Νέοι στρατευμένοι, από την έναρξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία μέχρι και σήμερα, μέσω επιστολών τους στο alt.gr εκφράζουν την καταδίκη τους, διαμαρτύρονται για την εμπλοκή της χώρας και παραθέτουν τις πρόσθετες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν από την εντεινόμενη ακρίβεια.
Στρατιώτες Ειδικών Δυνάμεων από το 3ο ΕΤΕΘ στη Χίο δηλώνουν:
«Είναι αυτονόητη η καταδίκη της επέμβασης στην Ουκρανία από τη Ρωσία, όπως και της συμμετοχής της χώρας μας στον πόλεμο στέλνοντας πολεμικό υλικό που απ’ ό,τι φαίνεται τον τελευταίο καιρό δεν αποκλείεται να χρησιμοποιείται ενάντια στον ίδιο τον λαό της Ουκρανίας, αφού χρησιμοποιείται από ακροδεξιές, εθνικιστικές ομάδες που δρουν ενάντια στο λαό. (…) Επιπλέον, αποτροπιασμό προκάλεσε το γεγονός ότι δόθηκε βήμα και λόγος στους ναζί του τάγματος Αζόφ μέσα στη Βουλή της χώρας μας, που τόσο έχει μαρτυρήσει από τη δράση τους. Μάλιστα χειροκροτήθηκαν από όλα τα κόμματα που ήταν παρόντα, εκτός από το ΚΚΕ. Η στάση του ΚΚΕ έδωσε κουράγιο και δύναμη.
Σε αντίθεση με κάποιους που θέλουν να ονειρευόμαστε αποβάσεις και μεγάλες ιδέες, που θέλουν να τρέφουν το μίσος μέσα μας για τους γειτονικούς λαούς, οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι θέλουμε έναν κόσμο με τους λαούς αδελφωμένους, αφού τίποτα δεν έχουμε να χωρίσουμε, χωρίς πολέμους και σκοτωμούς, προσφυγιά, κρίσεις, ανεργία, φτώχεια».
Ο Θανάσης Σκούφιας, στρατιώτης του 88ου Λόχου Διαβιβάσεων στη Λήμνο, ανάμεσα σε άλλα αναφέρει:
«Ως φαντάρος, επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή μου υποσχέθηκα να υπερασπιστώ την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας και του λαού μας. Δεν υποσχέθηκα να υπερασπιστώ ούτε ΝΑΤΟικές ούτε αμερικανικές σημαίες και να πολεμήσω για αλλότρια συμφέροντα, μακριά απ’ τη χώρα μας. (…) Χαιρετίζω τη μεγαλειώδη απεργιακή κινητοποίηση της 6ης Απριλίου και ιδιαίτερα τη διαμαρτυρία όλων όσοι βρέθηκαν στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, αποστέλλοντας ηχηρό μήνυμα κατά της παρουσίας των ΝΑΤΟικών αρμάτων στη χώρα μας. Εκφράζω την αντίθεσή μου σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και καταδικάζω τη συμμετοχή της χώρας μας σε αυτόν. Η μόνη ελπίδα για ένα ειρηνικό μέλλον, με τους λαούς αδελφωμένους, είναι ο αγώνας ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο και η ανατροπή του σάπιου συστήματος που τον γεννά».
Ο Μιχάλης Παππάς, σμηνίτης στην 116 Πτέρυγα Μάχης, τονίζει ότι «τα γεγονότα αυτά δεν αφήνουν ανεπηρέαστους και εμάς τους νέους που υπηρετούμε τη θητεία μας. Δηλώνω ότι είμαι αντίθετος σε οποιαδήποτε συμμετοχή της μονάδας μου στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας και σε τέτοια πιθανότητα επιθυμώ εγώ προσωπικά να μη συμμετέχω. Οι Ελληνες φαντάροι και οι αξιωματικοί δεν έχουμε δουλειά πέρα από τα σύνορα». Αναφέρεται επίσης στο μεγάλο ζήτημα της ακρίβειας: «Πλέον αδυνατούμε πλήρως να καλύψουμε τα έξοδά μας, ακόμα και τα στοιχειώδη, για νερό, για μεταφορικά κ.λπ. Είναι άλλωστε “κανονικότητα” να δουλεύουμε στις εξόδους για να συμπληρώσουμε το οικογενειακό εισόδημα».
Τέλος, ο Βασίλης Χουλιάρας, στρατιώτης Υγειονομικού, επισημαίνει: «Την ίδια ώρα που ο πόλεμός τους τσακίζει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους και κάθε χρόνο αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο τα ποσά που δίνονται σε ΝΑΤΟ και στρατιωτικούς εξοπλισμούς, τα λαϊκά νοικοκυριά της πατρίδας μας ματώνουν από τις συνεχόμενες ανατιμήσεις σε βασικά είδη κατανάλωσης, καύσιμα, τρόφιμα, λογαριασμούς ρεύματος, με τον πληθωρισμό να καλπάζει, ενώ ο μισθός παραμένει στάσιμος και η απασχόληση αβέβαιη. Ειδικά εμείς οι φαντάροι το βλέπουμε καθημερινά στην τσέπη μας, μιας και τα 8,62 ευρώ δεν φτάνουν ούτε για ξυριστικά, φορτώνοντας επιπρόσθετα βάρη τις οικογένειές μας. (…) Διαμαρτυρόμαστε και φωνάζουμε: Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όχι στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, κανένας φαντάρος εκτός συνόρων. Η προτροπή να μη διαλέξουμε στρατόπεδο ληστών σε αυτόν τον πόλεμο δεν είναι μια θέση ίσων αποστάσεων, αλλά η μόνη ορθολογική άποψη υπέρ του ανθρώπου και της ειρήνης των λαών: Να μη θυσιαζόμαστε για τα συμφέροντα μιας χούφτας εκμεταλλευτών».