17.8 C
Chania
Wednesday, October 30, 2024

Η κατάληψη της Ρόζα Νέρα και η ενηλικίωση μιας γενιάς

Ημερομηνία:

Της Ελευθερίας Χρήστου

Το υπουργείο ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες το ultimatum προς τους κατειλημμένους χώρους. Μάλλον ο υπουργός  θυμάται πώς σπιλώθηκε το όνομά του με το φιάσκο της επιχείρησης με τις προληπτικές συλλήψεις  ακριβώς 10 χρόνια πριν εφαρμόζοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής στις 5 δεκέμβρη 2009[1] σε Εξάρχεια και Κερατσίνι.

15 μέρες έχει δώσει ώστε να συμπίπτει ημερολογιακά με εκείνη  την μέρα, μία μέρα πριν την δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Επετειακά ο τσάρος[2] της «προστασίας» του πλούσιου πολίτη θέλει να «καθαρίσει» το τοπίο και να πετάξει το πλεόνασμα στον δρόμο  .

15 μέρες….μετά από 15 χρόνια ζωής και για την Ρόζα Νέρα. Και έτσι επιβάλλεται η τάξη. Η τάξη της απονέκρωσης των ζωτικών στοιχείων της κοινωνίας: της νεολαίας, όχι της ηλικιακής αλλά όσων θεωρούν ότι ο μονόδρομος που μας επιβάλλεται είναι ένα τέχνασμα για να διατηρηθεί η εξουσία στους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου. Νεολαία επειδή οραματίζονται σχέσεις πέρα από τα λεφτά και το αίμα, πέρα από το θέαμα , τις μαύρες παρασκευές και την οικογένεια. Πέρα από σύνορα, διακρίσεις και διαφορές. Πέρα από τάξεις και εξουσία. Νεολαία ακηδεμόνευτη από συνδικάτα, κόμματα και κανονικότητες. Εσείς μπορείτε να τα ονειρευτείτε αυτά; Ή να αφήσουμε να θερίσουν τα υπαρξιακά κενά, η έλλειψη νοήματος, η κατάθλιψη στην ζωή μας; ( η φτώχεια και η πείνα μεταφορικά και κυριολεκτικά)

Η νεολαία που ξεκίνησε την κατάληψη της Ρόζα Νέρα  το 2004 ακολούθησε ένα ρεύμα καταλήψεων στον ελλαδικό χώρο εν μέσω του  κινήματος ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση (με σταθμούς τις μεγάλες συναντήσεις όπου μαζευόντουσαν οι 8 πιο πλούσιες χώρες του κόσμου, θυμηθείτε την Γένοβα το 2001).  Το 2003 με την απεργία πείνας των 7 συλληφθέντων[3] στην Θεσσαλονίκη σ’ ένα παρόμοιο ραντεβού η κατάληψη σαν μέσο διεκδίκησης (πέρα από εκπαιδευτικά ιδρύματα) διαχύθηκε σε όλη την Ελλάδα. Σε ένα χρόνο και με επίκεντρο τα αντιπολεμικά συλλαλητήρια ενάντια στον πόλεμο στο Ιράκ ανοίγανε καταλήψεις (σε χώρους εγκαταλειμμένους για πολλά χρόνια)  όπως ο Ευαγγελισμός[4] –νοσοκομείο- στο Ηράκλειο  το 2002, η Φάμπρικα Υφανέτ[5]-εργοστάσιο εγκαταλειμμένο για 30 χρόνια- στην Θεσσαλονίκη το 2004 και η Ρόζα Νέρα[6]-κτίριο του Πολυτεχνείου εγκαταλελειμμένο – την ίδια χρονιά.

Κάτι είχε συμβεί….

