David Ψαλμός ΡΖ 106
«Εξομολογείσθαι τω Κυρίω ότι χρηστός και ότι εις τον αιώνα το έλεος Αυτού Υμνείται και δοξολογείται τον Κύριον ότι είναι Αγαθός και ευεργετικός και διότι το έλεος του είναι ανεξάντλητος και αστείρευτο αιωνίως»!(Και συνεχίζει ο Μεταφραστής): «Ας πουν και ας διακηρύξουν Αυτοί που έχουν ελευθερωθεί από τον Κύριον από την (Βαβυλώνια) αιχμαλωσίαν, και αυτοί που τους ελύτρωσε από τα χέρια και την εξουσίαν του εχθρού (και) από τις διάφορες χώρες και έθνη που είχαν διασκορπίσει και τους συνάθροισε και πάλιν εις την πατρίδα των από ανατολών και δυσμών και από τον βορρά και νότου. Διότι πλανηθήκαμε εις έρημον άβατον χωρίς νερό, και δεν ευρίσκαμε εύκολα τον δρόμο που θα μας οδηγούσε στην κατοικούμενη αιώνια πόλιν όπου ευρίσκεται η τροφή και το ίδιο το σπίτι του πατέρα μας (Σιών) και μας οδήγησεν και πάλιν στην πόλιν η οποία είναι γεμάτη από κατοίκους και περίσσια ζωή και ευδαιμονία· Και επί τέλους ας δοξολογήσωμε τον Κύριο για το σωτήριον έλεός του, και ας διακηρύξωμε τις θαυμασίες απολυτρώσεις του στους (και για) τους υιούς των ανθρώπων»…..
Δεν θέλω να αλλάξω ούτε να προσθέσω κάτι στο υπέροχο δημοσίευμα (Χαν. Νέα 24-9) του συμπολίτη μας του Μανώλη του Γκαζή, για το πρόσωπο της αξέχαστης Ελένης Χόγκαν Ιρλανδέζας την καταγωγή, μα στην καρδιά και την ψυχή Ελληνίδας, εγκατεστημένης στα Χανιά, από τις αρχές της δεκαετίας του 1960! Αν κρίνουμε και από την προκείμενη νεκρή, οι Ιρλανδοί δείχνουν ότι ομοιάζουν με τους Έλληνες και γι’ αυτό δεν έφυγε ποτέ έκτοτε από αυτόν τον τόπο τα αγαπημένα της Χανιά, που λάτρεψε όσοι λίγοι από τους μόνιμους κατοίκους της όπως έγραψε και ο Μαν. Γκαζής. Μα το ίδιο ακριβώς δεν έκανε και ο συμπατριώτης της σύγχρονος «Ορφέας» της μουσικής, Ross DEILY που έκανε και αυτός την Κρήτη ως δεύτερη πατρίδα του. Από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία άλλωστε προέρχεται όπως και τόσα άλλα το… «Ανδρών (και Γυναικών προσθέτω εγώ) επιφανών, πάσα Γη τάφος» ! Τα γεγονότα αποδεικνύουν , και αξίζει ίσως κάποιος να ασχοληθεί, ότι οι κάτοικοι της χώρας του Αγίου Πατρικίου (Ιρλανδία) ίσως διαφέρουν από το Αγγλοσαξονικό και πουριτανικό φλέγμα των Βρετανών και είναι κοντά στο πνεύμα του Ομηρικού ΟΔΥΣΣΕΑ.
Δεν θα ισχυριστώ ότι την γνώρισα όπως άλλοι, που ευτύχησαν να την συναναστραφούν και κατάφεραν να την επισκεφθούν, (ακόμα και) τελευταία, στο κρεβάτι του Νοσοκομείου, όπου αδυνατισμένη πλέον δεν είχε τίποτε άλλο να δώσει, πέραν από ένα ζεστό χαμόγελο μέσα από το «κύκνειο» τελευταίο άσμα της.
Αγαπητή μας Αϊλήν σου ζητάω τη συγνώμη που δεν έλαβα ποτέ το θάρρος να σου πω ότι, από χρόνια ήμουνα (κι εγώ) ένας μικρότερος στην ηλικία φίλος και θαυμαστής σου και όταν οσάκις και σπανίως ερχόμουν σαν επισκέπτης, και προσκυνητής, στον ιερό Καθολικό Ναό της πόλεως των Χανίων, δεχόμουνα από τα χαρισματικά χέρια σου, το βιβλίο των Ψαλμών ή της θείας λειτουργίας, ή την μετάφραση τους (γα την πληρέστερη κατανόηση, από τα Λατινικά), τα τίμια χέρια μιας Διακόνισσας, και «ιέρειας» της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας των Χανίων αλλά και πολύ ψηλά στην συνείδηση όλων μας!
Λέγει ο αψευδής Λόγος του Κυρίου: «Ο θέλων πρώτος είναι, έσται πάντων Διάκονος» και «Όπου είμαι Εγώ εκεί και ο εμός Διάκονος».
