Συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις μνήμης σε όλη την Ελλάδα, όπως κάθε χρόνο, θα πραγματοποιηθούν ανήμερα της 6ης Δεκεμβρίου, δέκα ολόκληρα χρόνια μετά το 2008, όταν ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας πυροβόλησε τον 15χρονο τότε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια.
Ακολουθούν τα καλέσματα:
Λαϊκή Ενότητα Χανίων
Δέκα χρόνια μετά ο Γρηγορόπουλος ζει
Ενωτικά, μαζικά και δυναμικά συνεχίζουμε τον αγώνα έναντια στις μνημονιακές πολιτικές, την κυβερνητική αστυνομική καταστολή και τη βία ενάντια στη νεολαία και στον λαό
Όλοι και όλες στην συγκέντρωση την Πέμπτης 6 Δεκέμβρη, στις 6 το απόγευμα, στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς
Δέκα χρόνια πριν, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα. Από το ίδιο βράδυ και σχεδόν για έναν μήνα, τη χώρα συγκλονίστηκε από μια έκρηξη της νεολαίας, των εργαζομένων και ολόκληρου του λάου, με διαρκείς δυναμικές και μαζικές διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις, στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα κατά του κρατικού αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας.
Η οργή της νεολαίας του Δεκέμβρη, του 2008, ξεχείλισε από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, εκφράζοντας την οξεία αγανάκτησή της απέναντι σε ένα μέλλον που θα την καταδίκαζε, όπως και έγινε, στην επισφάλεια, στην ανεργία και στην ανέχεια. Δέκα χρόνια πριν, η κοινωνική έκρηξη που προκάλεσε η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ήταν ο πρώτος μεγάλος κοινωνικός αγώνας, μετά το ξέσπασμα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης και ο προπομπός των μεγάλων κοινωνικών συγκρούσεων που ακολούθησαν σχεδόν σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Ειδικά η Ελλάδα, αποτέλεσε την «Ιφιγένεια» των «εταίρων» – δανειστών από τις Βρυξέλλες, με αποτέλεσμα να εφαρμοστούν οι πιο άγριες πολιτικές λιτότητας, με την «υπογραφή» του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των άλλων μνημονιακών κομμάτων και, φυσικά, στη συνέχεια, του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του οποίου, παρά τις αρχικές διακηρύξεις, εξαπάτησε εξόφθαλμα τον ελληνικό λαό και μετατράπηκε στον πιο θερμό υποστηρικτή και υπερασπιστή των μνημονιακών πολιτικών της άγριας λιτότητας και του διαρκούς, παράνομου και αντισυνταγματικού «κουρέματος» των εισοδημάτων του κόσμου της εργασίας και του βιοτικού επιπέδου.
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, η νεολαιίστικη έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008, παραμένει ζωντανή και επίκαιρη όσο ποτέ.
Απέναντι στον διογκούμενο κρατικό και τον κυβερνητικό αυταρχισμό, που χρησιμοποιεί την αστυνομική βία για να χτυπήσει κάθε αγώνα, που θέλει να επιβάλλει το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών με όπλο τα χημικά και τα γκλοπ των δυνάμεων καταστολής, που στήνει για μία ακόμα φορά κλίμα τρομοϋστερίας και καταπατά δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές, που με συνέπεια υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας νέα μέτρα λιτότητας απέναντι στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας.
Απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης να καταργήσει ακόμα και το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, που κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες.
Η νεολαία σήμερα πλήττεται και καταδικάζεται σε ένα μέλλον με μόνη προοπτική τη φτώχεια την ανεργία την επισφάλεια και τη μετανάστευση. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καταδικάζονται στην φτώχεια και στην περιθωριοποίηση.
"google ad"
Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι νέοι και οι νέες, ολόκληρος ο ελληνικός λαός καλούνται να συνεχίσουν τον αγώνα για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών, του κυβερνητικού κρατικού αυταρχισμού, της αστυνομικής βίας απέναντι στον λαό και τον τερματισμό των μνημονιακών πολιτικών που καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό.
Δέκα χρόνια μετά, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ζει μέσα στις καρδιές μας.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ (τοπική επιτροπή Χανίων)
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ
Η μαζική εξέγερση εργατών και νεολαίας του Δεκέμβρη του 2008, που πυροδοτήθηκε από τη δολοφονία του 15χρόνου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από την αστυνομία της ΝΔ, παραμένει, 10 χρόνια μετά, ζωντανή και επίκαιρη.
