Ομιλία της Deborah Rhodes στο TedWomen 2010
Υπάρχουν δύο ομάδες γυναικών όσον αφορά στην προληπτική μαστογραφία — γυναίκες στις οποίες η μαστογραφία δουλεύει μια χαρά και έχει σώσει χιλιάδες ζωές και γυναίκες στις οποίες δεν προσφέρει τίποτα. Γνωρίζετε σε ποια ομάδα είστε; Αν όχι, δεν είστε μόνες. Διότι ο μαστός έχει γίνει ένα πολύ πολιτικό όργανο. Η αλήθεια έχει χαθεί σε όλη τη ρητορική που προέρχεται από τον τύπο, τους πολιτικούς, τους ακτινολόγους και τις εταιρείες ιατρικής απεικόνισης. Θα βάλω τα δυνατά μου σήμερα να σας πω αυτό που νομίζω πως είναι η αλήθεια. Αλλά πρώτα, τα διαπιστευτήριά μου. Δεν έχω επιζήσει από καρκίνο του μαστού. Δεν είμαι ακτινολόγος. Δεν έχω πατέντες, και δεν έχω ποτέ λάβει χρήματα από εταιρεία ιατρικής απεικόνισης. Και δεν ζητώ την ψήφο σας.
Αυτό που είμαι είναι μια παθολόγος που ενδιαφέρθηκε με πάθος για αυτό το θέμα περίπου πριν 10 χρόνια όταν μια ασθενής μού έκανε μια ερώτηση. Ήρθε να με δει αφού είχε ανακαλύψει ένα εξόγκωμα στο μαστό. Η αδελφή της είχε διαγνωστεί με καρκίνο του μαστούστα σαράντα της. Και οι δύο είμασταν έγκυες εκείνη την εποχή, και την συμπονούσα ολόψυχα,καθώς σκεφτόμουν πόσο φοβισμένη πρέπει να ήταν. Ευτυχώς, το εξόγκωμά της αποδείχθηκε καλόηθες. Αλλά μου έκανε μια ερώτηση: πόσο σίγουρη ήμουν ότι θα εύρισκα νωρίς έναν όγκο στη μαστογραφία της αν ανέπτυσε κάποιον; Έτσι μελέτησα τη μαστογραφία της, και έκανα μια ανασκόπηση στη βιβλιογραφία της ακτινολογίας, και έπαθα σοκ όταν ανακάλυψα ότι, στην περίπτωσή της, οι πιθανότητές μας να βρούμε νωρίς έναν όγκο στη μαστογραφία της ήταν πολύ μικρές.
Μπορεί να θυμάστε πριν ένα χρόνο όταν ξέσπασε σάλος όταν η Ομάδα Εμπειρογνωμόνων των ΗΠΑ για Θέματα Πρόληψης έκανε μια ανασκόπηση της παγκόσμιας βιβλιογραφίας για την προληπτική μαστογραφία και εξέδωσε μια οδηγία που συνιστούσε να μη γίνονται προληπτικές μαστογραφίες σε γυναίκες στα σαράντα τους. Λοιπόν όλοι έσπευσαν να κριτικάρουν τους εμπειρογνώμονες, αν και οι περισσότεροι δεν γνώριζαν τίποτα για τις μελέτες σχετικά με τις μαστογραφίες. Η Γερουσία χρειάστηκε μόνο 17 μέρες για να απαγορεύσει τη χρήση της οδηγίας στον καθορισμό της ασφαλιστικής κάλυψης. Οι ακτινολόγοι εξαγριώθηκαν από την οδηγία. Ο κορυφαίος στις μαστογραφίες στις ΗΠΑ εξέδωσε τα ακόλουθα λόγια στη Washington Post. Οι ακτινολόγοι με τη σειρά τους επικρίθηκαν ότι προστατεύουν τα δικά τους οικονομικά συμφέροντα. Αλλά κατά την άποψή μου, οι ακτινολόγοι είναι ήρωες. Υπάρχει έλλειψη ακτινολόγων που έχουν τα προσόντα να διαβάζουν μαστογραφίες, και αυτό επειδή οι μαστογραφίες είναι από τις πιο δύσκολες από όλες τις ακτινολογικές εξετάσεις στο να ερμηνευτούν και διότι στους ακτινολόγους γίνονται περισσότερες μηνύσεις επειδή δεν διέγνωσαν τον καρκίνο του μαστού παρά για οποιονδήποτε άλλο λόγο. Αλλά αυτό το ίδιο το γεγονός λέει πολλά.
