Τα βομβαρδιστικά B-52 αναπτύχθηκαν στον Περσικό Κόλπο μετά από εντολή του Λευκού Οίκου.
Συγκεκριμένα, τα αμερικανικά βομβαρδιστικά έφτασαν στη μεγάλη αμερικανική βάση του Κατάρ, για να “απαντήσουν σε εχθρικά πυρά του Ιράν”, όπως μεταδίδει το Associated Press. Τα περισσότερα μαχητικά έφτασαν στη βάση Al Udeid, ενώ άλλα έφτασαν σε προορισμό που δεν έγινε γνωστός.
Επίσης, οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν πως θα στείλουν το USS Abraham Lincoln εναντίον της Τεχεράνης. Όλα αυτά μετά την ανακοίνωση του Ιράν την Τετάρτη, ότι θα αποσυρθεί από τη συμφωνία για την αποπυρηνικοποίησή του μετά την απόσυρση του Ντόναλντ Τραμπ και των ΗΠΑ από το Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης, τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας του Ιράν.
Αυστηρή δήλωση Τραμπ
Ο Αμερικανός πρόεδρος πάντως, καλεί την κυβέρνηση του Ιράν να μιλήσει “απ’ ευθείας” με τον ίδιο για να βρεθεί λύση για τα πυρηνικά της χώρας. “Έχουμε πληροφορίες που δεν θέλετε να μάθετε”, είπε χαρακτηριστικά ο Τραμπ. “Ελπίζω να μην συμβεί κάτι. Έχουμε “φορτωμένο” το πιο ισχυρό πλοίο στον πλανήτη και δεν θα θέλαμε να κάνουμε κάτι”, πρόσθεσε.
“Μπορούμε να κάνουμε μια δίκαιη συμφωνία, αλλά δεν θέλουμε να έχουν πυρηνικά όπλα -δεν ζητάμε πολλά. Και εμείς μπορούμε μετά να τους βοηθήσουμε να ανακάμψουν” σημείωσε, ενώ η Ουάσινγκτον ανακοίνωσε νέες κυρώσεις εναντίον των τομέων της βιομηχανίας σιδήρου, χάλυβα, αλουμινίου και χαλκού.
Την ίδια ώρα, ο αντιναύαρχος Τζιμ Μαλόι, ο διοικητής του 5ου Στόλου, δήλωσε χθες στο Reuters πως το αεροπλανοφόρο USS Abraham Lincoln θα σταλεί στο Στενό του Χορμούζ “εάν κρίνει πως είναι απαραίτητο” μετά τις πληροφορίες “που καταδεικνύουν ότι υπάρχει απειλή από πλευράς του Ιράν”.
Ο αντιναύαρχος Τζιμ Μαλόι, διοικητής του Πέμπτου Στόλου, ο οποίος σταθμεύει στο Μπαχρέιν, δεν ξεκαθάρισε αν αυτό σημαίνει πως θα διατάξει άμεσα τη δύναμη κρούσης του αεροπλανοφόρου να πλεύσει προς το στενό που έχει στρατηγική σημασία.
Πάντως την Πέμπτη, το USS Abraham Lincoln πέρασε από τη Διώρυγα του Σουέζ στην Ερυθρά Θάλασσα και τελεί υπό τις διαταγές του Μαλόι.
Η αμερικανική διπλωματία διαμηνύει ότι οποιοδήποτε “επίθεση” από το Ιράν ή τους συμμάχους του εναντίον αμερικανικών συμφερόντων ή Αμερικανών πολιτών θα αντιμετωπιστεί με “άμεσο και αποτελεσματικό” τρόπο.
Την ίδια θέση εξέφρασε και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο. “Δεν επιδιώκουμε τον πόλεμο” αλλά “η αυτοσυγκράτηση που επιδεικνύει η Ουάσινγκτον δεν πρέπει να ερμηνευθεί από το Ιράν ως έλλειψη αποφασιστικότητας”, συμπλήρωσε ο Πομπέο.
Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Τιμ Κέιν δήλωσε από τη δική του μεριά ότι ανησυχεί πως “η κυβέρνηση Τραμπ μας οδηγεί προς έναν αχρείαστο πόλεμο”.
Ακόμη, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γερμανία, Ρίτσαρντ Γκρενέλ, άφησε να εννοηθεί ότι η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ θα απαγορεύει εφεξής την είσοδο σε πρόσωπα και κάθε δραστηριότητα σε εταιρείες που παραβιάζουν ή παρακάμπτουν τις αμερικανικές κυρώσεις σε βάρος του Ιράν και δραστηριοποιούνται στη χώρα.
“Οι γερμανικές εταιρείες δικαιούνται να αποφασίζουν τι θέλουν να κάνουν”, δήλωσε ο Γκρενέλ στη Bild. “Αλλά κι εμείς, ταυτόχρονα, δικαιούμαστε να έχουμε τη δική μας πολιτική. Μπορείς να συναλλάσσεσαι με το Ιράν όσο θες, όμως εμείς ασκούμε μια πολιτική για τις βίζες που ορίζει πως εάν το κάνεις αυτό, δεν είσαι ευπρόσδεκτος στις ΗΠΑ”.
"google ad"
Από την πλευρά του, ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Ζαβάντ Ζαρίφ, σε αντίδραση στην ανακοίνωση της Ε.Ε. που ζήτησε από την Τεχεράνη να παραμείνει δεσμευμένη στη συμφωνία, δήλωσε:
“Αντί να απαιτεί από το Ιράν να δεσμευτεί μονομερώς στην πολυμερή συμφωνία, η ΕΕ πρέπει να τηρήσει τις δεσμεύσεις – συμπεριλαμβανομένου του εξορθολογισμού των οικονομικών δεσμών”, τόνισε ο επικεφαλής της ιρανικής διπλωματίας.
Η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία και Ε.Ε., που έχουν υπογράψει τη διεθνή συμφωνία του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, απέρριψαν “το τελεσίγραφο” του Ιράν, που τους έδωσε διορία 60 ημερών προτού παραιτηθεί από τις δεσμεύσεις του βάσει της συμφωνίας.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει ότι “κατανοεί” την απόφαση του Ιράν να αποχωρήσει από τα σημεία 26 και 36 της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα, σε περίπτωση που οι άλλες χώρες που συμμετέχουν στην συμφωνία δεν τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι της συμφωνίας και ζητά “αυτοσυγκράτηση”.