Το κίνημα του Δεκέμβρη με το δυναμισμό του άνοιξε νέους δρόμους για το κίνημα. Με την πρωτοφανή μαζικότητα και επιμονή του, με την άμεση και έμπρακτη αμφισβήτηση της κυβέρνησης, των θεσμών του κράτους, της εξουσίας και του πλούτου, με τη διάρκεια και τον παλμό του, με την άρνησή του να μείνει στα όρια της «νομιμότητας», του καθωσπρεπισμού και τελικά της υποταγής στους θεσμούς, έδειξε το δρόμο για μια συνολική και ριζική ανατροπή της μέχρι τότε πολιτικής της αστικής τάξης.
Ο Δεκέμβρης του 08 ήταν μια μάχη απέναντι στην κρίση του καπιταλισμού που γεννά φτώχεια εξαθλίωση ανεργία ρατσισμό σεξισμό και πόλεμο, μια έκφραση της οργής της νεολαίας και των εργατών απέναντι σ’αυτούς που καταδικάζουν τη ζωή και το μέλλον και γι’ αυτό γέννησε μία καινούρια ριζοσπαστικοποίηση στη νεολαία και στην εργατική τάξη και έγινε ο πυροδότης των μεγάλων κοινωνικών αγώνων όλης της επόμενης δεκαετίας. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα γιορτάσει σε λίγους μήνες τα δέκα χρόνια από την ίδρυσή της, στην πραγματικότητα «ιδρύθηκε» μέσα στην εξέγερση του Δεκέμβρη.
Σήμερα 10 χρόνια μετά συνεχίζουμε μέχρι να νικήσουμε ενάντια στη πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και όλων των επίδοξων διαχειριστών της κρίσης, ενάντια στην ΕΕ των μνημονίων και του ρατσισμού, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις αστικές τάξεις που θέλουν την νεολαία «αναλώσιμη» στα πολεμικά τους σχέδια, το ρατσισμό, το εθνικιστικό μίσος ανάμεσα στους λαούς και τον φασισμό, το σεξισμό, την καταπάτηση των δημοκρατικών ελευθεριών. Παίρνουμε την σκυτάλη από τις πρόσφατες μάχες ενάντια στο νέο Λύκειο του Γαβρόγλου και στις εθνικιστικές «καταλήψεις» που έδωσαν χιλιάδες μαθητές.
Απέναντι σε ένα σύστημα που το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι σφαίρες στη νεολαία και λεφτά στις τράπεζες και τους πολεμικούς εξοπλισμούς, η νεολαία, οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν συμφέρον και μπορούν να παλέψουν για τη ζωή και το μέλλον που τους αξίζουν με την αντικαπιταλιστική αριστερά μπροστά!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 06 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜ. ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΙΣ 18:00.
ΕΛΜΕ Χανίων
Τις μέρες του Δεκέμβρη τις είπανε Φωτιά, εμείς τις λέμε Δέντρο
Δέκα χρόνια πριν, η εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από το χέρι του ειδικού φρουρού, έφερνε στο προσκήνιο μαζί με την κυβερνητική πολιτική της κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας και τα πρώτα σημάδια της καπιταλιστικής κρίσης.
Ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, νεολαίας, ανέργων και εργαζόμενων διαδήλωσαν μαχητικά για μέρες, το Δεκέμβρη του 2008. Το γεγονός της δολοφονίας ήταν μια αφορμή. Έφερε στην επιφάνεια την αγανάκτηση για τα δικαιώματα σε μόρφωση, δουλειά, ελευθερία που λεηλατούνταν το ένα μετά το άλλο. Ξεδίπλωσε την αντίσταση σε ένα μέλλον που φαινόταν όλο και περισσότερο να υποθηκεύεται κάτω από τη λογική του κέρδους, της ανταγωνιστικότητας και των αγορών. Το σύνθημα «στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες. Ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες» διατράνωνε τη θέληση, την πεποίθηση και την προσδοκία της νεολαίας να πάρει την υπόθεση του παρόντος και του μέλλοντος της, στα δικά της χέρια.