Εκεί που υπάρχει τόσο πολύς νομικός καπνός, μάλλον υπάρχει και φωτιά. Ο παράγοντας που ευθύνεται περισσότερο για αυτή τη φωτιά είναι η πυκνότητα του μαστού. Η πυκνότητα του μαστού αναφέρεται στη σχετική ποσότητα του λίπους — που εδώ απεικονίζεται με κίτρινο —συγκριτικά με το συνεκτικό και τον επιθηλιακό ιστό — απεικονίζονται με ροζ. Και αυτή η αναλογία καθορίζεται κατά κύριο λόγο γενετικά. Τα δύο τρίτα των γυναικών στα σαράντα τουςέχουν πυκνό μαστικό ιστό, που είναι ο λόγος γιατί η μαστογραφία δεν δουλεύει τόσο καλά σε αυτές. Και αν και η πυκνότητα του μαστού γενικά μειώνεται με την ηλικία, περίπου το ένα τρίτο των γυναικών διατηρεί πυκνό μαστικό ιστό για χρόνια μετά την εμμηνόπαυση.
Επομένως πώς ξέρετε αν οι μαστοί σας είναι πυκνοί; Πρέπει να διαβάσετε τις λεπτομέρειες της έκθεσης της μαστογραφίας σας. Οι ακτινολόγοι κατατάσσουν την πυκνότητα του μαστού σε τέσσερις κατηγορίες με βάση την εμφάνιση του ιστού στη μαστογραφία. Αν ο μαστός έχει πυκνότητα μικρότερη του 25%, τον χαρακτηρίζουμε ως κατεξοχήν λιπώδη. Η επόμενη κατηγορία είναι μαστός με κάποια σκόρπια ινοαδενώματα, και ακολουθείται από μαστό ανομοιόμορφα πυκνό και μαστό με εξαιρετικά μεγάλη πυκνότητα. Και ο μαστός που εμπίπτει σε αυτές τις δυο κατηγορίες θεωρείται πυκνός. Το πρόβλημα με την μαστική πυκνότητα είναι ότι πραγματικά πρόκειται για λύκο με προβιά αρνιού. Και οι όγκοι και ο πυκνός μαστικός ιστόςεμφανίζονται λευκοί στη μαστογραφία, και η ακτινογραφία συχνά δε μπορεί να τους ξεχωρίσει.Επομένως είναι εύκολο να δείτε αυτό τον όγκο στο πάνω μέρος αυτού του λιπώδους μαστού.Αλλά φανταστείτε πόσο δύσκολο θα ήταν να βρείτε αυτό τον όγκο σε αυτόν τον πυκνό μαστό.Να γιατί οι μαστογραφίες βρίσκουν πάνω από το 80% των όγκων σε λιπώδεις μαστούς, αλλά μόλις το 40% σε εξαιρετικά πυκνούς μαστούς.
