Ο Χάραλντ Χόπνερ δεν άντεχε να βλέπει άλλο το δράμα των μεταναστών που επιχειρούν με κάθε τρόπο να έρθουν στην Ευρώπη από τη Μεσόγειο. Μαζί με τρία ακόμη άτομα πήραν την πρωτοβουλία να αγοράσουν και να επισκευάσουν ένα παλιό αλιευτικό σκάφος.
Οι εργασίες συντήρησης συνεχίζονται πυρετωδώς σε ένα μικρό ναυπηγείο στο Φινκενβέρντερ του Αμβούργου. Το νέο όνομα του σκάφους είναι Sea-Watch και ο σκοπός των ιδιοκτητών του δεν είναι άλλος από τη διάσωση μεταναστών που χρειάζονται βοήθεια στη Μεσόγειο. Η ιδέα του Χόπνερ και του πληρώματός του είναι να εντοπίζουν στα ανοιχτά της Λιβύης ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα και να τους προσφέρουν βοήθεια.
Αν και το σκάφος δεν έχει πολύ χώρο στο κατάστρωμα, ο Χόπνερ έχει πάρει τα μέτρα του. Όπως εξηγεί, «προετοιμαστήκαμε αγοράζοντας ειδικές σωσίβιες λέμβους, όπου μπορούν να βρουν προσωρινό καταφύγιο 500 άνθρωποι. Έχουμε και 200 σωσίβια και εξοπλισμό ασύρματης επικοινωνίας. Και θα πηγαίνουμε εκεί όπου υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη και από εκεί θα ειδοποιούμε στη συνέχεια επαγγελματίες που μπορούν να κάνουν κάτι. Την ακτοφυλακή, παραπλέοντα πλοία, ίσως και τη Frontex».
Τον ενέπνευσε η πτώση του Τείχους του Βερολίνου
Μετά τη διακοπή του ευρωπαϊκού προγράμματος Mare Nostrum για τη διάσωση μεταναστών στη θάλασσα, το νέο πρόγραμμα Τρίτων έχει ως βασική προτεραιότητα τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ στη θάλασσα. Οι επιπτώσεις είναι δραματικές, καταγγέλλει η οργάνωση για τα δικαιώματα των μεταναστών Pro Asyl, εκτιμώντας ότι ο αριθμός των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη θα αυξηθεί κι άλλο.
Ο Χάραλντ Χόπνερ αποφάσισε να αντιδράσει. Ως έναυσμα λειτούργησαν τον περασμένο Οκτώβριο οι εικόνες από τον εορτασμό των 25 ετών από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και οι οδυνηρές μνήμες των νεκρών Γερμανών που είχαν επιχειρήσει να διασχίσουν τα σύνορα που χώριζαν τις δύο Γερμανίες.
«Τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ είναι σύνορα που ανήκουν σε μία ένωση πολλών κρατών. Γι’ αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κανείς μία άλλη διατύπωση: Ότι οι άνθρωποι δεν πνίγονται απλά στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ, αλλά μεταξύ άλλων και στα γερμανικά σύνορα. Και κάθε χρόνο πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι στα εξωτερικά σύνορα της Γερμανίας και της Γαλλίας! Το ίδιο μπορούμε να πούμε για όλες τις (σ.σ. ευρωπαϊκές) χώρες. Και αν το αντιληφθεί κανείς αυτό, μπορεί να αποκτήσει τη βούληση να κάνει κάτι για να το αντιμετωπίσει», λέει ο Χάραλντ Χόπνερ.
Όπως εκμυστηρεύεται ο πατέρας τριών παιδιών, δεν ήταν ποτέ όνειρό του να αγοράσει σκάφος. Ωστόσο, όταν έλαβε την απόφαση να αγοράσει το Sea-Watch διέθεσε 60.000 από τις αποταμιεύσεις του. Για να καταφέρει να υλοποιήσει το φιλόδοξο εγχείρημά του έχει τη στήριξη περίπου 200 ατόμων: ανάμεσά τους ναυτικοί, γιατροί και δικηγόροι. Ελπίδα του Χόπνερ είναι η ιδέα του να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση και να κινητοποιήσει και τους εκπροσώπους της πολιτικής.
Άρης Καλτιριμτζής (dlf)