Από τότε μέχρι σήμερα οι κυβερνήσεις που διαδέχονται η μία την άλλη, εντείνουν την επίθεση στα δικαιώματα του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας. Όταν «δολοφονούνται τα όνειρα » των νέων, η δημόσια παιδεία διαλύεται, η ανεργία καλπάζει, η μετανάστευση των νέων αποκτά δραματικές διαστάσεις, ο αγώνας για τα δικαιώματα της νέας γενιάς και κοινωνική χειραφέτηση αποτελούν πλέον την μόνη ελπίδα.
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Χανίων καλεί εκπαιδευτικούς, μαθητές , φοιτητικούς συλλόγους, πρωτοβάθμια σωματεία, συλλογικότητες στην συγκέντρωση Πέμπτη 06/12 , 18:00 Πλ. Αγοράς.
Πρωτοβουλία ενάντια στη λήθη
Χανιά: Πορεία για την Εξέγερση του Δεκέμβρη | 6 /12-ώρα: 18:00, Πλατεία Αγοράς
Σε Ελλάδα ,Τουρκία,Μακεδονία
οι εξεγέρσεις γίνονται δεν είναι ουτοπία!
Όσο υπάρχουν ανισότητες,καταστολή και κοινωνικός κανιβαλισμός
Οι εξεγέρσεις θα είναι πάντα επίκαιρες!
Ενάντια στις ανισότητες
Ενάντια στην κρατική καταστολή και στην καταστολή της φτώχειας
Ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό
Ενάντια στην λήθη
Πόρεία – Πέμπτη 6 Δεκέμβρη 2018 -ώρα : 6μμ στην Πλατεία Αγοράς,Χανιά
Πρωτοβουλία Αντίστασης
10 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό του 2008 η νεολαία έχει ανάγκη να μπει στη πρώτη γραμμή του αγώνα για την ειρήνη και τη φιλία των λαών κόντρα στη πολιτική που σπέρνει το δηλητήριο του εθνικισμού για να την προετοιμάσει κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Να αντιταχθεί στο άπλωμα των αμερικάνικων βάσεων σε όλη τη χώρα που δένει τη χώρα στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη περιοχή και μας μπλέκει στο πόλεμο.
Εξάλλου είναι η ίδια πολιτική που ορθώνει ταξικούς φραγμούς και καταργεί μαθητικά-φοιτητικά δικαιώματα. Που θέλει τη νεολαία ‘’στο γύψο’’ και βάζει στο στόχαστρο το λαϊκό άσυλο και τις ελευθερίες . Που το μόνο που μπορεί να της υποσχεθεί είναι φτώχεια ,ανεργία και εργασιακό μεσαίωνα.
Η νεολαία δεν είναι αναλώσιμη!
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ –ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ –ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ Πέμπτη 6/12
6μμ στη πλατεία Αγοράς
ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
Πριν από 10 χρόνια, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από την σφαίρα του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα που αδικαιολόγητα έστρεψε την κάνη του όπλου του στον άτυχο νέο. Τις επόμενες μέρες, ακολούθησε ένα ξέσπασμα οργής και αμφισβήτησης ενάντια στη βία των δυνάμεων καταστολής για τον άδικο χαμό ενός ακόμα νέου. Το τραγικό αυτό γεγονός αποτέλεσε την αφετηρία μαζικών κινητοποιήσεων τόσο του νεολαιίστικου όσο και του εργατικού κινήματος. Καταλήψεις, πορείες και διαδηλώσεις αποτέλεσαν το μέσο πάλης του λαού, που εναντιώθηκε στην κρατική εξουσία και το πολιτικό κατεστημένο. Ο Δεκέμβρης του 2008 έδειξε τα αντανακλαστικά που έχει κόσμος του κινήματος και αποτέλεσε απότοκο μιας διετίας μεγάλων αγώνων της σπουδάζουσας νεολαίας.
Ειδικότερα σήμερα, όπου η επίθεση στην κοινωνία ενισχύεται και οι λαοί βυθίζονται όλο και περισσότερο στην οικονομική εξαθλίωση, σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, παρατηρείται μια εντονότερη τάση καταστολής απέναντι σε οποιαδήποτε φωνή αμφισβήτησης. Διαμορφώνεται έτσι ένα συνολικότερο αντιδραστικό και αυταρχικό πλαίσιο ενάντια σε όποιον σηκώνει κεφάλι και αγωνίζεται. Οι δημοκρατικές ελευθερίες και δυνατότητα έκφρασης δέχονται μια ολική επίθεση με τα παραδείγματα και στην Ελλάδα να είναι πολλά. Ταυτόχρονα παρατηρείται μια αναβάθμιση της οργάνωσης των σωμάτων καταστολής. Πιο συγκεκριμένα, η αστυνομία έχει μια τάση υιοθέτησης στρατιωτικών πρακτικών και εξοπλισμού, ενώ ο στρατός δομείται ώστε να παρεμβαίνει και σε περιπτώσεις μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων.
