“Πού χωράτε εδώ Χανιώτες;”: Ο Μιχάλης Ανδριανάκης για την πισίνα πάνω από τα μινωικά ανάκτορα και για τα λίγα τραπεζάκια για τους χιλιάδες Χανιώτες

Με ένα ακόμα κείμενό του ο αρχαιολόγος και πρώην προϊστάμενος της Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων κ. Μιχάλης Ανδριανάκης, σχολιάζει σκωπτικά την αποκάλυψη που έγινε από την κατάληψη Rosa Nera για τα σχέδια για το ξενοδοχείο στο Λόφο Καστέλι.

Όπως τονίζει ο κ. Ανδριανάκης, δημιουργούν πολλά ερωτηματικά τα σχέδια που παρουσιάζονται, όπως η δημιουργία πισίνας πάνω από τα μινωικά ανάκτορα ενώ σημειώνει σχετικά με την “ελεύθερη” πρόσβαση που υπόσχεται η εταιρεία:

“… ποιοι θα πρωτοκαθίσουν στα (ασφαλώς ακριβά) τραπεζάκια που γεμίζουν το χώρο και πως θα μπορέσουν να καθίσουν στο μπεντένι να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμμα. Πάντως όχι εμείς, άσχετα τι λένε κάποιοι. Ο χώρος διαψεύδει.”

Να σημειώσουμε ότι την ίδια ημέρα που έγινε η αποκάλυψη, η σελίδα απ’ όπου αντλήθηκαν τα στοιχεία “έπεσε”…

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο:

ΠΟΥ ΧΩΡΑΤΕ ΕΔΩ ΧΑΝΙΩΤΕΣ;

Στην πρώτη φωτογραφία το Καστέλι από το Google Earth πριν από αρκετά χρόνια.

Φαίνονται οι ελεύθεροι χώροι, οι σημαντικές ανασκαφές της Μινωϊκής Κυδωνίας (πριν από την κατασκευή του στεγάστρου) , που συνεχίζονται κατευθείαν προς το κτήριο της Μεραρχίας, το Βυζαντινό τείχος που έχει αναδειχτεί από νότια και περνά ακριβώς εκεί που φαίνεται να κτίζουν το βόρειο αναλημματικό τοίχο και η μεγάλη πλατεία αδιαμόρφωτη και απεριποίητη σήμερα, με ευθύνη και αυτών που την είχαν “ιδιωτικοποιήσει” εδώ και δεκαέξι χρόνια.

Ακολουθεί μια μακέτα και ένα σχέδιο κάτοψης των “επενδυτών”, που γεννά ορισμένες εύλογες απορίες. Δεν λέω για τα τρία κτήρια, αυτά θα μας τα πουν ειδικοί αρχιτέκτονες κατά πόσο μπορούν να τροποποιηθούν για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες του Boutique Hotel. Θα πω όμως για τη διαμόρφωση της αυλής, που δεν έχει καμιά σχέση με το χώρο της ιστορικής πλατείας.

Για τη μεγάλη πισίνα που θα σκάψουν στη βορειοανατολική γωνία, ακριβώς πάνω από τα ερείπια των μινωϊκών κτισμάτων που φαίνεται ότι κορυφώνονται στο σημείο αυτό. Ο βόρειος αναλημματικός τοίχος πατεί πάνω στο Βυζαντινό τείχος, το οποίο προχωρεί και προς το χώρο της πλατείας, αλλά και στα ερείπια του οθωμανικού διοικητηρίου, που μαζί με τα τρία επίδικα κτήρια ολοκληρώνουν τη διαχρονική πορεία της πόλης μέσα στις χιλιετίες.

Πλήρης αλλοίωση ενός εμβληματικού χώρου.

Άλλο ερώτημα είναι ποιοι θα πρωτοκαθίσουν στα (ασφαλώς ακριβά) τραπεζάκια που γεμίζουν το χώρο και πως θα μπορέσουν να καθίσουν στο μπεντένι να απολαύσουν το ηλιοβασίλεμμα. Πάντως όχι εμείς, άσχετα τι λένε κάποιοι. Ο χώρος διαψεύδει.

Η πρώτη φωτογραφία δείχνει τον αρχαιολογικό χώρο του Καστελιού, μιας ήσυχης ακόμη γειτονιάς, που καλύπτει μια διαδρομή 5000 χρόνων, την οποία “πουλούν” όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό.

Οι άλλες δυο ένα ιστορικό χώρο υποταγμένο στα συμφέροντα μιας ομάδας-περίεργης ομολογουμένως-επιχειρηματιών, που ήλθαν στον τόπο μας για να κερδοσκοπήσουν σε βάρος της πόλης των αναγκών της, των κατοίκων και των επισκεπτών της, ασελγώντας πάνω στην ιστορική μνήμη. Αν δει κανείς την υπόθεση διαχρονικά θα δει την τεράστια αλλαγή νοοτροπίας σε κάποιες ομάδες, που βλέπουν τα πάντα σε χρήμα (και να ήταν πολλά για τον “ιδιοκτήτη”, καϋμός δεν θα ήτανε”), αν πάρει κανείς την πραγματική αξία των κτηρίων, αλλά και του ελεύθερου χώρου, που δεν αναφέρεται πουθενά να ενοικιάζεται, αν και αποτελεί χωριστή πηγή εσόδων.

Άξιος ο μισθός τους αυτών που άνοιξαν την Κερκόπορτα, χωρίς μέχρι σήμερα να έχουν απαντήσει σε κανένα σοβαρό επιχείρημα, παρά μόνο στο οικονομικό. Εδώ θα αλλάξω λιγάκι τη γνωστή παροιμία:

“-Ποιος σούβγαλε το μάτι;

-Ένα Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα.

-Γι’ αυτό στόβγαλε τόσο βαθιά.”…..