Την καταψήφιση του νομοσχεδίου για την ισότητα στον γάμο με την αναγνώριση του πολιτικού γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και δικαιωμάτων τεκνοθεσίας ανακοίνωσε το ΚΚΕ στην αρχή της εβδομάδας, δίνοντας στη δημοσιότητα τις θέσεις που συνοδεύουν αυτή την απόφαση. Πρόκειται για απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, έκτασης 4.800 λέξεων, με τίτλο «Οι θέσεις του ΚΚΕ για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και τις επιπτώσεις του στα δικαιώματα των παιδιών».
Από τον τίτλο είναι σαφές ότι το ΚΚΕ εξετάζει το θέμα από τη σκοπιά της προστασίας του παιδιού και όχι της επιθυμίας ή του δικαιώματος των ζευγαριών του ίδιου φύλου να αποκτήσουν παιδιά. Άλλωστε, όπως αναφέρεται στα συμπεράσματα του κειμένου, «άξονας της πολιτικής του ΚΚΕ είναι η θεσμοθετημένη ρύθμιση της κοινής γονικής μέριμνας με γνώμονα τα συμφέροντα του παιδιού και όχι τις στενά ατομικές επιθυμίες των γονιών». Ταυτόχρονα θέτει ζήτημα «εμπορευματοποίησης» της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας και εκμετάλλευσης των γυναικών που θα χρησιμοποιηθούν ως «παρένθετες μητέρες».
Το κείμενο της Κ.Ε. αναπτύσσει τις θέσεις του και την τεκμηρίωση του κόμματος για τις προβλέψεις του νομοσχεδίου σε εννέα σημεία, ενώ διευκρινίζει ότι απορρίπτει τόσο το νομοσχέδιο της Ν.Δ. όσο και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Επισημαίνεται χαρακτηριστικά: «Οι προτάσεις της Ν.Δ. όχι μόνο δεν λύνουν τα κρίσιμα ζητήματα της εμπορευματοποίησης της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια, που οδηγεί ντε φάκτο στην κατάργηση του δικαιώματος του παιδιού για μητρότητα – πατρότητα, αλλά αντίθετα τα συσκοτίζουν και τα αναπαράγουν σε υπερθετικό βαθμό. Με διαφορετικό σκεπτικό και διαφορετικά βήματα κλιμάκωσης οδηγούν στην υλοποίηση της πρότασης Κασσελάκη, αφού ανοίγουν τον δρόμο για εμπόριο παιδιών (μέσω τεκνοθεσίας κ.ά.), για προσφυγή σε παράνομες μεθόδους παρένθετης μητέρας ή σε προσφυγή σε χώρες του εξωτερικού όπου επιτρέπεται η διαδικασία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, φτάνοντας μέχρι και στην ευγονική». Επισημαίνεται ακόμη «ότι η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου στα ομόφυλα ζευγάρια αποτελεί προϋπόθεση για μελλοντική προσφυγή σε ελληνικά δικαστήρια και στο Ευρωπαϊκό (ΕΣΔΑ), προκειμένου να υλοποιηθεί όλη η ατζέντα στο όνομα εξάλειψης των διακρίσεων».
«Παράθυρο»
Ουσιαστικά, το ΚΚΕ θεωρεί ότι μπορεί το νομοσχέδιο να μην εισάγει δικαίωμα τεκνοθεσίας με παρένθετη μητρότητα στα καθ’ ημάς, έχει όμως ένα μεγάλο παράθυρο διά του άρθρου 10 με την αναγνώριση τεκνοθεσίας μέσω παρένθετης κύησης σε τρίτη χώρα και ανοίγει τον δρόμο για αναγνώριση και εντός, σε επόμενη φάση.
Επιπλέον θεωρεί ότι το βασικό που έρχεται να ρυθμίσει το νομοσχέδιο δεν είναι ζητήματα συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ή και το σπάσιμο κοινωνικών προκαταλήψεων σε βάρος τους, αλλά το ζήτημα της «κοινής γονικής ευθύνης» και της τεκνοθεσίας που μπορεί να προκύψει «μόνο με την παράκαμψη της αντικειμενικής συμπληρωματικότητας γυναίκας – άνδρα στην αναπαραγωγή του είδους, στην τεκνοποίηση».
