Της Εβελίνας Χατζηδάκη
Τυχαίο; Δε νομίζω.
Η εξωφρενική συμφωνία εκποίησης στη γερμανική κρατική (και όχι ιδιωτική ) εταιρεία Fraport των 14 κερδοφόρων αεροδρομίων της χώρας (ενώ τα μη κερδοφόρα παραμένουν στο ελληνικό δημόσιο) σε τιμή πολύ κατώτερη της πραγματικής αξίας τους, με την εντολή από τον κ. Σόυμπλε προς την ελληνική κυβέρνηση ότι τα χρήματα που θα καταβληθούν για την πληρωμή θα πρέπει όλα να χρησιμοποιηθούν για την εξυπηρέτηση του χρέους και με την αξίωση της εταιρείας τα χρήματα αυτά να τα δανειστεί από ελληνικές τράπεζες δεν έρχεται μόνη της.
Κάποιοι σύλλογοι βετεράνων της Βέρμαχτ και συμπαθούντων απογόνων θέλουν να προσθέσουν στο μνημείο που ήδη συντηρούν στη μαρτυρική περιοχή με την επιγραφή «Έπεσαν για τη Μεγάλη Γερμανία» (όπου μεγάλη Γερμανία βέβαια είναι η Γερμανία μαζί με τις χώρες που προσπάθησε να κατακτήσει κι αυτές που δεν πρόλαβε) την αναστήλωση του ναζιστικού πουλιού συμβόλου της ναζιστικής δύναμης και επιβολής.
Το πουλί απειλεί να έρθει μαζί με την Fraport, μαζί με τις δηλώσεις Σόυμπλε ότι δεν είναι η μητέρα Τερέζα, μαζί με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας που έχουν ήδη αρχίσει, μαζί με συνεντεύξεις «ειδικών» στους κρατικούς ραδιοσταθμούς που εξηγούν γιατί οι συντάξεις θα φτάσουν αναπόφευκτα στα 150 ευρώ αφού τα ταμεία δεν έχουν πόρους, μαζί με τη δραματική αύξηση της ανεργίας και της «μαύρης εργασίας», μαζί με την καταστροφική επέλαση στα βουνά των μεγαθηρίων της «πράσινης ανάπτυξης».
Και θα έρθει (αν δεν το σταματήσουμε βέβαια) σα συνέχεια της από χρόνια και συστηματικής επιδρομής στην ελληνική ιστορία για να σβηστεί οποιαδήποτε μνήμη αγώνα, για να κυριαρχήσουν ιστορικοί τύπου Ρίχτερ και γερμανικά ιδρύματα που φύτρωσαν σα μανιτάρια στην Ελλάδα και τα οποία τόσο κοπίασαν για τον εξαγνισμό της ναζιστικής εισβολής και την αποδόμηση της ελληνικής αντίστασης.
Όλα αυτά έρχονται μαζί και πακέτο , ξανάρχονται μάλλον (ίσως και να μην φύγαν ποτέ) για να αποτελειώσουν το έργο τους που διακόπηκε τότε και εμείς επιμένουμε να μην τους βλέπουμε επειδή φορούν άλλα ρούχα, κρατούν άλλα όπλα και μιλούν στο όνομα ενός «διεθνισμού» που μοιάζει τόσο πολύ με τον παλιό καλό γερμανικό εθνικισμό τους. Το γερμανικό πουλί είναι και πάλι πάνω από το κεφάλι μας. Θα σηκώσουμε τα μάτια να το δούμε;