Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική, για το δικό μας μέλλον, ανοιχτή επιστολή προς ευρωβουλευτές εστάλη από πολλές ισπανικές οργανώσεις και το Ευρωπαϊκό Κίνημα νερού με την ευκαιρία της πρόσκλησης της Suez προς ορισμένους ευρωβουλευτές να επισκεφθούν τις εγκαταστάσεις τους στη Βαρκελώνη. Η επιστολή εξηγεί γιατί η αποδοχή μιας τέτοιας πρόσκλησης από την πλευρά τους δεν είναι «απλώς μια ωραία ευκαιρία για ένα υπέροχο ταξίδι στην όμορφη Βαρκελώνη», αλλά μια σημαντική υποστήριξη σε βάρος των λαών σε όσους κάνουν λόμπι σε επίπεδο ΕΕ για την εμπορευματοποίηση του νερού και ένα νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε όλες τις χώρες που μαστίζονται από το χρέος, την ίδια στιγμή μάλιστα, που περισσότεροι από 1.200.000 Ευρωπαίοι έχουν υπογράψει την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για την αναγνώριση του νερού ως ανθρωπίνου δικαιώματος από την ΕΕ, ύστερα από την αντίστοιχη αναγνώριση από τον ΟΗΕ και την εγκατάλειψη αυτών των πολιτικών. Στην επιστολή τους εξηγούν όλες τις ανοιχτές δικαστικές διαφορές και τα ειδικά προβλήματα που οι ενέργειες της εταιρείας έχουν δημιουργήσει αλλά και ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τις υποδομές που έχουν πληρωθεί αποκλειστικά με δημόσιο χρήμα.
Επιστολή του ισπανικού κινήματος προς Ευρωβουλευτές σχετικά με επίσκεψη στην Βαρκελώνη που διοργανώνει η Suez
Όπως γνωρίζετε η Suez-Agbar σας έχει προσκαλέσει να επισκεφθείτε τις εγκαταστάσεις ύδρευσης στην Βαρκελώνη την 1η Μαρτίου. Δεν πρέπει ν’ αποδεχθείτε την πρόσκληση κι επίσης χρήσιμο είναι να προωθήσετε την επιστολή αυτή στους συναδέλφους σας. Η παρουσίαση θα είναι μονόπλευρη αφού δεν θα παραθέτει τις απόψεις όλων των ενδιαφερομένων Ισπανών ούτε αυτές αρκετών ΜΚΟ, οι οποίες είναι ουσιώδεις αφού το θέμα έχει σχέση με δημόσιες επιχειρήσεις και το περιβάλλον.
Γνωρίζουμε πως το Ευρωκοινοβούλιο πολιορκείται από τουλάχιστον 15.000 λομπίστες που καθημερινά προωθούν τις θέσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και τραπεζών ώστε όσα αυτές επιθυμούν να περιληφθούν στην Ευρωπαϊκή Νομοθεσία. Η αποδοχή μιας τέτοιας συμπεριφοράς είναι αντίθετη προς τις βασικές αρχές της Δημοκρατίας, αφού οι αρχές, ενδιαφερόμενες να ικανοποιήσουν ιδιωτικές βλέψεις, απαξιούν ν’ ασχοληθούν με την εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος, με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό των θεσμών και δημοσίων λειτουργιών. Έτσι τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η Δημοκρατία.
