Τηλεφωνική επικοινωνία είχε χθες μαζί μας ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Γουβερνέτου εμφανώς ενοχλημένος και γεμάτος προσβλητικούς χαρακτηρισμούς…
Ο ηγούμενος αρνήθηκε το αληθές των καταγγελιών, προέβη σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς εις βάρος της εφημερίδας, όσο και προς τον διευθυντή και αρνήθηκε να αποστείλει απαντητική επιστολή. Παραπέρα αναφέρθηκε με σκληρούς χαρακτηρισμούς ενάντια σε όσους προβαίνουν σε καταγγελίες λέγοντας χαρακτηριστικά για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή: «εσείς δεν ξέρετε τι συμβαίνει εδώ. Στις σπηλιές μέσα κάνουν ναρκωτικά, κάνουν τελετές».
Για τα άτομα που προέβησαν στη συγκεκριμένη καταγγελία προέβη σε χαρακτηρισμούς για την ψυχική τους υγεία. Είπε επίσης ότι ο χώρος ανήκει στο μοναστήρι και υπάρχουν κανόνες και ως εκ τούτου είχε το δικαίωμα να κρατήσει τους επισκέπτες κρατούμενους «έως ότου έρθει η αστυνομία». Μάλιστα, μας απείλησε ότι θα προχωρήσει σε μήνυση τόσο εις βάρος αυτών που προέβησαν στην καταγγελία όσο και εις βάρος της εφημερίδας μας.
Εμείς από την πλευρά μας να πούμε στον Ηγούμενο της Μονής ότι είναι λάθος ο δρόμος των απειλών τον οποίο ακολουθεί. Του γνωστοποιούμε επίσης ότι είναι συνήθης η πρακτική της απαξίωσης και δε μας ξαφνιάζει. Απαξιώνεις αυτόν που μεταφέρει τα γεγονότα. Απαξιώνεις αυτούς που καταγγέλουν. Στο τέλος απαξιώνεις το γεγονός, δια των ύβρεων και των χαρακτηρισμών. Πριν απ’ αυτόν και άλλοι έχουν ακολουθήσει παρόμοια τακτική. Είναι κατανοητή η στάση του.
Θα του πούμε για άλλη μία φορά, διορθώσετε τη συμπεριφορά σας και ζητήσετε μία ταπεινή συγνώμη προς όλους αυτούς που προσβάλλατε. Αυτό θα είναι μία πολύ καλή αρχή. Και αρκούντως χριστιανική. Μετά, όλα τα υπόλοιπα μπορούν να συζητηθούν. Και να βρεθούνε λύσεις. Προπαντώς, λίγη σεμνότητα. Απ’ αυτή που ζητάτε και από τους επισκέπτες της μονής.
Εμείς να ενημερώσουμε ότι η κ. Οικονόμου συνεχίζει να αποστέλλει επιστολές. Σχετική επιστολή για το συγκεκριμένο ζήτημα έχει σταλθεί τόσο προς το Δήμο Χανίων, όσο και προς τους Ορειβατικούς Συλλόγους Χανίων και Μοιρών.
Επίσης, έγιναν πολλές προσπάθειες για επικοινωνία με τον Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνό. Η επιστολή που στάλθηκε είναι η εξής:
Καλησπέρα σας,
Στις 20 Αυγούστου πέρασα με την κόρη και το γαμπρό μου το φαράγγι Αυλάκι στο Ακρωτήρι. Στην επιστροφή, διασχίζοντας τον προαύλιο χώρο της μονής Γουβερνέτου, δεχτήκαμε επίθεση από τον ηγούμενο της μονής και κάποιους άλλους δικούς του. Μας έβρισαν άσχημα, μας κυνήγησαν, μας κλείδωσαν την αυλόπορτα απαγορεύοντάς μας την έξοδο, και όταν τελικά κάποια στιγμή καταφέραμε να “αποδράσουμε”, μας κυνήγησαν μέχρι το αυτοκίνητό μας, μας εμπόδισαν να μπούμε μέσα και να φύγουμε, θέλησαν να μας πάρουν τις πινακίδες του αυτοκινήτου μας, μας χλεύασαν όταν προσπαθήσαμε να καλέσουμε την αστυνομία λέγοντάς μας ότι εδώ δεν έχει σήμα, επέμειναν ότι ο χώρος ακόμα και έξω στο πάρκινγκ είναι ιδιωτικός και δεν είχαμε δικαίωμα να είμαστε εκεί, μας είπαν ότι απαγορεύεται το κολύμπι κάτω στη θάλασσα. Τελικά, μετά από ένταση και διαπληκτισμό μέσα στη σύγχυση που δημιουργήθηκε καταφέραμε να φύγουμε. Το περιστατικό έχει καταγραφεί στο Αστυνομικό Τμήμα Σούδας.
Προφανώς, η ενδυμασία μας δεν ήταν κατάλληλη για επίσκεψη στη μονή (βερμούδα, αμάνικες φαρδυές μακρυές μπλούζες πάνω από τα μαγιώ μας). Όμως εμείς δεν επρόκειτο να επισκεφτούμε τη μονή. Περάσαμε από εκεί γιατί δεν υπάρχει άλλη πρόσβαση για το φαράγγι. Αλήθεια, αυτό πώς μπορεί να συμβαίνει;
Μπορεί η ιστορία μου να μη σας ενδιαφέρει, αλλά εγώ ήθελα να τη μοιραστώ και μαζί σας, γιατί θεωρώ πολύ άσχημο -πέρα από την επίθεση, προσβολή, εξευτελισμό, βία που δέχτηκα- να κλείνονται οι προσβάσεις σε φαράγγια και θάλασσες από κάποιους που τα θεωρούν ιδιοκτησία τους. Και αυτό νομίζω ότι πρέπει να σας ενδιαφέρει.
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.
Ανάλογες επιστολές στάλθηκαν και προς άλλους παραλήπτες.