Του Ιωάννη Κουρουτάκη 29 του Μάη του 1453. Ημέρα Τρίτη. Καταραμένη για τον Ελληνισμό μέρα. Η βασιλεύουσα πόλις, η Κωνσταντινούπολις, η θρυλική βασίλισσα, η βασίλισσα των βασιλισσών, έπεφτε, μαζί της και ο τελευταίος των Ελλήνων αυτοκρατόρων ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος – Δραγάσης. Η Πόλις ΕΑΛΩ! Ο Μωάμεθ ο Β' ο πορθητής, ο κύριος της Οικουμένης, καβάλα στο χρυσοστολισμένο αραβικό του άλογο, έμπαινε θριαμβευτής και τροπαιούχος στη

Γράφει ο Ιώαννης Κουρουτάκης Λογοτέχνης, Συγγραφέας Τον είδα ξαφνικά μπροστά μου. Όχι τον ίδιο (έχει αφήσει προ πολλού τον μάταιο τούτο κόσμο), μα το άγαλμά του. Άθελά μου ψιθύρισα. Γειά σου Χάρρυ. Γειά σου Τρούμαν. Γειά σου Μεγάλε. Σαν μανιτάρι ξεφύτρωσες μπροστά μου. Τι ήταν να θυμηθώ το μανιτάρι. Κάτι σκοτείνιασε μέσα μου. Ένα σύγκριο με διαπέρασε. Μια θανατερή ανατριχίλα, ένας φόβος. Σφάλισα τα μάτια. Ταξιδιάρα η σκέψη γοργοκύλησε

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης Λογοτέχνης Ηταν Αύγουστος του 480 π.Χ. Ο Ξέρξης ο βασιλιάς των Περσών, έχοντας μαζί του πολλές χιλιάδες Πέρσες στρατιώτες, που τους μάζεψε απ’ όλες τις σατραπείες της απέραντης Αυτοκρατορίας του, κατέρχεται με μεγάλη ταχύτητα από την Θεσσαλία προς την κυρίως Ελλάδα. Είναι όμως υποχρεωμένος ο πολυάριθμος στρατός του να περάσει από τα στενά των Θερμοπυλών. «Θερμοπύλες: περίφημος στενωπός σχηματιζομένη

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης * Αντώνης Κυριαζής ήταν το πραγματικό όνομα του φλογερού πατριώτη και τραγουδιστή της ελευθερίας μας και κήρυκα της βαλκανικής ομοσπονδίας μα και εθνομάρτυρα Ρήγα Φεραίου. Ο μικρός Αντώνης γεννήθηκε στα 1757 περίπου στο Βελεστίνο, ένα χωριό της Θεσσαλίας που στην αρχαιότητα λεγόταν Φεραί. Αργότερα σαν μεγάλωσε υπέγραφε Ρήγας Βελεστινλής ή Θεσσαλός. Ο πατέρας του ήταν από τους πλούσιους Έλληνες των

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης Ο Δαβίδ Λίβινγκστον γεννήθηκε στη Σκωτία, όχι μακριά από τη Γλασκώβη στις 19 Μαρτίου 1813. Η οικογένειά του ήταν πολύ μεγάλη και πολύ φτωχειά. Οι γονείς του με μεγάλες στερήσεις προσπαθούσαν να αναθρέψουν τα επτά παιδιά τους (ο Δαβίδ ήταν το δεύτερο). Ο πατέρας του έκανε τον πλανόδιο έμπορο και αυτός μόλις συμπλήρωσε τα δέκα χρόνια του, άρχισε να εργάζεται με μεγάλη όρεξη και προθυμία, σ’ ένα υφαντουργείο,

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης Νύχτα σκοτεινή. Κατασκότεινη, θεοσκότεινη νύχτα. Ούρλιαζε ο άνεμος, ούρλιαζαν τα στοιχεία της φύσης, ούρλιαζαν από απόγνωση οι αγωνιστές του 31, ούρλιαζαν από μίσος οι μισητοί, οι θλιβεροί Μπαμπαροί. Όλοι και όλα ούρλιαζαν, μα πιο πολύ εκείνη τη Χειμωνιάτικη κατασκότεινη νύχτα ούρλιαζε απ’ το κρύο και την παγωνιά, απ’ τις αβάσταχτες ανοιχτές λαβωματιές που συνέχει αιμοραγούσαν απ’ την πείνα και

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης Λογοτέχνης, Συγγραφέας Αυτή η φοβερή κραυγή που ακούστηκε στον σταθμό της Λυών: Σκότωσαν τον Βενιζέλο! Σκότωσαν τον Βενιζέλο! Μεταφέρθηκε αστραπιαία στην Αθήνα. Στην πλατεία Συντάγματος, στις κεντρικές αρτηρίες των Αθηνών τα μαινόμενα πλήθη των Βενιζελικών φώναζαν, κραύγαζαν, ούρλιαζαν: - Σκότωσαν τον Βενιζέλο! – Θανατος στους δολοφόνους! Μάταια ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως Εμμανουήλ Ρέπουλης

Γράφει ο Ιωάννης Κουρουτάκης Το βρήκα ξεχασμένο, κολλημένο στο εξώφυλλο ενός παλιού περιοδικού. Το βρήκα πεταμένο, ταλαιπωρημένο το ποίημα του Ζαν – Ρισπέν του μεγάλου Γάλλου Ακαδημαϊκού. Με σεβασμό το πήρα και το διάβασα το πόνημα του ¨Γαλλου κι «αναντράνισα» αισθήνθηκα το Μεγαλείο του πανέλληνα χάσις σ’ αυτόν τον υπέροχο Φιλλέλληνα. Διαβάστε το και θα με δικαιώσετε. Το «εύρημα» αξίζει διαδώστε το. Ακολουθεί μετά «Η ΜΑΝΑ»