Ταυτόχρονα, χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο η αστική δικαιοσύνη αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Επιλέγει να αναλώνεται στην καταδίκη του αγωνιζόμενου λαού για συνδικαλιστικές ενέργειες και πολιτικές πρακτικές την ίδια ώρα που οι δολοφόνοι του Παύλου Φύσσα, του Αλέξη Γρηγορόπουλου και άλλων, κυκλοφορούν ελεύθεροι. Αντίστοιχη είναι η στάση και των media, τα οποία διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, στρέφοντας την κοινή γνώμη ενάντια σε οποιαδήποτε τάση αμφισβήτησης και στηρίζοντας ανοιχτά παρακρατικούς μηχανισμούς.
Όπως συνεχίζεται η κρατική καταστολή και βία τα τελευταία αυτά χρόνια, έτσι είναι απαραίτητο η νεολαία και το κίνημα να αποκτήσει ξανά τα αντανακλαστικά του Δεκέμβρη και να βγει στους δρόμους να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν. Καθήκον της γενιάς μας είναι να μην ξεχάσουμε ποτέ τη δολοφονία του Αλέξη.
Καλούμε όλους τους φοιτητές και την χανιώτικη κοινωνία στην διαδήλωση για την επέτειο των 10 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξη στις 6/12, 18:00 στην Πλατεία Δημοτικής Αγοράς.
ΣΕΚ
Δέκα χρόνια από την εξέγερση του Δεκέμβρη: “Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες”
Όλοι/ες στην πορεία: ΠΕΜΠΤΗ 6/12 στις 6ΜΜ ΠΛ. ΑΓΟΡΑΣ
Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου 2008, στα Εξάρχεια, ο δεκαπεντάχρονος μαθητής Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον ειδικό φρουρό της ΕΛΑΣ Κορκονέα. Η δολοφονία του Αλέξη θα προκαλέσει μία γενικευμένη εξέγερση που απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα και κράτησε πάνω από ένα μήνα. Μία εξέγερση που δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Η κυβέρνηση Καραμανλή έχει μόλις ανακοινώσει ότι θα δώσει 28 δις ευρώ στους τραπεζίτες για να σώσει τις τράπεζες από τη χρεωκοπία και ταυτόχρονα θα προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις, λιτότητα και περικοπές. Η αντίσταση για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι και η νεολαία την κρίση του συστήματος ήταν ξεκινημένη πριν τη δολοφονία του Αλέξη αλλά αυτή αποτέλεσε τη σπίθα σε ένα εύφλεκτο υλικό που είχε συσσωρευτεί όλο το προηγούμενο διάστημα.
Το φθινόπωρο της αντίστασης το 2008 ξεκίνησε το Σεπτέμβρη με τη μεγάλη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ και συνεχίστηκε με τους εργαζόμενους της Siemens και του Λαναρά που διεκδικούσαν ότι τα εργοστάσιά τους θα μείνουν ανοιχτά, με τους γιατρούς στα Νοσοκομεία που κέρδισαν ΣΣΕ με αυξήσεις, με τους εργαζόμενους της Ολυμπιακής και του ΟΣΕ ενάντια στα «σχέδια εξυγίανσης» και κορυφώθηκε στη Γενική Απεργία στις 21 Οκτώβρη. Από τον Οκτώβρη μπαίνει στο προσκήνιο και το φοιτητικό κίνημα όταν ο υπουργός Παιδείας Στυλιανίδης δηλώνει ότι θα προχωρήσει