Είναι αρκετά άσχημο που η πυκνότητα του μαστού δυσκολεύει την ανακάλυψη ενός καρκίνου,αλλά φαίνεται ότι αυτή είναι επίσης ένας ισχυρός δείκτης πρόγνωσης του κινδύνου για ανάπτυξη καρκίνου του μαστού. Είναι ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου από το να έχει καρκίνο του μαστού η μητέρα ή η αδελφή σας. Την εποχή που η ασθενής μου μού έκανε την ερώτηση αυτή, η πυκνότητα του μαστού ήταν ένα ασαφές ζήτημα στη βιβλιογραφία της ακτινολογίας, και πολύ λίγες γυναίκες που έκαναν μαστογραφία, ή οι γιατροί που τις ζητούσαν,γνώριζαν για αυτό. Αλλά τι άλλο θα μπορούσα να της προσφέρω;
Μαστογραφίες γίνονται από το ’60. Και έχουν εξελιχθεί ελάχιστα. Υπήρξαν εκπληκτικά λίγες καινοτομίες, μέχρι την έγκριση της ψηφιακής μαστογραφίας το 2000. Η ψηφιακή μαστογραφία είναι ακόμα μια ακτινογραφία του μαστού, αλλά οι εικόνες μπορούν να αποθηκευτούν και να υποστούν επεξεργασία ψηφιακά, όπως ακριβώς μπορούμε να κάνουμε με μια ψηφιακή κάμερα. Οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει 4 δισεκατομμύρια δολλάρια για τη μεταπήδηση σε εξοπλισμό ψηφιακής μαστογραφίας. Και τι κερδίσαμε από αυτή την επένδυση; Σε μια μελέτη που χρηματοδοτήθηκε με περισσότερα από 25 εκατομμύρια δολλάρια των φορολογουμένων,βρέθηκε ότι η ψηφιακή μαστογραφία τελικά δεν ήταν σε τίποτα καλύτερη από την παραδοσιακή μαστογραφία. Και στην πραγματικότητα, ήταν χειρότερη για τις μεγαλύτερες γυναίκες. Αλλά ήταν καλύτερη για μια ομάδα, και αυτή ήταν οι γυναίκες κάτω των 50 που ήταν πριν την εμμηνόπαυση και είχαν πυκνούς μαστούς. Και σε αυτές τις γυναίκες, η ψηφιακή μαστογραφία βρήκε διπλάσιους καρκίνους, αλλά ακόμα κι έτσι βρήκε μόνο το 60%. Επομένως η ψηφιακή μαστογραφία υπήρξε ένα γιγαντιαίο βήμα μπροστά για τους κατασκευαστές εξοπλισμού για τις ψηφιακές μαστογραφίες, αλλά ήταν ένα πολύ μικρό βήμα μπροστά για τις γυναίκες.
Τι γίνεται με τους υπέρηχους; Οι υπέρηχοι οδηγούν σε περισσότερες βιοψίες που δεν είναι απαραίτητες σε σχέση με άλλες τεχνολογίες, επομένως δεν χρησιμοποιούνται ευρέως. Και η MRI (μαγνητική τομογραφία) έχει εξαιρετική ευαισθησία στην ανεύρεση όγκων, αλλά είναι επίσης πολύ ακριβή. Αν σκεφτούμε κάποια πρωτοποριακή τεχνολογία, βλέπουμε σχεδόν παντού ένα πρότυπο σύμφωνα με το οποίο η τεχνολογία γίνεται μικρότερη και φθηνότερη.Σκεφτείτε τα iPods σε σύγκριση με τα στερεοφωνικά. Αλλά το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει στις υπηρεσίες υγείας. Τα μηχανήματα γίνονται όλο και μεγαλύτερα και όλο και ακριβότερα. Να κάνεις προληπτικό έλεγχο στη μέση νέα γυναίκα με ΜRI είναι σαν να πηγαίνεις στο μανάβικο με Hummer. Είναι υπερβολικά πολύς εξοπλισμός. Μια ανίχνευση με MRI κοστίζει δέκα φορές περισσότερο από μια ψηφιακή μαστογραφία. Και αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να δεχτούμε το γεγονός ότι οι καινοτομίες στο χώρο των υπηρεσιών υγείας δεν μπορούν πάντα να κοστίζουν πολύ περισσότερο.