Ειδικά στην περίπτωση του νερού και της διαχείρισής του ως βασικού παράγοντος της ανθρώπινης ζωής και ύπαρξης, η συμπεριφορά αυτή θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο τα υδατικά οικοσυστήματα αλλ’ επίσης την κοινωνική συνοχή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όταν στελέχη των ενδιαφερομένων επιχειρήσεων προσλαμβάνονται ως ειδήμονες σε σχετικά θέματα, καλούμενοι να γνωματεύσουν στις δικές των και τις ενέργειες των εργοδοτών των, οι δημόσιες αρχές μετατρέπονται σε συνεργάτες στα εγκλήματα που διαπράττονται εναντίον της κοινωνίας με σκοπό την εξυπηρέτηση οικονομικών συμφερόντων των λίγων. Είναι δυνατόν η Suez-Agbar να κρίνει αντικειμενικά όταν προφανώς την συμφέρει να συνεχίσει μια πολιτική που το 2012 της απέδωσε κέρδη ύψους € 2,45 εκ. Πότε στην ιστορία η ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας είχε την υποστήριξη της κοινωνίας;
Αναλύοντας το πρόγραμμα της παρουσίασης θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Επίσκεψη στο κέντρο επιχειρήσεων της Suez-Agbar:
Οφείλετε να γνωρίζετε πως βάσει δικαστικής απόφασης του 2010, η διαχείριση της Suez-Agbar θεωρήθηκε παράνομη, καθώς αυτή δεν διέθετε τις απαιτούμενες συμβάσεις, πράγμα που δημιουργούσε προβλήματα και στις σχέσεις της με τους καταναλωτές. Παρόμοιο πρόβλημα μπορεί ν’ ανακύψει σε περίπου ακόμη είκοσι δήμους της περιοχής. Για την αντιμετώπιση του θέματος η Μητροπολιτική Διοίκηση της Βαρκελώνης δημιούργησε μιαν νέα επιχείρηση την οποία και παρέδωσε στην Suez-Agbar. Κατά της διαδικασίας υπήρξαν τουλάχιστον επτά ενστάσεις, μια εξ αυτών υποβληθείσα από την ίδια την Generalitat (αυτόνομη διοίκηση της Καταλανίας) κι έχουσα ως νομική βάση την άσκηση εξουσιών ανώτερης αρχής, ενώ οι λοιπές αφορούσαν σε θέματα οικονομικών προσφορών ή παραβάσεων κανονισμών (πού έχουν ήδη θεραπευθεί). Επί τη βάσει αυτών αρκετές κοινωνικές ομάδες κατέθεσαν αναφορές για διαφθορά κι έτσι οι εισαγγελικές αρχές ελέγχουν ήδη τις δημοτικές αρχές της Βαρκελώνης, αυτές της Μείζονος Βαρκελώνης και την Suez-Agbar για πιθανά αδικήματα.
Επίσκεψη στις εγκαταστάσεις ύδρευσης:
Θεωρούμε σημαντικό ν’ αναφέρουμε πως οι εγκαταστάσεις αφαλάτωσης στο El Prat de Llobregat, η δημοτική εγκατάσταση καθαρισμού στο Baix Llobregat, το υδραυλικό φίλτρο θαλασσίου ύδατος και το εργοστάσιο αντίστροφης όσμωσης στον Sant Joan Despi, τουλάχιστον, κατασκευάσθηκαν με κεφάλαια της Καταλανικής Generalitat και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Συνοχής: η Suez-Agbar δεν έχει δώσει ούτε ένα ΕΥΡΩ για την κατασκευή αυτών. Έτσι η Καταλανική Generalitat έχει καταθέσει αίτηση αναγνώρισης των δικαιωμάτων της κυριότητος και διαχείρισης στις εγκαταστάσεις στον Sant Joan Despi, δικαιώματα τα οποία δεν μπορεί να ασκεί η δημοτική αρχή της Βαρκελώνης κι ακόμη λιγότερο η Suez-Agbar. Πραγματικά είναι αξιοπερίεργο το πώς εγκαταστάσεις που χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια συνοχής με σκοπό την εξυπηρέτηση των πολιτών και την προστασία του περιβάλλοντος, σε ελάχιστο χρόνο και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία μετετράπησαν σε εργαλεία δημιουργίας κερδών υπερεθνικών επιχειρήσεων.
