Η περιφερειακή παράταξη της Ανυπόταχτης Κρήτης εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία καταγγέλλει την κυβέρνηση για την ανεπαρκή αντιμετώπιση των πρόσφατων πυρκαγιών στο Ρέθυμνο. Σύμφωνα με την παράταξη, η κυβέρνηση φέρει ευθύνη για τις καταστροφές που προκλήθηκαν, καθώς δεν έχει λάβει τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών.
Η Ανυπόταχτη Κρήτη υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση δίνει προτεραιότητα στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, εις βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος και της ασφάλειας των πολιτών. Επίσης, καταγγέλλει την έλλειψη επενδύσεων στην πυροσβεστική υπηρεσία και την αδιαφορία για τις ανάγκες των πυρόπληκτων περιοχών.
Η παράταξη ζητά την άμεση ενίσχυση των πυροσβεστικών δυνάμεων, την υλοποίηση προγραμμάτων πρόληψης των πυρκαγιών, την αποζημίωση των πληγέντων και την προστασία των δασικών εκτάσεων από κάθε είδους εκμετάλλευση.
Σε σχετικό δελτίο τύπου η περιφερειακή παράταξη της Ανυπόταχτης Κρήτης αναφέρει:
Για άλλη μια χρονιά από την Αττική και την Εύβοια μέχρι την Κρήτη, τον τόνο δίνει ο καλοκαιρινός εφιάλτης των πυρκαγιών, με δάση, βουνά, καλλιέργειες αλλά και κατοικημένες περιοχές να παραδίδονται στις φλόγες… Η ανικανότητα αλλά και απροθυμία της κυβέρνησης της ΝΔ και του «επιτελικού» κράτους των λίγων και των εχόντων να εξασφαλίσουν ακόμα και την στοιχειώδη επιβίωση των κατοίκων και του φυσικού πλούτου των πυρόπληκτων περιοχών έχουν καταρρίψει κάθε πρόσχημα, εκθέτοντας στην οργή του λαού τις εγκληματικές ευθύνες τους!
Στην Κρήτη όλο το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε με αγωνία την εξέλιξη των πολυήμερων πυρκαγιών στο νομό Ρεθύμνου. Οι κάτοικοι περιοχών όπως Αποδούλου, Αγιος Ιωάννης, Νίθαυρη, Αγία Παρασκευή, Βαθιακό, Πλάτανος, Σάτα, Ρίζικας, Αρδακτος, κλήθηκαν να εκκενώσουν τις εστίες τους, ενώ οι καταστροφές σε υποδομές όπως δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης, καθώς και σε καλλιέργειες, ελαιώνες, αμπελώνες, χορτολιβαδικές και δασικές εκτάσεις είναι τεράστιες. Προφανώς σημαντικός παραμένει και ο κίνδυνος αναζωπυρώσεων το επόμενο διάστημα, κάτι που θα μπορούσε να έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την ήδη σκληρά δοκιμασμένη περιοχή.
Τώρα είναι η ώρα να θέσουμε χωρίς δισταγμό τα ερωτήματα- τι και ποιος φταίει που για άλλη μια χρονιά ο τόπος μας, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα, αφήνεται έρμαιο στις φλόγες, και τι πρέπει να γίνει σήμερα ( και όχι την «επόμενη μέρα» που δεν έρχεται ποτέ) για να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Η κακοσκηνοθετημένη φιέστα της εσπευσμένης επιστροφής του Μητσοτάκη ή οι αιώνιες δηλώσεις παραγόντων του τοπικού και κεντρικού κράτους για τον άνεμο, την ξηρασία, τις καιρικές συνθήκες και την κλιματική αλλαγή δεν μπορούν να κρύψουν την πραγματικότητα που προβάλλει αμείλικτη. Τη χώρα «καίει» κάθε καλοκαίρι η απόλυτη παραμέληση κάθε πρόληψης για τη δασοπροστασία και την πυρόσβεση, από την κυβέρνηση και το κράτος που όταν οι «ήρωες» εποχιακοί πυροσβέστες διεκδικούν την κανονική πρόσληψή τους απαντούν με αύρες και ξύλο. Την «καίει» η πολιτική που θεωρεί επαρκή διαχείριση της κατάστασης τα μηνύματα για εκκένωση και επιστρατεύει πάλι το παραμύθι της ατομικής ευθύνης ( τα «αυθαίρετα», τα «ακάθαρτα αγροτεμάχια», άλλοτε και οι συνωμοσιολογίες για «μετανάστες εμπρηστές»). Την «καίει» η παράδοση του φυσικού πλούτου σε επιχειρηματικά συμφέροντα, είτε για να χτιστούν ξενοδοχεία και τουριστικές υποδομές, είτε στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» (πχ ανεμογεννήτριες στα βουνά του Ρεθύμνου), με τις ευλογίες ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-Ακροδεξιάς, της Ευρωπαικής Ένωσης και του τοπικού κράτους (περιφέρεια/Δήμοι).
