Στο Πρόγραμμα «Δημόσιες Επενδύσεις – Πράσινη Ανάπτυξη» έχει προτείνει η Δ/νση Δασών να ενταχθεί η ανάδειξη της νήσου Αγίων Θεοδώρων (Θοδωρού) στην Νέα Κυδωνία προκειμένου να ανταποκριθεί στο αίτημα των Δήμων Χανίων και Πλατανιά για ελεγχόμενη επισκεψιμότητα, καθώς το νησί βρίσκεται υπό το καθεστώς απόλυτης προστασίας. 
Αν και παραμένει αμφίβολο αν θα υλλοποιηθεί το Πρόγραμμα, ο προϋπολογισμός για τα απαιτούμενα έργα είναι 230.000 ευρώ και η μελέτη προβλέπει τη δημιουργία μονοπατιού 1800 μέτρων στο νησί, δύο χημικές τουαλέτες, βελτίωση της δεξαμενής νερού, προστασία των ενθυμημάτων από τη Μάχη της Κρήτης (θραύσματα αεροσκάφους που καταρίφθηκε) και όσον αφορά το ναϊσκο των Αγίων Θεοδώρων, αποκατάσταση της οροφής του. Ο ναϊσκος αποτελεί μνημείο της πρωτοχριστιανικής εποχής και ήταν αφιερωμένος στον Άγιο Θεόδωρο τον στρατηλάτη.
Σημειώνεται, ότι αυτά τα έργα είναι προαπαιτούμενες προϋποθέσεις για το «άνοιγμα» του νησιού σε επισκέπτες (μέχρι τώρα, γίνεται επίσκεψη μία φορά το χρόνο στο πανηγύρι των Αγίων Θεοδώρων) και με δεδομένη τη «φέρουσα ικανότητα» του νησιού στα 100 άτομα ημερησίως, που σημαίνει, ότι αν ξεπεραστεί αυτός ο αριθμός το νησί «κινδυνεύει»! Δεν πρέπει να ξεχνάμε πώς το νησί βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας καθώς αποτελεί καταφύγιο για 100 περίπου κρητικούς αιγάγρους που μεταφέρθηκαν εκεί από τις μαδάρες τη δεκαετία του ’60 για να προστατευθούν από τους λαθροθήρες. Επίσης αποτελεί καταφύγιο κι άλλων μικρών ζώων και αποδημητικών πουλιών.Στα 697 στρέμματα του νησιού έχουν χωρέσει αιώνες συνταρακτικής ιστορίας και θρύλων: Κατά την Μινωική περίοδο αποτέλεσε ιερό άσυλο. Το 1574, οι Ενετοί έχτισαν δύο φρούρια για να προστατεύουν την περιοχή.
Το 1645, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν επίθεση κατά της νησίδας και την κατέλαβαν, ύστερα από ηρωϊκή αντίσταση 70 αμυνομένων ανδρών. Θέλοντας να μην παραδοθούν στα χέρια των Τούρκων, ο επικεφαλής της φρουράς του κάστρου, Βλάσιος, έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και ανατίναξε όλη τη φρουρά και τους Τούρκους που είχαν μπει στο φρούριο.
Το 1650, το νησάκι επανήλθε στην κυριαρχία Ενετών ως το 1699, οπότε παραδόθηκε στους Τούρκους, 30 χρόνια μετά την άλωση του Χάνδακα. Περιήλθε στα χέρια των Κρητών, μετά την απελευθέρωση της Κρήτης. Το 1897, δύναμη του ελληνικού στρατού με αρχηγό τον Τιμολέοντα Βάσσο ανέβηκε στο νησί, παρά την απειλητική παρουσία των πολεμικών πλοίων των Μεγάλων Δυνάμεων.
Σήμερα, από τα δύο κάστρα και από την εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, έχουν απομείνει ελάχιστα ερείπια.
“Πολίτης των Χανίων”