«Η στροφή της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ στο παρελθόν, σε θέματα που κατεξοχήν ορίζουν ότι ονομάζουμε προοδευτισμό (δικαιώματα Ανθρώπου και Πολίτη, προσέγγιση προοδευτικής ευρωπαϊκής ατζέντας, Συμφωνία για Μακεδονικό κ.α.) συνιστά από μόνη της συντηρητικοποίηση» τονίζει σε συνέντευξή του στο Tvxs.gr ο βουλευτής του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης.
Παράλληλα, κάνει λόγο για «ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τις απόψεις, τις αντιλήψεις, αλλά και τις τακτικές της συντηρητικής Ν.Δ. σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τουλάχιστον, είναι ενδεικτική αυτής της συντηρητικής στροφής, η οποία έχει σαν αποτέλεσμα να αγνοούνται σταθερά οι λοιπές δυνάμεις που συναπαρτίζουν το ΚΙΝΑΛ, όπως και ένα σημαντικό μέρος της εκλογικής του βάσης, που προσβλέπουν σε πιο προοδευτικές επιλογές».
Ο βουλευτής του Ποταμιού υπενθυμίζει πως το κόμμα του «δεν δίστασε να στηρίξει, μόνο του απ’ όλη την αντιπολίτευη κυβερνητικές πρωτοβουλίες, οι οποίες συνάδουν με τους αξιακούς του κώδικες, με αποτέλεσμα να περάσουν νομοσχέδια κρίσιμα για την προοδευτική ατζέντα». Υπογραμμίζει δε την ανάγκη δημιουργίας ενός προοδευτικού μετώπου από το οποίο δεν μπορεί να εξαιρεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αναφερόμενος στο Μακεδονικό, ο κύριος Δανέλλης τονίζει ότι «ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ. φέρουν μεγάλη πολιτική ευθύνη, για την επιλογή τους να επενδύσουν στην πατριδοκαπηλία», ενώ προσθέτει ότι «ακροδεξιοί τυχοδιώκτες και φασιστοειδείς δυνάμεις κάθε είδους είναι οι μόνοι κερδισμένοι, αφού βλέπουν να υιοθετείται η ατζέντα του μισαλλόδοξου εθνικισμού από συστημικές δυνάμεις, που υποτίθεται πως αναφέρονται στον ευρωπαϊσμό».
Τέλος, σε ό,τι έχει να κάνει με τις εξελίξεις σε οικονομικό επίπεδο, τονίζει πως «οι εθνικά υπεύθυνες δυνάμεις του τόπου οφείλουμε να συνεννοηθούμε. Γιατί η επόμενη ημέρα κινδυνεύει κυρίως από τις αντιφάσεις και τις αντιμεταθέσεις ρόλων στις οποίες αρέσκεται το εγχώριο πολιτικό σύστημα».
Ποια στοιχεία υπήρξαν τελικά εκείνα τα δεδομένα που οδήγησαν το Ποτάμι στην οριστική έξοδο από το Κίνημα Αλλαγής; Εκτιμάτε πως ο συγκεκριμένος φορέας κινείται πλέον σε μια καθαρά συντηρητική τροχιά;
Παρότι η κοινωνία αγκάλιασε το εγχείρημα για τη δημιουργία ενός μεγάλου, νέου, ενιαίου, προοδευτικού φορέα, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν θέλησε να καταλάβει, πως ο κοινός μας στόχος δεν είχε να κάνει με την αναγέννηση ή την αναδημιουργία του ΠΑΣΟΚ. Το ανελαστικό τελεσίγραφο από την Πρόεδρο σήμανε την οριστική μας έξοδο, καθώς δεν μπορούσαμε να συνυπάρχουμε χωρίς να διασφαλίζεται η διαφορετικότητά μας, αποδεχόμενοι έναν παρωχημένο ηγεμονισμό σε ταυτοτικά μάλιστα θέματα. Η στροφή της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ στο παρελθόν, σε θέματα που κατεξοχήν ορίζουν ότι ονομάζουμε προοδευτισμό (δικαιώματα Ανθρώπου και Πολίτη, προσέγγιση προοδευτικής ευρωπαϊκής ατζέντας, Συμφωνία για Μακεδονικό κ.α.) συνιστά από μόνη της συντηρητικοποίηση. Επιπλέον, η ταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τις απόψεις, τις αντιλήψεις, αλλά και τις τακτικές της συντηρητικής Ν.