Με ανακοίνωσή της η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων αναφέρεται στα διαχρονικά προβλήματα, ελλείψεις αλλά και λάθη που έχουν δημιουργήσει το σημερινό πρόβλημα λειψυδρίας στην Κρήτη:
Η μείωση των υδάτινων αποθεμάτων στα Χανιά και την Κρήτη είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών της Περιφέρειας και των πολιτικών ηγεσιών τόσο για την κλιματική αλλαγή όσο και για τη διαχείριση του νερού. Επί δεκαετίες η κλιματική αλλαγή αγνοήθηκε, κι ακόμη και σήμερα που παραδέχονται το πρόβλημα στα λόγια, την ίδια ώρα σχεδιάζουν εξορύξεις υδρογονανθράκων στη θάλασσα (για να καταστρέψουμε και τον τουρισμό μαζί με τη θαλάσσια ζωή). Τόσο η εισαγγελική παρέμβαση για το φράγμα Βαλσαμιώτη όσο και το ιστορικό χαμηλό τριακονταετίας της στάθμης της λίμνης Κουρνά καταδεικνύουν την παταγώδη αποτυχία των πολιτικών επιλογών για τη διαχείριση του νερού από την Περιφέρεια και τις τοπικές πολιτικές ηγεσίες.
Η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων και οι οικολογικές οργανώσεις της Κρήτης είχαν εξαρχής ταχθεί κατά των μεγάλων φραγμάτων και ζητούσαν να δοθεί προτεραιότητα στα μέτρα εξοικονόμησης νερού, στην ενημέρωση των πολιτών, στην επισκευή των δικτύων (από τα οποία υπάρχουν απώλειες ως και 50% σε Ρέθυμνο και Ηράκλειο). Σήμερα, συνεχίζουν την ύδρευση του Ρεθύμνου από τη λίμνη Κουρνά, ενώ σε κοντινή απόσταση από το Ρέθυμνο υπάρχει αναξιοποίητο το νερό του φράγματος των Ποταμών, γιατί, λέει, «δεν έχει φτιαχτεί δίκτυο για να στέλνει το νερό στο Ρέθυμνο»! Δίκτυο για να στέλνει το νερό της λίμνης Κουρνά στο Ρέθυμνο μπόρεσαν να φτιάξουν, κι αυτό ήταν μια πολιτική επιλογή σε βάρος της μεγαλύτερης φυσικής λίμνης της Κρήτης, και γι’ αυτήν την πολιτική επιλογή υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στην τοπική πολιτική ηγεσία..
Οι επιπτώσεις στις καλλιέργειες και στον αγροτικό τομέα της μείωσης των υδάτινων αποθεμάτων είναι μόνο μία από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και των πολιτικών επιλογών που συμβάλλουν σε αυτήν. Είδαμε μέσα στη χρονιά που πέρασε καταστροφικές πυρκαγιές σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και στη …Σουηδία, καύσωνες που πολλαπλασιάζονται, τα υδάτινα αποθέματα να μειώνονται συνεχώς, ενώ τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική ακολούθησαν πλημμύρες κατά κανόνα σε μπαζωμένα ρέματα και όχθες ποταμών, ενώ πρωτοφανείς πλημμύρες έζησαν και τα Χανιά μόλις τον προηγούμενο Οκτώβριο. Όλα αυτά καλούν σε αλλαγή στάσης και δράση τόσο τους πολίτες όσο και τους τοπικούς φορείς και στα Χανιά και την Κρήτη.
Εφ’ όσον πλέον η άρνηση της κλιματικής αλλαγής χάνει το παιχνίδι εξαιτίας της τραγικής πραγματικότητας που ζούμε, η επόμενη γραμμή άμυνας όσων υπερασπίζονται τα πράγματα ως έχουν, είναι η καλλιέργεια μύθων όπως ότι «δε φταίει ο άνθρωπος» ή ότι «ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτα».
Ø Δε φταίει ο άνθρωπος; Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, η μεγαλύτερη επίπτωση ανθρώπινης δραστηριότητας στην κλιματική αλλαγή είναι η καύση ορυκτών καυσίμων, που απελευθερώνει διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Οι ανθρώπινες δραστηριότητες από το 1750 κι έπειτα (έναρξη βιομηχανικής εποχής) υπερθερμαίνει τον πλανήτη, και ξεπερνάει κατά πολύ τις φυσικές δραστηριότητες που επηρεάζουν το κλίμα (εκρήξεις ηφαιστείων και ηλιακές αλλαγές). Το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα ήταν η θερμότερη πεντηκονταετία στο βόρειο Ημισφαίριο εδώ και 1.300 χρόνια (!) σύμφωνα με τη Διεπιστημονική Επιτροπή του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPCC).
Ø Δε μπορεί να κάνει τίποτα ο άνθρωπος; Εφ’ όσον είναι μεγάλη η ανθρώπινη συμβολή στην κλιματική αλλαγή και στη μείωση των υδάτινων αποθεμάτων, τότε υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος:
· Προστασία και εξάπλωση των δασών και των χώρων πρασίνου.
· Άμεση εγκατάλειψη όλων των σχεδίων εξόρυξης υδρογονανθράκων και στροφή στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας με έμφαση στα δημόσια κτήρια, τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τις κατοικίες με δημόσια υποστήριξη και με τοπικούς συνεταιρισμούς.
· Εξοικονόμηση και ανακύκλωση νερού, αξιοποίηση του φράγματος των Ποταμών για την ύδρευση του Ρεθύμνου αντί για τη λίμνη Κουρνά. Εγκατάλειψη των φαραωνικών σχεδίων για γήπεδα γκολφ στο Κάβο Σίδερο στο Λασίθι κι αλλού, καθώς κάθε γήπεδο γκολφ καταναλώνει όσο νερό χρειάζεται μια πόλη 11.000 κατοίκων!
· Εκστρατεία ενημέρωσης και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης μαθητών αλλά και πολιτών με τη συμβολή των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και των οικολογικών οργανώσεων.