Ο Μάλκολμ Γκλάντγουελ έγραψε ένα άρθρο στο New Yorker για την καινοτομία, και υποστήριξε την άποψη ότι οι επιστημονικές ανακαλύψεις σπάνια είναι το προϊόν της ιδιοφυΐας ενός μόνο ατόμου. Μάλλον, οι σπουδαίες ιδέες μπορούν να ενορχηστρωθούν, αν απλά μπορείς να συγκεντρώσεις σε ένα δωμάτιο ανθρώπους με διαφορετική οπτική γωνία και τους κάνεις να μιλήσουν για πράγματα για το οποία κανονικά δεν μιλούν. Είναι σαν την ουσία του TED.Αναφέρει έναν καινοτόμο που λέει, “Η μόνη φορά που ένας φυσικός συναντιέται με ένα γιατρόείναι όταν ο φυσικός αρρωσταίνει.” (Γέλια) Αυτό δε βγάζει νόημα, διότι οι γιατροί έχουν προβλήματα κάθε είδους για τα οποία δεν συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν λύσεις. Και οι φυσικοί έχουν λύσεις κάθε είδους για πράγματα τα οποία δεν συνειδητοποιούν ότι είναι προβλήματα. Λοιπόν, ρίξτε μια ματιά σε αυτή τη γελοιογραφία που συνόδευε το άρθρο του Γκλάντγουελ, και πείτε μου αν βλέπετε κάτι ενοχλητικό σχετικά με την απεικόνιση των καινοτόμων στοχαστών.
Έτσι αν μου επιτρέψετε και ποιητική αδεία, θα σας πω την ιστορία για το πώς για καλή τύχη συναντήθηκε το πρόβλημα της ασθενούς μου με τη λύση ενός φυσικού. Λίγο μετά την επίσκεψή της, με σύστησαν σε έναν πυρηνικό φυσικό από την κλινική Mayo με το όνομα Μάικλ Ο’Κόννερ, που ήταν ειδικός στην απεικόνιση της καρδιάς, κάτι με το οποίο δεν είχα καμία σχέση. Και έτυχε να μου πει για ένα συνέδριο στο Ισραήλ από το οποίο είχε μόλις επιστρέψει,όπου μιλούσαν για ένα νέο τύπο ανιχνευτή ακτινοβολίας γάμμα. Η απεικόνιση με ακτινοβολία γάμμα χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό για την απεικόνιση της καρδιάς, και δεν είχε ποτέ δοκιμαστεί για την απεικόνιση του μαστού. Αλλά το πρόβλημα ήταν ότι οι ανιχνευτές ακτινοβολίας γάμμα ήταν αυτοί οι τεράστιοι, ογκώδεις σωλήνες, και ήταν γεμάτοι με αυτούς τους σπινθηροβόλους κρυστάλλους, και απλά δεν μπορούσες να τους φέρεις αρκετά κοντά γύρω από το μαστό για να βρούν μικρούς όγκους. Αλλά το δυνητικό πλεονέκτημα ήταν ότι οι ακτίνες γάμμα, αντίθετα με τις ακτίνες Χ, δεν επηρεάζονται από την πυκνότητα του μαστού.Αλλά αυτή η τεχνολογία δεν μπορούσε να βρει όγκους όταν είναι μικροί. Και η ανίχνευση ενός μικρού όγκου είναι κρίσιμη για την επιβίωση. Αν μπορείς να βρεις έναν όγκο όταν είναι μικρότερος από ένα εκατοστό, οι πιθανότητες επιβίωσης ξεπερνούν το 90%, αλλά μειώνται γρήγορα με την αύξηση του μεγέθους του όγκου. Αλλά ο Μάικλ μου είπε για ένα νέο τύπο ανιχνευτή ακτινοβολίας γάμμα που είχε δει, και αυτός εδώ είναι. Είναι φτιαγμένος, όχι από έναν ογκώδη σωλήνα, αλλά από ένα λεπτό στρώμα ενός ημιαγώγιμου υλικού που λειτουργεί ως ανιχνευτής ακτινοβολίας γάμμα. Και άρχισα να του μιλάω για αυτό το πρόβλημα της μαστικής πυκνότητας, και συνειδητοποιήσαμε ότι μπορεί να ήμασταν σε θέση να φέρουμε αυτόν τον ανιχνευτή αρκετά κοντά γύρω από το μαστό ώστε να βρούμε μικρούς όγκους.
