21.8 C
Chania
Friday, March 29, 2024

TEDxTechnicalUniversityofCrete για τη “Διαρροή Φωτός” το Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Για πρώτη φορά στα Χανιά διοργανώνεται η εκδήλωση TEDxTechnicalUniversityofCrete με θέμα την Διαρροή Φωτός (Light Leak). Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Πολυτεχνείο Κρήτης και συγκεκριμένα στο Μεγάλο Αμφιθέατρο 141.Π.98 του Κτηρίου Επιστημών (1ος όροφος) στις 6 Μαΐου 2017 με ώρα έναρξης 10:00.

Ενημερωθείτε για τους ομιλητές καθώς και το πρόγραμμα της εκδήλωσης από το site του event: www.tedxtechnicaluniversityofcrete.com και μην χάσετε την μοναδική ευκαιρία να ακούσετε, να μάθετε και να εμπνευστείτε!

Διαρροή Φωτός | Light Leak

Πολλοί είναι αυτοί που λένε “Δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει”. Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί από τότε ποιος είσαι, τι θα κάνεις όταν μεγαλώσεις, πώς θα ζήσεις, ποιος είναι ο τρόπος να ακολουθήσεις τα όνειρα σου και τελικά ποια είναι αυτά; Μάθαμε να ζούμε με αυτά τα ερωτήματα.Υπάρχουν στιγμές που μας ρίχνουν και άλλες που μας κάνουν πιο αποφασιστικούς, πιο δυνατούς. Είναι ωραίο να ξέρεις πως μπορείς να ελπίζεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ψάχνεις πάντα το φως που βγαίνει ακόμη και  από την πιο μικρή χαραμάδα, να προσπερνάς τα εμπόδια, να μαθαίνεις από τις δυσκολίες. Είμαστε έτοιμοι να αδράξουμε όποια ευκαιρία κι αν μας δοθεί, αρκεί φυσικά να ξέρουμε πως υπάρχει ! Κίνητρα θέλουμε και φως, όνειρα έχουμε, ας τα ζήσουμε λοιπόν!

Διαθέσιμα εισιτήρια για την εκδήλωση μπορείτε να βρείτε εδώ: payment.tuc.gr/register.php;

 

Διάκριση του Καθηγητή Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη στον τομέα Επιχειρησιακής Έρευνας και Management Science – O μοναδικός από Ελλάδα

Μια ακόμα διάκριση για τον Καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη, έρχεται από μελέτη του περιoδικού “European Journal of Operational Research”, το οποίο κατέχει 4 αστέρια στην παγκόσμια κατάταξη σε θέματα Επιχειρησιακής Έρευνας και Μanagement Science. Σύμφωνα με μελέτη του περιοδικού ΕJOR με τίτλο “Forty years of the European Journal of Operational Research: A bibliometric overview”,  ο κ. Ζοπουνίδης κατατάσσεται 28ος, σε λίστα όπου παρουσιάζονται οι 50 επιστήμονες, οι πιο παραγωγικοί και με περισσότερη απήχηση βάσει των δημοσιεύσεων στο συγκεκριμένο περιοδικό (the most productive and influential authors in EJOR), σε παγκόσμιο επίπεδο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Ζοπουνίδης είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος ελληνικού ΑΕΙ σε αυτή τη λίστα.

 

Αποκατάσταση του φρουρίου στο Φραγκοκάστελλο σύμφωνα με μελέτη ομάδας του Πολυτεχνείου Κρήτης

Με την ευκαιρία της έγκρισης της μελέτης για την αποκατάσταση του φρουρίου του Φραγκοκαστέλλου από την Υπουργό Πολιτισμού κας. Λυδίας Κονιόρδου,  δόθηκε συνέντευξη τύπου στις 31/3/2017, από το Δήμαρχο Σφακίων κ. Ζερβό Ιωάννη, την Προϊσταμένη Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων κα. Παπαδοπούλου Ελένη και τον Αναπλ. Καθηγητή της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών κ. Σκουτέλη Νικόλαο, σχετικά με τις εργασίες διάσωσης της εκκλησίας των 12 Αποστόλων στη Χώρα Σφακίων και την ωρίμανση της μελέτης, χρηματοδοτούμενη από την Περιφέρεια Κρήτης, που αφορά την προστασία και τη στήριξη του Βενετσιάνικου φρουρίου στο αλσύλλιο της Χώρας Σφακίων, σε συνεργασία με την Εφορία Αρχαιοτήτων και το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Η μελέτη αποκατάστασης και νέων χρήσεων στο φρούριο Φραγκοκάστελλου, εντάσσεται στη μελέτη πολιτιστικής ανάπτυξης, προϋπολογισμού 38.000 ευρώ περίπου, που έχει χρηματοδοτηθεί από την Περιφέρεια Κρήτης και εκπονήθηκε από ομάδα καθηγητών του Πολυτεχνείου Κρήτης με επικεφαλής τον κ. Νικόλαο Σκουτέλη και την επίβλεψη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Χανίων.

csm_Fragokastello_1cafc3493e

 

«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι» ανοίγει τα πανιά του την Κυριακή 30 Απρίλη στο Ηράκλειο

Μία πολυμορφική παράσταση βασισμένη σε μια ιδέα του Γιώργου Λουτσέτη, στην οποία συνομιλούν η μουσική με τις εικόνες, μέσα από τις αφορμές που δίνουν τρεις στίχοι από την “Ιθάκη” του Κωνσταντίνου Καβάφη. Η μουσική, οι προβολές, τα θεατρικά, η κίνηση, βρίσκονται άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους, ώστε να δομούν την υπόθεση η οποία παρουσιάζει μουσικές, ποιητικές και κινηματογραφικές αναφορές, πάνω στα θέματα που πραγματεύεται, μέσα από το προσωπικό πρίσμα του δημιουργού της παράστασης.

Τρεις πράξεις – τρεις αυτόνομες νοηματικές ενότητες – οι οποίες χαρακτηρίζουν μια πορεία, μέσα από τις πρωταρχικές ελπίδες και τους στόχους της ζωής, τους αγώνες και τις μάχες που κερδίζονται ή χάνονται στη διαδρομή, και ο διαρκής αγώνας και το ταξίδι προς την πολυπόθητη Ιθάκη!

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Θεατρικός Σταθμός

Εφέσου 20-24 (δίπλα στο ΚΤΕΛ-Ηράκλειο)

Ώρα έναρξης: 20:30 ακριβώς!

Είσοδος με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά

Όλα τα έσοδα της παράστασης θα δοθούν στην ποδηλατική αποστολή στην Αφρική, με στόχο την ενίσχυση της εκπαίδευσης 4.500 παιδιών

Στην παράσταση “εμφανίζονται” και εκφράζονται:

  • Ο αθλητισμός, στην ουσία του – η αξία της συμμετοχής, του αγωνίζεσθαι.
  • Η παιδικότητα, η αθωότητα, η καθαρή ματιά των παιδιών
  • Η προσδοκώμενη αγάπη
  • Ο Δάσκαλος, ως φορέας γνώσης, αφύπνισης, ενεργοποίησης της σκέψης και των συναισθημάτων!
  • Η κοινωνική αδικία
  • Όψεις μιας Ελλάδας του πρόσφατου παρελθόντος, το οποίο μορφοποίησε τα βαθύτερα χαρακτηριστικά μας.
  • Η αλληλεγγύη – το “μαζί”.
  • Ο αγώνας ενάντια στο άδικο.
  • Ο άσβηστος Έρωτας.
  • Η σημαντικότητα της Γης, της Φύσης – και η Aστρονομία σε ανθρώπινες διαστάσεις.
  • Η μάχη – προσωπική και ομαδική – προς το δίκαιο και ωφέλιμο, η οποία οφείλει να αντέχει.

Στην παράσταση ακούγονται πρωτότυπες μουσικές συνθέσεις του Γιώργου Λουτσέτη, παρουσιάζονται πρωτότυπα κείμενα, στίχοι και ποιήματα, καθώς και φωτογραφίες εξαιρετικών δημιουργών, πλαισιωμένα με έργα των παρακάτω δημιουργών (μεταξύ άλλων):

Yann Tiersen, Βαγγέλης Παπαθανασίου, Ennio Morricone, Michael Nyman, John Lennon, Pink Floyd, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ελένη Καραΐνδρου, Σταύρος Ξαρχάκος, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Γκάτσος, Κώστας Βάρναλης, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, Charlie Chaplin, Οδυσσέας Ελύτης, Pablo Neruda.