«Ο πρώτος βασικός λόγος άρνησης του ΚΚΕ στην επέκταση του πολιτικού γάμου σε ομόφυλα ζευγάρια, που κατοχυρώνει την κοινή γονική μέριμνα, είναι η εμπορευματοποίηση της τεκνοποίησης και της τεκνοθεσίας» εξηγείται στο σημείο 1 του κειμένου. Συμπληρώνοντας πως «δεύτερος, εξίσου βασικός και αλληλένδετος, λόγος είναι ότι στην πράξη, με τα άρθρα του νομοσχεδίου παρακάμπτεται το κοινωνικό δικαίωμα του παιδιού στη σχέση μητρότητας – πατρότητας, ως μια εξελισσόμενη βιοκοινωνική σχέση».
Βιολογική βάση
Μάλιστα στο σημείο 2 το ΚΚΕ υποστηρίζει τη θέση πως η γονεϊκότητα είναι κοινωνική σχέση, η οποία όμως έχει και αντικειμενική βιολογική βάση, ενώ σε άλλο σημείο χαρακτηρίζει προβληματικές και αντιεπιστημονικές τις θεωρίες περί «κοινωνικής κατασκευής» του φύλου. «Ο άνθρωπος είναι το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων, γεγονός που δεν αναιρεί τη βιολογική υπόσταση, αλλά την περιλαμβάνει. Αυτό σημαίνει ότι η πατρότητα και η μητρότητα δεν μπορούν να ιδωθούν αποσπασμένες τόσο από το βιολογικό υπόβαθρο όσο και από τις κοινωνικές σχέσεις» τονίζεται.
Μεταξύ άλλων το κείμενο της Κ.Ε. του ΚΚΕ:
1. Αναφέρει πως είναι αντίθετο με τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, «γιατί κατοχυρώνει γονεϊκότητα σε άτομα του ίδιου φύλου, ενώ οδηγεί στον αποκλεισμό είτε της μητρότητας είτε της πατρότητας». Υποστηρίζει πως υπάρχει «μεγάλη στρέβλωση στο τι συνιστά πραγματικό δικαίωμα στον γάμο και στην τεκνοποίηση» και μάλιστα χαρακτηρίζει «παραπλανητικό τον ισχυρισμό ότι η διαφορετική ρύθμιση διαφορετικών καταστάσεων παραβιάζει τα ίσα δικαιώματα των πολιτών». Με το σκεπτικό ότι «ο γάμος αποτέλεσε τη θεσμική μήτρα της τεκνοποίησης. Η ικανοποίηση της σεξουαλικότητας του ανθρώπου δεν ταυτίζεται με την τεκνοποίηση». Υπό αυτό το πρίσμα διαμηνύει ότι η θέση του για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων «δεν σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του καθενός και της καθεμιάς, με τη στάση του απέναντι στην ομοφυλοφιλία ή αμφιφυλοφιλία ως έκφραση της σεξουαλικότητας», αντιθέτως το «χωρίζει άβυσσος» με τις απόψεις της Εκκλησίας και άλλες συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις.
2. Θέτει τα ζητήματα βιοηθικής που γεννά η εξέλιξη της επιστήμης και τη διάσταση της στρεβλής χρήσης της επιστήμης για την παραγωγή κέρδους, εν προκειμένω στο πεδίο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Το κείμενο της Κ.Ε. τονίζει πως η «παρένθετη μητρότητα» μόνο ως εξαίρεση μπορεί να ακολουθείται, με ένα σύνολο πολύ αυστηρών προϋποθέσεων και προδιαγραφών, που όμως εκτιμά ότι σε συνθήκες εμπορευματοποίησης της Υγείας και της ΙΥΑ δεν μπορούν να διασφαλιστούν.
3. Ταυτόχρονα επιτίθεται σε όσους εμφανίζονται ως υπερασπιστές του «ατομικού δικαιωματισμού» λέγοντας πως στην πράξη νομιμοποιούν την ακραία εκμετάλλευση της γυναίκας και την εμπορευματοποίηση του σώματος με την εμπορική παρένθετη μητρότητα, όπως επιβεβαιώθηκε και από τη σχετική πρόταση νόμου του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά δέχονται πυρά ότι «παίζουν τον ρόλο του “αριστερού” υποστηρικτή της κυβερνητικής πολιτικής, αναπαράγοντας την κυρίαρχη κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης της ανθρώπινης αναπαραγωγής».