Το ΠΑΣΟΚ έχασε την λαϊκή του βάση

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Το ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε ως κόμμα των αδυνάτων των φτωχών και «μη προνομιούχων»,των ανθρώπων όπου εξαιτίας της αριστερής και κεντροαριστερής ιδεολογίας τους είχαν αποκλειστεί από το δικαίωμα τους να υπηρετήσουν στον δημόσιο τομέα της οικονομίας. Στο επίπεδο  αυτό προσπάθησε να εφαρμόσει ισότητα ευκαιριών στο πλαίσιο της κοινωνικής δικαιοσύνης. Πολιτεύτηκε όμως λαϊκιστικά ρουσφετολογικά  συνεχίζοντας το καθεστώς των κομματικών διορισμών, που άρχισε, από ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους. Δεν εισήγαγε  την αξιοκρατία παρά μόνο το 1993 με τον νόμο «Πεπονή». Η αξιοκρατία παρακάμφθηκε και από κεκτημένη ταχύτητα και πολιτικά συμφέροντα, ποτέ δεν εφαρμόστηκε πλήρως γεμίζοντας Δήμους και κράτος συμβασιούχους. Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε κρατικίστικο και στήριξε μονόπλευρα τον δημόσιο τομέα, και με την άφρονα πολιτική του, διέλυσε με την κομματικοποίηση τους αγροτικούς συνεταιρισμούς. Χωρίς να αναπτύξει ταυτόχρονα και τον ιδιωτικό, τομέα σε μια Ελλάδα αυτοαπασχολουμένων, με στρεβλό μοντέλο ανάπτυξης  χωρίς ισχυρή παραγωγική βάση. Η οργάνωση του κράτους έγινε στο πόδι και δεν λειτούργησε όχι γιατί είναι μεγάλο αλλά είναι ανοργάνωτο σπάταλο και αναποτελεσματικό. Στα Δυτικοευρωπαϊκά κράτη που λειτούργησε το κοινωνικό  κράτος έγινε επειδή στηρίχτηκε στην μικτή οικονομία δημόσια και ιδιωτική ,και στην οικονομική ανάπτυξη. Στην Ελλάδα υπήρξε ισχυρή παραοικονομία και μεγάλη φοροδιαφυγή. Αλλά και νόμιμη απαλλαγή φορολογίας μεγαλομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.
Για να πάρει εμπρός πάλι η οικονομία πρέπει να στηριχτεί στις δημόσιες επενδύσεις ενός οργανωμένου σύγχρονου και αποτελεσματικού κράτους και στην ιδιωτική πρωτοβουλία που θα είναι εξωστρεφής και δεν θα είναι κρατικοδίαιτη.