Έντονος προβληματισμός και αγωνία διακατέχει τον επιστημονικό κόσμο που παρακολουθεί από κοντά την εξέλιξη των δεδομένων στον κτηνοτροφικό τομέα της Κρήτης. Το συνεχώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής και οι δυσμενείς συνθήκες που επικρατούν στην τοπική κτηνοτροφία και την τυροκομεία, οδηγεί τον κρίσιμο αυτό πυλώνα της τοπικής οικονομίας … να «αλλάξει χέρια»!
Ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Κρήτης του ΓΕΩΤΕΕ κ. Αλέξανδρος Στεφανάκης, με απόλυτη σαφήνεια, δήλωσε στο «Ρέθεμνος», ότι αν συνεχιστεί επί μακρό χρονικό διάστημα το υφιστάμενο καθεστώς αυξανόμενου κόστους παραγωγής, η κτηνοτροφία και η παραγωγή αντίστοιχων προϊόντων θα περάσει στα χέρια πολυεθνικών ευρωπαϊκών εταιρειών με ό,τι αυτό συνεπάγεται όχι μόνο για την τοπική οικονομία αλλά και για την πολιτιστική παράδοση του νησιού στον συγκεκριμένο τομέα.
Ο ίδιος, θεωρεί, πως ό,τι συμβαίνει με ξενοδοχεία της Κρήτης, μεγάλο μέρος των οποίων περνάει σε διεθνείς ομίλους, το ίδιο θα συμβεί και με την επαγγελματική κτηνοτροφία, την παραγωγή κρέατος, την επεξεργασία γάλακτος, την μεταποίηση και την εμπορία αυτών των προϊόντων. Η φήμη και η ποιότητα των κρητικών αγαθών, δεν θα επιτρέψει να χαθούν. Δεν μπορεί όμως να αποτρέψει την «μεταφορά» της ιδιοκτησίας και της εμπορίας, στα χέρια Ολλανδών, Βέλγων, Ελβετών ή άλλων έμπειρων ευρωπαίων παραγόντων στην παραγωγή αντίστοιχων προϊόντων. «Θα τα χάσουμε όλα», δηλώνει ο Αλέξανδρος Στεφανάκης, ο οποίος ως εγνωσμένου και αδιαμφισβήτητου κύρους επιστήμονας και έγκυρος αναλυτής των δεδομένων που συνθέτουν το «κάδρο» του πρωτογενή τομέα της Κρήτης, στην διαχείριση του ζωικού κεφαλαίου και στην ανάπτυξη μεταποιητικών μονάδων, μπορεί να «βλέπει» τις εξελίξεις, πριν αυτές πραγματωθούν.
«Ο ΞΕΝΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΤΑΤΟΣ»
«Ο ξένος παράγοντας είναι ετοιμότατος» δήλωσε στο «Ρέθεμνος» ο Δρ Αλέξανδρος Στεφανάκης. Αναλύοντας, τα πως και τα γιατί οδηγούν σε ένα τόσο απαισιόδοξο συμπέρασμα, ο κ. Στεφανάκης, τόνισε τα εξής: «Τα τελευταία τρία χρόνια υπήρχε μια σταδιακή αύξηση του κόστους παραγωγής, η οποία έγινε εφιαλτική μετά την έναρξη και την εξέλιξη του πολέμου. Η αγορά, το όλο εμπορικό σύστημα από την μεταποίηση ως την εμπορία, λόγω της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας και της κρίσης και της πανδημίας, δεν μπόρεσε να κάνει τις ανάλογες ανατιμήσεις στο προϊόν και η κτηνοτροφία έχει βρεθεί να είναι στα όρια της εδώ και τρία χρόνια, δηλαδή έχει διαταραχτεί πάρα πολύ η βιωσιμότητα της και ασφαλώς αυτή τη στιγμή όπως εξελίσσονται οι τιμές στις πρώτες ύλες και στα κόστη παραγωγής, μιλάμε για ρεύμα, μιλάμε για πετρέλαιο μιλάμε για διπλασιασμό στην είσοδο των εμπορευμάτων μιλάμε για διπλασιασμό των πρώτων υλών των ζωοτροφών, άρα όλο μαζί έχουμε έναν διπλασιασμό του κόστους και των πρώτων υλών των παραγωγών.»