Έτσι μετά τη συναρμολόγηση ενός πλέγματος από αυτούς τους κύβους με ταινία — (Γέλια) — o Μάικλ τροποποίησε την πλάκα των ακτίνων Χ ενός μηχανήματος μαστογραφίας που ήταν να πεταχτεί. Και προσαρμόσαμε το νέο ανιχνευτή, και αποφασίσαμε να ονομάσουμε αυτό το μηχνάνημα Μοριακή Μαστική Απεικόνιση, ή ΜΒΙ. Αυτή είναι μια απεικόνιση της πρώτης ασθενούς μας. Και μπορείτε να δείτε, χρησιμοποιώντας την παλιά τεχνολογία της ακτινοβολίας γάμμα, ότι έμοιαζε με θόρυβο. Αλλά χρησιμοποιώντας το νέο μας ανιχνευτή, μπορούσαμε να αρχίσουμε να βλέπουμε το περίγραμμα ενός όγκου.
Έτσι να ‘μαστε, ένας πυρηνικός φυσικός, μία παθολόγος, που σύντομα πλαισιώθηκαν από την Κάρι Χρούσκα, μια μηχανικό βιοϊατρικής, και δυο ακτινολόγους, και προσπαθούσαμε να αντιμετωπίσουμε τον παγιωμένο κόσμο της μαστογραφίας με ένα μηχάνημα που συγκρατείτο με μονωτική ταινία. Το να πω ότι αντιμετωπίσαμε μεγάλες δόσεις σκεπτικισμού εκείνα τα πρώτα χρόνια είναι απλά μια πάρα πολύ συγκρατημένη δήλωση. Αλλά ήμασταν τόσο πεπεισμένοι ότι θα μπορούσαμε να το κάνουμε να δουλέψει που φτάσαμε με προοδευτικές τροποποιήσεις σε αυτό το σύστημα. Αυτός είναι ο τωρινός ανιχνευτής μας. Και μπορείτε να δείτε ότι φαίνεται πολύ διαφορετικός. Η μονωτική ταινία έχει φύγει, και προσθέσαμε ένα δεύτερο ανιχνευτή στην κορυφή του μαστού, που βελτίωσε περαιτέρω την ανίχνευση των όγκων.
Λοιπόν πώς δουλεύει; Στον ασθενή γίνεται ένεση με έναν ραδιενεργό ιχνηθέτη που προσλαμβάνεται από τα ταχέως πολλαπλασιαζόμενα κύτταρα του όγκου, αλλά όχι από φυσιολογικά κύτταρα. Και αυτή είναι η βασική διαφορά με τη μαστογραφία. Η μαστογραφία βασίζεται σε διαφορές στην εμφάνιση του όγκου συγκριτικά με τους γύρω ιστούς, και έχουμε δει ότι αυτές οι διαφορές μπορεί να είναι ασαφείς σε ένα πυκνό μαστό. Αλλά η ΜΒΙ χρησιμοποιεί τη διαφορετική μοριακή συμπεριφορά των όγκων, και ως εκ τούτου, δεν επηρεάζεται από τη μαστική πυκνότητα. Μετά την ένεση, ο μαστός της ασθενούς τοποθετείται ανάμεσα στους ανιχνευτές. Αν έχετε κάνει ποτέ μαστογραφία — αν είστε αρκετά μεγάλη ώστε να έχετε κάνει μαστογραφία — ξέρετε τι ακολουθεί: πόνος. Μπορεί να εκπλαγείτε αν μάθετε ότι η μαστογραφία είναι ο μόνος ακτινολογικός έλεγχος που ρυθμίζεται από ομοσπονδιακό νόμο,και ο νόμος απαιτεί ότι το ισοδύναμο μιας μπαταρίας αυτοκινήτου 18 κιλών κατεβαίνει πάνω στο μαστό σας κατά τη διάρκεια του ελέγχου. Αλλά με την ΜΒΙ, χρησιμοποιούμε ελαφριά, ανώδυνη συμπίεση. (Xειροκρότημα) Και ο ανιχνευτής στη συνέχεια μεταδίδει την εικόνα στον υπολογιστή.
