Άθεοι σταυροφόροι

Οι «νέοι άθεοι» επιστρέφουν στο προσκήνιο με αφορμή την εξάπλωση του Κράτους του Ισλάμ. Και ο λόγος τους έχει και πάλι κάτι από το φανατισμό των χριστιανών σταυροφόρων του 11ου αιώνα.

Δεν υπάρχει τίποτα κακό στην ειρήνη και την αγάπη. Κρίμα που τόσοι Χριστιανοί διαφωνούν.
Ρίτσαρντ Ντόκινς

«Το κράτος του Ισλάμ αποτελείται από αναιδείς καριόληδες και θα πρότεινα να τους χώσουμε μια τόσο δυνατή κλωτσιά στον κ**ο που να τους φτάσει στο λαιμό». Το πρόσφατο tweet του διάσημου Αμερικανού σχολιαστή Μπιλ Μάχερ δεν άφηνε πολλά περιθώρια αμφιβολιών για τη στάση που θα ήθελε να κρατήσουν οι ΗΠΑ απέναντι στους τζιχαντιστές του Ιράκ και της Συρίας. Ελαφρώς πιο κόσμιος στις εκφράσεις του αλλά απόλυτος στις θέσεις ο καθηγητής Ρίτσαρντ Ντόκινς έγραφε στο δικό λογαριασμό στο twitter: «Μακάριοι οι Μουσουλμάνοι που κρατούν την πίστη τους γιατί αυτοί θα σώσουν το κεφάλι τους».

Τα δυο σχόλια θα ήταν ασύνδετες σταγόνες στον ωκεανό όσων γράφτηκαν τις τελευταίες ημέρες για τη δράση του Κράτους του Ισλάμ στη Μέση Ανατολή εάν ο Μάχερ και ο Ντόκινς δεν αποτελούσαν δυο από τα πλέον προβεβλημένα μέλη της των λεγόμενων «νέων άθεων». Για αυτούς το ISIS δεν αποτελεί ένα δημιούργημα της αμερικανικής πολιτικής στο Ιράκ και τη Συρία αλλά η απόλυτη απόδειξη για τον «παραλογισμό» της θρησκείας των Μουσουλμάνων που αντιστρατεύεται τη «λογική» της Δύσης.

Προφανώς το γεγονός ότι οι Χριστιανοί στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία τεμαχίζουν και τρώνε Μουσουλμάνους ή ότι οι αμερικανικές βόμβες έχουν αποκεφαλίσει πολύ περισσότερους ανθρώπους από τα μαχαίρια του ISIS, δεν φάνηκε να τους απασχολεί. Όπως επίσης δεν τους απασχολεί καμία ανάλυση για το ρόλο της Σαουδικής Αραβίας, τα ενεργειακά συμφέροντα των ΗΠΑ και της ΕΕ, τα συμφέροντα της Τεχεράνης και του Ισραήλ. Γι’ αυτούς τα πάντα εξηγούνται με τη φράση: «Οι κακοί μουσουλμάνοι απειλούν τον πολιτισμό μας».

Πως έφτασαν όμως οι άνθρωποι που κάποτε δήλωναν ότι αποτελούν τη φωνή της λογικής να μετατρέπονται στους «οργανικούς διανοούμενους» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου;

Στα χρόνια της πολιτισμικής κυριαρχίας του Τζορτζ Μπους η ομάδα των νέων άθεων φάνταζε σαν μια σανίδα σωτηρίας στο χριστιανικό σκοταδισμό της μοναδικής υπερδύναμης. Η προοδευτική Αμερική της Νέας Υόρκης έδειχνε έτοιμη να περάσει στην αντεπίθεση κατακεραυνώνοντας τους «γελαδάρηδες» του Τέξας που είχαν στρατοπευδεύσει στο Λευκό Οίκο και απειλούσαν να μετατρέψουν ολόκληρη την Αμερική σε ένα τεράστιο «μεντρεσέ» της χριστιανικής πίστης.

Όταν ο Τζορτζ Μπους υποστήριζε ότι έχει ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με το Θεό (όπως θα κάνει αργότερα και ο Α. Σαμαράς και άλλοι ηγέτες οπισθοδρομικών καθεστώτων) οι νέοι άθεοι αντέστρεφαν τους όρους της συζήτησης υποστηρίζοντας ότι το βάρος της απόδειξης για την ύπαρξη ή μη ενός υπέρτατου όντος δεν βαραίνει τους άθεους αλλά τους θρησκευόμενους. Δεν χρειάζεται, έλεγαν, να αποδείξουμε εμείς ότι δεν υπάρχει ένα πλάσμα που παραπέμπει σε θεωρίες επιστημονικής φαντασίας. Ας αποδείξουν την ύπαρξή του αυτοί που το πιστεύουν.

