Η Διαφήμιση του Δημοσίου ΣχολείουΣε μέρες δύσκολες για την ελληνική εκπαίδευση και την ελληνική κοινωνία γενικότερα, η θεατρική συνεργασία του 1ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου και του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας ήταν μια απρόσμενα ευχάριστη έκπληξη.
Δεν εντυπωσίασε μόνο η άριστη επιλογή του πολυσήμαντου έργου του Ι. Καμπανέλλη, ο άθλος της αναμέτρησης μ’ ένα έργο που η επιτυχία του πήρε διαστάσεις θρύλου. Ο αυθορμητισμός των πρώιμων ταλέντων των 15χρονων μαθητών και η ξεχωριστή σκηνοθετική ωριμότητα των προικισμένων καθηγητών τους, ξετύλιξαν με ιδιαίτερη μαστοριά το νήμα της τρισχιλιόχρονης ελληνικής ιστορίας, απογυμνώνοντάς την, όμως, από τον εξιδανικευτικό ηρωικό της μανδύα. Οι δολοπλοκίες, τα συμφέροντα, το παιχνίδι των ξένων κέντρων εξουσίας, η αποδυναμωμένη Δημοκρατία, η εθελοδουλεία, η απαξίωση της λαϊκής βούλησης, κίνησαν τη σκέψη, όπλισαν την καρδιά των 40 εφήβων μαθητών, και η σκηνή ξεχείλισε απ’ τη ζωντάνια του πάθους και τη θυελλώδη ορμή τους.
Στο Μεγάλο Τσίρκο της Ιστορίας , Αρχαιότητα και Νεότερη Ελλάδα συνθέτουν ένα παρακμιακό σκηνικό που η σατιρική πένα του Καμπανέλλη χρησιμοποίησε ως μέσο εθνικής συνειδητοποίησης και αυτοκριτικού προβληματισμού:
‘‘ Εσύ Λαέ βασανισμένε που ναρκώνεσαι στα κατασκευάσματα της εκάστοτε διεφθαρμένης εξουσίας, πότε θα πάρεις την ευθύνη στα χέρια σου; Πότε το τρισχιλιόχρονο ιστορικό παρελθόν σου θα γίνει μάθημα, για ένα παρόν πιο ανέφελο και δημιουργικό; Πότε και πώς η Ιστορία σου θα γίνει η αυστηρή σου Δασκάλα για ν’ αποφύγεις τα επαναλαμβανόμενα λάθη σου; Πότε στα μαθητικά θρανία θα μεστώσουν τούτα τα ερωτήματα για να λειτουργήσουν ως άμυνα αντίστασης και τροφεία ιστορικής συνείδησης πολιτών ενεργών;…. ’’
Αν παραστάσεις σαν κι αυτή του Καπετανάκειου, επαναλαμβανόταν συχνά , η σύγχρονη Ελλάδα, ίσως, δεν θα έφτανε ποτέ στο χάλι της καταναλωτικής αποχαύνωσης και της μαζοποιημένης απαιδευσίας που, στα μεταπολεμικά χρόνια της Αστικής Δημοκρατίας μας ,μόνο παρακμή συσσώρευσε.
Αξίζουν λοιπόν συγχαρητήρια στους άξιους καθηγητές κ.κ. Χαλκιαδάκη Νίκο, Μαρή Άννα, Αγγελιδάκη Μαρία και Χουρσάν Χρύσα, καθώς και στη μεγάλη οικογένεια του Καπετανάκειου, στους μαθητές, στους καθηγητές, στο Διευθυντή κ. Μηλάκη, στους Υποδιευθυντές κ.κ. Μαρκουλάκη και Φανιουδάκη, στο Σύλλογο Γονέων, καθώς και στο αξιοζήλευτο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας.
Όλοι αυτοί δεν υπηρετούν άξια μόνο το γνωστικό προσανατολισμό του Δημοσίου Σχολείου αλλά κυρίως φροντίζουν για τον ευρύτερο κοινωνικοποιητικό του ρόλο, αυτόν που οι δύσκολοι καιροί μας απαιτούν επιτακτικά, για να αντέξουμε στις προκλήσεις ενός απαιτητικού Αύριο.
Μαρία Πετράκη – Μηλάκη.
Εκπαιδευτικός