στην αναγνώριση της ισοτιμίας των πτυχίων των ιδιωτικών κολλεγίων με αυτά των δημόσιων Πανεπιστημίων. Ήδη υπάρχουν πάνω από 400 καταλήψεις σχολείων με κύρια αιτήματα την αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία και την κατάργηση της βάσης του 10. Η Πανεργατική στις 21 Οκτώβρη ενώνει όλα τα μέτωπα με κεντρικό σύνθημα «την κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές», δίνει αυτοπεποίθηση και οι εργατικοί και νεολαιΐστικοι αγώνες πληθαίνουν το επόμενο διάστημα. Οι εργαζόμενοι στην Altec Telecoms ξεκινούν κατάληψη ενάντια στις απολύσεις, οι εργαζόμενοι στο Μετρό προχωρούν σε απεργίες για την υπογραφή ΣΣΕ με αυξήσεις και το ίδιο και οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της Ιντρακόμ. Την ίδια στιγμή, ο θάνατος ενός Πακιστανού μετανάστη ύστερα από επίθεση της αστυνομίας στην Πέτρου Ράλλη, είναι η πρώτη δολοφονία της κυβέρνησης και πυροδοτεί είναι ένα τεράστιο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο στις 27 Οκτώβρη. Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό κλίμα η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αναγκάζονται να κηρύξουν νέα πανεργατική απεργία στις 10 Δεκέμβρη. Το ίδιο βράδυ της δολοφονίας ξεσπούν διαδηλώσεις στα Εξάρχεια που συγκρούονται με την αστυνομία, καταλαμβάνεται η νομική και από εκεί καλείται η πρώτη οργανωμένη διαδήλωση για την επόμενη ημέρα, την Κυριακή 7 Δεκέμβρη. Χιλιάδες μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι αψήφουν την τρομοκρατία της αστυνομίας κατεβαίνουν στο Μουσείο για να διαδηλώσουν με κατεύθυνση τη ΓΑΔΑ και από εκεί πίσω στη Βουλή έχοντας μπροστά το πανό της Κατάληψης της Νομικής που έγραφε «Δολοφόνοι». Η Εργατική Αλληλεγγύη κυκλοφορεί έκτακτη έκδοση που γίνεται ανάρπαστη και δίνει το πολιτικό τόνο στη διαδήλωση. Τη Δευτέρα 8 Δεκέμβρη το πρωί, χιλιάδες μαθητές σε όλη τη χώρα κλείνουν τα σχολεία τους και βγαίνουν στους δρόμους. Σε όλες τις πόλεις, σε όλες τις γειτονιές, όπου υπήρχαν αστυνομικά τμήματα, οι μαθητικές πορείες καταλήγουν έξω από αυτά. Στην Αθήνα τα σχολεία μαζί με τους φοιτητές συγκεντρώνονται έξω από τη ΓΑΔΑ και τη Βουλή. Όλη την ημέρα οι μαθητές και οι φοιτητές είναι στους δρόμους φωνάζοντας «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, το κίνημα θα πει την τελευταία λέξη». Το απόγευμα της ίδιας μέρας με καλέσματα από οργανώσεις της αριστεράς και φοιτητικούς συλλόγους πολλές δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι και νεολαίοι συγκεντρώνονται στα Προπύλαια για να βαδίσουν στη Βουλή. Η καταστολή της αστυνομίας ήταν πρωτόγνωρη. Τα δακρυγόνα πνίγουν τη διαδήλωση σε κάθε σημείο της, κι όχι μόνο δεν καταφέρνουν να τη σταματήσουν αλλά εξοργίζουν ακόμα περισσότερο τον κόσμο που συγκρούεται με την αστυνομία του Παυλόπουλου.