Ιδιαίτερα ευφυείς, ετοιμόλογοι και με πανεπιστημιακές περγαμηνές (ο Σαμ Χάρις είναι πτυχιούχος φιλοσοφίας στο Στάνφορντ και διδάκτορας νευρολογίας του UCLA και ο Ντόκινς ομότιμος καθηγητής στην Οξφόρδη) κινούνταν με την ίδια άνεση από τα αμφιθέτρα των μεγαλύτερων πανεπιστημίων μέχρι τις σατιρικές εκπομπές του Τζον Στιούαρτ στο Daily Show. Τα βιβλία τους έμεναν για μήνες στα ευπώλητα των New York Times και η Αμερική έδειχνε να αποκτά και πάλι μικρούς θύλακες λογικής μέσα σε μια θάλασσα σκοταδισμού.

Πόσο διαφορετική ήταν όμως η κοσμοθεωρία τους από αυτή των Αμερικανών νεοσυντηρητικών, που εκείνη την εποχή καθόριζαν την καθημερινή στρατηγική του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου; Μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου ο χριστιανισμός έπαψε να είναι ο απόλυτος εχθρός των νέων άθεων και τη θέση του πήρε ο ισλαμισμός – όχι οι ακραίες εκδοχές του αλλά η ίδια η θρησκεία. Αντιγράφοντας ουσιαστικά τη ρητορική του Τζορτζ Μπους και του Ντόναλντ Ράμσφελντ για τους λεγόμενους «ισλαμοφασίστες», οι νέοι άθεοι άρχισαν να συγκρίνουν τους γεωπολιτικούς αντιπάλους της Ουάσινγκτον με τον Χίτλερ. Η λογική τους και η επιστημονική τεκμηρίωση των θέσεων τους άρχισε να υποχωρεί και όσο συχνότερα συνομιλούσαν στο twitter και το facebook τόσο επιβεβαίωναν το λεγόμενο «νόμο του Godwin» – τη θεωρία που λέει ότι όσο επεκτείνεται μια συζήτηση στα social media τόσο πιθανότερο είναι να αρχίσεις να συγκρίνεις τον αντίπαλό σου με το Χίτλερ. Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς παραδέχθηκε δημοσίως ότι θεωρεί το ισλάμ ως την πηγή του κακού στον κόσμο παρά το γεγονός ότι δεν έχει διαβάσει ποτέ το κοράνι. «Δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει το «Ο αγών μου» για να έχεις άποψη για το ναζισμό» έγραψε χαρακτηριστικά στο twitter, τινάζοντας στον αέρα το επιστημονικό προφίλ που οικοδομούσε για δεκαετίες.

Μερικά χρόνια νωρίτερα ο μακαρίτης Κρίστοφερ Χίτσενς, ο οποίος είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του αποκαλύπτοντας τα εγκλήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, επιχειρηματολογούσε πλέον ανοιχτά υπέρ της ανάγκης βομβαρδισμού του Ιράν – όπως έκαναν και πολλοί οπαδοί του σε όλο τον κόσμο.

Πρώτος ο Νόαμ Τσόμσκι θα διαγνώσει ότι οι θέσεις των Χάρις, Ντόκινς και Χίτσενς διακατέχονταν πλέον από ένα πνεύμα «θρησκευτικού φανατισμού» όπου η κρατική πολιτική της αμερικανικής υπερδύναμης αντικαθιστούσε τον αναμάρτητο και αλάνθαστο θεό. Επεκτείνοντας τις ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές θέσεις του Σάμουελ Χάντινγκτον για τη σύγκρουση των πολιτισμών οι νέοι άθεοι έβλεπαν μια διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στον πολιτισμό, που εκπροσωπούνταν από τη Δύση, και τη θρησκεία που κυριαρχούσε στις αραβικές και ισλαμικές χώρες. Όπως θα παρατηρήσει ο συγγραφέας Σι Τζέι Ουέρλεμαν οι θέσεις τους δεν διέφεραν πλέον σε τίποτα από τις αντιλήψεις των σταυροφόρων του μεσαίωνα για την ανωτερότητα της χριστιανικής Δύσης απέναντι στους Μουσουλμάνους.

Άρης Χατζηστεφάνου
Εφημερίδα των Συντακτών 6/9/2014

Διαβάστε
God Hates You. Hate Him Back (εκδ. Dangerous Little Books)
Το Best Seller του άθεου συγγραφέα Σι Τζει Ουέρλεμαν ο οποίος μετά το Θεό άνοιξε μέτωπο και με τους νεοσυντηρητικούς άθεους.

Ο Θεός δεν είναι μεγάλος (εκδόσεις Scripta)
Ένα από τα πιο έξυπνα βιβλία του διάσημου συγγραφέα που «αλλαξοπίστησε» πολιτικά στηρίζοντας την αμερικανική σταυροφορία.

"google ad"