Συντελεστές της παράστασης:

Γιώργος Λουτσέτης:

Ιδέα – δομή παράστασης, σκηνοθεσία, πιάνο – τραγούδι.

Ελισάβετ Βερούλη: τραγούδι- φωνητικά

Κώστας Πανταζής: μπουζούκι, κιθάρα

Συμμετέχουν οι ηθοποιοί:

Κατερίνα Βουτετάκη Ρούσσα Μαρκάκη Κώστας Πανταζής

(voice over: Κώστας Βερονίκης )

Shadow movements:

Κάλλι Ρουμελιώτου Έρη Κεχρά

Γρηγορία Οικονομάκη Θάλεια Ραγκούση Κώστας Βερονίκης

και ο μικρός Γιώργος Τσιχλάκης

Ηχογραφημένη φωνή – βοηθός σκηνοθέτη:

Κατερίνα Παπαδάκη.

Φωτισμοί:

Έλενα Αθανασοπούλου

Παραγωγή – Τεχνικός σχεδιασμός ήχου και προβολών:

“Nest” Studio & Productions

Τεχνική κάλυψη

Χρήστος Αλούμπης Επαγγελματικά συστήματα ήχου και φωτισμού

Συνδιοργάνωση:

Spin the wheel – “Nest” Studio & Productions

Υπό την αιγίδα του Δήμου Ηρακλείου

Συζήτηση του Χρήστου Τσαντή με τον συνθέτη Γιώργο Λουτσέτη για το ταξίδι της «Ιθάκης»

Μιλήσαμε με τον συνθέτη Γιώργο Λουτσέτη, καθώς το… σκαρί της παράστασης ετοιμάζεται να βγει και πάλι στα ανοιχτά. Συζητήσαμε για αυτή την πρωτότυπη παράσταση η οποία είναι βασισμένη σε μια ιδέα του Γιώργου Λουτσέτη. Μια συνομιλία της μουσικής με την ποίηση, το θέατρο, την κίνηση, τις εικόνες, με αφορμή τρεις στίχους από την ποιητική «Ιθάκη» του Κωνσταντίνου Καβάφη. Μια παράσταση η οποία ευνοεί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο συνθέτης, «τα ταξίδια στις μέσα θάλασσες», το ταξίδι της αυτογνωσίας.

-Τι σημαίνουν για τον Γιώργο Λουτσέτη τα σύμβολα Αφετηρία-Ταξίδι-Προορισμός γύρω από τα οποία είναι δομημένη η πολυμορφική παράσταση που σχεδίασες με τους συνεργάτες σου;

-Η αφετηρία είναι το ξεκίνημα, το Άλφα στην πορεία μέχρι το Ωμέγα, ο τόπος και ο χρόνος στον οποίο βρισκόμαστε να ζούμε, ποιοι άνθρωποι και καταστάσεις μας διαμορφώνουν, μέσα από ποιες αρχετυπικές μορφές και έννοιες ξεκινάμε να μαθαίνουμε τον κόσμο, να ερμηνεύουμε όσα δεχόμαστε ως ερεθίσματα.

Το ταξίδι έχει να κάνει με τον τρόπο που αξιοποιούμε όσα λάβαμε στην αφετηρία. Όσα μαθαίνουμε ενώ είμαστε στην πορεία, και το δυσκολότερο – κατά τη γνώμη μου – με ποιο τρόπο αξιολογούμε όσα έχουν εντυπωθεί μέσα μας ώστε να τα κρατήσουμε και να τα εμπλουτίσουμε με γνώση διαμορφώνοντας τη δική μας πορεία. Είναι ο αγώνας, καθημερινός και μακροπρόθεσμος, μέσα από επιλογές, αποδοχές, αρνήσεις, και πράξεις.

Ο προορισμός είναι άμεσο επακόλουθο των δύο προηγούμενων σταδίων. Προϋπάρχει στη σκέψη μας, στα όνειρά μας, στις επιθυμίες μας, αλλά είναι σε άμεση σύνδεση με το ταξίδι, ειδικά με αυτό, το δεύτερο μέρος της αλληλουχίας. Ο προορισμός μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας, σε κάποιες μορφές του, αλλά ο βασικός του πυρήνας παραμένει εκεί και μας περιμένει. Κανείς άλλος δεν θα τον πραγματοποιήσει για λογαριασμό μας και έχουμε την ευθύνη των επιλογών μας. Η παράστασή μας ακολουθεί αυτά τα βήματα, ως παρουσίαση, αλλά και ως μορφοποίηση, στη μακρά περίοδο προετοιμασίας της.

-Μια διαδοχική σειρά από εικόνες και ένα μεγάλο μουσικό οδοιπορικό λοιπόν μας περιμένει. Σε ποιες θάλασσες θα ταξιδέψουν οι θεατές; Με ποια μέσα;

-Στις μέσα θάλασσες! Στα εσωτερικά ταξίδια μας. Σε εκείνα τα μέρη όπου ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και δε σου κρύβω ότι ένα από τα σημεία που ενδυναμώνουν την παράσταση είναι το γεγονός ότι οι θεατές βρίσκουν τις δικές τους αναφορές. Είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε να αφήνει χώρο στον θεατή να βρει το δικό του κομμάτι, το σημείο που τον αφορά. Από όσα έχω ακούσει μέχρι τώρα από ανθρώπους που ήρθαν και μοιράστηκαν το ταξίδι, κρατάω σε ξεχωριστή θέση εκείνες τις κουβέντες που μιλούσαν για τον τρόπο που έβρισκαν τις δικές τους ιστορίες μέσα στο οδοιπορικό, όπως το αναφέρεις.

Αυτό που ξεδιπλώνεται στην παράσταση είναι μια προσωπική ματιά πάνω σε θέματα που με έχουν εμπνεύσει, προβληματίσει και εν γένει έχουν διαμορφώσει τη σκέψη μου και τον τρόπο που δημιουργώ. Ο κύριος άξονας γύρω από τον οποίο στηρίζονται όλα τα υπόλοιπα είναι η μουσική, δικής μου σύνθεσης και αγαπημένων συνθετών – όμως δεν είναι πάντα σε πρώτο πλάνο. Μία όψη της παράστασης είναι ο διάλογος που γίνεται ανάμεσα στο πιάνο και τις προβολές, οι οποίες έχουν συγκεκριμένο ρόλο και τρόπο να εμφανίζονται, δεν συμπληρώνουν απλά με εικόνες τον ήχο. Αν το έβαζα σε άλλη βάση, θα έλεγα ότι οι προβολές στην παράσταση έχουν ισάξια θέση με ένα μουσικό όργανο σε μια ορχήστρα.

Υπάρχει η ποίηση – ακούγεται σε πρώτη ακρόαση η μελοποίησή μου σε αποσπάσματα από το «Μονόγραμμα» του Οδυσσέα Ελύτη – υπάρχουν δύο θεατρικά – το ένα πάνω σε πρωτότυπο κείμενο της Μαίρης Παυλοπούλου- θα έχουμε shadow movements – κίνηση σωμάτων με σκιά, δηλαδή – παιδάκια που θα ζωγραφίζουν πάνω στη σκηνή, με μια ομάδα δεκαπέντε περίπου συντελεστών. Καθένας από τους δημιουργούς έχει προσθέσει το δικό του λιθαράκι στο όραμα και συντελούν όλοι τους στο άρτιο αποτέλεσμα της παράστασης. Τους χρωστάω πολλά, για την αποδοχή, την όρεξη για δημιουργία, για τη συγκίνηση που μοιραζόμαστε, για τη συνεργασία και τη συμμετοχή τους όταν τους το ζήτησα σε αυτή τη δεύτερη περίοδο. Επίσης, η αναφορά ανήκει και σε εκείνους που μου παραχώρησαν τη χρήση του έργου τους, είτε ποιητικό είτε φωτογραφικό είτε γράφοντας στίχους για την παράσταση. Κάποια στιγμή στη συζήτησή μας θα ήθελα να αναφερθώ σε εκείνους ξεχωριστά!

