Στη σκηνή του Καλλιμάρμαρου 26 τραγουδιστές, με διαφορετικό σημείο εκκίνησης στην ελληνική δισκογραφία. Στις κερκίδες πάνω από 25.000 θεατές. Όλοι ήταν εκεί το βράδυ της Δευτέρας για τον κορυφαίο μας μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Οι μεν για να ερμηνεύσουν ορισμένα από τα «διαμάντια» του τεράστιου έργου του, οι δε για να τα ακούσουν και να τα τραγουδήσουν μαζί τους.
Ανάμεσα σε όλους αυτούς, καθισμένος στην πρώτη σειρά και εμφανώς συγκινημένος ο ίδιος ο Μίκης, που άκουσε τον Κώστα Γεωργουσόπουλο και τον Μίμη Ανδρουλάκη να προλογίζουν την εκδήλωση. Όπως είπε ο πρώτος: «Είναι λίγες οι προσωπικότητες σε ένα λαό, που μπορούν να αποκληθούν συνείδηση τους. Μια τέτοια προσωπικότητα είναι ο Μίκης Θεοδωράκης». Ενώ ο δεύτερος απευθυνόταν φωνάζοντας στον συνθέτη: «Μίκη! Εσύ ο αληθινός αριστερός θα γίνεσαι οικουμενικός. Ο Μίκης όλων των Ελλήνων!».
Ο Ιεροκλής Μιχαηλίδης ανέβηκε στη συνέχεια στη σκηνή για να απαγγείλει τη «Διαθήκη μου» του Μιχάλη Κατσαρού, που έχει μελοποιήσει ο μεγάλος συνθέτης. Τον διαδέχθηκαν ο Γρηγόρης Βαλτινός με τον Αντώνη Καλογιάννη που τραγούδησαν το «Είσαι Έλληνας» και αμέσως μετά τους βρήκαν στη σκηνή όλοι οι υπόλοιποι τραγουδιστές της βραδιάς για να πουν με μία φωνή το «Είμαστε δυο».
Ο Γιώργος Νταλάρας ερμήνευσε το ποίημα «Στον Άγνωστο Ποιητή» και τραγούδησε «Εδώ το φως» και «Βρέχει στην φτωχογειτονιά». Η Φινλανδή Arja Sijonmaa ερμήνευσε τον «Χάρη» από την «Αρκαδία VIII» του Μανόλη Αναγνωστάκη και αμέσως μετά ο Θέμης Αδαμαντίδης είπε συγκλονιστικά τις «Άπονες εξουσίες».
Ακολούθησαν η Ρίτα Αντωνοπούλου («Δρόμοι παλιοί»), η Καλλιόπη Βέττα («Λίγο ακόμη»), η Ελένη Βιτάλη («Της αγάπης αίματα») και ο Δώρος Δημοσθένους («Όμορφη πόλη»).
Η Πέγκυ Ζήνα είπε το «Σαββατόβραδο», ο Γιάννης Ζουγανέλης τον «Αντώνη» (από το «Μαουτχάουζεν» του Ιάκωβου Καμπανέλλη) και ο Παντελής Θαλασσινός το «Αλέξανδρέ μου». Το Καλλιμάρμαρο σείστηκε από το χειρόκρότημα στον Σταμάτη Κόκοτα που ανέβηκε στη σκηνή για τον «Καημό».
Στο μέσο της βραδιάς ακούστηκαν: «Του ανέμου και της παινεμένης» από τον Λάκη Παπαδόπουλο και την κόρη του Μίκη, Μαργαρίτα Θεοδωράκη, «Της ξενιτιάς» από τον Βασίλη Λέκκα, «Ποιος τη ζωή μου» από τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Ο Μανώλης Μητσιάς τραγούδησε το «Δέντρο το δέντρο» και τη «Δραπετσώνα», ο Δημήτρης Μπάσης «Θα σημάνουν οι καμπάνες», ο Γιάννης Μπέζος «Όταν σφίγγουν το χέρι».
«Μέρα Μαγιού» από τον «Επιτάφιο» του Ρίτσου είπε η Γιώτα Νέγκα, «Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν» ο Μίλτος Πασχαλίδης, και ο Αντώνης Ρέμος ανέβηκε στη σκηνή για τη «Μαγιοπόυλα». «Το τρένο φεύγει στις οκτώ» μας θύμισε η Ηρώ Σαΐα, «Ένα δειλινό» τραγούδησε η Σοφία Παπάζογλου. «Ήταν 18 Νοέμβρη – Το γελαστό παιδί» ο Πασχάλης Τόνιος.
Ήταν σειρά του Λάκη Χαλκιά να πει το «Ανοίγω το στόμα μου», ενώ ο Μανώλης Μητσιάς επέστρεψε για το «Ομπρός βοηθάτε». Επέστρεψε και η Ελένη Βιτάλη για τον «Ταμένο» και μια συγκλονιστική εκτέλεση της «Ρωμιοσύνης», καθώς τη συνόδευαν όλοι οι καλλιτέχνες της βραδιάς.
Όλοι παρέμειναν στη σκηνή για το μεγάλο φινάλε, που περιλάμβανε τα «Ποτέ, ποτέ, ποτέ», «Άρνηση», «Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ» και «Στρώσε το στρώμα σου». Και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος αποχαιρετισμός από τον «Χορό του Ζορμπά» από τη Λαϊκή Ορχήστρα – Μίκης Θεοδωράκης με τα ρυθμικά χειροκροτήματα του κοινού.