Όταν δημοσιοποιήθηκαν τα σχέδια για κατασκευή ξενοδοχείου στον βράχο του Παλίγκρεμνου – ένα σπουδαίο γεωλογικό μνημείο της Κρήτης – ξεσηκώθηκαν κι οι πέτρες.
Βγήκαν πύρινες ανακοινώσεις, φορείς και οργανώσεις δημοσιοποίησαν την αντίθεσή τους, έγιναν διαδηλώσεις υψηλού συμβολισμού, αναρτήθηκαν ευφάνταστα πανό για τον Πλακιά που εκπέμπει “SOS” και την ανάπτυξη που δε μπορεί να είναι ότι “καταστρέφει τη φύση”, ξεκίνησαν διαδηλωτές από όλες τις γωνιές της Κρήτης για να εκφράσουν την αντίθεσή τους.
Για τα Φαλάσαρνα όμως – μια εξίσου ιδιαίτερη περιοχή της Κρήτης – ελάχιστες ειναι ως τώρα οι αντιδράσεις.
Στην πραγματικότητα η αντίδραση ως τώρα είναι μόνο μία – η πιο συνεπής εδώ και δεκαετίες σε ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον – της Οικολογικής Πρωτοβουλίας Χανίων, η οποία και σε αυτό το θέμα είπε τα πράγματα όπως έχουν και ζήτησε να μπει φραγμός στην «υπερ-τουριστική φρενίτιδα» που προκαλεί «ανεξέλεγκτες καταστροφικές για το περιβάλλον παρεμβάσεις».
Πολύ φοβόμαστε ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει αποθρασσυνθεί. Ο πρωθυπουργός αισθάνεται άτρωτος και έχει γίνει αλαζονικός. Το αποτέλεσμα ειναι τους τελευταίους ειδικά μήνες να βλέπουμε μία ολική επίθεση του ιδιωτικού τομέα εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
Το βλέπουμε με τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης του νερού, με το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας υγείας εις όφελος του ιδιωτικού τομέα, στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια, αλλά και στα ζητήματα του περιβάλλοντος.
Λ.χ., με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τις περιοχές Natura2000 – όπως είναι τα Φαλάσαρνα – πλέον δεν ανοίγει μόνο ο δρόμος για ξενοδοχεία αλλά ακόμη και για λατομεία και για εξόρυξη υδρογονανθράκων, και για δημιουργία αιολικών πάρκων (η συγκεκριμένη διάταξη αποσύρθηκε από το νομοσχέδιο λόγω των εντονότατων αντιδράσεων). Εις το όνομα μιας βάρβαρης και χωρίς σχέδιο ανάπτυξης που ευνοεί τους λίγους καταργείται κάθε είδους προστασία του περιβάλλοντος…
Όπως ορθά σημειώνει και η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων:
- Ως περιοχές NATURA 2000, Μπάλος, Φαλάσαρνα και Λαφονήσι θα έπρεπε να είχαν Φορείς Διαχείρισης με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων, του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αρμόδιων κρατικών υπηρεσιών, οικολογικών οργανώσεων. Αντί αυτού, η προηγούμενη κυβέρνηση έβαλε όλες τις περιοχές NATURA 2000 στην ευθύνη του Φορέα Διαχείρισης της Σαμαριάς χωρίς επιπλέον προσωπικό, ενώ η τωρινή κυβέρνηση φρόντισε για την κατάργηση και του Φορέα Διαχείρισης της Σαμαριάς και ανέλαβε τις αρμοδιότητές του ο ΟΦΥΠΕΚΑ στην Αθήνα.
- Κάπως έτσι μένουν αφύλαχτες κι απροστάτευτες αυτές οι περιοχές κι ευάλωτες σε νέα μεγα-επενδυτικά σχέδια όπως στα Φαλάσαρνα, τα οποία πρόκειται να προσθέσουν χιλιάδες επιπλέον άτομα στις ίδιες ακτές για τις οποίες ήδη λέμε ότι ασφυκτιούν από κόσμο. Αυτό φυσικά θα είναι καταστροφικό και για το περιβάλλον και για τον ίδιο τον τουρισμό τελικά.
- Αυτή η επίθεση αυθαιρεσίας στις ακτές υποστηρίζεται και ενθαρρύνεται από την κυβέρνηση που καταθέτει αλλεπάλληλα νομοσχέδια για το περιβάλλον τα οποία περιορίζουν τα όποια μέτρα προστασίας υπήρχαν για τις περιοχές NATURA, επιτρέποντας ακόμη κι εξορύξεις μέσα στις ζώνες προστασίας, επέκταση τουριστικών εγκαταστάσεων σε δάση κοκ.
Στα πλαίσια αυτά τώρα βλέπουμε να σχεδιάζεται η δημιουργία μέγα – “πράσινου” – ξενοδοχείου στα Φαλάσαρνα αλλοιώνοντας οριστικά την περιοχή και μετατρέποντάς την σε τουριστική disneyland αφού – είναι αναπόφευκτο – εφόσον προχωρήσει μια τέτοια μεγάλη επένδυση στην περιοχή, θα ακολουθήσουν πολλές άλλες, μικρές και εξίσου μεγάλες… Μπορεί βεβαίως να είναι “πράσινες”, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Από τα Φαλάσαρνα ανοίγει ένας δρόμος που οδηγεί στην υπερ-τουριστικοποίηση όλων των μοναδικής ομορφιάς τοπίων του τόπου μας…
Άραγε, αυτό είναι το όραμα που έχουν οι κυβερνώντες για την Κρήτη;
Αυτό θέλουν οι Κρητικοί;
Αν κρίνουμε από τις αντιδρασεις που υπάρχουν ανά καιρούς σε ζητήματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και ιδιαίτερων περιοχών – όπως ο Παλίγκρεμνος – τότε μάλλον όχι.
Όμως, δε γίνεται να υπάρξει άλλος δρόμος αν οι ενεργοί πολίτες δε βάλουν πρώτα ένα φραγμό.
Αλλιώς, ως οδοστρωτήρας η νεοδημοκρατική “ανάπυξη”, πράσινη ή μη, θα παρασύρει στο διάβα της το ίδιο το μέλλον του νησιού και των κατοίκων του.