Επιστολή προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, έστειλαν οι Διευθυντές τεσσάρων ευρωπαϊκών γραφείων του WWF, ζητώντας από την ελληνική κυβέρνηση να τερματίσει όλες τις νέες εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου που σχεδιάζονται στην Ελλάδα.
Μαζί με το WWF Ελλάς, την επιστολή συνυπογράφουν οι Διευθυντές των WWF Γαλλίας, Ισπανίας και Ιταλίας, τριών ευρωπαϊκών χωρών της Μεσογείου δηλαδή, των οποίων οι κυβερνήσεις έχουν τοποθετηθεί επίσημα κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων και έχουν δεσμευθεί δημόσια ότι θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις για ένα ενεργειακό σύστημα καθαρό από ορυκτά καύσιμα. Ειδικότερα, η Γαλλία ψήφισε πρόσφατα την απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών εξόρυξης υδρογονανθράκων και δεσμεύτηκε να σταματήσει την παραγωγή πετρελαίου και άνθρακα έως το 2040, ενώ η Ιταλία σχεδιάζει την ακύρωση όλων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων υδρογονανθράκων, κάποιες εκ των οποίων προγραμματίζονταν στην περιοχή του Ιονίου. Αντίστοιχα, στην Ισπανία τα σχέδια για υπεράκτιες εξορύξεις στις Κανάριες Νήσους σταμάτησαν το 2017, ενώ η χώρα σχεδιάζει φιλόδοξο μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, στοχεύοντας σε 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή και απαγόρευση των εξορύξεων υδρογονανθράκων. Οι συγκεκριμένες χώρες δεν είναι οι μόνες που ακολουθούν αυτή την κατεύθυνση: Δανία, Ιρλανδία, Νέα Ζηλανδία, Μπελίζ και Κόστα Ρίκα είτε έχουν ανακοινώσει πως δεν εγκρίνουν καμία νέα άδεια για έρευνα και εξόρυξη στην επικράτειά τους, είτε έχουν καταψηφίσει σχετικές συμβάσεις.
Με την κοινή παραδοχή ότι η Ελλάδα παρουσιάζει την πιο πλούσια βιοποικιλότητα σε όλη την Ευρώπη, την οποία θέτει σε άμεσο κίνδυνο, αντί να την αξιοποιεί ως μοναδική πηγή ζωής και ανάπτυξης, οι Διευθυντές των τεσσάρων γραφείων WWF καλούν τον Έλληνα Πρωθυπουργό να σταματήσει τις αδειοδοτικές διαδικασίες εξόρυξης υδρογονανθράκων στη χώρα. Ταυτόχρονα, τον καλούν να ηγηθεί ενός οράματος για μια βιώσιμη οικονομία μηδενικού άνθρακα, λαμβάνοντας υπόψη τις επιταγές της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, αλλά και την ανυπολόγιστη περιβαλλοντική και οικονομική ζημιά που θα υποστεί η χώρα μας σε περίπτωση πρόκλησης μεγάλης πετρελαιοκηλίδας.
Η πλήρης επιστολή μεταφρασμένη στα ελληνικά:
«Προς: Πρωθυπουργό της Ελλάδας, κ. Αλέξη Τσίπρα
Αθήνα, 18 Φεβρουαρίου 2019
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Οι υπογράφοντες διευθυντές των γραφείων του WWF εκφράζουμε τη βαθιά μας ανησυχία σε σχέση με την εκτεταμένη ανάπτυξη του προγράμματος έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου που καλύπτει σχεδόν ολόκληρη τη Δυτική Ελλάδα.
Από τη σκοπιά της βιοποικιλότητας, όπως ίσως ήδη γνωρίζετε, πολλά από τα παραχωρημένα οικόπεδα περιλαμβάνουν προστατευόμενες περιοχές μεγάλης οικολογικής σημασίας. Η Ελληνική Τάφρος για παράδειγμα, αποτελεί ένα σπουδαίο θαλάσσιο ενδιαίτημα και φυσικό θησαυρό, τόσο ευρωπαϊκής, όσο και παγκόσμιας σημασίας, που φιλοξενεί απειλούμενα και εμβληματικά μεσογειακά θαλάσσια είδη. Ωστόσο, οι βαθείες και υπερβαθείες εξορύξεις που σχεδιάζονται σε αυτή την περιοχή ενέχουν σημαντικούς κινδύνους ατυχημάτων με καταστροφικές συνέπειες για τα όμορφα νησιά της Ελλάδας, την ακτογραμμή και τη φύση της.
Δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι ένα πιθανό σενάριο πρόκλησης πετρελαιοκηλίδας θα είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην ακμάζουσα τουριστική οικονομία, τις τοπικές κοινότητες που εξαρτώνται από αυτήν και τελικά στην εθνική οικονομία. Η εμπειρία από πετρελαιοκηλίδες που έχουν προκληθεί στο παρελθόν, είτε κατά την εξορυκτική δραστηριότητα, είτε από συγκρούσεις πλοίων, έχει δείξει ότι ο τουριστικός τομέας και η πρωτογενής παραγωγή θα χρειάζονταν πάρα πολλά χρόνια για να ανακάμψουν. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση που δημοσίευσε το WWF Ελλάς, η συνολική οικονομική επίπτωση στην ελληνική οικονομία από μία πετρελαιοκηλίδα θα μπορούσε να φτάσει τα 2,2 δισ. ευρώ, ενώ το κόστος από πολλαπλά ατυχήματα θα έφτανε τα 7,7 δισ. ευρώ (4% του σημερινού ΑΕΠ), προκαλώντας την απώλεια περισσότερων από 100.000 θέσεων εργασίας στο σύνολο της οικονομίας και τη μείωση του φορολογικού εισοδήματος κατά τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ. Αυτά τα κόστη συνδέονται κυρίως με τον δυνητικά σημαντικό αντίκτυπο που θα είχε ένα τέτοιο περιστατικό ρύπανσης στις εισερχόμενες δαπάνες τουρισμού. Στο ατυχές, αλλά πολύ πιθανό σενάριο σοβαρού περιστατικού πετρελαϊκής ρύπανσης, έως και 44.000 θέσεις εργασίας θα χάνονταν αιφνίδια στην Ελλάδα. Εν συντομία, οι κίνδυνοι από την εξόρυξη υδρογονανθράκων δεν μπορούν να παραβλεφθούν σε μία χώρα, όπως η Ελλάδα, όπου η τουριστική βιομηχανία αντιπροσωπεύει περίπου το 20% του ΑΕΠ σύμφωνα με τον ΣΕΤΕ.
Επιπλέον, υπό το πρίσμα της κλιματικής και ενεργειακής πολιτικής, αυτές οι επενδύσεις δεν έχουν κανένα νόημα. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδας, το δυνητικό κόστος της κλιματικής αλλαγής για την Ελλάδα θα μπορούσε να φτάσει τα 700 δισ. ευρώ έως το 2100, ενώ οι κρυφές επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα έχουν κοστίσει στην οικονομία 15 δισ. ευρώ τα τελευταία 15 χρόνια. Γιατί να υπονομεύσετε το τεράστιο ανανεώσιμο δυναμικό της χώρας, την ενεργειακή ασφάλεια, την αυτονομία και την καινοτομία – ο ελληνικός ήλιος και ο αέρας εξασφαλίζουν άνετα μία τέτοια προοπτική – επενδύοντας σε μη βιώσιμα έργα, τα οποία κατά πάσα πιθανότητα θα καταλήξουν να είναι αχρηστευμένα κεφάλαια; Γιατί να μην αναδείξετε την Ελλάδα σε πρωτοπόρο στην παγκόσμια προσπάθεια για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής, ακυρώνοντας όλα τα έργα σε άνθρακα και πετρέλαιο, τιμώντας έτσι τις δεσμεύσεις της Συμφωνίας του Παρισιού; Η καθαρή ενέργεια μπορεί να δώσει ισχύ στην ελληνική οικονομία μετά την κρίση με καινοτόμο και βιώσιμο τρόπο, δημιουργώντας παράλληλα θέσεις εργασίας χωρίς να επιβαρύνει το φυσικό κεφάλαιο.
