Ο στόχος της γραμμής τηλεφωνικής υποστήριξης είναι να ενδυναμωθούν σε ψυχολογικό, συναισθηματικό, γνωστικό και συμπεριφορικό επίπεδο τα μέλη των σωματείων της Ομοσπονδίας καθώς και οι οικογένειές τους. Διασφαλίζεται πάντα το απόρρητο των τηλεφωνημάτων, όπως ορίζει η δεοντολογία της επιστήμης της Ψυχολογίας.
Η γραμμή λειτουργεί καθημερινά Δευτέρα έως Παρασκευή 10.00 – 14.00 , στον αριθμό 2821 111 714.
Στην άλλη άκρη της γραμμής μπορείτε να μιλήσετε με εξειδικευμένους ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς. Η κλήση έχει απλή αστική χρέωση από σταθερά και κινητά τηλέφωνα.
Κίνητρο για τη δημιουργία της γραμμής
Στις μέρες μας, σε μία εποχή που ο όρος «οικονομική κρίση» έχει κατακλύσει την καθημερινότητά μας και καθορίζει κατά μεγάλο μέρος τον τρόπο που βιώνουμε και αξιολογούμε τα γεγονότα, γίνεται συχνά λόγος από τους ειδικούς Ψυχικής Υγείας όχι μόνο για έξαρση της ψυχοπαθολογίας, αντιμετώπιση στρεσογόνων καταστάσεων, διαχείριση άγχους αλλά και για επαναδιαπραγμάτευση στόχων, ιεράρχηση αναγκών και αύξηση ψυχικής ανθεκτικότητας. Όλα τα παραπάνω στηρίζονται στην επιστημονική γνώση ότι η οικονομική βοήθεια συμβάλλει στην ευτυχία μόνο στις περιπτώσεις που κάποιος βρίσκεται από την ανέχεια ως το μέσο όρο της οικονομικής κλίμακας. Από το μέσο όρο και πάνω, δεν είναι τα χρήματα που συμβάλλουν σε μία καλή ποιότητα ζωής.
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις σύγχρονες μελέτες που διερευνούν τις συνέπειες των οικονομικών κρίσεων στην ποιότητα ζωής των ατόμων, δείχνουν συσχέτιση ανάμεσα στην ανεργία ή άλλους οικονομικούς δείκτες και τα επίπεδα γενικής νοσηρότητας, θνητότητας, κατάθλιψης και αυτοκτονικής συμπεριφοράς. Παράμετροι όπως το χαμηλό εισόδημα, η ανασφάλεια, η απελπισία, η κοινωνική μεταβολή, ο κοινωνικός αποκλεισμός αλλά και η συν- νοσηρότητα με σωματικά νοσήματα ενισχύουν την συναισθηματική και ψυχική ευαλωτότητα των ανθρώπων που βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ισχυρή οικονομική κρίση.
Αν εστιάσει κανείς στα σύγχρονα ελληνικά δεδομένα, παρατηρεί πως βιώνοντας σημαντικές απώλειες, όπως αυτή της εργασίας, της προσδοκίας και των ονείρων, ο μέσος Έλληνας βρίσκεται αντιμέτωπος με μια ουσιαστική κρίση ταυτότητας και ένα έντονο άγχος επιβίωσης που σε βάθος χρόνου τον οδηγούν στη συναισθηματική απομόνωση αλλά και στην ανάπτυξη ψυχικών δυσλειτουργιών.
Είναι καιρός να αναπλαισιώσουμε την κρίση σε “ευκαιρία για αλλαγή” και να αναρωτηθούμε τι έχουμε πραγματικά ανάγκη και τι είναι πιο συμβατό σε αυτό που πραγματικά είμαστε.
Εργασιακό άγχος
Το εργασιακό άγχος ορίζεται ως μία υποκειμενική κατάσταση δυσφορίας που βιώνει ο εργαζόμενος ως απάντηση στα ερεθίσματα που δέχεται από το περιβάλλον του. Είναι, επίσης, αποτέλεσμα της αντίληψης του εργαζομένου ότι υπάρχει ανισορροπία ανάμεσα στις απαιτήσεις της εργασίας και στην ικανότητά του να ανταποκριθεί σε αυτές. Μη αποδεκτά επίπεδα άγχους μπορεί να συνδέονται με μια σειρά αρνητικών συνεπειών, σωματικών και ψυχικών, και με μειωμένη εργασιακή απόδοση.
Η εκδήλωση του άγχους διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι εκδηλώσεις άγχους που συνήθως εμφανίζονται είναι σωματικές και συναισθηματικές. Συμπτώματα του άγχους μπορεί να επιφέρουν άμεσες σωματικές αλλαγές, όπως αυξημένη αρτηριακή πίεση, μυϊκή υπερένταση, χαμηλή αντίσταση σε ασθένειες, ναυτία ή εμετό.