Όπως εξηγεί ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ, ενώ αυτό έχει αναδειχθεί και όλοι οι κρατικοί παράγοντες είναι ενήμεροι για την δυσμενή κατάσταση, δυστυχώς, δεν έχουν ληφθεί τα μέτρα εκείνα που θα προστάτευαν τους επαγγελματίες κτηνοτρόφους και παραγωγούς προϊόντων, με αποτέλεσμα η κατιούσα να συνεχίζεται και να γίνεται ολοένα και πιο επικίνδυνη η κατάσταση.
«Το σύστημα έχει μπερδευτεί» ισχυρίζεται ο κ. Στεφανάκης, ο οποίος ξεκαθάρισε πως υπάρχει ο κτηνοτρόφος, ο οποίος συντηρεί το κοπάδι του και με κάποιες επιδοτήσεις καταφέρνει και επιβιώνει, αλλά υπάρχει και ο επαγγελματίας με τις σύγχρονες μονάδες και την εξελιγμένη κτηνοτροφική παραγωγή, που δεν μπορεί να αντέξει περαιτέρω το κόστος και καμιά επιδότηση δεν μπορεί να τον σώσει.
«Το πρόβλημα είναι, ότι το ίδιο το παραγωγικό σύστημα υποφέρει» λέει ο κ. Στεφανάκης και συνεχίζει, ότι «Σε όλο αυτό το σύστημα, το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε καταφέρει οι τυροκόμοι να έχουνε βιωσιμότητα, και οικονομικές αντοχές. Διότι, αν και δεν αγοράζανε πολύ φθηνά την πρώτη ύλη, πουλούσανε πολύ φθηνά το τυρί. Σήμερα λοιπόν, φωνάζουνε και ζητάνε βοήθεια από το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης, το οποίο αντί να σκύψει πάνω στο πρόβλημα και να δει πως θα διατηρήσει τη μηχανή μας να δουλεύει, επεξεργάζεται στο να δώσει κάποια επιδόματα οριζόντια. Αντιλαμβάνεστε, ότι το επίδομα για κάποιον που δεν ασχολείται με την παραγωγικότητα είναι υπέροχο, αλλά για έναν που θέλει να παράγει πρέπει να έρθει το κράτος να τον βοηθήσει να ξεκινήσει να καλλιεργήσει, να σπείρει, να εμβολιάσει το κοπάδι του, να αρχίσει να μπει μπροστά η μηχανή. Θα χρειαστεί οπωσδήποτε τραπεζική βοήθεια. Δεν έχει γίνει καμία κουβέντα πάνω σε αυτό, με ποιόν τρόπο δηλαδή μπορεί η μηχανή αυτή να συνεχίσει να λειτουργεί μιας και είναι αποδυναμωμένη και διαλυμένη.»
Σύμφωνα, λοιπόν, με τον κ. Στεφανάκη, το ζήτημα δεν είναι οι επιδοτήσεις, αλλά το πώς η παραγωγική μηχανή θα οδηγήσει από μόνη της σε έξοδο από την κρίση. Και πάνω σε αυτή την κρίσιμη καμπή, δεν φαίνεται να γίνονται οι αποτελεσματικές κινήσεις.
Ήδη, καταγράφεται σοβαρή μείωση και στην παραγωγή κρέατος αλλά και στην παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων, η οποία αναμένεται να φανεί σε μεγάλη έκταση τα προσεχή Χριστούγεννα. «Υπάρχει πρόβλημα» λέει ο κ. Στεφανάκης και συνεχίζει «Ήδη φαίνεται στην αγορά και επειδή είναι προϊόντα ωρίμανσης, μέχρι να ξαναβγούνε στην αγορά, δηλαδή καλά Χριστούγεννα, θα υπάρξει για μένα, σημαντικό έλλειμμα.»
Ο ίδιος ολοκλήρωσε λέγοντας: «Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση ως έχει, αν δεν έχουμε τις παρεμβάσεις που πρέπει να έχουμε για να στηριχτεί όλο αυτό το παραγωγικό σύστημα, φοβάμαι για το μέλλον. Με προβληματίζει και φοβάμαι αυτό που συμβαίνει πάντα σε αυτές τις ανώμαλες και παράξενες καταστάσεις. Διότι, κατά την άποψη μου η κτηνοτροφία, ήτανε, είναι και θα είναι στην Κρήτη. Το θέμα είναι ποιοι θα την έχουνε. Τι εννοώ; Εννοώ ότι πολλές δραστηριότητες θα αλλάξουνε χέρια. Ο ξένος παράγοντας είναι ετοιμότατος.»
Συμπλήρωσε δε, τα εξής:
«Η κτηνοτροφία μας είναι δεμένη με τα ήθη και τα έθιμα μας, τον πολιτισμό και τη διατροφή μας, θα ήταν απίστευτο δυστύχημα αυτό να το χάσουμε. Εγώ φωνάζω χρόνια πάνω σε αυτό, γιατί πραγματικά στεναχωριέμαι. Ας σκύψουμε το κεφάλι και ας δούμε πόσα λεφτά φέρνει η κτηνοτροφία στην Κρήτη έμμεσα και άμεσα. Είναι απίστευτα τα χρήματα. Ποιος είναι ο ρόλος διατήρησης των ηθών και εθίμων, ποιος είναι ο ρόλος στην ισόρροπη ανάπτυξη των ανθρώπων στην ενδοχώρα; Ας πάμε εμείς οι Κρητικοί και ας πάρουμε τους πολιτικούς από τη Βουλή και να τους πάμε σε μια βόλτα στην Βόρεια Ελλάδα να δούμε αν συναντήσουν ανθρώπους στα χωριά.
Τα χωριά μας εμάς είναι γεμάτα. Εμείς πηγαινοερχόμαστε στα χωριά μας γιατί διατηρούμε ζωντανό αυτό το κομμάτι. Αλλά ξέρετε τι γίνεται σήμερα; Δεν έχουμε ανθρώπους, να είναι στις δουλειές μας και ψάχνουμε μετανάστες. Οι πολλοί έχουνε αράξει στο εύκολο. Αντίστοιχα πολλές φορές ο ίδιος ο ΟΠΕΚΕΠΕ χειρίστηκε με εγκληματικό τρόπο τις αγροτικές ενισχύσεις. Αποπροσανατόλισε τους ανθρώπους με αποτέλεσμα να τους διώξει από το παραγωγικό σύστημα, που είναι δεμένο με τη διατροφή και τον πολιτισμό μας και τους έχει στείλει στις καφετέριες. Υπάρχει τρομακτικό πρόβλημα στις δουλειές. Κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, τα ξενοδοχεία, τα εργαστήρια, τα εργοστάσια.
Υπάρχουν άνθρωποι. Πού πήγανε; Είναι επώδυνα πράγματα αυτά. Είμαστε τόσο πλούσιοι; Είμαστε τόσο αυτάρκεις που καθόμαστε στις καφετέριες και δεν ασχολούμαστε, και ζούμε υπέροχα; Για πόσο θα συμβαίνει αυτό; Μα δεν βλέπουμε μπροστά μας; Δεν μπορούμε να δούμε ότι αργά ή γρήγορα η Ευρώπη αυτοκτονεί; Είδατε σήμερα τα στοιχεία που βγήκανε για την αύξηση της οικονομίας της Ρωσίας και την καταστροφή της Ευρώπης; Πόσο θα συνεχίσουνε αυτοί οι άνθρωποι να μην βλέπουνε; Γιατί ασφαλώς, η Ευρώπη δεν βλέπει. Καταστρέφεται ο ευρωπαίος και η Ευρώπη. Έτσι δεν είναι; Γιατί ο τόπος μας είμαστε εμείς. Δες τι γίνεται στον τουρισμός, και πόσα ξενοδοχεία αλλάζουν χέρια. Έτσι θα γίνει και με την κτηνοτροφία και την παραγωγή προϊόντων. Δυστυχώς.»