Κατά τα Ευαγγέλια, ο Ιησούς σύρθηκε από τον Άννα στον Καϊάφα ώσπου να εκδοθεί η καταδίκη Του. Το όνομα του Καϊάφα*, του αρχιερέα που προέδρευσε στο μεγάλο εβραϊκό συνέδριο, το οποίο καταδίκασε τον Χριστό σε θάνατο, έχει μείνει χαραγμένο για πάντα στην ιστορία: είναι αυτός που «διέρρηξε τα ιμάτιά του» επιμένοντας ότι ο Ιησούς ήταν ένοχος βλασφημίας. Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως, όταν πέθανε, οι Χριστιανοί τον συνόδεψαν στον τάφο με κατάρες. Ποιοι ήταν αυτοί οι Χριστιανοί; Εδώ βρίσκεται η πραγματική έκπληξη.
Καίτοι δεν είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, σύμφωνα με την παράδοση, αναφορές περιηγητών, τον λαογράφο Νικόλαο Πολίτη και το απόκρυφο βιβλίο με τίτλο «Τα πεπραγμένα τω Πιλάτω», το νεκρό σώμα του Καϊάφα έτυχε να πέσει στα χέρια των κατοίκων της Κρήτης, οι οποίοι και προσπάθησαν (χωρίς επιτυχία) να τον θάψουν όχι μία αλλά 7 φορές!
Τον ξερνούσε η γη!
Όπως αναφέρει η κρητική εφημερίδα Πατρίς, ο θρύλος λέει ότι μετά την Ανάσταση του Χριστού ο τότε Ρωμαίος αυτοκράτορας Τιβέριος κάλεσε τον Πιλάτο και τον Καϊάφα στη Ρώμη για να απολογηθούν. Όμως το πλοίο που τους μετέφερε ναυάγησε στα ανοικτά της Κρήτης. Ο Ιουδαίος αρχιερέας κατόρθωσε μεν να φτάσει στην Κρήτη, αλλά αρρώστησε και πέθανε στα χώματά της. Λέγεται ότι οι Κρητικοί προσπάθησαν 7 φορές να τον θάψουν αλλά μάταια: το επόμενο πρωί τον έβρισκαν έξω από το χώμα. Δηλαδή η γη τον ξερνούσε άλιωτο και «μαύρο σαν τον Κάη (Κάιν), για το μεγάλο κακό πώκαμε, που καταδίκασε τον Χριστό», όπως γράφει ο Νικόλαος Πολίτης.
Τότε μαζεύτηκαν οι ντόπιοι σε ένα χωριό έξω από το Ηράκλειο (κοντά στην αρχαία Κνωσό) για να λύσουν το ζήτημα. Με κατάρες και βλαστήμιες τον κατάχωσαν κάτω από ένα σωρό με πέτρες κτίζοντας από πάνω ένα βαρύ μνήμα.
Το σημείο της ταφής ονομάστηκε «του Καγιάφα το μνήμα». Θεωρούνταν καταραμένο και οι περαστικοί έριχναν πέτρες πάνω του και ξεστόμιζαν αναθέματα.
Σύμφωνα με την παράδοση, το κτίσμα του τάφου σωζόταν μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, οπότε και καταστράφηκε προκειμένου να κατασκευαστεί ο δημόσιος δρόμος από το Ηράκλειο στις Αρχάνες και την Πεδιάδα.
Τα οστεοφυλάκια της Ιερουσαλήμ
Πάντως το 1990 αρχαιολόγοι ανακάλυψαν 4 χιλιόμετρα έξω από την Ιερουσαλήμ (στο Abu Tor) έναν οικογενειακό τάφο, ο οποίος περιείχε δύο οστεοφυλάκια. Η επιγραφή που τα συνόδευε (γραμμένη στα αραμαϊκά) ήταν μια εκδοχή του ονόματος του Καϊάφα και άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο ο τάφος να ανήκε στην οικογένεια του Εβραίου αρχιερέα.
* Το πραγματικό όνομα του Καϊάφα ήταν Ιωσήφ. Το «Καϊάφας» ήταν υποκοριστικό και σήμαινε «ο υποτάσσων» ή, κατ΄ άλλους «ο βράχος»