"google ad"
Ορίστε εδώ ένα παράδειγμα. Μπορείτε να δείτε στα δεξιά, μια μαστογραφία που δείχνει έναν αμυδρό όγκο, οι άκρες του οποίου είναι θολές λόγω του πυκνού ιστού. Αλλά η εικόνα του ΜΒΙ δείχνει τον όγκο πολύ πιο καθαρά, όπως επίσης και ένα δεύτερο όγκο, που σαφώς επηρεάζει τις χειρουργικές εναλλακτικές λύσεις αυτής της ασθενούς. Σε αυτό το παράδειγμα, αν και η μαστογραφία βρήκε έναν όγκο, ήμασταν σε θέση να παρουσιάσουμε τρεις διακριτούς όγκους —ο ένας έχει μέγεθος μόλις τρία χιλιοστά.
Η μεγάλη μας ευκαιρία ήρθε το 2004. Αφού είχαμε δείξει ότι μπορούσαμε να βρούμε μικρούς όγκους, χρησιμοποιήσαμε αυτές τις εικόνες για να ζητήσουμε επιχορήγηση από το Ίδρυμα Susan G. Komen. Και κατενθουσιαστήκαμε όταν ρισκάρισαν για μια ομάδα παντελώς αγνώστων ερευνητών και μας έδωσαν επιχορήγηση για να ελέγξουμε 1000 γυναίκες με πυκνούς μαστούς, συγκρίνοντας μια προληπτική μαστογραφία με μια ΜΒΙ. Από τους όγκους που βρήκαμε, η μαστογραφία βρήκε μόνο το 25% αυτών των όγκων. Η ΜΒΙ βρήκε το 83%.Εδώ έχουμε ένα παράδειγμα από αυτόν τον έλεγχο. Η ψηφιακή μαστογραφία διαβάστηκε ως φυσιολογική και δείχνει μεγάλες ποσότητες πυκνού ιστού, αλλά η ΜΒΙ δείχνει μια περιοχή έντονης απορρόφησης, που συσχετίστηκε με έναν όγκο δύο εκατοστών. Σε αυτή την περίπτωση, ένας όγκος ενός εκατοστού. Και σε αυτήν την περίπτωση, μια 45χρονη προϊσταμένη στη Mayo, που είχε χάσει τη μητέρα της από καρκίνο του μαστού όταν ήταν πολύ νέα, που ήθελε να συμμετάσχει στη μελέτη μας. Και η μαστογραφία της έδειξε μια περιοχή πολύ πυκνού ιστού, αλλά η ΜΒΙ της έδειξε μια περιοχή ανησυχητικής απορρόφησης, που επίσης μπορούμε να δούμε σε μια έγχρωμη εικόνα. Και αυτό οδήγησε σε έναν όγκο με μέγεθος μπάλας του γκολφ. Αλλά ευτυχώς αφαιρέθηκε πριν εξαπλωθεί στους λεμφαδένες της.
Επομένως από τη στιγμή που ξέραμε ότι αυτή η τεχνολογία μπορούσε να βρει τρεις φορές περισσότερους όγκους σε ένα πυκνό μαστό, έπρεπε να λύσουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα.Έπρεπε να βρούμε πώς να μειώσουμε τη δόση της ακτινοβολίας. Και έχουμε περάσει τα τελευταία τρία χρόνια κάνοντας μετατροπές σε κάθε πλευρά του συστήματος απεικόνισης για να το καταφέρουμε. Και με μεγάλη χαρά σας αναφέρω ότι τώρα χρησιμοποιούμε μια δόση ακτινοβολίας που είναι ισοδύναμη με την αποτελεσματική δόση από μια ψηφιακή μαστογραφία. Και με αυτή τη χαμηλή δόση, συνεχίζουμε αυτό τον έλεγχο, και αυτή η εικόνα από πριν τρεις εβδομάδες σε μια 67χρονη γυναίκα δείχνει μια φυσιολογική ψηφιακή μαστογραφία αλλά μια εικόνα ΜΒΙ δείχνει μια απορρόφηση που αποδείχθηκε ένας μεγάλος καρκίνος. Άρα δεν είναι μόνο οι νέες γυναίκες που ωφελούνται. Είναι επίσης μεγαλύτερες γυναίκες με πυκνό ιστό. Και τώρα μόνιμα χρησιμοποιούμε το 1/5 της δόσης της ακτινοβολίαςπου χρησιμοποιείται σε όλους τους άλλους τύπους τεχνολογίας με ακτίνες γάμμα.
