Του Γιάννη Αγγελάκη
Κι όμως, βρισκόμαστε στη θέση να πρέπει να προασπίσουμε το δικαίωμα του Τραμπ στην έκφραση. Γιατί αυτό που έγινε τις τελευταίες ώρες είναι πρωτόγνωρο.
Μία ιδιωτική εταιρεία αποφάσισε να αφαιρέσει μόνιμα την δυνατότητα έκφρασης του προέδρου των ΗΠΑ μέσα από τις πλατφόρμες της. Κάποιος βεβαίως θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η εταιρεία έχει δικαίωμα να αφαιρέσει τον λόγο από έναν χρήστη που θεωρεί ότι λειτουργεί πέραν των ορίων που έχει θέσει. Ομως όταν το προϊόν της εταιρείας είναι η επικοινωνία και η επικοινωνία σήμερα διεξάγεται ολο και πιο εντονα μέσω των social media, τότε πού μπαίνουν τα όρια στο τι επιτρέπεται να εκφραστεί και με ποιον τρόπο; Και πού σταματά η δικαιοδοσία της εταιρείας;
Για την απόφαση για τη λογοκρισία του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ και προέδρου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος μίλησε ο Μαρκ Ζούκεμπεργκ ο οποίος είπε ότι ο κίνδυνος του να επιτρέψουν στον Τραμπ να χρησιμοποιεί την πλατφόρμα είναι πολύ μεγάλος λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα με την εισβολή του όχλου στο Καπιτώλιο.
Άραγε, μετά τον Τραμπ, οι εταιρείες ποιον θα αποφασίσουν να μπλοκάρουν επειδή μπορεί να αποτελέσει εν δυνάμει κίνδυνο; Θα πρέπει οι εταιρείες να μπλοκάρουν ανθρώπους που οργανώνουν διαδηλώσεις, οταν αυτές οι διαδηλωσεις θα θεωρείται απο τις εταιρείες ότι μπορούν να δημιουργήσουν κινδύνους;
Ήδη συμβαίνει:
Στο Ισραήλ, λ.χ., το facebook συνεργάζεται συστηματικά με την κυβέρνηση για την απαγόρευση λογαριασμών χρηστών που η κυβέρνηση του Ισραήλ θεωρεί ότι ποστάρουν “εμπρηστικό υλικό”. Πρόκειται κυρίως για λογαριασμούς ακτιβιστών και δημοσιογράφων που γράφουν υπέρ της Παλαιστίνης και ασκούν κριτική στις κυβερνήσεις του Ισραήλ για την Κατοχή.
Μετά και το μπλοκάρισμα του λογαριασμού του Τραμπ γίνεται ξεκάθαρο ότι πλέον η ελευθερία έκφρασης είναι μονο η ελευθερία της “ορθής” έκφρασης. Και αυτό είναι κατι που πρέπει να ανησυχεί τους παντες.
Γιατί, ποιος αποφασίζει τι είναι “ορθό”; Και τι είδους ελευθερία έκφρασης είναι αυτή που περιορίζεται μόνο στην “ορθή” έκφραση;