Η απάντηση για τον «μυστηριώδη δίμηνο κύκλο» των κυμάτων της πανδημίας δεν μπορεί να δοθεί με ασφάλεια, καθώς δεν υπάρχουν σταθεροί παράμετροι που να εξηγούν την τάση αυτή του κορονοϊού. Εντούτοις, εάν ισχύει, μπορεί να δώσει κάποιες προβλέψεις για την εξέλιξη της COVID-19.
Η πορεία της πανδημίας του κορονοϊού δείχνει μία τάση που εμφανίζουν τα κύματα που έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής: Οι εξάρσεις του ιού διαρκούν για δύο μήνες, κάτι που πάντως δεν μπορεί να εξηγηθεί πλήρως.
Να λύσει το «μυστήριο» γύρω από τον δίμηνο κύκλο των κυμάτων της πανδημίας επιχειρεί η «New York Times», παραθέτοντας στοιχεία σχετικά με την πορεία του κορονοϊού.
Συγκεκριμένα, η αμερικανική εφημερίδα, παρουσιάζοντας τα δεδομένα που συνηγορούν στο ότι τα κύματα της πανδημίας του κορονοϊού διαρκούν για δύο μήνες, παρατηρεί ότι η COVID-19 φαίνεται να υποχωρεί και πάλι, χωρίς όμως να υπάρχει εγγύηση ότι η τάση αυτή θα συνεχιστεί.
Όσο για τους λόγους που βρίσκονται πίσω από την τελευταία εικόνα πανδημίας παγκοσμίως, «παραμένουν ασαφείς», όπως σημειώνεται.
Εποχικότητα, ανθρώπινη συμπεριφορά, μεταλλάξεις: Το μυστήριο με τον δίμηνο κύκλο των κυμάτων
Αναλύοντας το φαινόμενο του «μυστηριώδους δίμηνου κύκλου» των κυμάτων του κορονοϊού, η εφημερίδα σημειώνει: «Από την έναρξη διασποράς της COVID στα τέλη του 2019, τα κρούσματα συχνά γνωρίζουν έξαρση για περίπου δύο μήνες -μερικές φορές λόγω μιας μετάλλαξης, όπως η Δέλτα- και στη συνέχεια υποχωρούν για περίπου δύο μήνες».
Οι επιδημιολόγοι δεν κατανοούν το γιατί. Το ανεξήγητο γύρω από τη συγκεκριμένη τάση σχετίζεται με το γεγονός ότι αυτός ο κύκλος των δύο μηνών έχει λάβει χώρα σε διαφορετικές εποχές και συνέβη σε περιπτώσεις μάλιστα που η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν έχει αλλάξει με κάποιο ξεκάθαρο τρόπο.
«Οι πιο εύλογες εξηγήσεις περιλαμβάνουν συνδυασμό της βιολογίας του ιού και των κοινωνικών δικτυώσεων. Ενδεχομένως, κάθε μετάλλαξη του ιού είναι πιθανό να μολύνει κάποιους ανθρώπους και άλλους όχι. […] Και ενδεχομένως μία μετάλλαξη χρειάζεται περίπου δύο μήνες για να κυκλοφορήσει σε μία κοινωνία μέσου μεγέθους» επισημαίνεται.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά όντως πρέπει να διαδραματίζει κάποιο ρόλο, καθώς οι πολίτες τείνουν να γίνονται πιο προσεκτικοί όταν ο αριθμός των κρουσμάτων ανεβαίνει. Εντούτοις, η κοινωνική απόσταση ίσως να μην παίζει τον ίδιο ρόλο.
«Οι πρόσφατες πτώσεις, για παράδειγμα, συνέβησαν ακόμα και εάν εκατομμύρια παιδιών στην Αμερική συνωστίστηκαν στα κτίρια των σχολείων» σημειώνεται.
Η εξέλιξη της πανδημίας
Σε ό,τι αφορά τους αριθμούς, η «New York Times» αναφέρει το παράδειγμα των ΗΠΑ, όπου τα κρούσματα καταγράφουν πτώση 35% από την 1η Σεπτεμβρίου. Επίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο, τα κρούσματα έχουν υποχωρήσει κατά περισσότερο από 30% από τα τέλη του Αυγούστου.
Όσο για την πορεία των κρουσμάτων από τον περασμένο χειμώνα μέχρι σήμερα, σημειώνεται ότι αυξήθηκαν από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τα τέλη Απριλίου, έπειτα έπεσαν μέχρι τα τέλη Ιουνίου και αυξήθηκαν ξανά μέχρι τα τέλη Αυγούστου.
Εντούτοις, υπάρχουν και εξαιρέσεις: Στη Βρετανία, για παράδειγμα, τα κρούσματα σημειώνουν διακυμάνσεις τους τελευταίους δύο μήνες.
Οι προβλέψεις για το μέλλον: Είναι αυτό το τελευταίο μεγάλο κύμα της πανδημίας;
Επίσης, εκφράζονται φόβοι για την πτώση της θερμοκρασίας και την ενίσχυση των δραστηριοτήτων σε εσωτερικούς χώρους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αύξηση των κρουσμάτων, καθώς η πορεία της πανδημίας παραμένει εξαιρετικά αβέβαιη.
Βέβαια, αυτή αβεβαιότητα θα μπορούσε να είναι και ενθαρρυντική για την εξέλιξη της πανδημίας.
Οι ειδικοί αναφέρουν ότι η ευρεία ανοσία θα μπορούσε να οδηγήσει σε μία κατάσταση, κατά την οποία ένα νέο μεγάλο κύμα, όπως αυτό της μετάλλαξης Δέλτα, δεν θα είναι δυνατό.
Ωστόσο, ο κορονοϊός δεν πρόκειται να εξαφανιστεί σύντομα, αλλά όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, θα συνεχίσει να μας «συντροφεύει» για χρόνια, με μικρότερη πάντως ένταση και θυμίζοντας ένα κοινό κρυολόγημα.
«Είμαι της άποψης ότι είναι το τελευταίο μεγάλο κύμα» της πανδημίας, σημειώνει ο Σκοτ Γκότλιεμπ, πρώην μέλος του Οργανισμού Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στις ΗΠΑ και συγγραφέας του βιβλίου «Uncontrolled Spread».