη τροπή», εξηγεί στην «Κ» η κ. Ζαχαράκη, που εκλέγεται εδώ και 15 χρόνια δημοτική σύμβουλος στην πόλη Ζόλινγκεν.
Κυκλώματα και αγγελίες
Πολλοί τους καταγγέλλουν και τη δράση κυκλωμάτων, που μάλιστα απαρτίζονται από Ελληνες. «Βρίσκουν αγγελίες στην Ελλάδα που τους υπόσχονται διαμονή και εργασία στη Γερμανία έναντι αμοιβής. Φτάνουν να πληρώνουν μεγάλα ποσά για να βρεθούν τελικά επί ξύλου κρεμάμενοι». Πρόσφατα, ένα ζευγάρι καθηγητών της Θεολογικής έχασε 300 ευρώ με αυτόν τον τρόπο. «Τους λέγαμε “μην έρθετε, δεν είναι αξιόπιστη η αγγελία”. Τελικά ήρθαν. Το ρίσκαραν».
Το πρόβλημα είναι τόσο έντονο, που το Δίκτυο Ελληνικών Φορέων στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία εξέδωσε πρόσφατα ειδικό οδηγό για διαμονή και εργασία στη Γερμανία με όλες τις σχετικές πληροφορίες (είναι διαθέσιμος online). «Πολλοί δεν γνωρίζουν για παράδειγμα ότι για να ορθοποδήσεις στη Γερμανία είναι απαραίτητη η γνώση της γλώσσας», λέει η κ. Ζαχαράκη, που κλείνει αισίως 31 χρόνια στη χώρα (έφυγε στα 18 της από τη Χρυσομηλιά Καλαμπάκας, απ’ όπου κατάγεται, για σπουδές). «Χωρίς γερμανικά, δεν θα καταφέρουν να ενταχθούν στο κοινωνικό σύνολο. Εάν δεν γνωρίζουν, θα πρέπει να κάνουν οπωσδήποτε εντατικά μαθήματα. Είναι πολλοί που δεν θέλουν να ασχοληθούν με αυτό το κομμάτι. Που πιστεύουν ότι θα βρουν δουλειά σε ελληνικό εστιατόριο και θα συνεχίσουν τη ζωή τους πάνω-κάτω όπως πριν. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν τόσα ελληνικά εστιατόρια στη Γερμανία».
Πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας έχουν αυτοί που έχουν πτυχία, εξειδίκευση. «Μας έρχονται πολλοί ακαδημαϊκοί, άνθρωποι με πολλά προσόντα, όλη η ελίτ της Ελλάδας, γεγονός φυσικά που μας προβληματίζει. Ακόμα κι εκείνοι, όμως, δεν τακτοποιούνται όλοι. Δουλειά βρίσκουν πιο εύκολα οι γιατροί και οι μηχανικοί, οι παιδαγωγοί, οι νοσηλευτές, ειδικότητες στις οποίες υπάρχει έλλειψη στη Γερμανία. Δυστυχώς, οι ανειδίκευτοι μετανάστες δυσκολεύονται πάρα πολύ». Περισσότερο τυχεροί είναι επίσης όσοι έχουν συγγενείς στη χώρα, κάπου να μείνουν τον πρώτο καιρό. «Σε κάθε περίπτωση, προτείνουμε να φτάσει πρώτα ο ένας, να τακτοποιηθεί και μετά να ακολουθήσει η οικογένεια».
Μόνο το 2012 έφτασαν στο κρατίδιο της Ρηνανίας 10.000 Ελληνες και πάνω από 20.000 σε όλη τη Γερμανία. «Οι δυνατότητες περιορίζονται. Ονομάζουμε τη Γερμανία “γίγαντα”, αλλά το ξέρετε ότι τουλάχιστον στην περιοχή μας οι περισσότεροι δήμοι είναι υπό πτώχευση;», καταλήγει η κ. Ζαχαράκη.