Άνοιξε η «ψαλίδα» πλούσιων – φτωχών: Το χάσμα θα μεγαλώνει αν δε φορολογηθούν οι πλούσιοι

Ανησυχητικά είναι τα συμπεράσματα της Παγκόσμιας Έκθεσης Ανισότητας 2018 (World Inequality Report) που δημοσιεύθηκε χθες, Πέμπτη, από τον Γάλλο οικονομολόγο Τομά Πικετί.

Η έκθεση προειδοποιεί ότι η ανισότητα μεταξύ των πολύ πλούσιων και των φτωχών έχει αυξηθεί σε τεράστια επίπεδα σε ορισμένες χώρες του κόσμου, υπογραμμίζοντας ότι πλέον η «ψαλίδα» μόνο θα αυξάνεται – εκτός εάν οι κυβερνήσεις λάβουν συντονισμένη δράση για να αυξήσουν τους φόρους στους πλούσιους και να εμποδίσουν τη φοροαποφυγή.

Στην έκθεση  καταγράφεται ότι το ευπορότερο 0,1% του πλανήτη έχει αυξήσει τον πλούτο του από το 1980, περίπου όσο το φτωχότερο 50% (που αντιστοιχεί σε 3,8 εκατ. ανθρώπους).

Πάνω από 100 ερευνητές στον πλανήτη κατέγραψαν, ότι το πλουσιότερο 1% «δέσμευσε» το 27% του παγκόσμιου πλούτου μεταξύ του 1980 και το 2016.

Η ανισότητα στον πλούτο χαρακτηρίζεται ως «ακραία» σε πολλές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ρωσία και οι ΗΠΑ. Σύμφωνα με την έκθεση, το ευπορότερο 1% των ΗΠΑ κατείχε το 39% του εθνικού πλούτου το 2014, από το 22% που συγκέντρωνε το 1980.

Η έκθεση αναφέρεται και στους πλουσιότερους του πλανήτη: Ο… πλουσιότερος των πλουσίων είναι ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της διάσημης εταιρείας Amazon, ο οποίος είδε την περιουσία του να αυξάνεται κατά 33 δισ. δολάρια μόνο το τελευταίο έτος.

Μάλιστα, οι… πλουσιότεροι των πλουσίων, αύξησαν σε ακόμα υψηλότερα επίπεδα τον δικό τους πλούτο: το ευπορότερο 0,1%απέκτησε το 13% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ το κορυφαίο 0,001% -περίπου 76.000 άνθρωποι- συγκέντρωσε το 4% του νέου πλούτου που δημιουργήθηκε από το 1980.

Οι πέντε πλουσιότεροι του κόσμου 

• Τζεφ Μπέζος (Amazon)
• Μπιλ Γκέιτς (Microsoft)
• Ουόρεν Μπάφετ (επενδυτικό ταμείο Berkshire Hathaway)
• Αμάνθιο Ορτέγκα (Zara)
• Μαρκ Ζάκερμπεργκ (Facebook)

Όπως τονίζουν, το γεγονός ότι τα επίπεδα ανισότητας είναι τόσο διαφορετικά μεταξύ των χωρών -ακόμη και όταν οι χώρες μοιράζονται παρόμοια επίπεδα ανάπτυξης- υπογραμμίζει τον κρίσιμο ρόλο που διαδραματίζουν οι εθνικές πολιτικές και τα θεσμικά όργανα για τη διαμόρφωση των ανισοτήτων.