Σύμφωνα με τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Παντάνασσας Λακωνίας έγινε πώληση στην περιοχή προς 3,30 ευρώ/λίτρο. Μάλιστα από το συνεταιρισμό αναφέρουν πως πρέπει να υπάρξει αντίσταση ώστε να μη φεύγει ελαιλόλαδο κάτω από 3,75 ευρώ, ενώ μέσω του λογαριασμού τους στο facebook κάνουν λόγο για καλοθελητές, που θέλουν να ρίξουν τις τιμές. Τέλος από το συνεταιρισμό συστήνουν υπομονή στους παραγωγούς, ώστε να καρπωθούν τυχόν άνοδο μετά τις γιορτές.
Τζωρτζάκης: Χωρίς οργάνωση, δεν έχουμε τύχη
Εν τω μεταξύ και στην Κρήτη το σκηνικό που διαμορφώνεται δεν έχει μεγάλη διαφορά, με τις τιμές να πέφτουν κάτω από 3 ευρώ. Η κάμψη σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΟΑΣΝΗ, Γιώργο Τζωρτζάκη έχει να κάνει με “την χωρίς οργάνωση και λογική, πώληση του λαδιού από τους παραγωγούς που δε λαμβάνουν υπόψη τους το “νόμο” της προσφοράς και της ζήτησης με βάση τον οποίο διαμορφώνονται οι τιμές”, όπως χαρακτηριστικά τόνισε σε Κρητικά ΜΜΕ.
“Δυστυχώς για ακόμη μία φορά η Κρήτη περνάει αυτό το κακό προηγούμενο των τιμών του λαδιού”, προσθέτει ο κ.Τζωρτζάκης, τονίζοντας παράλληλα ότι, π.χ. στην Πελοπόννησο οι τιμές συγκρατούνται, ενώ την ίδια στιγμή στην Κρήτη δεν μπορούν να διατηρηθούν ούτε στα τρία ευρώ!
Σύμφωνα με όσα δήλωσε στον ΑγροΤύπο, ο Πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου, κ. Ανδρέας Στρατάκης, στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας δημιουργήθηκε ένα “κραχ”. «Δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον προς πώληση με αποτέλεσμα η τιμή παραγωγού να πέσει στα 2,70 – 2,80 ευρώ το κιλό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην μπορέσει να κρατήσει ούτε η Ένωση Ηρακλείου τα 3 ευρώ το κιλό (πληρώνουμε 2,80 ευρώ το κιλό). Ελπίζουμε από σήμερα να υπάρξει κάποια θετική διαφοροποίηση», αναφέρει ο κ. Στρατάκης στον ΑγροΤύπο.
Υπενθυμίζουμε ότι η ΕΑΣ Ηρακλελιου στις αρχές του μήνα είχε ανακοινώσει τιμή για το έξτρα παρθένο προϊόν (τρεις γραμμές οξύτητας), στα 3 ευρώ το κιλό.
Συστήνει υπομονή
“Ο παραγωγός πρέπει να κάνει “κράτει”, να πουλάει το λάδι που χρειάζεται για να παίξουμε λίγο με τους κανόνες της αγοράς”, προσθέτει ο κ. Τζωρτζάκης, τονίζοντας ότι ο αγροτικός κόσμος πρέπει να οργανωθεί, να συνεταιριστεί και να δημιουργηθούν ομάδες παραγωγών, ώστε το λάδι να “κρατιέται”, να γίνεται δημοπρασία και εν τέλει ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής να τυποποιείται, ώστε το κρητικό ελαιόλαδο “να πάρει την υπεραξία που του αξίζει και ο παραγωγός να βγει από το τέλμα”.
paseges.gr με πληροφορίες από Αγρότυπος