Μωραίνει Κύριος…
Έκτισαν τα ρέματα, αλλού έκλεισαν και μπάζωσαν τα ρέματα και τα οικοπεδοποίησαν. Αγόραζαν μισό στρέμμα και με τα μπαζώματα το μετέτρεπαν σε πολλαπλάσιας έκτασης οικόπεδο.
Έτσι έκτισαν ορισμένοι και βρέθηκαν με 5άστερα ξενοδοχεία.
Τώρα κλαίνε κι αυτοί αλλά και πάρα πολλοί άλλοι που δεν φταίνε.
Χάθηκαν περιουσίες, άνθρωποι βρέθηκαν στον δρόμο.
Το νερό δεν αστειεύεται.
Οι ποσότητες ήταν μεγάλες.
Ποιος θα πληρώσει τώρα τις συνέπειες των ανόμων ενεργειών;
Διάβρωση των ακτών…
Σ’ όλο τον Βόρειο Άξονα από Πλατανιά έως Κολυμπάρι.
Μιλάμε, γράφομε και ασχολούμαστε, ειδικοί και μη, με την διάβρωση των ακτών.
γώ όμως που δεν είμαι ειδικός ξέρω πολύ καλά ότι η θάλασσα στις περιοχές αυτές έφτανε με το κύμα της τις μέρες της θαλασσοταραχής και τα 100 μέτρα.
Πήγαν οι έξυπνοι οι δήμαρχοι της εποχής εκείνης αλλά και ιδιώτες. Οι μεν πρώτοι έφτιαξαν δρόμο στην άκρη της θάλασσας, οι δε δεύτεροι ορισμένοι εξ αυτών έκτισαν δίπλα στο κύμα και ορισμένοι μπάζωσαν ρέματα και χαντάκια διαφυγής του νερού και θάλασσα.
Έτσι τώρα έχομε εμφανή τη διάβρωση και πολλά χωράφια λίμνες και βέβαια σ’ ορισμένες περιπτώσεις καταστροφές περιουσιών.
"google ad"
Το παράδειγμα Λουλαδάκη Λευτέρη
Εκείνη την εποχή που άλλοι μπάζωναν και άλλοι έφτιαχναν δρόμους στην άκρη της θάλασσας προσφέροντας την αμμούτσα για γη, δημιουργώντας ιδιοκτησίες παράκτιες ή άλλοι πάλι κάνοντας παράνομες αμμοληψίες τόννων και τόννων, άλλοι αντιστέκονταν.
Όλοι αυτοί ετοίμασαν τις προχθεσινές εικόνες καταστροφής που καταγράφουν τώρα επιφανειακά τα ΜΜΕ χωρίς να εμβαθύνουν στις αιτίες.
Η εφημερίδα αυτή καυτηρίαζε πάντα τις καταπατήσεις, επιχωματώσεις, μπαζώματα και αμμοληψίες και οφείλει σήμερα να αποδώσει εύσημα σ’ έναν εξαίρετο αγωνιστή προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, που τον βοηθούσε – όσο αυτός ζούσε – και του συμπαραστεκόνταν στο δύσκολο έργο του.
Αν έχει διασωθεί σήμερα η περιοχή Καμισιανών – Ραπανιανών οφείλεται στον τότε κοινοτάρχη Λευτέρη Λουλαδάκη, αλλά και μετέπειτα σταθερό αγωνιστή και ανυποχώρητο υπερασπιστή του φυσικού κάλλους της πανέμορφης περιοχής.
Έτσι διασώθηκε μέχρι τις μέρες μας, παρά τον επιχειρούμενο βανδαλισμό, από ορισμένους ξενοδόχους που παρουσίαζαν τους τρεις ορόφους ως δύο με παράνομες επιχωματώσεις.
Αν όλοι οι δήμαρχοι εκείνης της εποχής ακολουθούσαν το παράδειγμα του Λουλαδάκη, σήμερα δεν θα είχαμε αυτές τις καταστροφές με τις τέτοιες αλλοιώσεις του περιβάλλοντος.
Και ως γνωστόν οι παράλληλοι της θάλασσας και πλησίον αυτής δρόμοι καταστρέφουν την παραλία κόβοντάς την, και κάνοντάς την παράνομα οικόπεδα, ενώ οι κάθετοι προς την παραλία δρόμοι δίνουν εύκολη πρόσβαση στους πολίτες προς την θάλασσα χωρίς να αλλοιώνουν το πλάτος της παραλίας και το περιβάλλον με τις αμμοθίνες τους και τις ιδιαιτερότητες τους.
Αυτό διεσώθει χάρην του αγώνα του ανυποχώρητου Λευτέρη Λουλαδάκη στην πανέμορφη περιοχή Καμισιανών – Ραπανιανών και διατηρήθηκε η φανταστική και μοναδική σε πλάτος παραλία. Κάθετοι δρόμοι αρκετοί για εύκολη πρόσβαση και όχι παράλληλοι προς τη θάλασσα που κατέστρεφαν τη μοναδικότητα της παραλίας αυτής της περιοχής.
Λευτέρη, θα σε μνημονεύουμε πάντα με αγάπη κάθε φορά που θα θαυμάζομε την παραλία που η αγάπη σου προς τον τόπο σου διέσωσε. Και έκανες να το καταλάβουν και όλοι οι κάτοικοι της περιοχής και να συνεχίζουν να προστατεύουν την μοναδικότητα που έχουν δική τους. Εναλλασσόμενες ζώνες από άμμο, μετά βότσαλο και μετά χαλίκι, κρινάκια, αμμοθίνες κι αλμυρίκια, πολλά αλμυρίκια που ο ίδιος φύτεψες και πότισες και φρόντισες.
Ο Λευτέρης Λουλαδάκης προστάτευε μέχρι τέλους της ζωής του ως κόρην οφθαλμού την αιγιαλίτιδα ζώνη με συμπαραστάτη τον τότε προϊστάμενο της Κτηματικής Υπηρεσίας Χανίων, Λουκά Μπασιά.
Αναζητούνται μιμητές και των δύο.
Υπονομευτής
Φωτ: Διάβρωση στο Καστέλι στην περιοχή Τελωνείου / sadentrepse.blogspot.gr