Οι πολιτικές διαχείρισης των υπηρεσιών ύδρευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση:
Αρχικά πρέπει να διευκρινισθεί (πράγμα που έχει ήδη αναφερθεί σε αναφορά προς τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής Olli Rehn), πως οι διαδικασίες εξυπηρέτησης των χρεών που επιβάλλονται από την Τρόϊκα και αφορούν στην ιδιωτικοποίηση των επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ελλάδα (ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ) και την Πορτογαλία (αρ. 345 της Συνθήκης και αρ. 17 της Οδηγίας 2006/123/CE για την εσωτερική αγορά). Δεν μπορείτε επίσης να παραβλέψετε πως οι Ιταλοί πολίτες διενήργησαν ένα απόλυτα σύμφωνο προς το Σύνταγμα δημοψήφισμα με αποτέλεσμα άνω του 95% κατά της ιδιωτικοποίησης και υπέρ της δημόσιας διαχείρισης των επιχειρήσεων ύδρευσης όπως επίσης και κατά του κέρδους από τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Περιέργως οι Mario Draghi και Jean-Claude Trichet με επιστολή προς τον Mario Monti αρνήθηκαν το δικαίωμα του Ιταλικού λαού ν’ αποφασίσει και σταμάτησαν την εφαρμογή των αποφάσεων του δημοψηφίσματος. Τέλος θέλουμε να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στο κείμενο με τίτλο «Ποιοτικές οδηγίες για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας στην Ευρώπη», δια του οποίου αποσυντονίζονται όχι μόνο οι υπηρεσίες ύδρευσης αλλά και άλλες κοινής ωφέλειας και υγιεινής. Πρόκειται για μιαν πρακτική που προωθεί τις λεγόμενες ΣΔΙΤ σε όλους τους τομείς ενώ αν και δεν έχουν υπάρξει μέχρι στιγμής δείγματα καλυτέρευσης της ποιότητας όπου τέτοιες εφαρμόζονται, το κόστος για τους εξυπηρετουμένους έχει αυξηθεί, η δημόσια περιουσία μειωθεί και οι επιπτώσεις στα υδατικά οικοσυστήματα είναι καταστρεπτικές. Σ’ όποιον θέλει να δει είναι φανερό πως ο ιδιωτικός τομέας δεν πρέπει ν’ ασχολείται με την διαχείριση κοινωφελών υπηρεσιών ούτε δημόσιας περιουσίας. Κατάληξη τέτοιων πρακτικών είναι η παραίτηση των αρχών από τα έναντι των πολιτών καθήκοντά των, η διακράτηση από τους ιδιώτες διαχειριστές πληροφοριών και στοιχείων απαραιτήτων για την λειτουργία υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και τέλος η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και η υπέρμετρη επιβάρυνση των πολιτών.
Επί τη ευκαιρία ας ασχοληθούμε λίγο και με άλλα σχετικά με το νερό ισπανικά θέματα. Ο Επίτροπος Rehn απάντησε πως «η ιδιωτικοποίηση μπορεί ν’ αρχίσει μόνο μετά την θέσπιση ενός κανονιστικού πλαισίου που θ’ αποκλείει την κατάχρηση των έτσι δημιουργουμένων ιδιωτικών μονοπωλίων και ταυτόχρονα θα εξασφαλίζει την παροχή των υπηρεσιών προς τους πολίτες». Ωραία!, στην Ισπανία όμως όχι μόνο δεν υφίσταται τέτοιο κανονιστικό πλαίσιο αλλά παρατηρείται μια ολοένα αυξανομένη προθυμία των δημοσίων αρχών να παραχωρήσουν σε ιδιώτες τομείς της δημοσίας διοίκησης έναντι ελκυστικών τελών παραχώρησης δια των οποίων κάθε δημοτική αρχή φιλοδοξεί να καλύψει ατ οικονομικά ελλείμματά της. Φυσικά έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις διαφθοράς για τις οποίες ήδη διεξάγονται έρευνες στην Ανδαλουσία, την Γαλικία, τις Αστούριες και την Καταλωνία (Andalusia, Galicia, Asturias Catalonia). Όσον αφορά στην κατάχρηση του μονοπωλίου: ο τομέας των ιδιωτικών επιχειρήσεων ύδρευσης στην Ισπανία περιορίζεται σε δύο μόνο εταιρίες την Aqualia-FCC και την Suez-Agbar, ενώ σε περιοχές όπως η Καταλωνία η δεύτερη έχει πελάτες περίπου το 80% του πληθυσμού. Τέλος κατ’ ουδένα τρόπο διασφαλίζεται η πρόσβαση των πολιτών σε υπηρεσίες ύδρευσης: απ’ όταν άρχισε η οικονομική κρίση κι εξής οι ελλείψεις νερού παρουσιάζονται όλο και συχνότερα. Στην μητροπολιτική περιοχή της Βαρκελώνης π.