Η λογική τους είναι απλή και γνώριμη! Η αδιαφορία για την ζωή και την αξιοπρέπεια του λαού, αφού σε προτεραιότητα μπαίνει η κερδοφορία των λίγων, οδηγεί σε ανυπαρξία κάθε ουσιαστικής μέριμνας, αυτή με τη σειρά της φέρνει νομοτελειακά νέες «απροσδόκητες» καταστροφές και έπειτα οι σωτήριες δυνάμεις της αγοράς έρχονται να θησαυρίσουν πάνω στις στάχτες… Είναι ενδεικτικό όσο και προκλητικό ότι στο πυρόπληκτο Αμάρι εγκρίθηκε ύψους 300 εκατ. Ευρώ «υβριδικό έργο» της ΤΕΡΝΑ που θα περιλαμβάνει ανεμογεννήτριες, οδοποιία, δεξαμενές, υδροηλεκτρικα κ.α, και διαφημίζεται ως επένδυση «εθνικής και ευρωπαϊκής σημασίας». Μάλλον από αυτή τη σκοπιά βόλεψε ορισμένα συμφέροντα και την ίδια την κυβέρνηση το να αφεθεί το Αμάρι έρμαιο στις φλόγες… Αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι το τίμημα για τα κέρδη θα είναι για άλλη μια φορά η ολοκληρωτική αλλοίωση του χαρακτήρα της περιοχής και το ξεπούλημά της!
Να πάρουμε τις ζωές και το νησί μας πίσω!
Στην Κρήτη όπως και παντού πρέπει να κάνουμε την οργή και τη θλίψη μας ποτάμι ανατροπής και διεκδίκησης, γιατί μόνο έτσι θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω! Το εργατικό κίνημα, οι αγροτοκτηνοτροφικοί σύλλογοι, το περιβαλλοντικό κίνημα, ολόκληρη η τοπική κοινωνία και οι φορείς της σε αγωνιστικό συντονισμό το επόμενο διάστημα οφείλουμε για διεκδικήσουμε
– Μέριμνα ΤΩΡΑ για να μην έχουμε νέες εστίες πυρκαγιάς και αναζωπυρώσεις!
– Ενίσχυση ΤΩΡΑ των πυροσβεστικών δυνάμεων! Πρόληψη και πυροπροστασία, έργα συντήρησης του δασικού οδικού δικτύου και των αντιπυρικών ζωνών, προσλήψεις προσωπικού και αγορά και εκσυγχρονισμός οχημάτων και μέσων πυρόσβεσης στον αναγκαίο αριθμό. Ανασυγκρότηση της Δασικής Υπηρεσίας και Ενιαίο Φορέα Δασοπροστασίας-Δασοπυρόσβεσης, χωριστά από την Πυροσβεστική, με αρμοδιότητα την προστασία του δάσους και τη δασοπυρόσβεση,
– Πλήρη και άμεση αποζημίωση όλων των πληγέντων, των καταστροφών σε αγροτική και ζωϊκή παραγωγή. Άμεση ενίσχυση από το κράτος για όσο διαρκούν οι συνέπειες των καταστροφών. Επέκταση των μέτρων στους πυρόπληκτους των προηγούμενων ετών.
– Όχι στις ιδιωτικές αναδασώσεις ή όποια ιδιωτική διαχείριση στα δάση. Έξω το ΤΑΙΠΕΔ από τα δάση. Καμία αλλαγή στη χρήση γης στις καμένες δασικές περιοχές. Να προστατευθούν από τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα και κάθε είδους καταπατητές. Προγράμματα αναδάσωσης όπου απαιτείται από το δημόσιο με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο. Να καταργηθεί ο περιβαλλοντοκτόνος νόμος Χατζηδάκη.
– Δαπάνες για την πυροπροστασία και τις κοινωνικές ανάγκες, όχι για την επιδότηση της «πράσινης βιομηχανίας» και τα αιματηρά πλεονάσματα και τους εξοπλισμούς. Να σταματήσει το τσεκούρωμα στις δαπάνες για την πυροπροστασία στο όνομα της δημοσιονομικής “πειθαρχίας” και των περιορισμών της ΕΕ.