Ένα αδόκιμο παράδειγμα και η θέση του ” Μέρα 25″ για τις Η.Π.Α και τα ελληνοτουρκικά

Γράφει ο Ιάκωβος Γωγάκης

Πολιτικός Επιστήμονας και Κριτικός Κινηματογράφου

Υποψήφιος Βουλευτής ” Μέρα 25″ στα Χανιά

Μία γυναίκα κοντά στα 40, ξεκινάει μια τυπική κουβέντα  με το γείτονα της απέναντι πολυκατοικίας. Πρόκειται για πρώην καθηγητή πανεπιστημίου, κοντά στα 80. Ο συνταξιούχος πανεπιστημιακός ήταν στα νιάτα του μεγάλος καζανόβας. Ως λάτρης του γυναικείου φύλου προσέγγιζε -με επιτυχία- φοιτήτριες αλλά έκανε και παράλληλες σχέσεις με παντρεμένες καθηγήτριες. Διέλυσε δύο οικογένειες, εκτός από τη δικιά του.

Η γυναίκα του-ονόματι Πηνελόπη- ανεχόταν όλες τις “ατασθαλίες”. Ήταν πάντα δίπλα του… βράχος.

Ο καθηγητής ξαφνικά θυμήθηκε τα περασμένα μεγαλεία (όπου όλα του έβαιναν καλώς) και εκ του πονηρού έκανε κίνηση να “στριμώξει” την ανυποψίαστη γυναίκα.

Εκείνη έβαλε μια φωνή και τον έσπρωξε χωρίς να ασκεί ιδιαίτερη δύναμη. Ο ηλικιωμένος άντρας, παραπατάει και σωριάζεται στο έδαφος. Πόναγε, έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Η Πηνελόπη εμφανίστηκε και τον σήκωσε, άλλη μια φορά.

Ο “πλανητάρχης” και η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών δεν διαφέρουν και πολύ από τη φυσιολογική φθορά του καθηγητή.

Στις ένδοξες μέρες τους, οι Αμερικανοί έκαναν ό,τι ήθελαν.

Στήριζαν πραξικοπήματα στην Λατινική Αμερική ( που πετύχαιναν), στήριζαν πραξικοπήματα στην Ευρώπη( επιτυχημένα επίσης), τοποθετούσαν κυβερνήσεις δορυφόρους τους και είχαν υπό τον έλεγχό τους τον μισό -και βάλε-πλανήτη.

Μετά την χρηματοπιστωτική κρίση -μεταξύ 2007-2008- η εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών, έχασε τα “χαρίσματά της”, βρίσκεται δέσμια των αγορών, του Dow Jones, των κρυπτονομισμάτων, των νέων ισχυρών οικονομικών προσωπικοτήτων και των σοβαρών εσωτερικών συγκρούσεων μέσα κι έξω από τα δύο παραδοσιακά κόμματα. Πλέον, δεν μπορούν οι στρατιωτικοί των Η.Π.Α και του NATO, να αποφασίζουν στρατιωτικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη( ευτυχώς θα λέγαμε), εν γνώσει των πάντων, πλην της ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης, που επένδυαν επί μακρόν στην αμερικανική στήριξη.

Όταν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ κατηγορήθηκε για χρήση χημικών, οι Αμερικανοί και οι σύμμαχοί τους, βομβάρδισαν -για επικοινωνιακούς λόγους- θέσεις του καθεστώτος, μόλις έκλεισε το αμερικανικό χρηματιστήριο.

Ο Μαδούρο εξακολουθεί να ηγείται της κυβέρνησης στη Βενεζουέλα παρά τις πρόσφατες- δύο- προσπάθειες για ανατροπή του. Ο Κιμ στη Βόρεια Κορέα εξακολουθεί να ενισχύει το πυρηνικό του πρόγραμμα, παρά τις απειλές Τραμπ, το Ιρανικό καθεστώς δεν τους φοβάται (τους Αμερικανούς) και σηκώνει κεφάλι, ο Ερντογάν τους αγνοεί σχεδόν σε όλα τα μέτωπα( Συρία, S-400, ελληνοτουρκικά). Υπάρχει και η σκιά του ισχυρού Πούτιν στο παρασκήνιο.

Ως ” Μέρα 25″ θα θέλαμε να δούμε μια άλλη Αμερική, πιο κοινωνική, όπου δεν θα κυριαρχούν οι αγορές και οι πολεμικές ιαχές, όπως την οραματίζεται ο υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών Μπέρνι Σάντερς, τον οποίο στηρίζουμε ξεκάθαρα.

Ταυτόχρονα, θα επιδιώξουμε αποδέσμευση της συνεργασίας για τα ενεργειακά της Ελλάδος με το στυγνό καθεστώς του Νετανιάχου, θεωρώντας ότι οι υδρογονάθρακες οφείλουν να μείνουν στα έγκατα της γης. Οφείλουμε να επενδύσουμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ναι, αν τρυπήσουν οι Τούρκοι στην υφαλοκρηπίδα μας, είναι casus belli.

Το να προσπαθούμε μέσω των γεωτρήσεων , να εκβιάσουμε την Τουρκία για την επίλυση του Κυπριακού και των ελληνοτουρκικών, θα φέρει σίγουρα τα αντίθετα αποτελέσματα. ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, φαίνεται να αγνοούν πλήρως τις εμφανείς αδυναμίες της “υπερδύναμης” αλλά και της Ε.Ε να παρέμβουν στρατιωτικά υπέρ μας, αλλά και να το έκαναν… θα ήταν για τους λάθος λόγους.

"google ad"