Στην Ευρώπη, πολλές χώρες κάνουν γενναία βήματα μπροστά, σταματώντας τον άνθρακα και το πετρέλαιο. Η Γαλλία ψήφισε την απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών εξόρυξης υδρογονανθράκων και δεσμεύτηκε να σταματήσει την παραγωγή πετρελαίου και άνθρακα έως το 2040. Στην Ισπανία τα σχέδια για υπεράκτιες εξορύξεις στις Κανάριες Νήσους σταμάτησαν το 2017, ενώ η χώρα σχεδιάζει φιλόδοξο μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, στοχεύοντας σε 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή και απαγόρευση των εξορύξεων υδρογονανθράκων. Η Ιταλία σχεδιάζει την ακύρωση όλων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων υδρογονανθράκων, ενώ η Δανία ανακοίνωσε πρόσφατα ότι δεν θα εγκρίνει καμία νέα άδεια για έρευνα και η Κάτω Βουλή της Ιρλανδίας καταψήφισε νέες συμβάσεις. Έξω από την Ευρώπη, η Νέα Ζηλανδία ανακοίνωσε σχέδια για να ακυρώσει νέες άδειες, το Μπελίζ ψήφισε την οριστική ακύρωση των υπεράκτιων εξορύξεων και η Κόστα Ρίκα παρέτεινε την απαγόρευση έως τουλάχιστον το 2021.
Πριν από λίγα χρόνια, ο Luc Hoffmann, φιλέλληνας και ένας από τους ιδρυτές του WWF, έγραψε: «Κοιτώντας τον χάρτη της Μεσογείου, η Ελλάδα μοιάζει σαν ένα περίεργο ψηφιδωτό. Ο Δίας θα πρέπει να χτύπησε μανιασμένα τη γη αυτή με τα αστροπελέκια του, σπέρνοντας χιλιάδες νησιά και κατακομματιάζοντας τη στεριά τόσο, ώστε η συνολική ακτογραμμή της Ελλάδας να γίνει τόσο μεγάλη, όσο σχεδόν ολόκληρης της αφρικανικής ηπείρου. Αυτή η μορφολογική πολυπλοκότητα αυξήθηκε από ένα ευρύ φάσμα κλιμάτων που κυμαίνονται από σχεδόν υποτροπικά σε πραγματικά αλπικά, και από μια ποικιλία βουνών, λόφων και πεδιάδων με υγροτόπους. Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς που οι συνθήκες αυτές προκάλεσαν μια ευρεία ποικιλότητα και έναν υψηλό βαθμό άμιλλας μεταξύ των ανθρώπων που έζησαν και ζουν εδώ». Δεν θα μπορούσαμε να περιγράψουμε πιο εύγλωττα τη φυσική ομορφιά της Ελλάδας. Και παρ’ όλα αυτά, φτάσαμε στο σημείο να συζητάμε, ως κάτι μη δεδομένο, την προάσπιση αυτής της μοναδικής πηγής ζωής και βάσης της οικονομίας, από έναν σοβαρό κίνδυνο. Όταν τόσες πολλές χώρες σταδιακά απαγορεύουν έργα υδρογονανθράκων στις επικράτειές τους, το γεγονός ότι η Ελλάδα αποφασίζει να κάνει βουτιά στο κενό, επενδύοντας σε έναν παρακμάζοντα κλάδο με τόσο μεγάλο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, μοιάζει περισσότερο με πισωγύρισμα, παρά με ένα βήμα προς ένα φωτεινότερο μέλλον.
Σας καλούμε να επανεξετάσετε αυτά τα σχέδια. Σας ζητούμε να ηγηθείτε στη δημιουργία ενός οράματος για μια οικονομία μηδενικού άνθρακα, σταματώντας όλες τις αδειοδοτικές διαδικασίες εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Ελλάδα, καθώς και να σχεδιάσετε μια ενεργειακή και κλιματική στρατηγική που ατενίζει ένα βιώσιμο μέλλον. Είμαστε έτοιμοι να σας υποστηρίξουμε με όποιο τρόπο μπορούμε σε αυτό το όραμα».