Η μαζικότητα και η οργή των διαδηλώσεων προκαλεί σοκ και φόβο στη κυβέρνηση. Ο Καραμανλής συγκαλεί έκτακτη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής στο Μαξίμου φλερτάροντας ακόμα και με την ιδέα για εφαρμογή του άρθρου 48 του Συντάγματος για κήρυξη της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η κυβέρνηση προσπαθεί μάταια να εξομαλύνει την κατάσταση. Δηλώνει “συμπάθεια” προς τη νεολαία και τα προβλήματά της και χαρακτηρίζει τη στάση της αστυνομίας ως “αμυντική” απέναντι στους “κουκουλοφόρους που χωρίς ιδεολογία και με πράξεις τυφλής βίας καίνε και καταστρέφουν την Αθήνα και τις περιουσίες του κόσμου”. Όλοι οι κυβερνητικοί μηχανισμοί μπήκαν σε κίνηση για να εμποδίσουν την συνέχιση και την οργάνωση του αγώνα. Οι πρυτάνεις ανακοινώνουν ότι κλείνουν τις σχολές και το Υπουργείο Παιδείας τα σχολεία για να προλάβουν τη γενίκευση των καταλήψεων. Ο Καραμανλής ζητά από τους προέδρους της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να αναβάλουν την Πανεργατική Απεργία στις 10 Δεκέμβρη. Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να σταματήσει το κίνημα. Η ΠΟΣΔΕΠ έχει ήδη ανακοινώσει τριήμερη απεργία, η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ κηρύσσουν 24ωρη απεργία την Τρίτη 9 Δεκέμβρη, οι μαθητές και οι φοιτητές ξεκινούν καταλήψεις στα σχολεία και τις σχολές και το ίδιο απόγευμα χιλιάδες συγκεντρώνονται στην κηδεία του Αλέξη και συγκρούονται με την αστυνομία που ρίχνει δακρυγόνα και πυροβολισμούς στον αέρα ακόμα και μέσα στο νεκροταφείο. Την Τετάρτη 10 Δεκέμβρη, η εργατική τάξη απεργεί μαζικά και βγαίνει στο δρόμο και ενώνει τη φωνή της με τη νεολαία διεκδικώντας να πέσει η κυβέρνηση των δολοφόνων. Μπορεί οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να υποχώρησαν στις πιέσεις της κυβέρνησης (αλλά και του ΠΑΣΟΚ) και να περιορίστηκαν σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα αλλά μια σειρά ομοσπονδίες και συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι και μαθητές, με πρωτοβουλία της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς, συγκεντρώνονται στο Μουσείο και διαδηλώνουν προς τη Βουλή πλημμυρίζοντας το κέντρο της Αθήνας με μία μαζική και οργισμένη αντικυβερνητική διαδήλωση εργατών – φοιτητών – μαθητών.
Η επιτυχία της Πανεργατικής ανοίγει το δρόμο για κλιμάκωση των καταλήψεων και των απεργιών. Την Παρασκευή 12 Δεκέμβρη, τα νέα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια βρίσκουν πάνω από 800 σχολεία και πάνω από 100 σχολές να είναι κατειλημμένες πανελλαδικά. Την Πέμπτη 18 Δεκέμβρη απεργούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, η ΑΔΕΔΥ έχει κηρύξει στάση εργασίας ενώ οι μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί καλούσαν σε νέα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Στην Αθήνα οι δύο συγκεντρώσεις ενώνονται σε μία. Το Σάββατο 20 Δεκέμβρη η ίδια οργή εκφράζεται και στο αντιρατσιστικό συλλαλητήριο που οργανώνει η Πακιστανική Κοινότητα και η Επιτροπή κατά του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου της ΕΕ (από όπου προήλθε η ΚΕΕΡΦΑ). Φοιτητές και μαθητές καλούν σε νέες καταλήψεις μετά τις γιορτές με πρώτο σταθμό το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 9 Γενάρη, στην επέτειο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα στην Πάτρα το 1991 από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Οι μαθητές προχωρούν στη δημιουργία του Συντονιστικού Αντίστασης Μαθητικών Πρωτοβουλιών Αττικής. Η ΟΛΜΕ κηρύσσει στάση εργασίας για τις 9 Γενάρη και την ακολουθούν η ΔΟΕ και η ΑΔΕΔΥ. Η σφαγή στη Γάζα που ξεκινά τα Χριστούγεννα οδηγεί τη Δευτέρα 29 Δεκέμβρη χιλιάδες διαδηλωτές μπροστά από την ισραηλινή πρεσβεία και στις 3 Γενάρη σε ένα από τα πιο μαζικά αντιπολεμικά συλλαλητήρια με σύνθημα «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, από τα Εξάρχεια ως την Παλαιστίνη».