Συνήθεις εκδηλώσεις του άγχους είναι οι άνθρωποι:
- Να εκνευρίζονται και να βγαίνουν εκτός ελέγχου
- Να ξεχνούν και να χάνουν την αυτοσυγκέντρωσή τους
- Να μην μπορούν να χαλαρώσουν
- Να δυσκολεύονται να σκεφτούν λογικά και να πάρουν αποφάσεις
- Να μην ευχαριστούνται στην εργασία τους και να μην νιώθουν δέσμευση απέναντι σ’ αυτή
- Να νιώθουν κουρασμένοι, απογοητευμένοι και αγχωμένοι
- Να δυσκολεύονται να κοιμηθούν
- Να χάσουν την ισορροπία μεταξύ της επαγγελματικής και της προσωπικής τους ζωής
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ για την ψυχική υγεία (Μάρτιος 2015), 1 στους 5 (το 20%) ανθρώπους ηλικίας 15-64 ετών στις αναπτυγμένες οικονομίες εμφανίζει κατά τη διάρκεια της ζωής του κάποια ψυχική ασθένεια (κυρίως κλινικό άγχος ή κατάθλιψη).
Πρόσφατη ειδική έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για την Ελλάδα όσον αφορά «τα ατυχήματα και τα προβλήματα υγείας που συνδέονται με την εργασία» (Νοέμβριος 2014) αποκάλυψε πως το τρίτο πιο κοινό είδος προβλήματος υγείας που σχετίζεται με την εργασία, μετά τα μυοσκελετικά προβλήματα (59%) και τα προβλήματα της καρδιάς και του κυκλοφοριακού συστήματος (13%), είναι το «στρες, κατάθλιψη ή άγχος» (7%). Ειδικότερα για την ψυχική υγεία στην κύρια εργασία, βρέθηκε πως ο πιο επικίνδυνος παράγοντας είναι η μεγάλη πίεση χρόνου ή φόρτου, με 27,2%, παράγοντας που αυξάνεται διαχρονικά . Τέλος, τα προβλήματα που σχετίζονται με στρες, κατάθλιψη ή άγχος εμφανίζονται αυξημένα το 2013 συγκριτικά με το 2007.
Γιατί λοιπόν να μιλήσω σε έναν ειδικό Ψυχικής Υγείας ;
Στο σημείο αυτό να τονίσουμε πως το άτομο που αποφασίζει να μιλήσει με έναν ειδικό Ψυχικής Υγείας δεν είναι ούτε τρελό, ούτε αδύναμο, ούτε ανίκανο. Απλώς κάποιες φορές, η φυσική τάση εξέλιξης και ωρίμανσης που υπάρχει έμφυτη σε κάθε άνθρωπο, για κάποιο λόγο έχει παρεμποδιστεί και το άτομο ενδεχομένως να βιώνει ένα κάποιου είδους «μπλοκάρισμα». Αυτό συνήθως έχει αρνητική επίπτωση στην ποιότητα ζωής του και όταν το άτομο το αντιληφθεί αυτό, η συζήτηση με έναν ειδικό του δείχνει τον τρόπο για να καλύψει ικανοποιητικότερα τις ανάγκες του. Ο ψυχολόγος στην άλλη άκρη της γραμμής είναι ένα άτομο εκπαιδευμένο να ακούει και να εντοπίζει τα σημεία εκείνα της καθημερινότητας του ατόμου που το δυσκολεύουν να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του πλαισίου στο οποίο ζει.
Η υπηρεσία αυτή, με στόχο την προαγωγή της ψυχολογικής υγείας των συμπολιτών μας, εμπεριέχει διαδικασίες προσιτές στους περισσότερους από εμάς, που μας οδηγούν στο να προσδιορίσουμε αυτόνομα τη ζωή μας και να ενδυναμώσουμε τον εσωτερικό μας εαυτό. Μέσω της αποφόρτισης που προκύπτει από τη συζήτηση και του μοιράσματος με τον ειδικό ψυχικής υγείας των δύσκολα διαχειρίσιμων συναισθημάτων και καταστάσεων, στόχος είναι να καλλιεργηθεί η ύπαρξη υποστηρικτικού περιβάλλοντος και να αναπτυχθεί η ικανότητα του ατόμου να ανταποκρίνεται θετικά και αποτελεσματικά στις αντίξοες συνθήκες.
Κατανοώντας τι συμβαίνει μέσα μας αλλά και γύρω μας, είμαστε σε θέση να ενεργούμε πιο αποτελεσματικά και να αισθανόμαστε ότι η ζωή έχει νόημα.