Δ. σε κοινοβουλευτικό επίπεδο τουλάχιστον, είναι ενδεικτική αυτής της συντηρητικής στροφής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να αγνοούνται σταθερά οι λοιπές δυνάμεις που συναπαρτίζουν το ΚΙΝΑΛ, όπως και ένα σημαντικό μέρος της εκλογικής του βάσης, που προσβλέπουν σε πιο προοδευτικές επιλογές.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλώντας στη Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων του Ποταμιού έκανε ιδιαίτερη αναφορά στο προοδευτικό στίγμα, που θέλει να δώσει το κόμμα σας στο πολιτικό σκηνικό. Εκτιμάτε πως υπάρχουν περιθώρια για ευρύτερες προοδευτικές συγκλίσεις; Ο ΣΥΡΙΖΑ εντάσσεται στις δυνάμεις, με τις οποίες θα μπορούσε να συνεργαστεί το Ποτάμι;
Αν είναι κάτι για το οποίο διακρίνεται το Ποτάμι, είναι η σταθερότητά του στον προοδευτικό μεταρρυθμισμό. Δεν δείλιασε, συχνά πήρε δύσκολες αποφάσεις και δεν δίστασε να στηρίξει κυβερνητικές πρωτοβουλίες, οι οποίες συνάδουν με τους αξιακούς του κώδικες. Αυτό μάλιστα το έκανε ακόμη και όταν βρέθηκε να συνδράμει την κυβέρνηση μόνο του, από όλη την αντιπολίτευση. Έτσι όμως πέρασαν νομοσχέδια από την Βουλή που είναι κρίσιμα για την προοδευτική ατζέντα και η κοινωνία κέρδισε την ευκαιρία. Σε ό,τι αφορά το ερώτημα, προσωπική μου άποψη, πού άλλωστε δεν έκρυψα ποτέ, είναι πως η προσοχή μας πρέπει να στραφεί στη μεγάλη ευρωπαϊκή εικόνα. Και εκεί βλέπουμε πως οι προοδευτικές δυνάμεις επιχειρούν να συνεννοηθούν μεταξύ τους, κόντρα στο νέο – λαϊκισμό και στον εθνικισμό που αποκτούν επικίνδυνα ερείσματα. Από αυτό το προοδευτικό μέτωπο που δημιουργείται είναι προφανές, πως δεν μπορείς να εξαιρέσεις την ριζοσπαστική αριστερά. Κι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ προφανώς δεν είναι εκείνος του ’15.
Σας ανησυχεί η έξαρση της δραστηριότητας της ακροδεξιάς με αφορμή το Μακεδονικό; Εκτιμάτε πως ο λόγος κάποιων κεντρικών πολιτικών δυνάμεων, όπως η ΝΔ, προσφέρει ισχυρό άλλοθι στη συγκεκριμένη δραστηριότητα;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ. φέρουν μεγάλη πολιτική ευθύνη, για την επιλογή τους να επενδύσουν στην πατριδοκαπηλία. Η κατασκευή ενός νέου, ψευδεπίγραφου διχασμού στη βάση «πατριωτών και μειοδοτών», δίνει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά στις πολώσεις που διέπουν το δημόσιο διάλογο, ενισχύοντας την ακροδεξιά. Ήδη η κοινωνία διχάζεται. Σε πρόσφατη έρευνα γνωστής εταιρίας δημοσκοπήσεων φάνηκε πως το 45% των Ελλήνων θεωρούν πως όσοι στηρίζουμε τη Συμφωνία για το Μακεδονικό είμαστε «προδότες». Επιδιώκοντας την εκλογική αυτοδυναμία ο κ. Μητσοτάκης και ενστερνιζόμενος σε μεγάλο βαθμό τις αιτιάσεις και τις λογικές αυτής της μερίδας ψηφοφόρων, είναι βέβαιο πως πολύ σύντομα θα τους βρει απέναντί του. Άλλωστε, η Ιστορία έχει δείξει και στο παρελθόν, πως σε τέτοιες καταστάσεις, αυτοί που τρίβουν τα χέρια τους δεν είναι άλλοι παρά εκείνοι που επιβουλεύονται τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία. Ακροδεξιοί τυχοδιώκτες και φασιστοειδείς δυνάμεις κάθε είδους είναι οι μόνοι κερδισμένοι, αφού βλέπουν να υιοθετείται η ατζέντα του μισαλλόδοξου εθνικισμού από συστημικές δυνάμεις, που υποτίθεται πως αναφέρονται στον ευρωπαϊσμό.