-Ποιά ήταν η απήχηση, η ανταπόκριση του κόσμου στις εκδηλώσεις που έγιναν μέχρι σήμερα;

Η απήχηση είναι πάντοτε ένα αίνιγμα μέχρι τη στιγμή της παράστασης. Ομολογώ ότι μέσα στα χρόνια που δραστηριοποιούμαι στα Χανιά με τους συνεργάτες μου, υπάρχει μία μαγιά ανθρώπων οι οποίοι μας στηρίζουν σταθερά και έχουν παρακολουθήσει μία πορεία δέκα χρόνων. Τους ευχαριστώ και δημόσια για αυτό. Τώρα που το λέω συνειδητοποιώ ότι τα μισά από τα χρόνια που βρίσκομαι δημιουργικά μέσα στη μουσική τα έχω εστιάσει ενεργά εδώ στα Χανιά. Στα δέκα αυτά χρόνια έχει υπάρξει μία πορεία, την αναγνωρίζει ο κόσμος που παρακολουθεί, διακρίνω την εξέλιξη και εγώ.

Θα σου πω τι συμβαίνει από τη στιγμή που θα καθίσω στο πιάνο και θα ξεκινήσει η παράσταση. Κάθε φορά βάζω μικρά σημαδάκια, μικρές στιγμές στην αρχή για να τσεκάρω αν εκείνο που θέλω να επικοινωνήσω με το κοινό φτάνει. Μικρά προσωπικά στοιχήματα, αν θέλεις, μικρές κερδισμένες «μάχες». Στην περίπτωση της «Ιθάκης» συνάντησα κάτι πρωτόγνωρο. Από την πρώτη παράσταση, από τις πρώτες στιγμές, το κοινό ήταν εκεί, παρόντες με ουσιαστικό τρόπο, ακόμα και στα σημεία των πιο προσωπικών βιωματικών αναφορών. Εστιασμένοι σε ό,τι συνέβαινε μπροστά τους, ολοκληρωτικά μέσα σε εκείνο που παρακολουθούσαν. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας έβλεπα ότι τα θέματα πραγματικά αγγίζουν αρκετούς αλλά η στιγμή της ζωντανής επικοινωνίας ξεπέρασε τις προσδοκίες.

Με το κοινό πάντοτε επιθυμώ να βρίσκομαι σε άμεση επικοινωνία. Αυτό είναι το δικό μου ζητούμενο – γι’ αυτό έχω σταματήσει να παίζω σε χώρους όπου η μουσική λειτουργεί ως κάτι συμπληρωματικό, ως “χαλί” για άλλες διαδικασίες.

Γι’ αυτό άλλωστε ξανακάναμε παράσταση με διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα την περασμένη Άνοιξη, με την εξαιρετική συνεργάτιδά μου την Κάλλι Ρουμελιώτου, για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε και με τους κωφούς συνανθρώπους μας, με τον τρόπο που εκείνοι μπορούν να κατανοήσουν μια τόσο πολυμορφική παράσταση. Με δυσκολότερο στόχο ετούτη τη φορά, διότι η διερμηνεία αφορούσε κυρίως μόνο μουσική και την ατμόσφαιρά της, και λιγότερο στίχους τραγουδιών. Με την Κάλλι το πετύχαμε αυτό, κυρίως λόγω της δικής της ικανότητας να διερμηνεύει την τέχνη, και ένιωσαν τη δύναμη της διερμηνείας ακόμα και οι ακούοντες θεατές – αυτό δεν περιγράφεται, αξίζει να το δει κάποιος!

Εν κατακλείδι, γνώρισα νέο κοινό μέσα από την “Ιθάκη”, κέρδισα ξανά τους πιστούς μας θεατές, ενισχύθηκαν οι συνεργασίες, δημιουργήθηκαν καινούριες και όλο αυτό άφησε έναν απόηχο που μου τον μεταφέρει ο κόσμος. Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία και λαχτάρα να ταξιδέψουμε ξανά, στην ανανεωμένη έκδοση της “Ιθάκης” σε λίγες μέρες.

-Ένα ταξίδι με πολλούς και αξιόλογους συνεργάτες…

-Με άξιους και αγαπημένους συνοδοιπόρους. Θα αναφερθώ στον καθέναν ξεχωριστά λέγοντας…

Για την Ελένη Γεωργίου: Η Ελένη είναι άνθρωπος του θεάτρου, ή καλύτερα άνθρωπος του Λουίτζι Πιραντέλο – δεν το αρνείται! Έχει ανοιχτή σκέψη και είναι πρόθυμη για το ουσιαστικό και το καίριο. Της ζήτησα να γράψει ελληνικούς στίχους σε μια μουσική που είχα διαλέξει και μας πρόσφερε την ευαισθησία της γραφής της.

Για τον Κώστα Βερονίκη: Ο Κώστας μετουσιώνει το κείμενο σε μία κατάσταση, σε μία ατμόσφαιρα. Ερμηνεύει τον κάθε ρόλο με τις λέξεις αλλά και με το σώμα, με την κίνησή του, τη φυσική του παρουσία πάνω στην σκηνή. Ήταν ο πρώτος που σκέφτηκα για να αποδώσει το κείμενο της Μαίρης Παυλοπούλου που ερμηνεύει, και από τις πρώτες γραμμές που μου διάβαζε, στις πρώτες πρόβες, επιβεβαίωσε την επιλογή.

Για την Αργυρώ και Κατερίνα Βουτετάκη: Η Αργυρώ και η Κατερίνα, τα Βουτετάκια μας, έχουν μέσα τους έναν κόσμο που εκρήγνυται πάνω στη σκηνή. Η αλληλεπίδραση μαζί τους ήταν αρκετή για να αλλάξει ο τρόπος απόδοσης ενός κομβικού σημείου της παράστασης. Όσα κι αν κάνουμε στις πρόβες πολλαπλασιάζονται στην παράσταση.

Για τον Κώστα Πανταζή: Φίλος και συνεργάτης εδώ και πολλά χρόνια, χωρίς να έχουμε κάνει όσες παρουσιάσεις θα θέλαμε, αλλά με εκείνη τη χημεία των συνεργατών που εκμηδενίζει τις χιλιομετρικές αποστάσεις.

Για την Κατερίνα Παπαδάκη: Η Κατερίνα έχει βρεθεί στην ομάδα των δύο πιο σημαντικών παραγωγών της καριέρας μου, ετούτη είναι η δεύτερη, και με έχει στηρίξει προσωπικά σε διάφορες καταστάσεις. Έχει καίρια ματιά στην ερμηνεία και απόδοση του λόγου, και δεν εγκλωβίζεται σε στεγανά και πεπατημένες διαδρομές.

Για την Κάλλι Ρουμελιώτου: Η γνωριμία με την Κάλλι προέκυψε μέσα από τις παραστάσεις στις οποίες γινόταν ταυτόχρονη διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα, αλλά πολύ γρήγορα φάνηκε η πολυμορφικότητα των μέσων που διαθέτει για να εκφραστεί καλλιτεχνικά και το πόσο ανοιχτούς ορίζοντες έχει σε ιδέες και προτάσεις που τις γίνονται. Έτσι στη δεύτερη περίοδο της παράστασης, της ζήτησα να εκφραστεί με την κίνηση, με το σώμα, με τη σκιά. Δημιούργησε την ομάδα των ατόμων που χρειαζόταν για να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα και έχουν καταφέρει εκπληκτικά αποτελέσματα.

Για την Έλενα Αθανασοπούλου: Η ένταξη της Έλενας στους συντελεστές ξεκίνησε από το κομμάτι των βοηθών πριν την παράσταση αλλά άλλαξε ρόλο περίπου ως αστείο (σοβαρό, πάντα), μιας και το αντικείμενο των φωτισμών ήταν καινούριο για εκείνη, αλλά με κέρδισε η όρεξή της για δουλειά, η συνέπεια της συνεργασίας, και ο τρόπος που μπορεί να ακολουθήσει τις οδηγίες που υπηρετούν μια παράσταση.

Για την Ελισάβετ Βερούλη: Με την Ελισάβετ ως ντουέτο “Είμαστε 2” έχω βιώσει εκπληρωμένα μουσικά όνειρα, επιθυμίες και δύσκολους κερδισμένους στόχους, την συνεργασία, την παιδαγωγική και το άρτιο αποτέλεσμα. Έχει καταφέρει να βγάλει από μέσα μου τον καλύτερό μου εαυτό, σε δημιουργία και αντίληψη.

Για την Λίλιαν Μπουράνη: Η Λίλιαν αποτελεί έναν καταλύτη στη μουσική μου τόσο σημαντικό, ώστε να έχω χωρίσει τα είκοσι χρόνια που δημιουργώ σε περίοδο πριν και μετά την Λίλιαν. Τη γνώρισα αναζητώντας στίχους για να γράψω μουσική, το 2004, και βρέθηκα μπροστά σε μια εξαιρετική ποιήτρια, μέσα στον πανέμορφο κόσμο της γραφής της. Τα δύο τραγούδια που υπάρχουν στο cd του προγράμματος είναι μόνο ένα μικρό δείγμα της συνεργασίας μας, και μόνο μερικά λεπτά από τις αμέτρητες ώρες προσήλωσης στις λέξεις της.

Για την Μαίρη Παυλοπούλου: Η Μαίρη είναι το πρόσωπο στο οποίο αποτυπώνεται ένα μεγάλο μέρος της “Ιθάκης” όπως την ερμηνεύω. Ιδανικός άνθρωπος για να δέσει μία ομάδα συνεργατών, μου έχει μάθει τον τρόπο που χρειάζεται να εμβαθύνει, να παλέψει, να συνταιριάξει και να παραμείνει αναλλοίωτος όποιος θέλει να είναι αυθεντικός. Το κείμενό της υπήρχε πολύ καιρό στο συρτάρι μου και ήρθε στο φως με τον πιο ιδανικό τρόπο, με την ερμηνεία του Κώστα Βερονίκη.

Για τον Δημήτρη Σούλτα: Καταφέρνει να κλείνει μέσα στις φωτογραφίες του, ένα τραγούδι, μια μουσική, ένα πολιτικό σχόλιο, μια κοινωνική και πολιτική κραυγή, αλλά και ένα λυρισμό που βγαίνει από το καρέ. Ουσιαστικός δημοσιογράφος, με καίριο λόγο και σχολιασμό.

Για τον Βαγγέλη Φίλο: Με τον Βαγγέλη ανταμώσαμε στην παρουσίαση του ποιητικού βιβλίου της Λίλιαν Μπουράνη το 2012, και ήρθα σε επαφή με τη δική του ποίηση το διάστημα που ακολούθησε. Το ποίημα που μας παραχώρησε για την παράσταση ανήκει στις κορυφαίες του συνθέσεις ποίησης, ατμόσφαιρας, εικόνων, αρωμάτων και νοημάτων.

Γιώργος Λουτσέτης ( σύντομο βιογραφικό)

Ο Γιώργος Λουτσέτης γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι Κρητικής καταγωγής και πατέρας ενός παιδιού.

Σπούδασε πιάνο, ξεκινώντας τη μουσική του διαδρομή από τη Θεσσαλονίκη το 1996, με πενταετή συνεργασία με τη Θεατρική ομάδα του Φυσικού τμήματος Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την οποία έγραψε και επιμελήθηκε μουσική στα έργα: “Γέρμα…αν είχε φύγει (στιγμές από δύο θεατρικά)” (Φ.Γ. Λόρκα) -“Ονειρόδραμα” (Α. Στρίντμπεργκ) – “Ο τελευταίος Ασπροκόρακας” (Α. Σολωμού) – “Πρόσκληση σε δείπνο” (M. Hart & G. S.Kaufman) – “Κλέψε λιγότερο” (Ντάριο Φο) και με την οποία συμμετείχε σε Ελληνικά & Διεθνή Φεστιβάλ Πανεπιστημιακών Θεατρικών Ομάδων.

Σκηνοθέτησε και συμμετείχε σε συναυλίες και μουσικές παραστάσεις στα Χανιά, την Ιεράπετρα, την Κέρκυρα, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και την Ελευσίνα, το Ηράκλειο, είτε ως σολίστ, είτε συνοδεύοντας στο πιάνο και το τραγούδι επαγγελματίες ερμηνευτές, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν:

  • “Κι εκείνος που σωπαίνει θα χαθεί”, (μουσικοθεατρική παράσταση, με κοινωνικά- πολιτικά τραγούδια, Θέατρο σκιών και απαγγελία), με την Ελισάβετ Βερούλη, τον Νίκο Μπλαζάκη, την Κατερίνα Παπαδάκη και τον Δήμο Αμπράζη (Χανιά-Ηράκλειο-Αθήνα, 2010-2013 ).
  • “Στα μονοπάτια των αστεριών”, με την Φιόρη-Αναστασία Μεταλληνού (παράσταση με αστρονομικό περιεχόμενο) (Θεσσαλονίκη-Κέρκυρα-Αθήνα-Χανιά-‘Ιμβρος Σφακίων, 2009-2014).
  • “Δίπτυχο”, μουσική παράσταση (λυρικά και πολιτικά τραγούδια) με την Ελισάβετ Βερούλη ως ντουέτο “Είμαστε-2″ (Χανιά-Αθήνα-Φραγκοκάστελλο, 2012-2013).
  • “Ερώματα”, σύνθεση μουσικής για την παρουσίαση της ομώνυμης ποιητικής συλλογής της Λίλιαν Μπουράνη – εκδόσεις Μανδραγόρας (Αθήνα, 2012).
  • “Συνομιλώντας με τον Μινωικό Πολιτισμό”, ειδική σύνθεση για την έκθεση με τίτλο “Συνομιλώντας με τον Μινωικό Πολιτισμό” – Σουίτα για πιάνο “Συνομιλίες” (Βασιλική του Αγίου Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης-12 Νοεμβρίου 2014, Μάλια, πρώην Δημαρχείο- 16 Μαΐου 2015, Πύλη Σαμπιονάρα, Χανιά-17 Οκτωβρίου 2015).
  • “ΣΠωΝδή στον Έρωτα”, παράσταση Mουσικής και Λόγου, με την Ελισάβετ Βερούλη ως ντουέτο “Είμαστε-2″, και την Κάλλι Ρουμελιώτου (διερμηνεία στην ελληνική νοηματική γλώσσα) (Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Αίθουσα “Μ. Κατράκης” – Χανιά, 2014-2015).
  • “Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι…” (σε 3 πράξεις), πολυμορφική παράσταση βασισμένη σε τρεις στίχους της “Ιθάκης” του Κ. Καβάφη, με τους: Ελισάβετ Βερούλη, Κώστα Πανταζή, Κώστα Βερονίκη, Αργυρώ Βουτετάκη, Κατερίνα Βουτετάκη, Κάλλι Ρουμελιώτου, Έρη Κεχρά, Γρηγορία Οικονομάκη, Θάλεια Ραγκούση, (Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, Αίθουσα “Μ. Κατράκης”-Χανιά, Αίθουσα “Μ. Μερκούρη”-Ιεράπετρα, Νεώριο Μόρο-Χανιά, Θέατρο “Δ. Βλησίδης”-Χανιά).

Διάφορες συμμετοχές σε συναυλίες προς ενίσχυση συλλογικοτήτων και φορέων αλληλεγγύης, καθώς και μεμονωμένες παραστάσεις συμπαράστασης, στην ευρύτερη περιοχή των Χανίων.

Οι συνθέσεις του περιλαμβάνουν ορχηστρική μουσική, και τραγούδια σε στίχους σύγχρονων αξιόλογων στιχουργών, καθώς και μελοποιημένα ποιήματα των: Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Μαρίας Πολυδούρη, Κωστή Παλαμά, Οδυσσέα Ελύτη, Μίκη Θεοδωράκη, Pablo Neruda, Λίλιαν Μπουράνη.

Νοάμ Τσόμσκι: Να γιατί οι ΗΠΑ «είναι η πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο»

Η διάδοση των πυρηνικών όπλων και η κλιματική αλλαγή αποτελούν αντικείμενα έντονης ανησυχίας στην τρέχουσα στιγμή, δημιουργώντας κατάσταση έκτακτης ανάγκης υπό τη νέα διοίκηση Τραμπ. Σε αυτήν την αποκλειστική συνέντευξη για τον Truthout, ο παγκοσμίου φήμης διανοούμενος Νόαμ Τσόμσκι συζητά την κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αυτών των δύο σημαντικών ζητημάτων, επισημαίνοντας τις εντάσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα και σχολιάζοντας την πρόσφατη αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ στη βάση της Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας.

Daniel Falcone: Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει τρομακτική έλλειψη συζήτησης σχετικά με την κλιματική αλλαγή και την διάδοση των πυρηνικών όπλων στα mainstream μίντια;

Εάν θέλετε να μάθετε κάτι για τα πυρηνικά όπλα και γιατί αυτά τα θέματα δεν αναφέρονται, δείτε το τεύχος Μαρτίου του Bulletin of Atomic Scientists, όπου υπάρχει ένα εντυπωσιακό άρθρο δύο πραγματικών εμπειρογνωμόνων – των Hans M. Kristensen και Ted Postol από το MIT. Μιλούν για τα νέα συστήματα στόχευσης που έχουν εφευρεθεί στο πλαίσιο του Προγράμματος Εκσυγχρονισμού του Ομπάμα που τώρα κλιμακώνεται από τον Τραμπ και είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. Αυτό που ισχυρίζονται – και βασίζονται σε πληροφορίες που αποκαλύπτονται – είναι ότι τα αμερικανικά συστήματα πυραύλων έχουν βελτιωθεί τόσο που τώρα είναι σε θέση να «σκουπίσουν» αμέσως τα ρωσικά αποτρεπτικά. Ο τεχνολογικός εκσυγχρονισμός του πυρηνικού οπλοστασίου, έχει φτάσει ως αποτρεπτικός παράγοντας σε πολύ πιο υψηλά επίπεδα από το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο. Με αποτέλεσμα, η πυρηνική σταθερότητα να τείνει να εξαφανιστεί και φυσικά οι Ρώσοι το γνωρίζουν αυτό. Αυτό σημαίνει ότι εάν αισθανθούν απειλή, θα αναγκαστούν να προβούν σε προληπτικό χτύπημα γιατί αλλιώς είναι νεκροί. Και αυτό σημαίνει ότι είμαστε όλοι νεκροί. Αυτή είναι η πιο σημαντική είδηση των ημερών μας.

Οι New York Times και άλλα κυρίαρχα ΜΜΕ ακολούθησαν τη συνήθη τακτική τους, επαινώντας το τελευταίο χτύπημα της Συρίας από τις ΗΠΑ και τον Τράμπ, αλλά συνέχισαν να «θρηνούν» βλέποντας πως η εξωτερική πολιτική του Τραμπ είναι αυτοσχεδιαστική, καθώς και με βάση τους διορισμούς του Υπουργικού Συμβουλίου, θυμίζει την εξωτερική πολιτική του Τζωρτζ Μπους, ο οποίος επέλεγε ανυπεράσπιστους στόχους. Εν τω μεταξύ ενώ ισχυρίζονται ότι προσπαθούν να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία και την πυρηνική διάδοση, μοιάζει να την ενισχύουν…

Αν θέλουν να καταπολεμήσουν τη διάδοση των πυρηνικών, υπάρχουν πράγματα που μπορούν να κάνουν. Το Ιράν, το οποίο ποτέ δεν ήταν πραγματικά ένα σοβαρό ζήτημα, θα μπορούσε να διευθετηθεί πριν από χρόνια. Υπάρχει ένα ενδιαφέρον βιβλίο από τον πρώην Βραζιλιάνο πρέσβη Celso Amorim. Το 2010 ξεκίνησε μια προσπάθεια μαζί με την Τουρκία για να διευθετήσει το όλο θέμα του Ιράν. Κανείς έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν το θεωρεί πολύ σημαντικό.

Για τις ΗΠΑ θεωρείται η χειρότερη απειλή στην ανθρώπινη ιστορία αλλά έκαναν μια συμφωνία με το Ιράν για το Ιράν για να εκχωρήσει το εμπλουτισμένο ουράνιο στην Τουρκία για αποθήκευση και σε αντάλλαγμα οι δυνάμεις της Δύσης (δηλαδή οι ΗΠΑ) θα τους παρείχαν συστήματα ψύξης για τους ιατρικούς αντιδραστήρες. Αυτό ουσιαστικά θα είχε τελειώσει. Αμέσως αποσύρθηκε από τον Ομπάμα και την Κλίντον. Και ο κύριος λόγος ήταν ότι δεν ήθελαν κανέναν άλλον να εμπλακεί σε αυτό. Ο φαινομενικός λόγος ήταν ότι η Κλίντον ήταν έτοιμη και αποφασισμένη να πιέσει για πρόσθετες κυρώσεις εναντίον του Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας και δεν θέλησε να υπονομεύσει την επιδίωξη, γεγονός που δείχνει τη στάση γενικότερα απέναντι στη διάδοση των πυρηνικών. Και το ίδιο συμβαίνει και με τη Βόρεια Κορέα. [Πρόσφατα] ανακοίνωσαν περισσότερες επιθετικές ενέργειες κατά της Βόρειας Κορέας.

Η παρουσία του πολεμικού ναυτικού θα αυξήσει τον κίνδυνο. Υπάρχει διπλωματική επιλογή; Ναι υπάρχει. Η Βόρεια Κορέα και η Κίνα πρότειναν αυτό που ακούγεται σαν μια αρκετά λογική επιλογή ότι η Βόρεια Κορέα θα πρέπει να θέσει τέρμα στην ανάπτυξη πυρηνικών όπλων – απλώς και μόνο, να την κρατήσει όπως είναι – και σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ θα πρέπει να σταματήσουν να διεξάγουν εχθρικά στρατιωτικά γυμνάσια στα σύνορα της Βόρειας Κορέας . Οι ΗΠΑ το απέρριψαν αμέσως. Και ο Τύπος και όλοι οι άλλοι σχεδόν το αποσιώπησαν.

Αυτό το Πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού του πυρηνικού οπλοστασίου είναι ένα πολύ σαφές παράδειγμα του ότι η ασφάλεια δεν έχει σημασία. Δεν υπάρχει κέρδος στην ασφάλεια. Σημασία έχει η υπέρβαση της αποτρεπτικής ικανότητας του αντιπάλου. Και η μόνη συνέπεια αυτής είναι να προκαλέσει την πιθανότητα μιας προληπτικής επίθεσης. Και μια προληπτική επίθεση οδηγεί σε έναν πυρηνικό εφιάλτη.

Αν οι ΗΠΑ επρόκειτο να επιτεθούν στη Βόρεια Κορέα, θα κατέστρεφαν σίγουρα τη Βόρεια Κορέα, αλλά και η Νότια Κορέα θα εξαφανιζόταν επίσης. Έχουν συγκεντρώσει τόσο πυροβολικό με στόχο τη Σεούλ που κανείς δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα.

Όσον αφορά στις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Συρία, υπάρχουν πολιτικές λύσεις; Η  Medea Benjamin για παράδειγμα λέει πώς υπάρχουν πολιτικές επιλογές για τις ΗΠΑ και τη Συρία και δεν δοκιμάζονται ποτέ.

Υπήρξαν κάποιες προτάσεις το 2012. Ο Ρώσος πρεσβευτής στα Ηνωμένα Έθνη έκανε κάποιες προτάσεις για μια πολιτική διευθέτηση, η οποία θα προκαλούσε σταδιακή υποχώρηση του Assad. Η Δύση την απέρριψε αμέσως και δεν ξέρουμε αν ήταν πραγματική, επειδή δεν προήλθε από το Κρεμλίνο και ήταν άτυπη. Αλλά το θέμα είναι ότι κάθε τέτοια πρόταση είναι αμέσως «καμένη».

Είναι σαν το χτύπημα της 9ης Σεπτεμβρίου. Οι Ταλιμπάν, μετά τα γεγονότα, έδειξαν ότι θα μπορούσαν να εκδώσουν τον Οσάμα Μπιν Λάντεν, αλλά οι ΗΠΑ έκαναν πως δεν το άκουσαν. Ένας από τους λόγους ήταν πως οι Ταλιμπάν ζητούσαν αποδεικτικά στοιχεία και ένα από τα προβλήματα ήταν ότι δεν υπήρχε κανένα στοιχείο.

Πώς αλληλεπιδρούν η κλιματική αλλαγή και η επιστήμη του κλίματος με το ζήτημα των πυρηνικών όπλων; Μήπως είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε και για τα δύο.

Ένας από τους θεσμούς που ανησυχούν έντονα για την αλλαγή του κλίματος είναι το Πεντάγωνο, επειδή πρόκειται να αντιμετωπίσει προβλήματα, όπως για παράδειγμα σε σχέση με το Πολεμικό Ναυτικό. Η Ναυτική Βάση του Norfolk θα κατακλυσθεί όταν αυξηθεί η στάθμη της θάλασσας και βέβαια ανησυχούν για το γεγονός. Ή ότι η απλή άνοδος της στάθμης της θάλασσας και άλλα επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα θα προκαλέσουν τεράστιες πλημμύρες προσφύγων.

Απλά ρίξτε μια ματιά στο Μπαγκλαντές. Είναι παράκτια πεδιάδα – όπου ζουν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι. Τι θα κάνουν αν ανέβει επικίνδυνα η στάθμη – τι θα γίνει τότε, ξέρετε;

Ο διορισμός του Rex Tillerson, πρώην επικεφαλής της Exxon Mobil Corp, στο Υπουργείο Εξωτερικών δημιουργεί ένα ζήτημα με τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, τις μπίζνες τους από τη μία και τους θεσμικούς ρόλους τους από την άλλη, σε ό,τι αφορά την κλιματική αλλαγή. Μήπως αυτό είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο για τον πλανήτη και το κλίμα του;

Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει με την κλιματική αλλαγή και αυτό που είναι ακόμα πιο εκπληκτικό είναι ότι δεν υπάρχει κανένα σχόλιο. Μέχρι τώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι κυριολεκτικά οι μόνες στον κόσμο, καταρχάς αρνούμενες να συμμετάσχουν στις προσπάθειες να κάνουν κάτι γι ‘αυτό – αλλά ακόμα χειρότερα, αφιερωμένες στην επιδείνωση της κατάστασης. Κάθε μέρος του [κόσμου] προσπαθεί να κάνει κάτι. Και δεν αφορά μόνο τον Τράμπ, αλλά ολόκληρο το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Και δεν έχει αναφερθεί. Δεν συζητείται.

Αναφέρομαι στην Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα στο Μαρόκο η οποία διεξήχθη λίγες ημέρες αφότου τέθηκε και τυπικά σε ισχύ η συμφωνία των Παρισίων για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Η ερώτηση ήταν: Θα επιβιώσουμε; Όλα βέβαια σταμάτησαν, καθώς ο Τραμπ δεν αναγνωρίζει καν ότι υπάρχει πρόβλημα με το κλίμα και τα ορυκτά καύσιμα. Στη διάσκεψη υποτίθεται ότι θα συγκεκριμενοποιούσαν τα αναγκαία μέτρα τα οποία θα έπρεπε να πάρουν οι 197 χώρες που υπόγραψαν τη συμφωνία του Παρισιού (2015). Στο τέλος της, όπως και σε προηγούμενες τέτοιες διασκέψεις, βρέθηκαν πάλι σε ένα ακόμη αδιέξοδο. Οι ΗΠΑ είναι η μηχανή που καταστρέφει τα πάντα. Και το εκπληκτικό είναι ότι ο κόσμος ελπίζει στην Κίνα για τη διάσωση.

Τι σημαίνει αυτό, όπως και το ότι κοιτάμε προς την Κίνα;

Αυτό που σημαίνει είναι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι απολύτως η πιο επικίνδυνη χώρα στον κόσμο.

Δεν ακούγεται καλό για τη δημοκρατία μας αυτό.

Δεν έχει να κάνει με τη δημοκρατία, διότι μια δημοκρατία λειτουργεί ελάχιστα κάτω από το νεοφιλελεύθερο σύστημα. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αποβάλλεται. Δεν έχει σημασία τι σκέφτεται. Αυτή τη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν τις στρατιωτικές επιθέσεις της Σαουδικής Αραβίας, την πολιτική λιμοκτονίας στην Υεμένη που σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Αλλά κάποιος λέει τίποτα γι ‘αυτό; Ο Gareth Porter γράφει για αυτά.

Τι νομίζετε σχετικά με τη διοίκηση του Τράμπ και την εξωτερική πολιτική του; Είναι απλά απρόβλεπτη ή θα ακολουθήσει μια συγκεκριμένη τροχιά;

Νομίζω ότι η εξωτερική πολιτική δεν είναι πραγματικά η ανησυχία τους. Όπως και το χτύπημα στη Συρία. Θέλω να πω, δεν σήμαινε σχεδόν τίποτα. Χτύπησαν μια κενή βάση αέρα. Μέσα σε μια μέρα λειτούργησε ξανά. Ήταν για μια επίδειξη δύναμης για εσωτερική κατανάλωση – «δείτε τι σκληρός τύπος που είμαι». Δεν είμαι ο Ομπάμα. Νομίζω ότι τα πραγματικά και σημαντικά γεγονότα είναι βασικά ο προϋπολογισμός και τα νομοθετικά προγράμματα του Ryan, η κατάργηση του προγράμματος ασφάλισης και πρόνοιας του Μπαράκ Ομπάμα—του λεγόμενου Obamacare—καθώς και η μεγάλη μείωση της φορολογίας.

Ο Πολ Ράιαν, νομίζω, είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος στην κυβέρνηση. Ξέρει τι κάνει. Υποθέτω ότι είναι πίσω και από όλους τους διορισμούς του υπουργικού συμβουλίου.

Επομένως, οι διορισμοί του υπουργικού συμβουλίου μοιάζουν να γίνονται εσκεμμένα ώστε να υπονομεύσουν τη λειτουργία των οργανισμών;

Ο καθένας στην εκπαίδευση, στο περιβάλλον, στην εργασία επιλέγεται για να υπονομεύσει κάθε πτυχή που βοηθά την πλειοψηφία των ανθρώπων και δεν ωφελεί τους υπερ-πλούσιους. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πόσο καιρό θα αντέξει ο Τραμπ. Η αλήθεια είναι ότι έχουν «κλοτσήσει» στο πρόσωπο αυτό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο. Αλλά κάποιοι εξακολουθούν να έχουν πίστη στον άνθρωπο τους. Όταν αυτό καταρρεύσει – που υποθέτω ότι αργά ή γρήγορα θα συμβεί – η διοίκηση του Trump θα πρέπει να στραφεί σε κάτι αρκετά ριζοσπαστικό για να προσπαθήσει να διατηρήσει τον έλεγχο.
Γενικότερα, είναι η πιο επικίνδυνη οργάνωση εξουσίας στην παγκόσμια ιστορία.

Ποια βλέπετε πως είναι η στάση της Ρωσίας απέναντι στο συριακό χτύπημα; Άραγε το θεωρούν θέατρο;

Λοιπόν, υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα ερωτήματα εδώ.  Ο Άσαντ θα ήταν πολύ τρελός [για να προκαλέσει μια παρέμβαση των ΗΠΑ] ενώ κερδίζουν τον πόλεμο. Το χειρότερο γι ‘αυτόν είναι να φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα. Γιατί να στραφεί λοιπόν σε μια επίθεση χημικών όπλων; Και γιατί να το επιτρέψουν οι Ρώσοι; Δεν έχει νόημα. Υπάρχουν ευτυχώς κάποιες αρκετά αξιόπιστες πηγές και άνθρωποι- όχι τύποι συνωμοσίας – άνθρωποι με στερεά διαπιστευτήρια πληροφοριών που λένε ότι δεν συνέβη. Ο Lawrence Wilkerson δήλωσε ότι η αμερικανική νοημοσύνη πήρε ένα αεροπλάνο και ακολούθησε, ότι επίσης χτύπησαν μια αποθήκη της Αλ Κάιντα που είχε αποθηκεύσει κάποια χημικά όπλα. Δεν γνωρίζω. Αλλά σίγουρα απαιτείται τουλάχιστον μια έρευνα.

Θα μπορούσατε να μιλήσετε για το πώς διαιρείται η Αριστερά στο ζήτημα της Συρίας;

Ένα μεγάλο μέρος της αριστεράς είναι υπέρ-Άσαντ. [Σε αυτούς τους κύκλους], δεν μπορείτε να επικρίνετε τον Άσαντ, αλλά είναι ένας τερατώδης εγκληματίας πολέμου. Και σύμφωνα με αυτήν την άποψη όποιος επικρίνει τον Άσαντ προσχωρεί στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ. Αυτό είναι απλά γελοίο. Θέλω να πω, οτιδήποτε σκέφτεσαι για αυτό το γεγονός, ο Άσαντ είναι σίγουρα υπεύθυνος για τη συντριπτική πλειοψηφία των θηριωδιών.

*Η συνέντευξη δόθηκε στον By Dan Falcone για την Truthout 

 

tvxs.gr

Η κυβέρνηση ανακοινώνει το τέλος των Πανελλαδικών: Στο Πανεπιστημίο με το βαθμό λυκείου

Στο σχέδιο της κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, αλλά και στη ρύθμιση των μεταπτυχιακών, με το σχετικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί στη Βουλή μέσα στο Μάιο, αναφέρεται ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, Κώστας Γαβρόγλου σε δήλωσή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, με αφορμή σχετική αναφορά του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στο συνέδριο της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.

«Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του αναφέρθηκε σε ένα σύνολο θεμάτων που αφορούν την Παιδεία», αναφέρει ο κ. Γαβρόγλου και υπογραμμίζει: «Είναι αξιοσημείωτο ότι καταχειροκροτήθηκε όταν αναφέρθηκε στις ρυθμίσεις που θα ανακοινώσουμε στο τέλος Ιουνίου για το λύκειο. Μιλάμε για ριζική αναμόρφωση και αναβάθμιση των δύο τελευταίων τάξεων του λυκείου, που είναι εξαιρετικά προβληματικές. Θέλουμε σε τρία χρόνια να μπαίνει κανείς με το βαθμό του απολυτηρίου, δίχως άγχος, έχοντας αποκτήσει σοβαρές γνώσεις από το λύκειο. Προχωράμε σε αυτήν την κατεύθυνση».

Επιπλέον, ο υπουργός επισημαίνει, αναφορικά με την ανανέωση του εκπαιδευτικού δυναμικού στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ότι έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες για την επιλογή προσωπικού για τις πρώτες 500 θέσεις, από τις 1.000 συνολικά, που προορίζονται να στελεχώσουν τα ΑΕΙ της χώρας.«Έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες για τις 500 θέσεις στα περισσότερα τμήματα και ελπίζω σύντομα να ολοκληρωθεί σε όλα η διαδικασία», τονίζει και προσθέτει ότι αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε «στη φάση που αρχίζει ο προσδιορισμός του περιεχομένου της προκήρυξης για τις επόμενες 500». Επιπλέον, το ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο), για την επόμενη τριετία προσβλέπει στην ανανέωση του εκπαιδευτικού δυναμικού του. «Για πρώτη φορά τα κριτήρια πρόσληψης ευνοούν τους νέους επιστήμονες», σχολιάζει ο κ. Γαβρόγλου.

Ακόμη, ο υπουργός δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που μεταξύ άλλων, ρυθμίζει τη λειτουργία των μεταπτυχιακών. Ο κ. Γαβρόγλου χαρακτηρίζει «σημαντικές» τις αλλαγές που περιλαμβάνονται στο σχέδιο νόμου και αναφέρει ότι είναι αποτέλεσμα «πρωτόγνωρων διαδικασιών διαβούλευσης». Μάλιστα, αναφέρει ότι αυτή την εβδομάδα θα έχει συναντήσεις με την ΠΟΣΔΕΠ, τους εκπροσώπους των διδασκόντων στα ΤΕΙ, καθώς και με τους κοσμήτορες των πανεπιστημίων και ΤΕΙ. «Στόχος μας, είναι, στο τέλος της επόμενης εβδομάδας, αφότου ενσωματωθούν οι ρυθμίσεις, 1 ή 2 Μαΐου να τεθεί σε διαβούλευση το νομοσχέδιο, ώστε να έχει ψηφιστεί μέχρι τα τέλη Μαΐου», καταλήγει ο κ. Γαβρόγλου.

 

tvxs.gr

Kάμπια που τρώει πλαστικό μπορεί να σώσει τον πλανήτη από τα πλαστικά;

Κάθε χρόνο, ο κόσμος παράγει 300 εκατομμύρια τόνους πλαστικού, οι περισσότεροι των οποίων καταλήγουν να ρυπαίνουν κάθε γωνιά του πλανήτη. Ωστόσο, μια ομάδα ευρωπαίων επιστημόνων μπορεί να έχει βρει μια μοναδική λύση στο «πλαστικό» πρόβλημα. Ανακάλυψαν ότι ένα κοινό έντομο μπορεί να μασήσει μια πλαστική τσάντα για ψώνια μέσα σε 40 λεπτά.

«Η μελέτη αυτή είναι μια ακόμη σημαντική ανακάλυψη για την έρευνα για τη βιοαοδόμηση των πλαστικών», λέει ο Wei-Min Wu, περιβαλλοντικός μηχανικός στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Πρόκειται για την προνύμφη του κηρόσκορου (Galleria mellonella), μιας παρασιτικής πεταλούδας που αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο για τους Έλληνες και λοιπούς Ευρωπαίους μελισσοκόμους, καθώς εισχωρεί στις κυψέλες για να εναποθέσει τα αυγά της, τα οποία, όταν εκκολαφθούν και βγουν οι προνύμφες, καταστρέφουν τις κηρήθρες.

Όταν ακόμη είναι σε μορφή κάμπιας (προνύμφης), το εν λόγω έντομο αποδείχθηκε, μετά από πειράματα, ότι είναι σε θέση να τρώει όχι μόνο κηρήθρες αλλά και πολυαιθυλένιο, ένα από τα πιο ανθεκτικά και ευρέως χρησιμοποιούμενα πλαστικά διεθνώς.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Πάολο Μπομπέλι του Τμήματος Βιοχημείας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Current Biology, παρατήρησαν ότι περίπου 100 κάμπιες κηρόσκορου κατανάλωσαν 92 μιλιγκράμ (χιλιοστόγραμμα) πλαστικού μέσα σε 12 ώρες.

Σε λιγότερη από μια ώρα, τα έντομα αυτά είχαν ανοίξει τρύπες σε μια πλαστική σακούλα μέσα στην οποία βρίσκονταν. Ο ρυθμός αυτός είναι πολύ ταχύτερος από εκείνο ορισμένων βακτηρίων που έχουν ανακαλυφθεί ότι επίσης βιοδιασπούν το πλαστικό, αλλά με ταχύτητα μόνο 0,13 μιλιγκράμ τη μέρα.

«Η ανακάλυψη αυτή μπορεί να αποτελέσει σημαντικό εργαλείο, που θα μας βοηθήσει να ξεφορτωθούμε τους τόνους των πλαστικών αποβλήτων , τα οποία συσσωρεύονται σε χωματερές της ξηράς και στις θάλασσες» δήλωσε ο Μπομπέλι.

Το κερί της κηρήθρας είναι ένα πολυμερές, ένα είδος «φυσικού πλαστικού» με χημική δομή που μοιάζει με του πολυαιθυλενίου. Οι εν λόγω κάμπιες -που χρησιμοποιούνται ήδη ως δόλωμα από τους ερασιτέχνες αλιείς- δεν διασπούν απλώς το πλαστικό σε μικρότερα κομμάτια, αλλά μεταβάλλουν τη χημική δομή του σε γλυκόλη αιθυλενίου.

Αν οι ερευνητές εντοπίσουν ένα συγκεκριμένο ένζυμο -ή ένα βακτήριο που ζει μέσα στην κάμπια- στο οποίο οφείλεται η ικανότητα του εντόμου να τρώει πλαστικά, τότε αυτή η ουσία θα μπορούσε να αναπαραχθεί σε μαζική κλίμακα με μεθόδους βιοτεχνολογίας, χωρίς να χρειάζεται να διασπείρει κανείς τα ίδια τα έντομα για να τρώνε τα απανταχού πλαστικά.

Κάθε χρόνο εκτιμάται ότι παγκοσμίως παράγονται περίπου 80 εκατομμύρια τόνοι πολυαιθυλενίου, το οποίο χρησιμοποιείται σε ποικίλες χρήσεις, όπως πλαστικές σακούλες και συσκευασίες.

Αποτελεί σχεδόν το 40% των πλαστικών προϊόντων που παράγονται στην Ευρώπη και χρειάζεται εκατοντάδες χρόνια για να διασπαστεί μόνο του στη φύση.

 

tvxs.gr

Απόπειρα διάρρηξης στο σπίτι του Παύλου Πολάκη

Να διαρρήξει την οικία του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη επιχείρησε 39χρονος που εντοπίστηκε από την φρουρά του υπουργού.

Το περιστατικό καταγράφηκε λίγο μετά τις 12:00 το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου, στην οδό Μπουμπουλίνας στο Μοσχάτο.

Ο «αρχάριος» ή «άτυχος» διαρρήκτης παραβίασε αρχικά την κεντρική πόρτα της πολυκατοικίας που διαμένει ο αναπληρωτής υπουργός και κινήθηκε στο κλιμακοστάσιο κατευθυνόμενος προς τα διαμερίσματα. Ο κ. Πολάκης διαμένει στον 4ο όροφο της πολυκατοικίας.

Οι κινήσεις του δράστη έγιναν αντιληπτές από τον αστυνομικό που εκτελούσε υπηρεσία φύλαξης της υπουργικής οικίας, ο οποίος κινούμενος αιφνιδιαστικά, τον ακινητοποίησε και τον συνέλαβε. Στην κατοχή του βρέθηκε ένα κατσαβίδι.

parapolitika.gr

 

Τα ελληνικά ελαιοτριβεία δεν έχουν εκσυγχρονιστεί, τη στιγμή που η “μάχη στο ευρωπαϊκό ράφι” θα ενταθεί με Τυνησία, Πορτογαλία, Μαρόκο και Τουρκία

Μια τεραστία χαμένη ευκαιρία για την ελληνική οικονομία φέρνει στο φως μελέτη του Γραφείου Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη, και αφορά το ελληνικό ελαιόλαδο. Μόλις το 27% της ελληνικής παραγωγής φτάνει στο στάδιο τυποποίησης, συγκριτικά με το 50% της Ισπανίας και το 80% της Ιταλίας, ενώ το υπόλοιπο 70% εξάγεται σε χύμα μορφή, κυρίως προς την Ιταλία, η οποία το συσκευάζει και το επανεξάγει.

Παρά το γεγονός της συνεχώς αυξανόμενης ζήτησης, το μερίδιο του ελληνικού τυποποιημένου ελαιολάδου παραμένει εξαιρετικά χαμηλό. Εάν με κάποιο τρόπο δεν αλλάξει κάτι, η Ελλάδα σε λίγα χρόνια δεν θα έχει να ανταγωνιστεί μόνο Ιταλία και Ισπανία, αλλά και άλλες χώρες που εισέρχονται δυναμικά στις διεθνείς αγορές, όπως είναι η Τυνησία, η Πορτογαλία, το Μαρόκο και η Τουρκία, επισημαίνει η έκθεση που αποκαλύπτει ότι το συγκριτικό πλεονέκτημα της βέλτιστης ποιότητας του ελληνικού ελαιολάδου χάνεται είτε στα βυτιοφόρα, που το μεταφέρουν χύμα στην Ιταλία, προκειμένου να τυποποιηθεί από εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη γείτονα και να επανεξαχθεί σε άλλες χώρες ως ιταλικό, είτε στους κλασικούς ντενεκέδες που κατακλύζουν τα ελληνικά νοικοκυριά.

Σε αντίθεση με την Ισπανία, που το 80% των αγροτικών επιδοτήσεων δόθηκε για την δημιουργία και τον εκσυγχρονισμό των ελαιοτριβείων, στην χώρα μας δεν έγινε αυτό, με αποτέλεσμα στα ράφια των καταστημάτων στο εξωτερικό, τα προϊόντα που κατάφεραν να βρουν μια θέση, να τη διατηρούν μόλις για 1 με 2 χρόνια.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, η απώλεια για την ελληνική οικονομία είναι προφανής, από τις τιμές του χύμα και του τυποποιημένου προϊόντος.

skai.gr

Απάτη με στόχο το ελληνικό ελαιόλαδο

Για φαινόμενα απάτης, που πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα στη γαλλική αγορά, σε βάρος ελληνικών εξαγωγικών επιχειρήσεων, κάνει λόγο το Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων της πρεσβείας στη Γαλλία, εφιστώντας την προσοχή των επιχειρηματιών.

Όπως σημειώνεται σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική σελίδα του υπουργείου Εξωτερικών για τους εξαγωγείς, πρόκειται για προσπάθειες εξαπάτησης με τους δράστες να στοχεύουν κυρίως σε μικρές και μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις.

«Μέχρι στιγμής έχουν γίνει γνωστές απάτες -εκ των οποίων μία εξαπάτηση και δύο απόπειρες εξαπάτησης- που αφορούν ελαιόλαδο, αλλά δεν αποκλείεται να υπάρχουν κρούσματα και με άλλα προϊόντα, υποκρινόμενοι τους εκπροσώπους υπαρκτών, υγιών γαλλικών επιχειρήσεων, με τις οποίες ουδεμία σχέση διατηρούν», όπως επισημαίνεται.

Στο ίδιο έγγραφο υπογραμμίζεται, ότι οι ελληνικές εταιρείες πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικές σε παραγγελίες που τους αποστέλλονται ηλεκτρονικώς, από επιχειρήσεις με τις οποίες δεν έχουν προηγούμενη συνεργασία. Συγκεκριμένα, κάποια σημεία/ενδείξεις απόπειρας απάτης αποτελούν:

• Η ηλεκτρονική διεύθυνση από την οποία οι ελληνικές εταιρείες λαμβάνουν την παραγγελία. Θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν και να διασφαλίζεται ότι προέρχεται όντως από την εταιρεία που φέρεται να κάνει την παραγγελία (π.χ. να έχει το ίδιο domain name με την ιστοσελίδα της εταιρείας, να έχει επιβεβαιωθεί τηλεφωνικώς κ.α.).

• Η διαφορετική διεύθυνση παράδοσης των προϊόντων με αυτή της εταιρείας που φέρεται να πραγματοποιεί την παραγγελία. Ειδικά δε, όταν η εν λόγω εταιρεία δεν διαθέτει ούτε υποκατάστημα, ούτε αποθήκες στη συγκεκριμένη διεύθυνση.

Τέλος, η ελληνική εταιρεία που λαμβάνει τέτοιου είδους παραγγελία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οφείλει σε κάθε περίπτωση να επικοινωνήσει οπωσδήποτε απευθείας με την εταιρεία, μέσω του τηλεφωνικού κέντρου της εταιρείας, ο αριθμός του οποίου θα πρέπει να ανακτηθεί από ανεξάρτητη πηγή (π.χ. διαδίκτυο, βάσεις δεδομένων κα) και όχι ενδεχομένως από τα στοιχεία που αναγράφονται στα ηλεκτρονικά μηνύματα του φερόμενου ως εκπροσώπου της εταιρείας (εφόσον αυτά δεν συμπίπτουν με τα στοιχεία της εταιρείας που έχουν ανακτηθεί από άλλη πηγή).

Η εν λόγω επικοινωνία θα πρέπει αφενός να διασφαλίζει την ορθότητα της ταυτότητας του εκπροσώπου της εταιρείας που πραγματοποιεί την παραγγελία και αφετέρου να διευκρινίζει τους όρους αποστολής και ενδεχομένως -και ανάλογα με την πολιτική της εκάστοτε εταιρείας- να ζητά προκαταβολή προ της αποστολής των προϊόντων.

ΑΠΕ – ΜΠΕ