Η εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 έγινε αντικείμενο πλήθους συζητήσεων και αναλύσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η κυρίαρχη άποψη για την εξέγερση ήταν οι άγριες μέρες και νύχτες βίας με πρωταγωνιστή ένα νέο κοινωνικό υποκείμενο, το “πρεκαριάτο” (τη νεολαία με επισφαλή -precarious – απασχόληση) που χωρίς ιδεολογία, αλλά με μεγάλη οργή, ανοργάνωτη και ασυνδικάλιστη, σπάει ό,τι βρίσκει μπροστά της με την παραδοσιακή εργατική τάξη να είναι απούσα, είτε γιατί κάποια κομμάτια της είχαν ενσωματωθεί στο σύστημα και γίνανε “νοικοκυραίοι”, είτε γιατί κάποια κομμάτια της είχαν μετατραπεί σε «πρεκαριάτο». Αυτή η ανάλυση σήμερα, γνωρίζοντας το τι επακολούθησε με τις εργατικές εξεγέρσεις σε όλα τα μνημονιακά χρόνια, δεν αντέχει σε κριτική. Αλλά ούτε και τότε είχε επαφή με την πραγματικότητα. Ήταν μία επιφανειακή ανάλυση που βόλευε και τη κυβέρνηση για να συκοφαντήσει το κίνημα, αλλά και τη ρεφορμιστική αριστερά που φοβόταν τη δυναμική ενός κινήματος που δεν μπορούσε να το καλουπώσει στα δικά της πολιτικά σχέδια. Το ΚΚΕ έπαιρνε συγχαρητήρια στη Βουλή από τον Καραμανλή για την υπεύθυνη στάση του και ταυτόχρονα κατηγορούσε το ΣΥΡΙΖΑ ότι «χαϊδεύει τα αυτιά των κουκουλοφόρων» επειδή δεν καταδικάζει με ξεκάθαρο τρόπο τα επεισόδια.
Το κύμα ριζοσπαστικοποίησης στις “μέρες του Αλέξη” το οφείλουμε όχι μόνο στη ριζοσπαστικοποίηση των φοιτητών και μαθητών ως αποτέλεσμα των μεγάλων αγώνων του 2006 – 2007 αλλά κυρίως στη ριζοσπαστικοποίηση της εργατικής τάξης εξαιτίας και των δικών της μεγάλων αγώνων. Η «παραδοσιακή» εργατική τάξη υποδέχθηκε την εξέγερση των «παιδιών» της και συμμετείχε ενεργά σ’ αυτή. Στη μαζική πορεία της πανεργατικής στις 10 Δεκέμβρη είχαμε τη μαζική ανταρσία ενάντια στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αλλά και του ΠΑΣΟΚ και της ρεφορμιστικής αριστεράς, με μεγάλα τμήματα απεργών να δίνουν το παρών στο Μουσείο διαδηλώνοντας να πέσει η κυβέρνηση. Αυτή η εργατική παρουσία στην εξέγερση ήταν η δύναμη που εμπόδιζε τη κυβέρνηση Καραμανλή στη λήψη δραστικότερων μέτρων καταστολής και εφαρμογής σχεδίων εκτάκτου ανάγκης. Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά βρέθηκε στη πρώτη γραμμή από τη πρώτη μέρα της εξέγερσης. Με τις μικρές δυνάμεις της προσπάθησε να συγκροτήσει και να πολιτικοποιήσει το κίνημα ενώνοντας όλα τα κομμάτια του. Για να γίνει πράξη στο δρόμο το σύνθημα οι μαθητές και οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες, για να μεταφερθεί η εξέγερση στους χώρους δουλειάς ενάντια στη κυβέρνηση που δολοφονεί και στη κρίση του συστήματος. Πήρε ώθηση η συγκρότηση της Πρωτοβουλίας και για την Ενότητα και τη Κοινή Δράση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που το Γενάρη του 2009 διοργάνωσε τη μαζική εκδήλωση στο Σπόρτιγκ για να γεννηθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Αγωνιστικές Κινήσεις Πολυτεχνείου Κρήτης
10 χρόνια μετά τον ξεσηκωμό του 2008 η νεολαία έχει ανάγκη να μπει στη πρώτη γραμμή του αγώνα για την ειρήνη και τη φιλία των λαών κόντρα στη πολιτική που σπέρνει το δηλητήριο του εθνικισμού για να την προετοιμάσει κρέας για τα κανόνια των ιμπεριαλιστών. Να αντιταχθεί στο άπλωμα των αμερικάνικων βάσεων σε όλη τη χώρα που δένει τη χώρα στα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στη περιοχή και μας μπλέκει στο πόλεμο.
Εξάλλου είναι η ίδια πολιτική που ορθώνει ταξικούς φραγμούς και καταργεί μαθητικά-φοιτητικά δικαιώματα. Που θέλει τη νεολαία ‘’στο γύψο’’ και βάζει στο στόχαστρο το λαϊκό άσυλο και τις ελευθερίες . Που το μόνο που μπορεί να της υποσχεθεί είναι φτώχεια ,ανεργία και εργασιακό μεσαίωνα.
Η νεολαία δεν είναι αναλώσιμη!
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ –ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ –ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ Πέμπτη 6/12
6μμ στη πλατεία Αγοράς
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