Η συνάντηση διαφορετικού κόσμου, νέου και παλιού, στις διαδηλώσεις, η ενεργοποίησή του στο κοινωνικό γίγνεσθαι και  η πρωτοβουλία και η δράση στην δημόσια σφαίρα δημιουργούσαν ένα νέο σκηνικό. Όσοι λιποτακτούσαν από το έτοιμο, πλασαρισμένο και καλογυαλισμένο κόσμο όπου οι πόλεμοι και το άγχος επιβίωσης, η εκμετάλλευση, η κατάθλιψη, οι  δολοφονίες κρύβονται πίσω από λέξεις όπως ανάπτυξη, συναντηθήκανε. Τα πειράματα, οι ζυμώσεις, οι απογοητεύσεις, οι χαρές, οι εξεγέρσεις , οι δυσκολίες που ζήσαμε στις καταλήψεις,  η προσπάθεια εδώ στο τώρα, στην καθημερινή ζωή, να αυτοοργανωθούμε αμφισβητώντας το κυρίαρχο μοντέλο της ιεραρχίας και της ανάθεσης, της εξουσίας, της ανελευθερίας ήταν η ενηλικίωσή μας. Η ουτοπία δεν ήταν μακριά. Έγινε βίωμα. Κι αυτό μας σμίλεψε και μας έδωσε κάτι που δεν μπορεί να ξεριζωθεί ούτε σε 15 χρόνια. Είναι ο πολιτισμός μας.

Τι κι αν είναι δύσκολα; Τι κι αν τα ΜΜΕ τρομοκρατούν με τις εικόνες και τον λόγο τους κατασκευάζοντας εσωτερικούς εχθρούς; Τι κι αν διαχειρίζονται πληθυσμούς με τον φόβο της ανεργίας, τον φόβο του ξένου, τον φόβο της αντίστασης;

Ενάντια στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας και της απονέκρωσης των αισθήσεων, του μονόδρομου, της ισοπεδωτικής ομοιογένειας και του συντηρητικού φιλελευθερισμού, της καταστροφής της φύσης, της απαξίωσης των ζωών μας, οι καταλήψεις έχουν ήδη γράψει στους ιστούς μας ότι η ουτοπία είναι ο μόνος προορισμός μας στο εδώ και τώρα. Θα αγωνιζόμαστε γι΄ αυτό , γιατί μόνο έτσι δίνουμε νόημα στην ζωή μας. Με αλληλεγγύη στις καταπιεσμένες και τους καταπιεσμένους αυτού του κόσμου ενάντια στην εξουσία της ιδιοκτησίας και του εμπορεύματος. Με φαντασία και πειραματισμό ενάντια σ΄ ένα κόσμο πλήξης και πολέμων.

10-100-1000 καταλήψεις

[1] Συνολικά 75 συλλήψεις σε Κερατσίνι και Εξάρχεια, tvxs.gr

[2] Μιχάλης Χρυσοχοΐδης – Επάγγελμα: «υπουργός Ασφάλειας», efsyn.gr

[3] Ελεύθεροι οι «επτά» της Θεσσαλονίκης με απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, in.gr

[4] https://evagelismos.squat.gr/

[5] https://yfanet.espivblogs.net/

[6] https://rosanera.squat.gr/

Φωτογραφίες από την κατάληψη της Αντιπεριφέρειας Χανίων το 2012:

"google ad"

Ακολουθήστε το agonaskritis.gr στο Google News, στο facebook και στο twitter και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Αγώνας της Κρήτηςhttp://bit.ly/agonaskritis
Ο “Αγώνας της Κρήτης” εκδόθηκε στις 8 Ιουλίου του 1981. Είναι η έκφραση μιας πολύχρονης αγωνιστικότητας. Έμεινε όλα αυτά τα χρόνια σταθερός στη διακήρυξή του για έγκυρη – έγκαιρη ενημέρωση χωρίς παρωπίδες. Υπηρετεί και προβάλλει, με ευρύτητα αντίληψης, αξίες και οράματα για μία καλύτερη κοινωνία. Η βασική αρχή είναι η κριτική στην εξουσία όποια κι αν είναι αυτή, ιδιαίτερα στα σημεία που παρεκτρέπεται από τα υποσχημένα, που μπερδεύεται με τη διαφθορά, που διαφθείρεται και διαφθείρει. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που η εφημερίδα έμεινε μακριά από συσχετισμούς και διαπλοκές, μακριά από μεθοδεύσεις και ίντριγκες.

Τελευταία Νέα

Περισσότερα σαν αυτό
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