Η ΜΒΙ παράγει τέσσερις εικόνες ανά μαστό. Η ΜRI παράγει περισσότερες από χίλιες. Ένας ακτινολόγος χρειάζεται χρόνια ειδίκευσης για να γίνει ειδικός στο να ξεχωρίζει τη φυσιολογική ανατομική λεπτομέρεια από το ανησυχητικό εύρημα. Αλλά υποψιάζομαι ότι ακόμα και οι μη ακτινολόγοι στο δωμάτιο μπορούν να βρουν τον όγκο στην εικόνα της ΜΒΙ. Αλλά να γιατί η ΜΒΙείναι δυνητικά τόσο πρωτοποριακή. Είναι τόσο ακριβής όσο και η MRI, είναι πολύ λιγότερο σύνθετη στο να ερμηνευτεί, και κοστίζει λιγότερο. Αλλά μπορείτε να καταλάβετε γιατί μπορεί να υπάρχουν δυνάμεις στον κόσμο της απεικόνισης του μαστού που προτιμούν την παγιωμένη κατάσταση.
Αφού επιτύχαμε αυτά που αισθανόμασταν ότι ήταν αξιοθαύμαστα αποτελέσματα, το κείμενό μας απορρίφθηκε από τέσσερα περιοδικά. Μετά την τέταρτη απόρριψη ζητήσαμε επαναξιολόγηση του κειμένου, διότι είχαμε ισχυρές υποψίες ότι ένας από τους αξιολογητές που το είχε απορρίψει είχε σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων με μια ανταγωνιστική τεχνολογία.Το κείμενό μας τότε έγινε δεκτό και θα εκδοθεί αργότερα αυτόν το μήνα στο περιοδικό Radiology. (Χειροκρότημα) Χρειάζεται ακόμα να ολοκληρώσουμε τον έλεγχο χρησιμοποιώντας τη χαμηλή δόση, και στη συνέχεια θα πρέπει να επαναληφθούν τα ευρήματά μας σε άλλα ινστιτούτα. Και αυτό θα μπορούσε να πάρει 5 ή περισσότερα έτη. Αν αυτή η τεχνολογία υιοθετηθεί ευρέως, εγώ δεν θα έχω κανένα οικονομικό όφελος. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα, διότι μου επιτρέπει να συνεχίσω να σας λέω την αλήθεια. Αλλά αναγνωρίζω —(Χειροκρότημα) αναγνωρίζω ότι η υιοθέτηση της τεχνολογίας θα βασιστεί τόσο σε οικονομικέςκαι σε πολιτικές δυνάμεις όσο και στην ορθότητα της επιστήμης.
