Του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη «Μια μέρα την είχα δει σε μια μικρή γερμανική πολιτεία, πάνου σε ένα τραπέζι, να μιλάει σε χιλιάδες εργάτες και πεινασμένους. Ήταν αδύναμη, σα ραχητική, φορούσε ένα παλιό σάλι, έτρεμε από το κρύο κι έβηχε. Μα ποτέ δεν θα ξεχάσω την κραυγή που τινάχτηκε από το ανεμικό της στόμα κι ανέβηκε στον ουρανό: «Ελευτερία, φως, δικαιοσύνη. Να χαθούμε, όλοι αδέλφια, για να σώσουμε τη γης!». Νίκος Καζαντζάκης. 96 χρόνια
Διαβάστε περισσότερα ...Η «κραυγή της Ρόζας» και το «τραύμα της Βιάννου» απαιτούν δικαιοσύνη
17/01/2015 Κανένα σχόλιο