(Εγώ), προσωπικώς θα μάλωνα και ίσως και θα χτυπούσα αυτόν τον αχρείο που σου έκλεψε τότε το καινούριο ποδήλατο που μόλις είχες αγοράσει, και είχες γεμίσει το καλαθάκι του με φρέσκα τρόφιμα έξω από ένα Super Market. Όμως εσύ απάντησες χαμογελώντας σε αυτούς που σου εξέφρασαν την στεναχώρια τους και τον αποτροπιασμό τους. Τους είπες τότε με ανεξικακία, «Πως, θα το πήρε ίσως κάποιος που είχε ανάγκη» ! Εξομοιώθηκες τοιουτοτρόπως με τον άγιο Επίσκοπο ΜΥΡΙΗΛ στους «ΑΘΛΙΟΥΣ» του Βίκτωρος Ουγκώ!
Ξέρεις Ελένη, το να προσφέρεις κάτι από το είναι σου, και να κάνεις κομμάτια την καρδιά σου και να την χαρίζεις στους άλλους αυτό δεν είναι έργο ανθρώπινο! Ακόμα και ένα καλό λόγο να πεις και να γράψεις στον άλλο δεν λέγεται και δεν γράφεται παρά εν «Πνεύματι και Αληθεία». Πολύ περισσότερο που εσύ, έτρεχες στο ορφανοτροφείο της πόλεως μας να διδάξεις Αγγλικά τα παιδιά αφιλοκερδώς, και στις φυλακές της Αγυιάς προσφέροντας από το περίσσευμα της καρδιάς σου στους ξενόγλωσσους και αλλοδαπούς!
Έγραψε στα χθεσινά Χαν. Νέα ο Μ. Γκαζής ότι ήσουν συνιδρυτικό μέλος του Χανιώτικου τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας! Ξέρεις όμως, εγώ που ανήκω εις έναν διαμετρικά αντίθετα χώρο, μέσα από τις πεποιθήσεις μου, το ίδιο το πνεύμα του Θεού, που είναι πανταχού παρόν και αναπληροί τα πάντα, και δίνει την ίδια τη Ζωή και την αναψυχή και λύτρωση δια της εξομολόγησης, τίποτε δεν είναι, που να μην το μπορεί το πνεύμα το Άγιον! Αποδίδει και ερμηνεύει την πολυγλωσσία ττων ανθρώπων, λύνει τις ίδιες τις γλώσσες της σύγχρονης «ΒΑΒΕΛ» της παγκοσμιοποίησης! Θέλουν λένε Παγκόσμια Κυβέρνηση και Ειρήνη, αλλά χωρίς Εκείνον τον αρχηγό της Ειρήνης! Αυτόν που σταυρώθηκε για εμένα για εσένα Ελένη, για όλους μας, και είναι πέραν και πάνω από τα δόγματα, δοξασίες, διεθνείς οργανώσεις, Ο.Η.Ε. πλανητάρχες, Παγκόσμιες Κυβερνήσεις, Λέσχες Πρωθυπουργούς και Ιερατεία και που είναι η πηγή και ο Άρτος της πραγματικής ζωής. Και δεν δεσμεύεται ούτε από τον χώρο ούτε από την ύλη ούτε από τον τόπο, και τον χρόνο, και ως Άρτος Ζωή και Ανάσταση, δεν δεσμεύεται και κρύβεται και ενυπάρχει μέσα και στον Ένζυμο αλλά και στον Άζυμο άρτο όπως σε κάθε φυλή και γλώσσα και μήκος και πλάτος και ύψος και βάθος της θάλασσας! Και ας μη νομίζουν μερικοί «κουφιοκεφαλάκηδες» ότι ο Θεός θέλει περιουσία αλλά ούτε και «περιούσιο λαό» έχει, καθώς νομίζουν οι μεγαλόσχημοι υπηρέτες αυτού του λαού! «Εν Αυτώ ζώμε, και υπάρχωμεν και εσμέν»· Όπως διεκήρυξε ο Απόστολος των Εθνών εν μέσω της Αρχαίας αγοράς των Αθηνών (στην Πνύκα). Δεν έχω να προσθέσω τίποτε περισσότερο, μόνο ανθρώπινα θέλω να εκφράσω τα θερμά μου συλλυπητήρια προς το σύζυγό της, τους οικείους της, (όσοι ήρθαν από την Ιρλανδία), αλλά και στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και ενορία της αγαπημένης μας πόλεως των Χανίων, των οποίων η ΕΛΕΝΗ ΧΟΓΚΑΝ ήταν αναπόσπαστο και επίλεκτο μέλος, αλλά και το σπουδαιότερο (που ) ήταν ταπεινός τους Διάκονος!
Η ζωή σου ας γίνει για όλου μας ένα φωτεινό παράδειγμα προς Μίμησιν!
Χανιά 25 Σεπτεμβρίου 2013
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧ. ΔΡΑΚΩΝΑΚΗΣ