Η μονάδα ΜΒΙ έχει τώρα εγκριθεί από την FDA, αλλά δεν είναι ακόμα ευρέως διαθέσιμη.Επομένως μέχρι να είναι διαθέσιμο κάτι για τις γυναίκες με πυκνούς μαστούς, υπάρχουν πράγματα που θα έπρεπε να ξέρετε για να προστατευθείτε. Πρώτον, να γνωρίζετε την πυκνότητά σας. Το 90% των γυναικών δεν γνωρίζει, και το 95% των γυναικών δεν γνωρίζει ότι αυτό αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού. Η Πολιτεία του Κονέκτικατ έγινε η πρώτη και η μόνη πολιτεία που έδωσε εντολή να ενημερώνονται οι γυναίκες για την πυκνότητα του μαστού τους μετά από μια μαστογραφία. Ήμουν σε ένα συνέδριο 60.000 ανθρώπων για την απεικόνιση του μαστού την περασμένη εβδομάδα στο Σικάγο. Και έμεινα έκπληκτη που υπήρχε μια ζωηρή συζήτηση για το εάν ή όχι θα έπρεπε να λέμε στις γυναίκες ποια είναι η πυκνότητα του μαστού τους. Φυσικά θα έπρεπε. Και αν δεν γνωρίζετε, παρακαλώ ρωτήστε το γιατρό σας ή διαβάστε τις λεπτομέρειες στην έκθεση της μαστογραφίας σας. Δεύτερον, αν βρίσκεστε πριν την εμμηνόπαυση, προσπαθήστε να προγραμματίσετε τη μαστογραφία σας τις δυο πρώτες εβδομάδες του κύκλου σας, όταν η πυκνότητα του μαστού είναι σχετικά χαμηλότερη. Τρίτον, αν παρατηρήσετε μια επίμονη αλλαγή στο μαστό σας, να επιμείνετε σε επιπλέον εξέταση απεικόνισης. Και τέταρτον και πιο σημαντικό, η συζήτηση για τη μαστογραφία θα φουντώσει, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι όλες οι γυναίκες από τα 40 και πάνω θα έπρεπε να κάνουν μαστογραφία μια φορά το χρόνο.
Η μαστογραφία δεν είναι τέλεια, αλλά είναι ο μόνος έλεγχος που αποδεδειγμένα μειώνει τον αριθμό των θανάτων από καρκίνο του μαστού. Αλλά αυτή η αποφυγή των θανάτων είναι το ίδιο το όπλο, που χρησιμοποιούν οι πιο θερμοί υποστηρικτές της μαστογραφίας για να αποθαρρύνουν την καινοτομία. Κάποιες γυναίκες που αναπτύσσουν καρκίνο του μαστούπεθαίνουν από αυτό χρόνια αργότερα. Και οι περισσότερες γυναίκες, ευτυχώς, επιβιώνουν.Επομένως χρειάζονται 10 ή περισσότερα χρόνια για κάθε προληπτική μέθοδο ώστε να επειδείξει μια μείωση στους θανάτους από καρκίνο του μαστού. Η μαστογραφία είναι το μόνο που υπάρχει για τόσο καιρό ώστε να μπορεί να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Είναι καιρός να αποδεχτούμε και τις εκπληκτικές επιτυχίες της μαστογραφίας και τους περιορισμούς.Χρειάζεται να εξατομικεύσουμε τον προληπτικό έλεγχο με βάση την πυκνότητα. Για τις γυναίκες με μαστούς χαμηλής πυκνότητας, η μαστογραφία είναι η καλύτερη επιλογή. Αλλά για γυναίκες με πυκνούς μαστούς, δεν θα έπρεπε να εγκαταλείψουμε τελείως τον προληπτικό έλεγχο,χρειάζεται να τους προσφέρουμε κάτι καλύτερο.
Τα μωρά που κυοφορούσαμε όταν η ασθενής μου μού πρωτοέκανε αυτή την ερώτηση είναι τώρα και τα δυο στο γυμνάσιο, και η απάντηση ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση. Μου έδωσε την άδεια να μοιραστώ αυτή την ιστορία μαζί σας. Μετά από συνεχείς βιοψίες που αύξησαν περαιτέρω τον κίνδυνο να πάθει καρκίνο και αφού έχασε την αδελφή της από καρκίνο, πήρε τη δύσκολη απόφαση να κάνει προφυλακτική μαστεκτομή. Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε κάτι καλύτερο, όχι μόνο έγκαιρα για τις εγγονές τις και τις κόρες μου αλλά έγκαιρα για σας.