χ. οι προσωρινές διακοπές αυξήθηκαν από 25.000 περιπτώσεις το 2011 σε 69.000 το 2012. Στην Μουρκία πολίτες προσέφυγαν στα δικαστήρια εναντίον των καταχρηστικά επιβληθεισών υψηλών τιμών των τελών ύδρευσης, κάτι που ούτως ή άλλως συνιστά και παραβίαση του βασικού ανθρωπίνου δικαιώματος για πρόσβαση σε υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, που έχει αναγνωρισθεί και από την Γενική Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Δεν μπορούμε, επίσης, να μην αναφερθούμε σε όσα ισχύουν βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για το Πλαίσιο Υπηρεσιών Ύδρευσης. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Ισπανία έχει καθυστερήσει σημαντικά στην εκπόνηση των υδρολογικών σχεδίων, πολλά των οποίων δεν έχουν υποβληθεί καν στην Επιτροπή. Η Καταλωνία, βέβαια, υπέβαλε το δικό της σχέδιο για τις εσωτερικές λεκάνες, όταν την διαχείριση είχε το δημόσιο και χάρη στη συμμετοχή του πληθυσμού. Κύριος παράγων της καθυστέρησης υπήρξαν οι πιέσεις που υφίστανται εξ αιτίας της ποικιλίας των χρήσεων του νερού (γεωργία, υδροηλεκτρικά, οικιακές), πράγμα που προφανώς θα επιφέρει κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση καθώς είναι σχεδόν αδύνατο μέχρι το 2015 να θεσπισθούν κανόνες για την ορθή διαχείριση των υδάτων (όπως προβλέπεται στην Οδηγία-Πλαίσιο για το Νερό). Ένα ακόμη χαρακτηριστικά αρνητικό αποτέλεσμα της ανάληψης τέτοιων υπηρεσιών από ιδιώτες είναι η αδιαφορία για το οικοσύστημα: η πρόσφατη ιδιωτικοποίηση της Aigues Ter-Llobregat στην Αθιόνα οδήγησε σε υπερύδρευση από τον εύκολα προσβάσιμο ποταμό Ter, πράγμα που αποδεικνύει πως το ενδιαφέρον για το περιβάλλον κατέχει δευτερεύουσα θέση στους σχεδιασμούς όσων ενδιαφέρονται για οικονομικά οφέλη.
Με βάση όσα εκθέσαμε παραπάνω θέλουμε να σας καλέσουμε στην συγκέντρωση που οργανώνεται από πολίτες στις Βρυξέλλες στις 19 Μαρτίου. Εκεί θα έχετε την ευκαιρία ν’ ακούσετε την φωνή των πολιτών που εδώ και καιρό ζητούν την αποτελεσματική προστασία των δημοσίων υπηρεσιών έναντι της απληστίας των αγορών και όσων προσβλέπουν σε προσωπικά κέρδη. Θα ζητήσουμε την προστασία των υδατικών οικοσυστημάτων που αποτελούν την πηγή ζωής του πλανήτη. Ενωθείτε με τους λαούς της Πορτογαλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της γαλλίας, της Γερμανίας, όλης της Ευρώπης κι ενισχύστε την Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Πολιτών για το Νερό (European Citizens” Initiative of Water) με σύνθημα «Το νερό και η αποχέτευση είναι ανθρώπινα δικαιώματα! Το νερό είναι παγκόσμιο αγαθό κι όχι εμπόρευμα προς πώληση!». Ήδη έχουμε συλλέξει 1,2 εκ υπογραφές και μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε πολλές περισσότερες, ώστε όταν η πρόταση υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο να μην υπάρχει αμφιβολία ως προς την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών και τις επιλογές μας για το μέλλον.
Με εκτίμηση,
"google ad"
Asamblea Paz-Fama-Vistabella/Ciudadanos por el Derecho a la Ciudad (Murcia),
Asociación en Defensa del Territorio del Aljarafe – ADTA,
Asociación Española de Operadores Públicos de Abastecimiento y Saneamiento – AEOPAS,
Coordinadora en Defensa de la Gestión Pública del Agua en Jerez, Coordinadora Provincial contra la Privatización del Agua en Cádiz,
Federación española de Ingeniería Sin Fronteras,
Fundación Nueva Cultura del Agua – FNCA,
Plataforma Aigua és vida (Catalunya),
Plataforma Apemsa no se vende (Puerto de Santa María),
Plataforma contra la especulación urbanística y medioambiental de Candeleda,
Plataforma contra la Privatización del Canal de Isabel II (Madrid),
Plataforma por el Agua como Servicio Público de Laguna de Duero,
Red Agua Pública de Aragón – RAPA,
Red Andaluza de la Nueva Cultura del Agua
Xúquer Viu
SAVEGREEKWATER