Εκτιμάτε πως έχει φτάσει η ώρα να προχωρήσει ο χωρισμός κράτους-Εκκλησίας; Θα στηρίζατε μια τέτοια πρωτοβουλία, εφόσον την αναλάμβανε η κυβέρνηση Τσίπρα;
Το ζήτημα της οριοθέτησης των σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας είναι ένα από τα βασικά ζητήματα που θα έπρεπε να απασχολήσουν και τους δύο χώρους. Οι μέχρι σήμερα απόπειρες που έχουν γίνει ήταν πρόχειρες, αποσπασματικές ή έξωθεν επιβαλλόμενες (όπως το ζήτημα των ταυτοτήτων τη δεκαετία του ‘90). Προσπάθειες που περισσότερο εξυπηρετούσαν επικοινωνιακά την εκάστοτε κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να μην τελεσφορήσει ποτέ μία οργανωμένη και διεξοδική συζήτηση. Σήμερα, κύκλοι της ζώσας Εκκλησίας αντιλαμβάνονται ότι η οριοθέτηση των ρόλων είναι για το καλό και των δύο πλευρών, γιατί τα ανταλλάξιμα κοστίζουν (π.χ. πολιτικές παρεμβάσεις στην ανάδειξη της ηγεσία της). Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, φύσει και θέσει, θα μπορούσε να αναλάβει μία τέτοια ιστορική πρωτοβουλία, αρκεί να εδράζεται στη βάση της σοβαρότητας. Θα πρέπει δηλαδή να προσπαθήσει πρωτίστως να επιτύχει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις αποφεύγοντας μικροκομματικές τακτικές που στοιχίζουν περισσότερο στον ίδιο παρά στους αντιπάλους του.
Θεωρείτε πως η πρόσφατη συμφωνία για τη ρύθμιση του χρέους μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλή νερά στη μεταμνημονιακή περίοδο;
"google ad"
Το οικονομικό τοπίο που ανοίγεται μπροστά μας μετά τις 21 Αυγούστου δημιουργεί τη βάση για την έξοδό μας από το μνημονιακό καθεστώς. Είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε όρους πραγματικής εμπιστοσύνης. Αυτό απαιτεί σοβαρότητα και σταθερότητα στην μεταρρυθμιστική ατζέντα, που οφείλουμε να υιοθετήσουμε και να υλοποιήσουμε. Ούτε οι θριαμβολογίες, ούτε η καταστροφολογία μας συμφιλιώνουν με την πραγματικότητα. Αντιθέτως βλάπτουν την προσπάθεια σταθεροποίησης. Οι εθνικά υπεύθυνες δυνάμεις του τόπου οφείλουμε να συνεννοηθούμε. Γιατί η επόμενη ημέρα κινδυνεύει κυρίως από τις αντιφάσεις και τις αντιμεταθέσεις ρόλων στις οποίες αρέσκεται το εγχώριο πολιτικό σύστημα. Οι μαξιμαλιστικές υποσχέσεις της αντιπολίτευσης και οι ψευδείς προσδοκίες που καλλιεργεί, αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση από την ουσία, που δεν θα έπρεπε να είναι άλλη, από τη δημιουργία προϋποθέσεων παραγωγής εθνικού πλούτου και στέρεων θέσεων εργασίας.
Σας προκαλούν ανησυχία το ρήγμα, που ενυπάρχει στο εσωτερικό της ΕΕ για το μεταναστευτικό;
Η Ε.Ε. δοκιμάζεται όσο ποτέ στο παρελθόν. Ουσιαστικά ξανασχεδιάζεται. Η ενίσχυση του ανορθολογισμού όπως εκφράζεται από την αφύπνιση των εθνικών εγωισμών, την φοβικότητα και την περιχαράκωση εντός των εθνικών συνόρων, απομακρύνουν από την ιδρυτική ιδέα της αλληλεγγύης και της ουσιαστικής συνύπαρξης των ευρωπαϊκών λαών. Φοβάμαι ότι οι προοδευτικές και γνήσια ευρωπαϊστικές πολιτικές δυνάμεις της Ένωσης δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου και την ταχύτητα, με την οποία επιβάλλουν την ανατροπή της ευρωπαϊκής ιδέας, ο νέο – λαϊκισμός και η ακροδεξιά. Επειδή το μεταναστευτικό ήρθε για να μείνει, δεν αρκούν ούτε τα ευχολόγια, ούτε οι κατάρες. Σήμερα, απειλεί το ίδιο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο προωθούμενες διακρατικές συμφωνίες δεν αποτελούν ούτε επιθυμητή ούτε βιώσιμη λύση. Η Ευρώπη οφείλει να υιοθετήσει ένα δίκαιο, ρεαλιστικό και λειτουργικό ενιαίο σύστημα ασύλου. Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους, πως μοναδική αποτελεσματική στρατηγική αντιμετώπισης δεν μπορεί να είναι άλλη, παρά η διασύνδεσή της διαχείρισής του ολοένα διογκούμενου μεταναστευτικού (έπονται και οι κλιματικοί μετανάστες), με την αντιμετώπιση του κορυφαίου επίσης δημογραφικού προβλήματος (εξαιτίας της ταχείας γήρανσης του πληθυσμού) και την αντιμετώπιση του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας.