Ένα μεγάλο μπράβο στους γιατρούς και στους νοσοκομειακούς, αλλά και στους σκουπιδιάρηδες, στους εργαζόμενους σε ντελίβερι και σούπερ μάρκετ, στους φαρμακοποιούς και δημοσιογράφους

Σε αυτή την πρωτόγνωρη κρίση που βιώνουμε υπάρχουν άνθρωποι που με τη δουλειά τους βάζουν σε ρίσκο τις ζωές τους για να εξυπηρετήσουν το κοινωνικό σύνολο. Κάποιοι μάλιστα το κάνουν δίχως να έχουν κάποιο επιπλέον οικονομικό κέρδος παρά μόνο την αναγκαιότητα να συνεχίσουν μέσω της εργασίας τους να προσφέρουν τα αναγκαία για τη λειτουργία της κοινωνίας.

Πέρα λοιπόν των γιατρών και των εργαζόμενων στα νοσοκομεία που είναι οι πραγματικοί ήρωες της σημερινής κατάστασης και θα κληθούν να σηκώσουν ένα τεράστιο βάρος το επόμενο διάστημα σε νοσοκομεία υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα λόγω των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που επιβλήθηκαν και λόγω μνημονίων (αλλά αυτό είναι μία άλλη τεράστια συζήτηση που θα πρέπει να ανοίξει οπωσδήποτε εφόσον κάποια στιγμή προχωρήσουμε) υπάρχουν και άλλα επαγγέλματα που σηκώνουν ένα δυσθεώρατο βάρος αυτές τις μέρες.

Είναι οι σκουπιδιάρηδες που εν μέσω επιδημίας εργάζονται βάζοντας πραγματικά σε κίνδυνο τη ζωή τους μαζεύοντας τα σκουπίδια μας που συσσωρεύονται από την εκούσια καραντίνα που έχουν μπει εκατομμύρια άνθρωποι. Ενώ η πλειοψηφία της κοινωνίας καλείται να “μείνει σπίτι” αυτοί δε μπορούν παρά να βρίσκονται στους δρόμους.

Είναι οι διανομείς και οι ντελιβεράδες που γνωρίζοντας τον κίνδυνο της επαφής με άγνωστους ανθρώπους πηγαίνουν το φαγητό ή άλλα προϊόντα στις πόρτες των σπιτιών ανθρώπων. Διακινδυνεύουν τη ζωή τους για μια χούφτα ευρώ. Όμως το κοινωνικό έργο που προσφέρουν είναι τεράστιο. Κρατούν σε λειτουργία την κοινωνία με την εργασία τους.

Είναι οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκερ και στα μίνι μάρκετ που εργάζονται υπερωρίες με πελάτες σε κατάσταση φόβου και πανικού. Αυτοί, οφείλουν να διατηρούν την ψυχραιμία τους, να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες και εξυπηρέτηση γνωρίζοντας τον κίνδυνο που διατρέχουν καθώς έρχονται σε επαφή καθημερινά με εκατοντάδες ανθρώπους. Είναι οι άνθρωποι που κρατούν ζωντανή την τροφοδοσία της κοινωνίας σε προϊόντα πρώτης ανάγκης (κάποιες φορές και… δεύτερης και τρίτης ανάγκης).

Είναι οι εργαζόμενοι σε φαρμακεία που έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με δεκάδες ανθρώπους που ψάχνουν όχι μόνο για προϊόντα που μπορούν να τους βοηθήσουν αλλά πολλές φορές και για συμβουλές και για ψυχολογική στήριξη. Αποτελούν ένα στάδιο σε ένα αναγκαίο κρίκο διασφάλισης της υγείας του κοινωνικού συνόλου.

Και είναι και οι δημοσιογράφοι και όλοι οι εργαζόμενοι σε μέσα ενημέρωσης. Αυτοί οι άνθρωποι που στο πέρασμα των χρόνων έχουν τόσο λοιδορηθεί, που έχουν δει τους μισθούς τους να καταρρέουν, που η πλειοψηφία τους εργάζονταν και πριν την υγειονομική κρίση υπό αντίξοες συνθήκες αφού ο κλάδος της ενημέρωσης αντιμετωπίζει μια βαθιά, δομική κρίση λειτουργίας, που σήμερα αποδεικνύεται πόσο καίριος είναι ο ρόλος τους όταν επιτελούν το καθήκον τους αντικειμενικά, διατηρώντας τις απόψεις και τις θέσεις και καλύπτοντας τα γεγονότα. Μέσα που αποτυπώνουν την πολυφωνική πραγματικότητα μίας κοινωνίας και που καλούνται αυτές τις κρίσιμες στιγμές να διασπείρουν την αναγκαία πληροφόρηση, τα σωστά δεδομένα, τις κατάλληλες συμβουλές, καλούνται να ξεχωρίσουν την ήρα από το σιτάρι, το ζιζάνιο από τον καρπό, τα fake news από την αληθινή είδηση. Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Η ροή των ειδήσεων είναι ακατάπαυστη και οι δημοσιογράφοι είναι και αυτοί άνθρωποι. Λειτουργούν υπό τρομερή πίεση και έχουν το καθήκον να δώσουν τη σωστή πληροφόρηση που θα οδηγήσει τους πολίτες να λάβουν τις σωστές αποφάσεις.

Είναι οι φωτογράφοι, οι σελιδοποιητές, οι δακτυλογράφοι, οι άνθρωποι που εργάζονται στα τυπογραφεία, οι διανομείς των εφημερίδων. Που εργάζονται αυτές τις μέρες σκληρά ώστε να υπάρχει αυτή η διαρκής ροή ενημέρωσης μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών σας αλλά και στις εφημερίδες που φτάνουν στα χέρια σας. Έχουν και αυτοί οικογένειες. Φοβούνται, αλλά συνεχίζουν.

Είναι όλοι αυτοί που δε μπορούν να μπορούν να μείνουν σπίτι αλλά πρέπει να είναι στους δρόμους, στους χώρους εργασίας. Είναι αυτοί που κρατάνε αυτές τις στιγμές την κοινωνία όρθια.

Είναι αυτοί που θεωρούσαμε μέχρι την κρίση δεδομένους και που σήμερα φανερώνεται ο κομβικός τους ρόλους. Σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό θέτουν τις ζωές τους σε κίνδυνο. Δίχως να έχουν κάποιο όφελος.

"google ad"