Άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η καταστροφή της παραγωγής ελαιολάδου

Ανακοίνωση του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΝ Χανίων
Από τον τυφώνα του «Μνημονίου» και των ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών, δεν ήταν δυνατόν να ξεφύγει ένα από το πιο σημαντικά αγροτικά προϊόντα της χώρας, το ελαιόλαδο.
Οι εξαγγελίες του κ. Σκανδαλίδη για τη στήριξη των αγροτικών προϊόντων με τα περίφημα «καλάθια περιφερειών», αποδείχθηκαν κενά περιεχομένου επικοινωνιακά τεχνάσματα, αφού η κατρακύλα των τιμών του ελαιολάδου στα επίπεδα του 1990, συναντά την προκλητική σιγή των Περιφερειών και του ΥΠΑΑΤ. Αντί να πιέσουν για να ανοίξουν οι ερμητικά κλειστές στρόφιγγες της τραπεζικής δανειοδότησης των ελαιοκομικών οργανώσεων και επιχειρήσεων, με υπουργική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών κ. Σαχινίδη, απαιτείται από τους συνεταιρισμούς να βάλουν σαν ενέχυρα ακόμη και τις ελιές ή το ελαιόλαδο, για να τους δοθεί η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για το 80% του ποσού των δανείων που θα πάρουν από τις τράπεζες, προς εξόφληση των υποχρεώσεών τους για αγορά ελαιόλαδου και επιτραπέζιων ελιών της ελαιοκομικής περιόδου 2010−2011.
Η φετινή απόλυτη κατάρρευση των τιμών είναι συνέπεια των εφαρμοζόμενων πολιτικών σε Ελλάδα και Ευρώπη, της έλλειψης εθνικής και περιφερειακής στρατηγικής, και την χρηματοδοτική ασφυξία λόγω οικονομικής κρίσης. Οι ένοχοι είναι γνωστοί στον αγροτικό κόσμο.
Για να διασφαλιστεί το παρόν και το μέλλον των ελαιοπαραγωγών, προτείνουμε και διεκδικούμε :

1.    Την άμεση σύγκλιση του συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ για να αποφασίσει :
–    την επαναφορά στην ΚΑΠ της αρχής της κοινοτικής προτίμησης.
–    την επαναφορά της κοινοτικής παρέμβασης για το έξτρα παρθένο στην τιμή των 2,50 ευρώ και το άνοιγμα της κοινοτικής ιδιωτικής αποθεματοποίησης
–    τη ριζική ανακατανομή των πόρων της ΚΑΠ υπέρ των μικρομεσαίων παραγωγών και τη θέσπιση ειδικών κινήτρων σε ορεινούς, παραδοσιακούς, νησιωτικούς ελαιώνες.

2.    Σε εθνικό επίπεδο:
–    Να προχωρήσει άμεσα η δημιουργία εθνικού φορέα, ώστε επιτέλους να υπάρξει εθνική πολιτική για το ελαιόλαδο και να διασφαλιστεί σαν επώνυμο εθνικό ποιοτικό προϊόν στις διεθνείς αγορές.
–    Να πιεστούν οι τράπεζες για να χρηματοδοτήσουν τις τυποποιητικές επιχειρήσεις ανάλογα με το τζίρο τους, ώστε να απορροφηθούν οι ποσότητες και να υποστηριχθούν οι τιμές.
–    Να εφαρμοστεί άμεσα η υποχρεωτική αναγραφή της χώρας ή των χωρών προέλευσης του ελαιολάδου και αυστηρός έλεγχος σε όλες τις τυποποιητικές μονάδες με ισοζύγιο λαδιών. Κατάργηση της ενεργητικής τελειοποίησης.
–    Να απαγορευτεί η ονομασία πώλησης σκέτα «ελαιόλαδο», με υποχρεωτική αναγραφή των συστατικών ελαιολάδων γιατί παραπλανάται ο καταναλωτής.
–    Την πάταξη της νοθείας και της αισχροκέρδειας, με αυστηρό έλεγχο και εξοντωτικές ποινές στους παραβάτες.
–    Τον εξορθολογισμό και έλεγχο της αγοράς, πάταξη των καρτέλ, μείωση ψαλίδας τιμών παραγωγού- καταναλωτή.
–    Να υπάρξει κοστολογικός έλεγχος στις τιμές γεωργικών μέσων και εφοδίων, εργαλείων και μηχανημάτων, ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής.
–    Να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα συσκευασίας πάνω από τα 5 κιλά για το έξτρα παρθένο που προορίζεται για μαζική εστίαση, με την προϋπόθεση να υπάρχει πώμα μιας χρήσης και η ετικέτα να αναγράφει προέλευση και χαρακτηριστικά.
–    Τη δημιουργία εναλλακτικών δικτύων διακίνησης και διανομής αγροτικών προϊόντων.
Το μέλλον των ελαιοπαραγωγών δε διασφαλίζεται με τη πιστή υπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών, που εφαρμόζει η τρικομματική μνημονιακή συγκυβέρνηση. Οι ελαιοπαραγωγοί και συνολικά το αγροτικό κίνημα απαιτείται να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στην ασκούμενη αγροτική πολιτική στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, να ανατρέψουν την προωθούμενη οριστική εξαφάνιση των μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων, προς όφελος της κερδοφορίας των μεγάλων βιομηχανιών μεταποίησης γεωργικών προϊόντων, των μεγάλων αλυσίδων λιανικής πώλησης τροφίμων και των εξαγωγικών επιχειρήσεων, εις βάρος των καταναλωτών, της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος, που προωθεί η νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ.
Για να εφαρμοστεί μια ριζοσπαστική πολιτική, με κλαδικά σχέδια δράσης στα στρατηγικής σημασίας αγροτικά προϊόντα, που θα διασφαλίζει την ύπαρξη της αγροτικής παραγωγής και τη σωτηρία των μικρομεσαίων αγροτών και της υπαίθρου.