Απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του Ερντογάν που τόλμησε να χαρακτηρίσει τους Έλληνες ως δήθεν ναζί και φασίστες γιατί δεν επιτρέπουν στους χιλιάδες παράνομους μετανάστες να εισέλθουν στην Πατρίδα μας έδωσε με εκτεταμμένο άρθρο του ο Πρόεδρος του Κόμματος «ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ», Καθηγητής, πρώην Ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς.
Στο άρθρο του με τίτλο «Όταν η Τουρκία υπέγραφε Σύμφωνο Φιλίας με τον Χίτλερ» ο Νότης Μαριάς επισημαίνει:
«Το θράσος του Ερντογάν δεν έχει πλέον όρια. Κυριολεκτικά το τερμάτισε χαρακτηρίζοντας τους Έλληνες ως δήθεν ναζί, φασίστες και βάρβαρους. Έτσι αφού έφυγε με άδεια χέρια από τις Βρυξέλλες ο Ερντογάν εξαπέλυσε απειλές και πόλεμο λάσπης ενάντια στην Πατρίδα μας και αναφερόμενος στην απόφαση της Ελλάδας να μην επιτρέψει την είσοδο στα τάγματα εφόδου των παράνομων μεταναστών που ο ίδιος έστειλε να κάνουν ρεσάλτο στον φράχτη του Έβρου είπε: «Βλέπουμε ότι αυτά που έκαναν οι Έλληνες είναι παρόμοια με αυτά που έκαναν οι ναζί, δεν έχουν καμία διαφορά»!!!
Ποιος τα λέει αυτά; Ο ηγέτης μιας χώρας που συμμάχησε με τον Χίτλερ και τους ναζί. Αυτός που έχει βάλει φυλακή τους μισούς τούρκους γιατί δεν συμφωνούν μαζί του».
Και ο Νότης Μαριάς συνέχισε:
«Καλό θα ήταν λοιπόν να του θυμίσουμε εν προκειμένω ορισμένα γεγονότα.
Την ώρα που ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας κατέβαζαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη τη νύκτα της 30ης προς 31η Μαΐου 1941, οι Τούρκοι διαπραγματευόταν για να τα βρουν με τον Χίτλερ.
Την ώρα που ο Ελληνικός λαός έδινε σύσσωμος τη μάχη της εθνικής αντίστασης ενάντια στον άξονα η Τουρκία προχωρούσε στη Σύναψη Συμφώνου Φιλίας και Συνεργασίας με τον Χίτλερ και τους ναζί.
Έτσι σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία πολέμησε τους Ιταλούς στη Βόρειο Ήπειρο και τους Γερμανούς στο Ρούπελ, η Τουρκία τάχθηκε ανοιχτά και επίσημα με το μέρος των ναζί.
Ειδικότερα στις 18 Ιουνίου 1941, σχεδόν ένα μήνα μετά τη μάχη της Κρήτης, η Τουρκία συνήψε με τη ναζιστική Γερμανία και τον Χίτλερ την Γερμανο-Τουρκική Συνθήκη Φιλίας. Η Συνθήκη υπογράφτηκε στην Άγκυρα από τον πρέσβη της χιτλερικής Γερμανίας FranzvonPapen και τον τούρκο υπουργό εξωτερικών Μεχμέτ ΣουκρούΣαράτζογλου. Επρόκειτο για ένα Σύμφωνο μη επιθέσεως διαρκείας δέκα ετών. Είχε προηγηθεί στις 4 Μαρτίου 1941 επιστολή του Χίτλερ προς τον τούρκο πρόεδρο Ισμέτ Ινονού την οποία του παρέδωσε ο vonPapen, με την οποία ο Χίτλερ έδινε τη διαβεβαίωση στην Άγκυρα ότι δεν επρόκειτο να επιτεθεί στην Τουρκία και για τον λόγο αυτόν τα ναζιστικά στρατεύματα που είχαν μπει στη Βουλγαρία θα έμεναν μακριά από τα σύνορα με την Τουρκία, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Στις 6 Απριλίου 1941 ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Πατρίδα μας και ο ελληνικός λαός έδωσε τιτάνιο αγώνα την ώρα που οι Τούρκοι έκαναν μπίζνες με τους ναζί για να τα κονομήσουν ως συνήθως».
Και ο Νότης Μαριάς κατέληξε:
«Μετά από όλα αυτά τολμάει ο Ερντογάν να μας βρίζει και να χαρακτηρίζει τους Έλληνες ως δήθεν ναζί και φασίστες.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι αμέσως μετά τη σύναψη του Γερμανο-Τουρκικού Συμφώνου μη επιθέσεως ο Χίτλερ στις 22 Ιουνίου 1941 επιτέθηκε στη Σοβιετική Ένωση, έχοντας όμως καθυστερήσει λόγω της ελληνικής αντίστασης στο Ρούπελ και στη μάχη της Κρήτης όπου αποδεκατίστηκαν οι αλεξιπτωτιστές του. Άλλωστε είναι ιστορικά γνωστό ότι ο Χίτλερ έχασε τη μάχη με τον ρωσικό χειμώνα λόγω της ελληνικής αντίστασης και της συνακόλουθης καθυστέρησης. Αυτά είναι ολίγα από τη μαύρη βίβλο της πολύ πρόσφατης ιστορίας της Τουρκίας ο ηγέτης της οποίας τολμά να χαρακτηρίζει τους Έλληνες ως δήθεν ναζί.
Στη συνέχεια τον Οκτώβριο 1941 η Τουρκία υπέγραψε με το Χίτλερ την Συμφωνία Clodius με βάση την οποία εφοδίασε τη ναζιστική πολεμική μηχανή με 45.000 τόνους χρωμίου το διάστημα 1941-42 και με 90.000 τόνους χρωμίου κατ΄ έτος το 1943 και 1944, παρέχοντας έτσι στους ναζί ένα υπερπολύτιμο μέταλλο που χρησιμοποιείται στη διαδικασία κατασκευής όπλων. Την ίδια στιγμή όμως η Άγκυρα ακολουθώντας τη γνωστή της καιροσκοπική πολιτική πουλούσε χρώμιο και στους Αγγλο-αμερικάνους καθώς και αποξηραμένα φρούτα και καπνό.
Και κάτι ακόμη. Μόλις η Τουρκία είδε ότι έρχεται η συντριβή του Χίτλερ και καθώς τον Αύγουστο του 1944 ο σοβιετικός στρατός εισέβαλε στη Βουλγαρία, η Άγκυρα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τους ναζί. Περίμενε όμως μέχρι τις 23 Φεβρουαρίου 1945 για να κηρύξει τον πόλεμο στη Γερμανία μιας και δεν ήταν σίγουρη για το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου.
Έτσι η Άγκυρα κατάφερε να πλασαριστεί μαζί με τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!!!».